Kwartalnik wydawany przez
Impuls TWR Polska
QU
Przykład Dawida
Postać Dawida to jeden z najpiękniejszych przykładów
do naSladowania. Był wielkim poetą, muzykiem, wojowni-
kiem, królem. Całym sercem pragnął służyć Bogu. Od nie-
go biegnie królewska linia Chrystusa. W jego psalmach za-
pisane zostały liczne mesjańskie proroctwa. To on zbudo-
wał Jerozolimę i przygotował wszystko pod przyszłą Swią-
tynię. Nie ustrzegł się błędów. Popełnił czyny niegodne,
poważne przestępstwa. Ale szczerze ich żałował, wyznał
winy, błagał Boga o przebaczenie. Był tylko człowiekiem,
grzesznikiem, jak każdy z nas.
Studiując historyczne księgi Starego Testamentu będzie-
my przypatrywać się postaci Dawida, pamiętając, że jego
wielki Syn, zapowiadany Mesjasz, to Syn Boga! Tak napraw-
dę, patrząc na życie i czyny Dawida, spoglądać będziemy w
stronę Chrystusa, który jest naszym Wybawcą, zwycięskim
Wojownikiem, zmartwychwstałym Panem i Królem!
1
Księga Sędziów
Księga Sędziów wzięła swą nazwę od tzw. sędziów , czyli przy-
wódców ludu sprawujących urząd rozjemczy nad pokoleniami izrael-
skimi w czasie obejmującym okres historii Żydów od Jozuego do Sa-
muela. Jest to okres rozciągający się od wejScia Izraelitów do Ziemi
Obiecanej aż do powstania monarchii, czyli od XIII do XI w. p.n.e.
Instytucja sędziego z podobnym jak w Izraelu zakresem władzy była
znana i wSród innych ludów. W narodzie izraelskim jednak, w chwilach
krytycznych, sędziowie zdobywali autorytet wodzów. Zapewne każde
plemię izraelskie wyłaniało wówczas spoSród siebie jakiS autorytet roz-
jemczy, ale niektórzy sędziowie cieszyli się uznaniem kilku plemion.
Niewątpliwie powagę swoją zawdzięczali oni swoim wyjątkowym wła-
SciwoSciom charakteru i uzdolnieniom, zwłaszcza odwadze i sile fi-
zycznej, ale tajemnica ich powodzenia tkwiła w otrzymanych przez Boga
charyzmatach. To Duch Pana zstępował na nich i działając w nich
kierował ich czynami aż do osiągnięcia zamierzonego celu.
Księga Sędziów ukazuje sylwetki jednej kobiety i dwunastu męż-
czyzn, pełniących funkcję sędziego w różnych okresach czasu i za-
zwyczaj na ograniczonym terenie. Autorytet żadnej z tych postaci nie
jest choćby zbliżony do autorytetu takich przywódców całego narodu
izraelskiego jak Mojżesz czy Jozue. Zasięg władzy sędziów i ich możli-
woSci oddziaływania na lud izraelski były ograniczone. Zazwyczaj
dotyczyły tylko jednego, lub co najwyżej kilku plemion.
Autor
Autor Księgi Sędziów jest nieznany. Najprawdopodobniej żył on
w czasach królewskich, uporządkowanych i spokojnych, a więc za
czasów Dawida lub Salomona. Wskazuje na to jego wypowiedx, po-
wtórzona w Księdze kilkakrotnie, m.in. w 17 r. 6 w. i 21 r. 25 w.:
2
...za dni owych nie było króla w Izraelu i każdy czynił to, co było
słuszne w jego oczach.
Temat
UPADEK I WYZWOLNIENIE - tak najkrócej można zdefi-
niować temat Księgi Sędziów.
1) Odstępstwo od Boga prowadzi do upadku człowieka i całego narodu.
2) Pełne zdumiewającego miłosierdzia działanie Boga przynosi ocalenie.
To główne prawdy, które poznajemy, studiując Księgę Sędziów.
Lud izraelski wkroczył do Ziemi Obiecanej z wielkimi nadziejami
i z ogromnymi oczekiwaniami co do - wydawałoby się - chwalebnej
przyszłoSci. I nasze oczekiwania, obserwatorów czterdziestoletnich
zmagań Izraelitów na pustyni, idą w tym kierunku, że teraz, po latach
niepowodzeń, ale też i po doSwiadczeniu wielu potężnych, cudow-
nych dzieł Bożych, lud izraelski zazna pokoju i będzie prowadził życie
cechujące się wysokim poziomem moralnoSci, kultury, a przede wszyst-
kim wysokim poziomem duchowoSci, bogobojnoSci. Niestety, Izraeli-
ci zawodzili Boga, upadali i w efekcie ponosili klęskę za klęską. Ich
powodzenie zależało wyłącznie od wiernoSci wobec Pana.
Bóg dał Izraelowi Ziemię Kanaan jako wieczne dziedzictwo i dla-
tego obowiązkiem Izraela było bronić tych posiadłoSci za wszelką
cenę, bronić nie tylko przed wrogami oSciennymi, ale i przed najwięk-
szym wrogiem wewnętrznym - bałwochwalstwem. Tolerowanie kul-
tu cudzych bogów na ziemi danej Izraelitom przez jedynego prawdzi-
wego, żywego Boga, było bluxnierstwem.
Główne przesłanie
Księga Sędziów formułuje filozofię historii, widzianą z Bożej per-
spektywy, z Bożego punktu widzenia. Można ją zdefiniować słowami
wyjętymi z Biblii, z Księgi PrzypowieSci, gdzie w 34 wierszu rozdziału
3
14 czytamy: SprawiedliwoSć wywyższa naród, a czyn haniebny na-
rody pomniejsza .
Po Smierci Jozuego nie było wSród Izraelitów przywódcy, który by
mógł zastąpić Jozuego tak, jak Jozue zastąpił Mojżesza. Nastąpił okres
teokracji. Ludem izraelskim pragnął kierować bezpoSrednio sam Bóg.
Izraelici odwrócili się jednak od Boga, niewidzialnego Wodza! Stąd czy-
tamy w księdze kilkakrotne bolesne stwierdzenie: ...za dni owych nie
było króla w Izraelu i każdy czynił to, co było słuszne w jego oczach.
Zamiast ciągłego, stopniowego rozwoju, następowała uporczywa,
niszcząca degradacja narodu. Ciągle powtarzały się upadki, wynika-
jące z odstępstwa i mimo, że Bóg ze swego miłosierdzia podnosił
i ratował lud, degradacja Izraela postępowała, ciągle i ciągle.
Możemy dostrzec w losach Izraela jak gdyby koło historii, z powta-
rzającymi się wydarzeniami, następującymi po sobie z żelazną konse-
kwencją. Na początku widzimy naród żyjący zgodnie z Bożymi polece-
niami, słuchający Bożego głosu i postępujący zgodnie z Bożą wolą.
Potem w czynach ludu pojawia się zło. Ludzie zapominają o Bogu.
Każdy czyni to, co uważa za słuszne. Goni za tym, co wydaje się
sprawiać mu przyjemnoSć. To prowadzi do zniewolenia. Następują
kryzysy społeczne i polityczne, powstania i wojny. Nadchodzi niewo-
la, całkowity upadek, poniżenie.
Wtedy naród zaczyna na powrót wołać do Boga. Poniżony, upodlo-
ny zwraca się ku Bogu. Pokutuje. Bóg wzbudza wSród ludu obrońcę,
sędziego. W efekcie jego działania następuje wyzwolenie. Obdarzo-
ny charyzmatami przywódca pokonuje wrogów.
Oswobodzony i przebudzony naród słucha głosu Boga. Żyje przez
jakiS czas zgodnie z Bożymi poleceniami. Ale wkrótce w postępowa-
niu ludzi pojawia się zło. Ludzie zapominają o Bogu. Zaczynają postę-
pować według swoich, egoistycznych pobudek. To powoduje, że stają
się niewolnikami swoich pragnień i żądz. Nie liczą się z pragnieniami
innych. Następują niepokoje i kryzysy. Wybuchają wojny. Całe naro-
4
dy upadają, dostają się do niewoli, zostają upokorzone i poniżone. Wtedy
zaczynają znowu szukać Boga, wołają do Niego, okazują skruchę...
Tak toczy się historia. Nie tylko historia Izraela. Nie tylko historia
innych narodów o których pisze Biblia. Taką prawidłowoSć dostrze-
gamy w ogóle w historii ludzkoSci.
I nasz naród nie jest tu wyjątkiem. Powtarzają się w naszej trudnej
polskiej historii te same błędy. Oddaje to znane przysłowie: historia lubi
się powtarzać . JeSli przeanalizujemy historię naszego narodu głębiej,
zauważymy w niej te same mechanizmy, które determinowały historię
narodów biblijnych, zgodnie z tym jak ukazuje to Księga Sędziów.
Wielki starotestamentowy prorok Izajasz także ukazuje Boże spoj-
rzenie na historię, definiuje filozofię historii tak, jak widzi ją Bóg. Iza-
jasz wyróżnia trzy główne etapy historii narodów, trzy kroki prowa-
dzące do upadku.
1. Najpierw następuje odstępstwo - duchowe oddalenie się od Boga.
2. Powoduje to moralną degradację, upadek kultury i gospodarki
całego kraju.
3. W efekcie kształtuje się polityczna anarchia, następuje osta-
teczna klęska, popadnięcie w niewolę, utrata niepodległoSci,
a nawet unicestwienie państwowoSci i tożsamoSci narodowej.
