25. badanie radiologiczne w ciąży z uwzględnieniem RT i izotopowej lokalizacji łożyska

[Pruszyński, Michałkiewicz, Bręborowicz]

Diagnostyka obrazowa powinna być ograniczona do metod najmniej szkodliwych dla matki i płodu. Szczególnym zagadnieniem w rentegnodiagnostyce położniczej jest niebezpieczeństwo szkodliwego wpływu promieniowania jonizującego na płód we wczesnym okresie jego rozwoju:

KT - wykorzystuje prom. jonizujące więc jest metodą mało użyteczną w położnictwie; wykonywana w ostatnich tyg. ciąży do oceny wymiarów miednicy i pomiaru wielkości płodu jest bardziej dokładna i dużo mniej szkodliwa dla matki i płodu niż dawniej stosowana pelwimetria rentegnowska (do oceny niewspółmierności porodowej).

MRI - zastosowanie ograniczone do przypadków, kiedy życie lub zdrowie matki lub płodu są zagrożone, a inne metody obrazowania zawiodły; należy unikać wykonywania tego badania w ciąży, zwłaszcza w I trymestrze (chociaż nie wykazano szkodliwości pól magnetycznych stosowanych w MRI na rozwój i różnicowanie komórek); może być pomocny: w ocenie wad rozwojowych, rozwoju OUN i jako badanie pomocne przed zabiegami chirurgii wewnątrzmacicznej i niewspółmierności porodowej - pelwimetria, przy współistnieniu neo u matki, ocena wewnątrzmacicznego rozwoju płodu, ocena łożyska przodującego… Środki cieniujące stosowane w diagnostyce z użyciem MR przenikają przez łożysko i w związku z tym są bezwzględnie przeciwwskazane u ciężarnych

Dawniej stosowano radiologiczną metodę diagnostyki obumarcia płodu (pyt. 35)

Objawy ze strony czaszki:

Objawy ze strony kręgosłupa:

stojącej lub leżącej

Objawy ze strony kości długich: bezwładny i nieregularny układ kości kończyn płodu.