W historii wielu narodów, i starożytnych i nowożytnych, w historii
narodów nam współczesnych, a także w naszej, polskiej historii, mo-
żemy dostrzec potwierdzenie tej prawidłowoSci.
Początkiem upadku człowieka i całych narodów jest odstępstwo,
oddalenie się od Boga. Powrót do Boga jest jedynym ratunkiem, je-
dyną nadzieją na ocalenie.
Struktura Księgi Sędziów
I. Wprowadzenie w epokę sędziów. rozdziały 1 i 2
1. Opis sytuacji po Smierci Jozuego.
2. Pierwszy opis cyklu historycznego epoki sędziów.
5
II. Obrazy z dziejów sędziów. rozdziały 3 - 16
Pierwsze odstępstwo: pobici przez króla Mezopotamii, uwolnieni dzię-
ki Otnielowi. r. 3, 1 - 11
Drugie odstępstwo: pobici przez Moabitów, uwolnieni dzięki Ehu-
dowi i Szamgarowi. r. 3, 12 - 31
Trzecie odstępstwo: pobici przez Jabina, króla Kanaanu, uwolnieni
dzięki Deborze i Barakowi. r. 4, 1- 5, 31
Czwarte odstępstwo: pobici przez Madianitów, uwolnieni dzięki Ge-
deonowi. r. 6, 1 - 8, 32
Piąte odstępstwo: wojna domowa, uwolnienie dzięki Abimeleko-
wi, Toli, i Jairowi. r. 8, 33 - 10, 5
Szóste odstępstwo: pobici przez Filistyńczyków i Ammonitów,
uwolnieni dzięki Jefte, Ibsanowi, Elonowi, Ab-
donowi. r. 10, 6 - 12, 15
Siódme odstępstwo: pobici przez Filistyńczyków, częSciowo uwol-
nieni dzięki Samsonowi. r. 13 - 16
III. Skutki panowania sędziów: r. 17 - 21
1. Odstępstwo religijne (Swiątynia) r. 17 i 18
2. Upadek moralny (rodzina) r. 19
3. Anarchia polityczna (naród) r. 20 i 21
Z listów słuchaczy...
Dziękuję bardzo za otrzymany list i literaturę. Jest bardzo dobra
i na czasie. Napisałem kilka nowych wierszy i przesyłam je wam.
Przesyłam także materiały, kilka zakładek, pocztówek do wysła-
nia na 2009 rok oraz pismo chrzeScijańskie. Życzę wiele błogo-
sławieństw w dziele i pracy dla Pana.
List od słuchacza z Polski wschodniej
6
Księga Rut
Autor i czas powstania księgi
Księga Rut została napisana, a raczej opracowana przez niezna-
nego nam autora, który ujął w formę literacką opowiadanie ludowe,
sięgające okresu monarchii. Opowiadanie to powstało w czasach
panowania królów w Izraelu, a jego akcja toczy się w okresie, gdy
Izraelem rządzili sędziowie.
Najbardziej prawdopodobny okres powstania księgi w jej obec-
nym kształcie to koniec V lub początek IV wieku p. n. e. Znalazła się
ona w liturgii synagogalnej, zaliczona do pięciu ksiąg Swiątecznych;
czytano ją w Rwięto Tygodni, czyli w Pięćdziesiątnicę. W kanonie
chrzeScijańskim umieszczono ją wSród wczesnych ksiąg historycz-
nych, biorąc pod uwagę to, że opowiada o wydarzeniach dziejących
się w czasach, gdy w Izraelu rządzili sędziowie.
Przesłanie Księgi Rut
Nazwa tej króciutkiej księgi Starego Testamentu wywodzi się od
imienia głównej bohaterki.
Rut wspomniana jest też w Nowym Testamencie. Wymienia ją
ewangelista Mateusz, jako jedną z czterech kobiet w rodowodzie
Chrystusa. I właSnie dzięki historii Rut dowiadujemy się, w jaki spo-
sób wywodzi się z pokolenia Judy królewska linia genealogiczna Da-
wida i jego potomka - Jezusa. Niektórzy komentatorzy Biblii uważają
nawet, że to był główny cel napisania Księgi Rut. Ale księga ta ma
nam o wiele więcej do powiedzenia, niż tylko wyrysowanie rodowo-
du Chrystusa.
Księga Rut zawiera opowiadanie o dziejach pewnej rodziny judz-
kiej z Betlejem, która wyrusza za chlebem do Moabu i rozpoczyna
życie na emigracji. Ale życie to jest napiętnowane tragicznymi wyda-
7
rzeniami i nie trwa długo. Po Smierci męża i dwóch synów matka
rodziny, Noemi, wraz ze swoją synową Rut powraca do Betlejem. Po
pełnej niezwykłych i wzruszających wydarzeń historii krewny Noemi,
Boaz, poSlubia Rut, a z ich związku rodzi się Obed, dziadek Dawida.
W pięknej historii miłoSci Rut i Boaza dostrzec można zapowiedx
poselstwa ewangelii. Boaz poSlubił Rut na zasadzie tzw. prawa lewi-
ratu, czyli prawa wykupu. Stał się dla Rut wykupicielem. PoSlubił ją
jednak nie tylko ze względu na powinnoSci wynikające z prawa Bo-
żego, ale także dlatego, że ją pokochał. W postaci Rut dostrzegamy
archetyp KoScioła, a w postaci Boaza archetyp Chrystusa. Jezus jest
wykupicielem KoScioła, tak, jak Boaz był wykupicielem Rut.
KoSciół często przyrównywany jest w Biblii do panny młodej,
a Chrystus do kochającego ją pana młodego.Ten wspaniały obraz wy-
rysowany jest także w Księdze Rut. Ta niepozorna, maleńka księga,
zaliczana do wczesnych ksiąg historycznych kanonu biblijnego, jest
obok proroczej księgi wielkiego ewangelisty Starego Testamentu, Iza-
jasza, najwyraxniejszą zapowiedzią nadejScia Mesjasza - Odkupiciela.
Księga Rut zawiera także wiele innych, bardzo ważnych treSci
nauczająch. Mówi o tym, że Bóg opiekuje się każdym, kto poddaje się
jego kierownictwu, zachęca do posłuszeństwa, pracowitoSci i staran-
nego wypełniania swoich obowiązków. Rysuje obraz serdecznych sto-
sunków rodzinnych, opartych o wzajmne zrozumienie, wzajemną tro-
skę i miłoSć. Zawiera pochwałę stanu wdowiego, ukazuje wzorcowe
relacje pomiędzy synową i teSciową, rzuca snop Swiatła na problem
małżeństw mieszanych.
To, że Rut, Moabitka, została żoną Izraelity z pokolenia Judy, i że
z tego związku narodził się Obed, ojciec Jessego, dziadek Dawida,
ma ogromne znaczenie również dla nas. Już w samej genealogii
Jezusa widzimy bowiem sygnał, że przyszedł On nie tylko po to,
żeby odkupić Izrael, ale by stać się Zbawicielem i Panem wszyst-
kich narodów.
8
Struktura Księgi Rut
Księga Rut jest bardzo krótką księgą, składa się z czterech rozdzia-
łów, bardzo lapidarnie opowiadających historię tej niezwykłej kobiety.
Strukturę tej księgi można przedstawić na różne sposoby, ale naj-
bardziej przejrzysty i najlepiej przystający do treSci podział przedsta-
wia się następująco:
Pierwsza częSć - W ziemi Moabu rozdział 1
(poza ziemią obiecaną)
Druga częSć - Na polu Boaza rozdział 2
(w ziemi obiecanej)
Trzecia częSć - Na klepisku Boaza rozdział 3
(coraz bliżej wykupiciela)
Czwarta częSć - W domu Boaza rozdział 4
(w Bożej rodzinie)
Z listów słuchaczy...
Pokój wam od Boga, drodzy przyjaciele. Dziękuję wam bardzo
za przesłaną broszurę "Wędrówka przez Biblię" i mam nadzieję,
że będę ją otrzymywał także w przyszłoSci. JeSli wam nie sprawi
trudnoSci, przeSlijcie mi proszę także pieSni chrzeScijańskie, po-
nieważ dla mnie niewidomego otrzymanie czegoS w postaci dxwię-
kowej jest bardzo ważne. Życzę wam wszystkiego najlepszego i
samych sukcesów w pracy na niwie Bożej.
List od słuchacza ze Lwowa (Ukraina)
Pracę naszą można wspierać modlitwą
oraz finansowo poprzez wpłaty na nasze konto:
PKO BP IV Oddział Wrocław
Nr r-ku: 05 1020 5242 0000 2702 0020 4313
9
Dzieje Apostolskie
Wstęp
Jezus Chrystus jest centralną postacią Biblii, zarówno Nowego
jak i Starego Testamentu. Widzimy to, gdy studiujemy wspólnie kolej-
ne księgi biblijne. Dostrzegamy postać Jezusa nie tylko w czasie spo-
tkań poSwięconych Ewangelii. Nieustannie Sledzimy nakreSlony Bo-
żym palcem obraz zbawienia człowieka, obraz który moglibySmy za-
tytułować najkrócej: Bóg z nami .
Jezus Chrystus wczoraj, dzisiaj i na wieki ten sam! Był zapowia-
dany przez proroków, przyszedł do nas w okreSlonym w Bożym pla-
nie czasie i przebywa z nami już nieustannie. W jaki sposób to się
dzieje? Jak to jest możliwe?
Jezus przyszedł na ziemię w czasie zaplanowanym przez Boga
Ojca i był to okreSlony moment w historii ludzkoSci. Od tej właSnie
chwili liczymy bieg ery nowożytnej, jak mówimy, naszej ery. Jest to,
z Bożego punktu widzenia, era łaski. Jezus Chrystus, Zbawiciel Swia-
ta zmarł, niosąc na krzyż winy wszystkich grzeszników, a potem po-
wstał z martwych, otwierając nam wszystkim na nowo dostęp do
Boga Ojca, Swiętego Boga Stwórcy.
Każdemu, kto uwierzył w Chrystusa, dane jest prawo przynależ-
noSci do Bożej rodziny, Bożego ludu. Chrystus wszystkim, którzy Mu
zaufali, obiecał coS bardzo szczególnego. Obiecał, że nigdy nas nie
opuSci. Gdy odchodził z ziemi, żegnając się ze swoimi uczniami, za-
pewnił ich, że wkrótce powróci, że nie zostawi ich sierotami.
W dziesięć dni po wstąpieniu Jezusa do nieba na ziemię zstąpił Duch
Rwięty. W ten sposób spełniła się obietnica Chrystusa. J e z u s bo-
wiem, D u c h R w i ę t y i niebiański O j c i e c, to trzy osoby jednego,
jedynego, żywego Boga, który nam się objawił i który pragnie prowa-
dzić nas przez życie.
10
Jak to się dzieje? Jak to się zaczęło? WłaSnie o tym opowiada
niezwykle interesująca księga biblijna, zwana Księgą Dziejów Apo-
stolskich.
Temat księgi
Tytuł księgi, Dzieje Apostolskie może wprowadzić nas w błąd.
Wprawdzie w pierwszych rozdziałach tej księgi pojawiają się aposto-
łowie, jako grupa wspólnie działających ludzi, ale tylko o Piotrze do-
wiadujemy się czegoS więcej, choć i on nie jest traktowany jako po-
stać centralna, nie wiemy co działo się z nim po Soborze Apostolskim,
ani jak zakończyło się jego życie.
Również sylwetka Pawła, którego działalnoSć i podróże misyjne
wypełniają drugą częSć księgi, nie jest ujęta od strony biograficznej.
Nie znajdziemy tu opisu wielu istotnych wydarzeń z życia Pawła, o któ-
rych apostoł wspomina w swoich listach. Nie mamy też relacji z za-
kończenia procesu Pawła, nie dowiadujemy się niczego o okolicz-
noSciach Smierci apostoła narodów.
Dzieje Apostolskie nie są więc dziejami apostołów, nie są historią
życia najbliższych uczniów Jezusa. Są księgą opisującą pochód Ewan-
gelii przez Swiat. To jest zasadniczy temat Dziejów. I w obliczu tak
wielkiej sprawy wszystkie ludzkie narzędzia , nawet apostołowie,
tracą swoją ważnoSć.
Jest to prawdziwie biblijne podejScie! Zupełnie tak samo Stary
Testament nie wykazuje żadnego zainteresowania oddawaniem hoł-
du ludzkim bohaterom.
Autor i jego główny cel
Tak naprawdę, chodzi o Boga i o Jego wielkie dzieło.
WłaSnie to, w jaki sposób, za Bożą sprawą, Ewangelia rozprze-
strzeniła się na cały Swiat, chciał opisać autor Dziejów Apostolskich,
Łukasz, autor trzeciej ewangelii.
11
Łukasz, lekarz i towarzysz podróży apostoła Pawła, zrozumiał, za
sprawą Ducha Rwiętego, że czymS najważniejszym, zadaniem na te-
raz, jest opisanie działania, zmierzającego do rozprzestrzenienia ewan-
gelii. Tak, aby, zataczając coraz szersze kręgi, dotarła od Jerozolimy
aż po krańce ziemi.
Sam Jezus zapowiedział, że tak się stanie, mówiąc: Będzie gło-
szona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na Swiadectwo wszyst-
kim narodom... .
W ciągu prawie dwóch tysięcy lat historii KoScioła stało się to
wszystko oczywiste, jednak dla Łukasza było to odkryciem nowym.
Łukasz zrozumiał, że Jezus nadal naucza i działa przez Ducha Rwię-
tego w apostołach i innych Swiadkach i że jest to jak gdyby dalszy
ciąg historii, którą opisał w swojej ewangelii. Zrozumiał, że trzeba te
dalsze wydarzenia zapisać i przedstawić, i w ten sposób możemy
widzieć i w pełni zrozumieć jak rodził się KoSciół chrzeScijański.
Charakterystyka księgi
Dzieje Apostolskie są księgą historyczną, bo opisują wydarzenia
które miały miejsce w okreSlonym przedziale historii, nie są jednak
dziełem historycznym w Scisłym tego słowa znaczeniu. Zamiarem
Łukasza nie było bowiem nakreSlenie obiektywnej historii. Czasem
całe ważne okresy historii rozwoju KoScioła Łukasz opisuje jednym
zdaniem, a poszczególne wydarzenia, wydawałoby się nie tak ważne,
relacjonuje szeroko. Na przykład trwającej dwa lata, bogatej pracy
ap. Pawła w Efezie poSwięca Łukasz zaledwie trzy wiersze, a rozru-
chom złotników - aż 18. Łukasz wybiera fakty z ogromnej obfitoSci
materiału. Zamiast relacjonować przebieg kolejnych wydarzeń ra-
czej prowadzi nas ku przeżywaniu spraw na podstawie plastycznie
odmalowanych szczegółów.
Autor Dziejów Apostolskich ma na celu zbudowanie swoich czy-
telników. Chce ich podnieSć na duchu i umocnić w wierze. To budo-
12
wanie opiera się jednak na faktach autentycznych, historycznych,
opiera się na rzeczywistym działaniu Boga.
Cel Dziejów Apostolskich, obok budowania , możemy widzieć
także w bronieniu młodego chrzeScijaństwa przed państwem rzym-
skim. Stąd Łukasz podkreSla np. fakt, że Paweł był obywatelem Rzy-
mu i że rzymscy urzędnicy, oficerowie, po bliższym poznaniu apostoła
odnosili się do niego z życzliwoScią i szacunkiem, opowiadając się za
jego uwolnieniem.
WłaSciwie Łukasz sam okreSla główny cel dwóch napisanych przez
siebie ksiąg: trzeciej ewangelii i Dziejów. Dedykując je nieznanemu
nam Teofilowi wyznaje: piszę je: ...abyS upewnił się w prawdziwoSci
nauki, jaką odebrałeS .
W tym celu spisał Łukasz swoją ewangelię, a kiedy zrozumiał, że
historia przebywania Jezusa z uczniami nie kończy się z chwilą wnie-
bowstąpienia Pana, ale trwa nadal w swoim własnym pochodzie przez
Swiat, i on pisał dalej dla tego samego człowieka i w tym samym celu.
Dlatego pisał tak, jak pisał, nie jako suchą, obiektywną historię pier-
wotnego chrzeScijaństwa, i nie jako historię życia i działalnoSci apo-
stołów, ale jako Swiadectwo niezwykłej drogi, jaką Ewangelia prze-
wędrowała od Jerozolimy, przez Samarię, Antiochię, Azję Mniejszą,
Macedonię i Grecję, aż do stolicy ówczesnego Swiata - Rzymu.
Struktura księgi
Głównym celem napisania przez Łukasza Dziejów Apostolskich
jest ukazanie pochodu Ewangelii przez Swiat i z tym związana jest
struktura tej księgi.
Na początku apostołowie otrzymują wielkie zadanie: będziecie
mi Swiadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krań-
ce ziemi . Te słowa Jezusa zapisane są na początku księgi i całe
Dzieje opowiadają o realizacji tego zadania. Nie dokonuje się ono
dzięki planowemu postępowaniu apostołów, ale tylko i wyłącznie przez
13
stopniowy rozwój wydarzeń, przez działanie ustalone i kierowane przez
samego Jezusa. Akcja ta przebiega w trzech etapach, które nie na-
stępują jednak jeden po drugim, ale zazębiają się o siebie.
1. Pierwszy etap, objęty opisem w pierwszych siedmiu rozdzia-
łach Dziejów, ukazuje nam apostołów, jako Swiadków Jezusa w Je-
rozolimie , aż po czasy pierwszego męczennika , Szczepana, którego
krew polała się w Jerozolimie.Szczepan jest jednak człowiekiem, który
kieruje swój wzrok dalej, poza Jerozolimę, ku szerokim horyzontom.
2. Wywołane przez jego Smierć przeSladowania doprowadzają w
drugim okresie, opisanym w rozdziałach 8 - 12 , do wypełnienia zada-
nia Swiadków Jezusa w Judei i Samarii . Ewangelia opuszcza ramy
judaizmu, wychodzi na zewnątrz, Swiat staje przed nią otworem. Jej
wpływem objęci zostają nie tylko ludzie w Samarii, ale również przy-
bysz z dalekiej Etiopii, a także pierwsza grupa pogan, Korneliusz i je-
go bliscy w Cezarei.
Poprzez Cypr Ewangelia dociera do Antiochii, gdzie powstaje nowe
jej centrum. Krzewicielami tego ruchu nie są apostołowie w Scisłym
znaczeniu tego słowa. Mimo to, Piotr pozostaje nadal człowiekiem
o najwyższym autorytecie, a apostołowie wywierają decydujący
wpływ w Samarii i Antiochii. W ten sposób pierwszy etap, jerozolim-
ski, zazębia się z drugim, etapem Samarii i Antiochii, a także już z trze-
cim, etapem rozszerzania się Ewangelii na cały Swiat.
3. Ten trzeci okres opisany jest w rozdziałach 13 - 28, ale już
wczeSniej, w dziewiątym rozdziale czytamy o nawróceniu się Saula
z Tarsu, przyszłego apostoła narodów, Pawła. Ten etap, w którym
realizowane są słowa Jezusa: będziecie mi Swiadkami aż po krańce
ziemi , zostaje znowu zespolony z etapem pierwszym, w czasie
Soboru Apostolskiego, opisanego w rozdziale 15, i w czasie poby-
tu ap. Pawła w Jerozolimie, zrelacjonowanego w rozdziałach 21 -
23. Jerozolima nadal ma znaczenie decydujące, mimo, że na hory-
zoncie ukazuje się już Rzym.
14
Widzimy więc, że trzy etapy rozszerzania się Ewangelii od począt-
ku się zazębiały i że wydarzenia w Jerozolimie, Samarii i w najdal-
szych częSciach ówczesnego Swiata miały wzajemny na siebie wpływ.
Księgę Dziejów Apostolskich można także podzielić na dwie za-
sadnicze częSci:
A. DziałalnoSć w Jerozolimie i Palestynie,
Piotr jako główna postać (rozdziały 1 - 12)
B. DziałalnoSć od Antiochii po Rzym,
Paweł jako postać główna (rozdziały 13 - 28)
OczywiScie i w tym przypadku obydwie te częSci nie są ostro
rozgraniczone, ale zazębiają się. To, co się dzieje w Jerozolimie, ma
wpływ na wydarzenia w całym cywilizowanym Swiecie, a z drugiej
strony, to co dzieje się w Antiochii, Koryncie, Efezie, czy Rzymie,
wpływa na sytuację w Jerozolimie. I dzisiaj wydarzenia w różnych
geograficznych częSciach KoScioła oddziaływują na siebie wzajemnie,
kształtując wizerunek całego KoScioła Jezusa Chrystusa na Swiecie.
To Duch Rwięty, Duch Chrystusowy porusza serca ludzi w róż-
nych rejonach Swiata, i tam, gdzie znajduje otwarte ludzkie serca,
sprawia ożywienie i przebudzenie duchowe. Sam Jezus, poprzez Du-
cha Rwiętego, prowadzi nieustannie swój KoSciół ku czasom końca,
troszcząc się o jego rozwój. ObySmy i my znajdowali się w ożyw-
czym nurcie Jego działania.
Z listów słuchaczy...
Droga redakcjo, piszę do was ponieważ chcę wam bardzo ser-
decznie podziękować za listy i za całą waszą pracę w Trans World
Radio. Niech wam Bóg wynagrodzi wasz trud i wszystko co robi-
cie. Dołączam do tego listu parę kartek, żebyScie mieli do posy-
łania dla innych słuchaczy, więxniów i tym podobnych. Dziękuję
bardzo. Niech Pan was strzeże i zachowuje.
List od słuchaczki z południowej Polski
15
Księgi Samuela
Informacje ogólne
Z szeSciu biblijnych ksiąg historycznych Izraela najbardziej znana
jest Pierwsza Księga Samuela. OpowieSć o powołaniu do służby
małego Samuela, czy opowieSć o walce Dawida z Goliatem, poznaje-
my zazwyczaj już we wczesnym dzieciństwie.
Główną postacią dwóch pierwszych ksiąg historycznych ST jest
Samuel. On jest ich autorem, a ukończyli je prawdopodobnie prorocy
Natan i Gad.Pierwotnie, w tekScie oryginalnym, Pierwsza i Druga
Księga Samuela stanowiły jedną księgę. Jej podziału na dwie częSci
dokonała Septuaginta.
Pierwsza Księga Samuela przedstawia nam historię Izraela od
czasów Helego do wstąpienia na tron Dawida. Samuel, ostatni z Sę-
dziów, nie jest jedyną główną postacią obu ksiąg. Pierwsza Księga
Samuela opisuje także dzieje pierwszego króla Izraela, Saula.
Druga Księga Samuela jest natomiast poSwięcona Dawidowi,
jego panowaniu, rozwojowi monarchii Dawidowej, kształtowaniu
się królestwa i wzrostowi jego potęgi militarnej. Postać Dawida
jest tu przedstawiona na tle jego zwycięskich walk wewnętrznych
i zewnętrznych. Dawid jest błogosławionym przez Boga, prawdzi-
wym teokratycznym monarchą, nie pozbawionym jednak słaboSci
i upadków.
Druga Księga opisuje zawarcie przez Boga przymierza z potom-
stwem Dawida i powierzenie mu panowania nad narodem izraelskim.
W tym sensie historia Dawida nabiera cech prorockich; rozpoczyna
ona długą drogę ku wypełnieniu zbawczego planu Bożego w wielkim
potomku Dawida, Jezusie Chrystusie.
16
Poselstwo księgi
Chociaż Księgi Samuela są księgami historycznymi, w bardzo barw-
nym opisie przedstawiają nam całą prawdę o życiu. Szczególnie wiele
dowiadujemy się tu o znaczeniu modlitwy w naszym życiu, o ważnoSci
i mocy ustawicznej modlitwy we wszelkich życiowych doSwiadczeniach.
Kluczem do zrozumienia poselstwa Pierwszej Księgi Samuela jest
znaczenie imienia Samuela oraz częste występowanie słów: modli-
twa , błagać , modlić się , prosić . Zdumiewające jest nasycenie
tej księgi modlitwą. Mogłaby ona stanowić rozprawę o modlitwie; za-
wiera wiele życiowych przykładów modlitwy. Imię Samuel oznacza
dosłownie Bóg wysłuchał i stanowi pamiątkę wysłuchanej modlitwy.
Znajdujemy w tej księdze modlitwę na każdy czas. Dlatego można po-
wiedzieć, że jej mySlą przewodnią jest znaczenie modlitwy i jej mocy
objawiającej się w każdej chwili życia wierzącego człowieka:
1. Bóg podarował Annie Samuela w odpowiedzi na jej m o d l i t w ę.
2. Izrael odnosił zwycięstwa dzięki m o d l i t w i e Samuela.
3. Samuel szukał Pana w m o d l i t w i e, gdy Izrael odrzucił Boga,
jako swego króla i zażądał ziemskiego władcy.
4. Bóg m o d l ą c e m u s i ę Samuelowi objawiał swoje tajemnice.
5. Samuel podkreSla, że Izrael, n i e mo d l ą c s i ę, popełnia grzech.
6. Gdy w wyniku swego nieposłuszeństwa zostaje odrzucony Saul,
jedną z najtragiczniejszych tego faktu konsekwencji jest to, że Bóg
go n i e s ł u c h a. Widzimy więc, jak bardzo ważną rolę w życiu
każdego człowieka odgrywa rozmowa z Bogiem - modlitwa.
Pierwsza Księga Samuela jest także bogata w pouczenia:
1. Ukazuje cierpienia, jakie niesie z sobą wielożeństwo.
2. Przedstawia niebezpieczeństwa, które mogą wynikać ze zbytniej
pobłażliwoSci ojca.
3. Ostrzega przed praktykowaniem jedynie zewnętrznych form i ce-
remonii w życiu religijnym.
17
4. Ostrzega przed niecierpliwoScią.
5. Przestrzega także przed częSciowym tylko posłuszeństwem.
W Pierwszej Księdze Samuela znajdujemy też nauczanie o Duchu
Rwiętym. Widzimy Ducha Rwiętego jako odnowiciela serc i sprawcę
Swiętego i sprawiedliwego gniewu.
W księdze tej po raz pierwszy został użyty majestatyczny tytuł
Pan Zastępów . Często wspominane jest to imię, które okreSla Boga
Izraela jako Pana całego ludu Bożego. Tutaj też po raz pierwszy wy-
stępuje imię Mesjasza, Pomazańca , dosłownie Jego - Boga - Mes-
jasza , jak podaje Septuaginta: Jego Chrystusa .
Struktura księgi
A / P i e r w s z a K s i ę g a S a m u e l a
Pierwszą Księgę Samuela możemy podzielić na trzy główne częSci,
poSwięcone trzem głównym postaciom: Samuela, Saula i Dawida.
I. S a m u e l, B o ż y p r o r o k .
Modlitewna proSba Anny o syna zostaje wysłuchana (rozdziały 1 - 7)
1. Narodziny Samuela:
a) modlitwa Anny i Boża odpowiedx (r. 1)
b) prorocza modlitwa Anny, mały Samuel w Swiątyni (r. 2)
2. Powołanie Samuela (Bóg objawia się Samuelowi) (r.3)
3. Służba Samuela, jako ostatniego sędziego i pierwszego proroka:
a) uprowadzenie Skrzyni Przymierza przez Filistynów i Smierć
Helego ( r. 4 )
b) Bóg osądza Filistynów, Powrót Arki Przymierza (r. 5 - 6)
c) Samuel przywódcą przebudzenia duchowego Izraelitów
(r. 7).
II. S a u l , p i e r w s z y k r ó l I z r a e l a. ( 8 - 15 )
Izrael odrzuca Boga i żąda króla.
18
1. Wybór Saula na króla:
a) Samuel ostrzega lud izraelski,
ale na jego żądanie przyrzeka mu króla (8)
b) Saul wybrany na króla (9)
c) namaszczenie króla Saula ( 10 )
2. Rządy Saula:
a) zwycięstwo Saula nad Ammonitami (11)
b) ostatnie publiczne wystąpienie Samuela (12)
3) Odrzucenie Saula:
a) fałszywy krok Saula (13)
b) zwycięstwo Izraela nad Filistynami dzięki Jonatanowi (14)
c) nieposłuszeństwo Saula, bunt przeciwko Bogu (15)
III. D a w i d , B o ż y p o m a z a n i e c (16 - 31)
Namaszczenie Dawida na króla w wyniku modlitwy Samuela
1. Wybór i namaszczenie Dawida (16)
2. Dawid w Bożej szkole:
a) Dawid pokonuje Goliata (17)
b) przyjaxń między Dawidem i Jonatanem, Michal żoną Da-
wida (18)
c) zazdroSć Saula i próby uSmiercenia Dawida (19)
d) Jonatan pomaga Dawidowi w ucieczce (20)
e) Dawid na wygnaniu (wędrówki i walki Dawida) (21 - 24)
f) Smierć Samuela (25)
g) zwycięstwa Dawida nad wrogami Izraela (26 - 30)
h) Smierć Saula i Jonatana (31).
B / D r u g a K s i ę g a S a m u e l a
I. Księga ta poSwięcona jest dziejom króla Dawida. Rozpoczyna się
od jego wstąpienia na tron, a następnie przedstawia wydarzenia zwią-
zane z jego czterdziestoletnim panowaniem.
19
1. Pierwszą mySlą przewodnią jest ta, że cierpliwoSć jest cnotą,
którą Bóg obdarza szczególną łaską. CierpliwoSć jest koniecz-
na, by móc cieszyć się wypełnianiem się Bożych obietnic.
2. Drugą główną mySl wyrażają słowa: Na pewno grzechy
wasze będą zauważone . Najwyraxniej mySl ta przedsta-
wiona jest w opisie dziejów Dawida i jego syna Absaloma.
Bóg szybko karze za grzech, ale też jest zawsze gotowy, by
przebaczyć.
Struktura księgi
I. P e ł n e z w y c i ę s t w o D a w i d a (rozdziały 1- 10)
1. Dawid rozpacza po Smierci Saula i Jonatana (1)
2. Dawid zostaje królem judzkim (2)
3. Wojna domowa (3 - 4)
4. Dawid królem nad całym Izraelem (5)
5. Arka Boża w nowej stolicy Izraela - Jerozolimie (6)
6. Ustanowienie Domu Dawida (7)
7. Umocnienie królestwa przez Dawida (8)
8. Dawid i Merribaal, syn Jonatana (9)
9. Wojna z Ammonitami (10).
II. B ł ę d n e d r o g i D a w i d a (rozdziały 11 - 24)
1. Grzech Dawida (Batszeba) ( 11 )
2. Wykazanie winy Dawidowi przez Natana. Pokuta Dawida (12)
3. Grzech Ammona, syna Dawida (13)
4. Bunt Absaloma, syna Dawida (14 - 18)
5. Dawid w drodze do Jerozolimy (19)
6. Powstanie Szeby przeciwko Dawidowi (20)
7. Wojny z Filistynami (21)
8. PieSń dziękczynna Dawida (22)
9. Ostatnie słowa Dawida (23)
10. Spis ludnoSci i jego następstwa (24).
20
Języki, w których nadawana
jest Wędrówka przez Biblię :
angielski, arabski, bengalski, berbejski,
burmański, cebuano, CheChewa, chor-
wacki, czeski, czua, duński, farski, fran-
cuski, gujarati, hebrajski, hinduski, hisz-
pański, indonezyjski, japoński, kanadyj-
ski, kantonezyjski, koreański, kurdyjski,
malezyjski, mandaryński, marathi, nava-
ho, nepalski, norweski, ormiański, oryj-
ski, polski, portugalski, quichua, rosyj-
ski, serbski, suachili, szwedzki, tai, ta-
milski, telugu, turecki, ukraiński, węgier-
ski, włoski, zulu.
Kochani Słuchacze TWR,
czekamy na Wasze listy!
Jak odbieracie nasze audycje?
Co one wnoszą do Waszego
życia?
W miarę możliwoSci postaramy się
odpowiedzieć na każdy list i kon-
tynuować nawiązaną w ten sposób
relację.
Na życzenie wysyłamy bezpłatnie
Nowy Testament, literaturę chrze-
Scijańską oraz kasety z nagraniami.
Prosimy o dołączenie następują-
cych informacji o sobie:
21
Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Stowarzyszenie
ChrzeScijańskie Impuls Trans World Radio Polska w celach związanych z korespondencją.
Imię i nazwisko: ...................................................Numer telefonu: ....................................
Kod pocztowy: ................... Miasto: ................................ Adres: ......................................
Kraj:
(Wypełnij, wytnij i przeSlij na nasz adres: TWR - Impuls Polska, Ul. Kłodnicka 2, 54-217 Wrocław, Polska)
Z listów słuchaczy...
Jestem mile zaskoczony, że
o mnie pamiętacie. Jestem bardzo
zainteresowany utrzymaniem ko-
respondencyjnego kontaktu
z każdym. Uważam siebie za
człowieka szarego, opuszczone-
go przez okrutny los. Wiem jed-
nak na pewno, że Bóg jest jeden
i również się modlę. Jednak lu-
dzie są różni, okrutni i xli. Jestem
człowiekiem bardzo samotnym.
Miło by mi było, gdyby ktoS do
mnie regularnie pisał. Każdemu
odpiszę. Nieważne jest dla mnie
ile ktoS ma lat, nieważny jest też
kolor skóry ani stan majątkowy.
Dla mnie ważne jest, że ktoS ist-
nieje i ktoS mnie akceptuje takim
jakim jestem. Czytałem niedaw-
no jakąS broszurę chrzeSci-
jańską. Niestety nie pamiętam
jaka to była, ale zostały mi głę-
boko w głowie słowa Pana Boga
abySmy się wzajemnie miłowali.
Pan Bóg jest miłoScią, to i my się
miłujmy. Z pamięcią w modlitwie
- jeszcze raz dziękuję.
List od więxnia z Polski centralnej
22
Sz
ukajcie Pana, dopóki można Go znalexć,
wzywajcie go, dopóki jest blisko!
Księga Izajasza 55,6
Księgi Królewskie
W hebrajskim oryginale Księgi Królewskie stanowiły jedną ca-
łoSć. Podziału na dwie odrębne częSci dokonali podczas przekładu
Starego Testamentu na język grecki tłumacze Septuaginty. Stało się
tak najprawdopodobniej dlatego, że zapis w języku greckim zajmował
o 1/ 3 więcej powierzchni niż zapis w języku hebrajskim.Tłumacze
nie mogli zrobić tak wielkich zwojów, musieli więc podzielić tekst.
Podobnie postąpiono w przypadku Ksiąg Samuela i Ksiąg Kronik.
Pierwotnie i one stanowiły całoSć.
Księgi Królewskie kontynuują narrację Ksiąg Samuela. Opisują
dzieje Izraela od ostatnich lat Dawida do niewoli babilońskiej (586 r.
przed Chrystusem). Następcą Dawida został jego syn Salomon. Jego
rządy to najpomySlniejszy okres w historii Izraela. Po Smierci Salo-
mona państwo rozpadło się jednak na dwie częSci: północną, nazwaną
królestwem izraelskim, i południową, nazwaną królestwem judzkim.
Księgi Królewskie opisują upadek i przyczyny upadku obydwóch
królestw. Zawierają też opis działalnoSci proroków, głównie Eliasza
i Elizeusza.
Pierwsza Księga Królewska opisuje dzieje królów Izraela i Judy
od Dawida do Ochozjasza, syna Achaba ( w Izraelu ) i Jozafata, syna
Asy (w Judzie). Opis ten obejmuje okres ok. 120 lat.
Druga Księga Królewska zawiera dzieje Izraela i Judy trwające
ok. 300 lat. Zaczyna się od ukazania losów Achaba, a kończy na
opisie niewoli narodu izraelskiego.
Autor
Autor Ksiąg Królewskich jest nieznany. Wiemy jedynie, że po-
chodzą one z okresu, kiedy stała jeszcze pierwsza Swiątynia jerozo-
limska. Biblijny autor czerpał, jak sam podaje, z takich xródeł histo-
23
rycznych jak Księga Dziejów Salomona , Księga Kronik Królów
Izraela , Księga Kronik Królów Judy (I Król. 11, 41; 14, 19; II
Król. 24, 5).
Przesłanie
Księgi Królewskie ukazują Boga jako nieograniczonego władcę.
Bóg kieruje historią Izraela i historią ludzkoSci w ogóle. Gdy przywódcy
i lud są Bogu nieposłuszni, następuje upadek państwa i narodu.
Lud izraelski musi nauczyć się, że ambicje ziemskich władców nie
są tożsame z wolą Bożą, a często wręcz są sprzeczne z nią. Bóg
zawsze pragnął być bezpoSrednim władcą Izraela. Izraelici zażądali
jednak ziemskiego króla, i Samuel namaScił im na króla Saula. Potem
królem został Dawid. Księgi Królewskie relacjonują dalsze dzieje Izra-
ela, opisując rządy władców Izraela i Judy z linii Dawida.
Często powtarzają się w Księgach Królewskich słowa: Jak twój
ojciec Dawid . Dawid stanowił jak gdyby wzorzec, ludzki, niedoskona-
ły wzorzec władcy. Kolejni królowie z linii Dawida nie potrafili doro-
snąć nawet do tej, Dawidowej miary, a co dopiero do miary Bożej.
Każdy przywódca, który nie boi się Boga i chce realizować swoje
własne plany, swoje własne ambicje, prowadzi naród do zguby. Izrael
rozwijał się, gdy był wierny Bogu. Gdy odwracał się od Boga - upadał.
Boże postanowienia dotyczące rządzenia państwem, służby Swią-
tynnej i moralnoSci zostały przez ludzi wypaczone, okaleczone. Prze-
ciwstawiając się złu i ostrzegając, Pan posłał mężów Bożych , ta-
kich jak Eliasz i Elizeusz. Mieli oni doprowadzić lud do Pana. Izrael
okazał się nieposłuszny. Wtedy zapłonął gniew Pana i lud wpadł w
ręce wrogów. Ostateczny ratunek może przynieSć Izraelowi jedynie
Wybawiciel, Mesjasz.
Historia ludu izraelskiego jest w głębokim sensie historią każdego
człowieka. Człowiek z natury jest Bogu nieposłuszny, postępuje sa-
mowolnie, co prowadzi go do upadku. Jedynie Boża łaska, wielka
24
Boża miłoSć, okazana ludzkoSci w Jezusie Chrystusie, może odmienić
los jednostki, narodu i całej ludzkoSci.
Struktura Ksiąg Królewskich
I. Ostatnie dni Dawida, jego Smierć; Salomon następcą I Król. r.1 i 2
II. Rządy Salomona I Król. r. 3 - 11
1. Salomona modlitwa o mądroSć r. 3 i 4
2. Budowa Rwiątyni r. 5 - 8
3. Sława Salomona r. 9 i 10
4. Odstępstwo i Smierć Salomona r. 11
III. Rozpad państwa na dwa królestwa I Król. 12 - II Król. 16
(rządy królów Izraela i Judy, działalnoSć proroków Eliasza i Elizeusza)
IV. Podbój Izraela przez Asyrię II Król. r. 17
V. Podbój Judy przez Babilonię II Król. r. 18 - 25
Z listów słuchaczy...
Witam i bardzo dziękuję za przesyłkę. Niech Bóg błogosławi Wam
i waszym rodzinom. Otrzymałem poprzez was przesłanie od Boga,
które się potwierdza w moim życiu. Jest to przesłanie o uwielbia-
niu Boga, o dziękczynieniu i również o dziesięcinie. Dotarło to
ostatnio ponownie do mojego serca. Zdarza mi się rzucać w wir
pracy i zapominam wtedy o Bożej mocy - robię wtedy wszystko
po swojemu o swoich własnych siłach. Ale szybko orientuję się,
że jest to coS złego - że uczepiłem się własnych sił i proszę wtedy
o odnowienie w Bożej mocy. Chciałbym jeszcze napisać, że nasz
wspólny znajomy Sebastian (inny korespondent) mieszka obec-
nie w Poznaniu i także serdecznie pozdrawia. Uczęszcza on na
spotkania chrzeScijańskie. Będę bardzo wdzięczny za ulotki i ksią-
żeczki - nic się tu u mnie nie zmarnuje, a nawet ostatnio ich za-
brakło. Niech Bóg błogosławi i chroni od wszelkiego zła.
List od korespondenta z Polski południowo-zachodniej
25
List do Rzymian
Znaczenie listu
Bóg komunikuje się z człowiekiem na wiele sposobów. Przed wie-
kami objawił się Mojżeszowi, przekazując mu swoje Prawo. Natchnął
Dawida i innych wielkich twórców, by przemówić do nas poprzez
poezję. Objawiał się także w niezwykłych przepowiedniach proro-
ków, wreszcie poprzez słowa swego Syna, Jezusa Chrystusa, a po-
tem poprzez słowa Jego apostołów.
List do Rzymian otwiera tę częSć Bożej Księgi, gdzie zamieszczo-
ne są listy apostolskie. Niezwykłe są to listy. Z jednej strony jest w nich
wiele pierwiastka osobistego, wiele ciepła emanującego z bezpoSred-
nich relacji apostołów Pawła, Piotra, czy Jana z odbiorcami listów,
młodymi wspólnotami wczesnego KoScioła, lub pojedynczymi współ-
pracownikami, takimi jak Tymoteusz czy Tytus, a z drugiej strony
zawarte są tu uniwersalne, natchnione treSci, prawdy stanowiące fun-
dament wiary i w ogóle podwaliny istnienia Kosciola Jezusa Chrystu-
sa. Sam List do Rzymian zawiera pełne zwiastowanie Ewangelii, jest
to niejako wielki manifest ewangeliczny, proklamowanie Dobrej No-
winy całemu swiatu.
Autor
Autor listu, apostoł Paweł, pisząc do Rzymian, zdawał sobie spra-
wę, że Rzym, jako stolica ówczesnego Swiata, ma strategiczne zna-
czenie dla dzieła głoszenia ewangelii wszystkim ludziom, wszystkim
narodom, zamieszkującym najbardziej nawet odległe zakątki potęż-
nego imperium. W piętnastym rozdziale listu znajdujemy takie wy-
znanie apostoła: Pisałem do was, bracia, bez ogródek, zwłaszcza
w tych sprawach, które chciałem wam przypomnieć. Upoważnia
mnie bowiem do tego misja, którą Bóg powierzył mi w swej łasce,
26
abym był dla narodów sługą Jezusa Chrystusa, pełniącym Swiętą
służbę głoszenia Ewangelii Bożej, aby pozyskani przeze mnie
poganie stali się ofiarą miłą Bogu, uSwięconą przez Ducha Rwię-
tego (15, 15 - 16).
Paweł był w pełni Swiadomy tego, że Bóg powierzył mu misję
niesienia ewangelii poganom, że jego zadaniem jest rozgłoszenie Do-
brej Nowiny o Jezusie wSród wszystkich narodów, w odróżnieniu od
Piotra, którego zadaniem było zwiastowanie ewangelii przede wszyst-
kim Izraelitom. W LiScie do Galacjan Paweł pisze (2, 8 - 9): Przez
apostolstwo Piotra Bóg działał wSród Żydów, a przeze mnie wSród
pogan. Jakub, Piotr i Jan, Swiadomi udzielonej mi łaski, podali
mnie i Barnabie rękę na znak porozumienia, że my mamy działać
wSród pogan, a oni wSród Żydów .
Tak, Paweł został w szczególny sposób wybrany przez Boga, by
stał się apostołem Chrystusa wSród pogan. Zakończenie Listu do Rzy-
mian, gdzie Paweł zwraca się bezpoSrednio do poszczególnych człon-
ków wspólnoty, wyraxnie Swiadczy o tym, że chrzeScijanie pocho-
dzenia pogańskiego stanowili w koSciele rzymskim zdecydowaną więk-
szoSć. Ewangelia w Rzymie niewątpliwie rozpoczęła swój pochód od
liczebnie silnego Srodowiska żydowskiego, ale w miarę rozwoju we
wspólnocie zaczęli zdecydowanie przeważać nawróceni poganie.
Relacja autor - adresaci listu
Apostoł stwierdza wyraxnie, że to nie on dał początek koSciołowi
w Rzymie, jak to było np. w Filippi, czy Tesalonice. Pisząc do Rzy-
mian (najprawdopodobniej w 58 roku n.e.) Paweł z żalem wyznaje,
że nie było mu dane w ogóle do tej pory ich odwiedzić i wyraża na-
dzieję, że będzie to możliwe w bliskiej przyszłoSci. Oto pełne żalu
i żaru słowa apostoła z początku jego listu: Chcę bracia, abyScie
wiedzieli, że już nie raz zamierzałem przyjSć do was, ale wciąż
miałem przeszkody /.../. O ile to ode mnie zależy, gotów jestem
27
głosić Ewangelię wam, którzy mieszkacie w Rzymie (1, 13 - 15).
Paweł bardzo pragnał pójSć do Rzymu, by i tam zwiastować ewange-
lię. Z mowy Pawła wygłoszonej przed królem Agryppą, zrelacjono-
wanej przez Dzieje Apostolskie, dowiadujemy się, jak apostoł widział
swoje zadanie na krótko przed tym, jak ostatecznie dotarł, pod koniec
swego życia, do Rzymu. Będąc więxniem rzymskiego cezara Paweł
Smiało Swiadczył, do jakiego dzieła powołał go Jezus. Już w czasie
objawienia sie Pawłowi pod Damaszkiem Chrystus powiedział: Dla-
tego ukazałem się tobie, że przeznaczyłem cię na sługę i Swiadka
tego, co już widziałeS i tego, co ci jeszcze ukażę. Będę cię chro-
nił przed tym ludem i poganami, do których cię posyłam, abyS im
otworzył oczy, przeprowadził z ciemnoSci do Swiatła, spod wła-
dzy szatana do Boga; przez wiarę we mnie uzyskają przebacze-
nie win i dziedzictwo, przeznaczone dla moich wyznawców (Dz.
Ap. 26, 17 - 18).
Paweł widział więc ogromną potrzebę dotarcia do Rzymu, potrze-
bę zwiastowania Ewangelii Chrystusowej w stolicy ówczesnego Swia-
ta. Tym bardziej, że, jak wynika z jego wypowiedzi, zapisanej w 15
rozdziale Listu do Rzymian, nikt z apostołów wczeSniej tam nie do-
tarł. Apostoł podkreSla bowiem: Nie głoszę Dobrej Nowiny o Chry-
stusie tam, gdzie już inni ją przynieSli, aby nie budować na cu-
dzym fundamencie (Rzym. 15, 20). Paweł nigdy nie szedł tam, gdzie
działał już wczeSniej inny apostoł Jezusa. Możemy więc wnioskować,
że nikt z apostołów nie dotarł przed Pawłem do Rzymu.
Kto w takim razie założył koSciół w Rzymie? Możemy odpowie-
dzieć: anonimowi wyznawcy Chrystusa, którzy przywędrowali tu z in-
nych miast imperium. Ale możemy też, wnikając głębiej w zagadnie-
nie, stwierdzić, że założycielem koScioła w Rzymie był jednak ... apo-
stoł Paweł. Jak mógł tego dokonać, nie docierając do Rzymu? Po
prostu korzystał z telefonu komórkowego i sieci internetu! To oczy-
wiScie żart, nie było wtedy telefonów ani komputerów. Ale ten żart,
28
pewnego rodzaju przenoSnia, pomoże nam zrozumieć, jak rodził się
i rozwijał koSciół w Rzymie.
Apostoł Paweł przemierzał wielkie odległoSci, wędrując po rozle-
głym obszarze rzymskiego imperium. W trakcie jego podróży misyj-
nych nawracało się na chrzeScijaństwo wiele osób. Niektórzy spo-
Sród tych nowych wyznawców Chrystusa docierali po jakimS czasie
do Rzymu, w interesach, lub z innych powodów. (Stolica zawsze ma
moc przyciągania.) Czy możemy być pewni, że tak się działo? Tak,
na przykład w Dziejach Apostolskich czytamy (18, 1 - 3): Potem
Paweł opuScił Ateny i przyszedł do Koryntu. Tam zetknął się z pew-
nym Żydem z Pontu, Akwilą, który niedawno przybył tu z Italii
razem z żoną Pryscyllą; w tym czasie bowiem cesarz Klaudiusz
nakazał wszystkim Żydom opuScić Rzym. Paweł zaprzyjaxnił się
z nimi. A ponieważ łączył ich ten sam zawód - wyrób namiotów -
zamieszkał u nich i zaczął z nimi pracować .
Apostoł spotkał w Koryncie Akwilę i Pryscyllę, którzy opuScili
Rzym z powodu antysemickiej nagonki, za rządów cesarza Klaudiu-
sza. W Koryncie Paweł mieszkał i pracował z Akwilą i Pryscyllą
i zdobył ich serca dla Chrystusa. Póxniej małżeństwo to prowadziło
działalnoSć misyjną w kilku dużych miastach rzymskiego imperium,
a po jakimS czasie Akwila i Pryscylla powrócili do stolicy. Pisząc list
do Rzymian, apostoł Paweł prosi: Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę,
moich współpracowników w służbie Jezusowi Chrystusowi (16, 3).
Takich ludzi jak Pryscylla i Akwila było w rzymskiej wspólnocie wię-
cej. Paweł wymienia w zakończeniu listu wiele imion, wszystkich ser-
decznie pozdrawiając.
Kierunek - Rzym
Paweł dobrze znał Rzym, jego prawo, jego kulturę, jego admini-
strację, sądy, więzienia. Mimo, że do stolicy dotarł dopiero pod koniec
życia, doskonale znał rzymskie obyczaje, przepisy, regulacje, odwie-
29
dzał wiele miast rozległego imperium, w tym takie rzymskie kolonie
jak Filippi czy Tesalonika. Był zresztą Paweł od urodzenia rzymskim
obywatelem. Wędrował rzymskimi drogami, spotykał rzymskich żoł-
nierzy, rozmawiał z Rzymianami w drodze i na placach targowych,
wiele dni spędził w rzymskich więzieniach. Tak, Paweł wiedział
wszystko o Rzymie, jeszcze zanim dotarł do stolicy imperium. I wie-
dział, że wszedzie, na całym obszarze potężnego państwa, musi głosić
ewangelię Jezusa Chrystusa. A wczeSniej czy pózniej dotrze do stoli-
cy imperium, stolicy ówczesnego Swiata i tam będzie nauczał o Bogu,
który tak Swiat umiłował, że dał swojego Syna, żeby każdy, kto w
Niego uwierzy, nie zginął, ale miał wieczne życie. Księga Dziejów
Apostolskich, opowiadająca o rozprzestrzenianiu się ewangelii na cały
Swiat, kończy się takim właSnie obrazem: apostoł Paweł mieszka
w Rzymie i Smiało, bez przeszkód głosi Królestwo Boże i naucza o Pa-
nu, Jezusie Chrystusie.
Tematyka listu
Wielkim tematem Listu do Rzymian jest Boża sprawiedliwoSć.
List ten ukazuje pełnię upadku, odstępstwa człowieka i podkreSla,
że ludzkoSć będzie osądzona przez Stwórcę. Jedyną możliwoSć
usprawiedliwienia oferuje człowiekowi sam Bóg, Sędzia, a zara-
zem Zbawiciel. Jedyną drogą ratunku jest dla człowieka przyjęcie
Bożego planu zbawienia: zaufanie Jezusowi Chrystusowi. Jak czy-
tamy we wstępie do Listu do Rzymian w Biblii Tysiąclecia (wyd.
Pallottinum z 1980 r.): Główna teza Listu - to usprawiedliwienie,
które dokonuje się przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Lekarstwo
na grzech człowieka jest jedno: całkowite odrodzenie, doskonałe
odkupienie, które Bóg Ojciec przygotował zgubionej ludzkoSci
w swoim Synu.
Możemy przypomnieć tu sobie postać łotra na krzyżu, którego rzym-
skie prawo skazało na Smierć, uznając go za złoczyńcę godnego jedy-
30
nie potępienia. W oczach Jezusa człowiek ten stał sę godnym, by żyć.
Usłyszał pełne przebaczenia i miłoSci słowa Zbawiciela: Zapraw-
dę, powiadam ci, dziS będziesz ze mną w raju . Bóg przyjmuje
zgubionego grzesznika, takiego jak ja i ty, i czyni z nas swoje dzie-
ci, wprowadza nas do swej rodziny. Nie dlatego, że na to sobie w
jakikolwiek sposób zasłużyliSmy, ale dlatego, że Jezus, biorąc na
siebie nasze grzechy, zmarł w nasze miejsce na krzyżu Golgoty.
To jest wielkie poselstwo Listu do Rzymian. Zapłatą za grzech
jest Smierć, ale darem łaski Bożej jest życie wieczne w Jezusie
Chrystusie, Panu naszym (6, 23).
Reformator KoScioła, Marcin Luter napisał, że List do Rzy-
mian to prawdziwe arcydzieło, najczystsza Ewangelia, którą każ-
dy chrzeScijanin powinien stale studiować, to duchowy chleb, któ-
rym wierzący człowiek codziennie powinien się karmić i przecho-
wywać bezcenne treSci tego listu w sercu, uczyć się go na pa-
mięć, słowo po słowie.
Chryzostom, jeden z ojców wczesnego KoScioła, czytał List do
Rzymian dwukrotnie w ciągu każdego tygodnia. Wielki uczony, Mi-
chał Faraday, wyznał na łożu Smierci: moja wiara, ugruntowana dzięki
lekturze Listu do Rzymian daje mi pewnoSć, że Chrystus to mój Zba-
wiciel, który zmarł za mnie, żeby otworzyć mi drogę do nieba .
Dobrze jest podjąć postanowienie, by czytać List do Rzymian
regularnie i często. Zawiera on pełną naukę apostolską o uspra-
wiedliwieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Mówi o powołaniu
wszystkich ludzi do wiary i zbawienia. Mówi o istocie wolnoSci
chrzeScijańskiej. WyjaSnia też rolę Żydów w historii zbawienia,
w obu przymierzach.
JeSli z modlitwą i pokorą czytać będziemy regularnie List do Rzy-
mian, Duch Boży będzie nas stale uczył i prowadził, będzie pogłębiał
naszą wiarę. Nasze życie spoczywać będzie na trwałym fundamen-
cie, na duchowej skale, którą jest nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus.
31
TreSć listu
I. CzęSć doktrynalna "wiara" rozdziały 1 - 8
1. Usprawiedliwienie grzesznika 1, 1 - 5, 11
a) wstęp i objawienie Bożej sprawiedliwoSci 1, 1 - 17
b) ukazanie grzesznoSci człowieka 1, 18 - 3, 20
- wszyscy jesteSmy grzesznikami
- wszyscy potrzebujemy Bożego ratunku
c) objawienie sprawiedliwoSci Boga 3, 21 - 5, 11
- istota usprawiedliwienia z wiary.
2. USwięcenie wierzących 5, 12 - 8, 39
a) uSwięcenie potencjalne 5, 12 - 21
- grzech a łaska
b) uSwięcenie pozycyjne 6, 1 - 10
- zjednoczenie z Chrystusem w Jego Smierci
i zmartwychwstaniu
c) uSwięcenie praktyczne
6, 11 - 23
- posłuszeństwo względem Boga prowadzi
do uwolnienia z więzów grzechu
d) uwolnienie od Prawa 7, 1 - 25
e) obdarzenie życiem nadprzyrodzonym 8, 1 - 39
- życie według Ducha, nowe stworzenie
- Boża miłoSć gwarancją bezpieczeństwa wierzącego.
II. Rola Izraela nadzieja
rozdziały 9 - 11
1. Boże dzieła poSród Izraela w przeszłoSci 9, 1 - 33
2. Obecne plany Boga 10, 1 - 21
3. Boży cel w przyszłoSci
11, 1 - 36
III. CzęSć praktyczna miłoSć rozdziały 12 - 16
1. Prawdziwa służba dzieci Bożych
12 - 13
- miłoSć i pokora - zasadą postępowania
32
a) stosunek do Boga 12, 1 - 2
b) stosunek do darów Duch 12, 3 - 8
c) relacje z innymi wierzącymi
12, 9 - 16
d) relacje z niewierzącymi 12, 17 - 21
e) stosunek do rządu 13, 1 - 7
f) relacje z sąsiadami 13, 8 - 14
2. Oddzielenie dzieci Bożych
14 - 16
a) relacje ze słabszymi braćmi 14, 1 - 15, 3
- trzy zasady: przekonanie, sumienie, rozwaga
b) relacje Żydzi - poganie we wspólnocie 15, 4 - 13
c) stosunek Pawła do Rzymian i pogan w ogóle 15, 16 - 33
d) praktyczny przykład relacji braterskiej 16, 1 - 27
- miłoSć i oddanie we wzajemnych relacjach
(35 osób wymienionych imiennie)
Z listów słuchaczy...
Na wstępie mojego listu przesyłam, jak zwyczaj nakazuje, dla całej
redakcji TWR-u gorące i serdeczne pozdrowienia oraz moc błogo-
sławieństw. Moje serce uradowało się z listu od was. Czytałem go
i nadal czytam wiele razy, bo nie mogę uwierzyć, że Pan nasz Jezus
Chrystus jest dla mnie tak łaskawy. Niech mu będzie chwała na
wieki. Alleluja. Cieszę się , że martwicie się o moje pierwsze chwile
na wolnoSci i o to abym nie zaczął triumfu od picia piwa lub innego
alkoholu. Od początku odbywania kary wbijam sobie do głowy, że
jeżeli wyjdę i spróbuję sięgnąć po alkohol to wrócę z powrotem za
mury, a chcę raz na zawsze odrzucić ten nałóg. W modlitwach też
proszę Pana Boga o zdrowy rozsądek w tej kwestii i o to, abym mógł
się starać nie spotykać z takim towarzystwem, w którym jest obecny
alkohol. Będę czekał z niecierpliwoScią na wieSci od was. Jeszcze
raz pozdrawiam wszystkich i błogosławię.
List od korespondenta z Polski centralnej
33
Programy nadawane w czasie letnim 2009 roku przez Impuls TWR Polska:
7:45 - 8:00 22:00 - 22:30
Fale rednie:
Fale krótkie:
215 m (1395 kHz)
W drówka przez Bibli
Głos Ewangelii
Pn
Droga do Boga
Wt W drówka przez Bibli
Słowo i ycie
r W drówka przez Bibli
ywa wiara
Cz
W drówka przez Bibli
ywa wiara
Pt W drówka przez Bibli
ywa wiara: dwa 15-
Przyjaciele
minutowe odcinki
So
Głos Ewangelii Sedno
N
Naszych przykładowych programów mogą Państwo słuchać w internecie w syste-
mie Real Audio pod adresem: http://www.twr.osw.pl/
Codziennie o dowolnej porze pod adresem http://www.ttb.org/ttbpol.ram dostępna
jest Wędrówka przez Biblię .
Życzymy dobrego odbioru!
34
Ewentualne zmiany w porach i częstotliwoSciach nadawania będą
podane na antenie w naszych programach oraz na stronie interneto-
wej pod adresem http://www.twr.osw.pl - zapraszamy do Sledzenia
ogłoszeń. Pytania odnoSnie aktualnych danych nadawania można kie-
rować do nas listownie. Adres znajduje się na ostatniej stronie.
Rozkład programów na drugi kwartał 2009
KWIECIEŃ MAJ CZERWIEC
KS. JOZUEGO KS. RUT DZIEJE APOSTOLSKIE
1.04. 22:6 - 24:33
3:6 - 18
1.05. 1.06 14:1 - 22
KS. SĘDZIÓW
4:1 - 22
4.05. 2.06 14:23 - 15:10
2.04. 1:1 - 36
3.06 15:11 - 41
3.04. 2:1 - 3:31 DZIEJE APOSTOLSKIE
4.06 16:1 - 40
6.04. 4:1 - 5:5
5.06 17:1 - 28
5.05. Wstęp
7.04. 5:6 - 31
8.06 17:29 - 18:23
6.05. 1:1 - 8
8.04. 6:1 - 13
9.06 18:24 - 19:20
7.05. 1:9 - 14
9.04. 6:14 - 40
10.06 19:21 - 20:18
8.05. 1:15 - 2:3
10.04. 7:1 - 22
11.06 20:18 - 21:11
11.05. 2:4 - 21
13.04. 7:23 - 8:35
12.06 21:12 - 22:10
12.05. 2:22 - 41
14.04. 9:1 - 10:5
15.06 22:11 - 23:35
13.05. 2:42 - 47
15.04. 10:6 - 11:28
16.06 24:1 - 25:13
14.05. 3:1 - 26
16.04. 11:29 - 12:15
17.06 25:13 - 26:32
15.05. 4:1 - 22
17.04. 13:1 - 14:4
18.06 27:1 - 34
18.05. 4:23 - 5:32
20.04. 14:5 - 15:20
19.06 27:35 - 28:31
21.04. 16:1 - 21 19.05. 5:33 - 6:15
1. KS. SAMUELA
22.04. 16:22 - 17:13 20.05. 7:1 - 60
23.04. 18:1 - 19:30 21.05. 8:1 - 30
22.06 1: 1 - 20
24.04. 20:1 - 21:25
22.05. 8:31 - 9:7
23.06 1: 21 - 2: 21
25.05. 9:8 - 32
24.06 2: 22 - 3: 22
KS. RUT
26.05. 9:33 - 10:27 25.06 4: 1 - 5: 12
27.04. 1:1 - 6
27.05. 10:8 - 11:30 26.06 6: 1 - 7: 17
28.04. 1:7 - 22
29.06
28.05. 12:1 - 25 8: 1 - 10: 6
29.04. 2:1 - 23
30.06 10: 7 - 12: 20
29.05. 13:1 - 52
30.04. 3:1 - 5
35
Rozkład programów na trzeci kwartał 2009
LIPIEC SIERPIEŃ WRZESIEŃ
1. KS. SAMUELA 2. KS. SAMUELA
2. KS. KRÓLEWSKA
1.07.
12:21 - 14:46 19:2 - 44
3.08
1.09. 1:1 - 2:18
2.07.
14:47 - 15:35 20:1 - 21:22
4.08
2.09. 2:19 - 3:27
3.07.
16:1 - 17:58 22:1 - 23:7
5.08
3.09. 4:1 - 5:11
6.07.
18:1 - 20:42 23:8 - 24:25
6.08
4.09. 5:12 - 6:7
7.07.
21:1 - 22:23
7.09. 6:8 - 7:19
8.07.
23:1 - 25:1 1. KS. KRÓLEWSKA
8.09. 8:1 - 9:13
9.07.
25:2 - 27:12
9.09. 9:14 - 10:34
1:1 - 53
7.08
10.07.
28:1 - 25
10.09. 11:1 - 12:22
2:1 - 46
10.08
13.07.
29:1 - 30:11
11.09. 13:1 - 14:29
3:1 - 28
11.08
14.07.
30:12 - 31:13
14.09. 15:1 - 17:6
4:1 - 5:5
12.08
2. KS. SAMUELA 15.09. 17:7 - 18:16
5:6 - 6:38
13.08
15.07.
1:1 - 27 16.09. 18:17 - 19:14
7:1 - 51
14.08
16.07.
2:1 - 3:1 17.09. 19:14 - 20:3
8:1 - 9:9
17.08
17.07.
3:2 - 4:12 18.09. 20:4 - 21
9:10 - 10:29
18.08
20.07.
5:1 - 25 21.09. 21:1 - 26
11:1 - 43
19.08
21.07.
6:1 - 23 22.09. 22:1 - 23:24
12:1 - 33
20.08
22.07.
7:1 - 29 23.09. 23:25 - 25:30
13:1 - 14:31
21.08
23.07.
8:1 - 9:12
15:1 - 16:20 LIST DO RZYMIAN
24.08
24.07.
10:1 - 11:27
16:21 - 17:16
25.08
27.07. 24.09. Wstęp
12:1 - 13:21
17: 17 - 18:40
26.08
28.07. 25.09. 1:1 - 7
13:22 - 14:33
18:41 - 19:14
27.08
29.07. 28.09. 1:8 - 16
15:1 - 16:23
19:15 - 21:26
28.08
30.07. 29.09. 1:16 - 20
17:1 - 18:2
21:17 - 22:54
31.08
31.07. 30.09. 1:21 - 32
18:2 - 19:1
Nasz adres: Impuls TWR
ul. Kłodnicka 2
PL - 54-217 Wrocław
( 0-601 / 400 892 Fax: 0-71 / 351 39 79
e-mail: itwrp@gmx.net
Redakcja kwartalnika: Marek CieSlar
e-mail: itwrp@poczta.onet.pl
Konto: PKO BP IV Oddz. Wrocław 05 1020 5242 0000 2702 0020 4313
36
Skład: Alfred Borski
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Wedrówka przez Biblię twr 07 2008Wędrówka przez Biblię twr 23 06 09Wędrówka przez Biblię twr 26 07 09Wędrówka przez Biblię twr 24 06 12Wędrówka przez Biblię twr 24 06 12Wędrówka przez Biblię twr4 2011 09Wędrówka przez Biblie twr) 2008 2009Wędrówka przez Biblię twr 25 07 0302 W rok przez Biblię Księga Hioba06 W rok przez Biblię16 W rok przez Biblię Księgi Proroków Mniejszych29 W rok przez Biblię Listy Piotra07 W rok przez Biblię Księga Jozuego20 W rok przez Biblię Księga IzajaszaCzarnowski Wędrówki przez Pogórze Karpackie i Beskidywięcej podobnych podstron