FARMAKOTERAPIA W PSYCHIATRII I NEUROLOGII, 2005, 2, 103 112
Jolanta Rabe-Jabłońska
Spektrum zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego
a spektrum zaburzeń impulsywnych.
Miejsce agresji w obu grupach zaburzeń1
Spectrum obsessive-compulsive disorder and spectrum impulse control disorders.
The role of aggression in both groups of disorders
Katedra Psychiatrii Uniwersytet Medycznego w A
odzi
Klinika Zab rzeń Afektywnych i Psychiatrii Młodzieżowej
Streszczenie
W artyk le przedstawiono cechy charakterystyczne zab rzeń psychicznych kwalifikowanych do
spektr m zab rzenia obsesyjno-komp lsyjnego oraz do spektr m zab rzeń kontroli imp lsów.
Zwrócono wagę na częste występowanie agresji przejawiającej się w różny sposób (werbalnej,
a toagresji, zachowań agresywnych wobec innych l dzi) osób z tymi zab rzeniami a także
na pokrywanie się w znacznym stopni tych spektrów, wynikające z obecności objawów z ob
gr p w przypadk niektórych zab rzeń psychicznych oraz zbliżone efekty ich leczenia podobnymi
gr pami leków.
Summary
In article was presented characteristic feat res of mental disorders from spectr m obsessive com-
p lsive disorder and spectr m imp lse control disorders. A thor nderlined freq ent occ rrence of
vario s forms of aggression (a to aggression, and verbal, as well as aggressive behavior in the
presence of other people) in patients with these diagnosis, and coincidence some of these disorders
as well as similar effects of treatment with similar psychotropic dr gs.
Słowa kluczowe: spektr m zab rzenia obsesyjno-komp lsyjnego, spektr m zab rzeń kontroli
imp lsów, agresja
Key words: spectr m obsessive-comp lsive disorder, spectr m imp lse control disorder,
aggression
Pojawienie się termin  spektr m zab rzenia obsesyjno-komp lsyjnego (spec-
trum obsessive-compulsive disorders  OCDs) wynikło z wieloletnich badań
dotyczących gr py heterogennych, wywołanych różnymi czynnikami zab rzeń,
które mają rozmaite kliniczne postacie, lecz zawsze, oprócz innych objawów, po-
jawiają się w ich przebieg obsesje i/l b komp lsje.
1
Praca wygłoszona podczas konferencji Wszystko o agresji, Warszawa, 8 9 kwietnia 2005.
104 JOLANTA RABE-JABA
O SKA
Podstawą wyodrębnienia tych zab rzeń w ramach OCDs były jednak nie tylko
wymienione objawy (obsesje i/l b komp lsje), ale także inne podobieństwa:
wczesny początek rozwoj zab rzeń (najczęściej w adolescencji), a także podob-
ne ne rologiczne podstawy: tzw. hyper- l b hypofrontalność (potwierdzona bada-
niami ne roobrazowymi i ne ropsychologicznymi), zab rzenia w zakresie kład
serotoninergicznego (wzrost l b spadek jego f nkcji, dobre efekty leczenia lekami
z gr py SSRI, przynajmniej części pacjentów), a także dok mentowana poprawa
istotnego odsetka pacjentów po terapii behawioralno-poznawczej (3, 7, 29).
Do czynników wywoł jących zab rzenia ze OCDs, podobnie jak w przypadk
OCD, zalicza się:
1. czynniki środowiskowe: toksyny, infekcje wir sowe i bakteryjne, np. beta-
hemolitycznym Streptococc s A (18);
2. czynniki genetyczne;
3. czynniki imm nologiczne;
4. zab rzenia transmisji serotoninergicznej;
5. szkodzenia str kt ry o n i zab rzenia czynności połączeń (kora przedczo-
łowa, jądra podstawy, kład limbiczny);
6. być może zab rzenia imm nologiczne (2).
Udowodniono również, że istnieje wiele istotnych podobieństw pomiędzy pa-
cjentami z OCD i OCDs w zakresie charakterystyki demograficznej, rodzinnego
występowania zab rzeń, współchorobowości (tzn. współistnienia podobnych za-
b rzeń psychicznych) oraz przebieg (1, 29).
Przeprowadzone w 1988 r. przez Epidemiologic Catchment Area  ECA) wy-
kazały, że 10% pop lacji USA ma objawy OCDs, przy czym w tej gr pie co naj-
mniej kilkanaście procent stanowią osoby z rozpoznaniem schizofrenii, dziesię-
ciokrotnie mniej  ok. 1,3%, to osoby, których postawiono diagnozę zab rzeń
schizofrenopodobnych (2, 6, 7). W skład OCDs najczęściej zalicza się:
1. schizo-OCD: rojeniowe OCD, schizotypia  OCD, schizofrenia  OCD
(niektórzy ponadto wyróżniają OCD osób ze schizofrenią spowodowane
leczeniem ne roleptykami);
2. zab rzenia jedzenia: jadłowstręt psychiczny i b limia psychiczna;
3. zab rzenia dysocjacyjne (depersonalizacja);
4. zab rzenia somatopodobne (hypochondria, dysmorfofobia);
5. imp lsywne zab rzenia osobowości (pograniczne zab rzenia osobowości,
aspołeczne zab rzenia osobowości);
6. zab rzenia kontroli imp lsów (hazard, trichotillomania, komp lsje seks al-
ne, samo szkodzenia, kleptomania, komp lsywne zak py);
7. zab rzenia ne rologiczne (pląsawica Sydenhama, padaczka, a tyzm, cho-
roba H ntingtona, zespół To rrette a);
8. tiki (zespół To rette a).
Zab rzenia wchodzące w skład OCDs można rozważać jako kontin m od
 czystych zachowań komp lsyjnych (np. OCD, w mniejszym stopni dysmor-
fofobia, jadłowstręt psychiczny), wiążących się z  nikaniem do przewagi zacho-
wań imp lsywnych (komp lsje seks alne, pograniczne i aspołeczne zab rzenia
SPEKTRUM ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNEGO ... 105
SPEKTRUM ZOK (Hollander, Benzaquen 1997)
Somatopodobne
Impulsywne
Dysocjacyjne
zaburzenia
Hyp. Dysmorf.
osobowoS
ci
Aspoł.
Deperso-
nalizacja
Border
Hazard
Tricho.
AN
Kontrola
Seks Kompuls.
Zaburzenia
impulsów
Samouszkodzenia
jedzenia
Bulimia
Kleptomania
Zakupy
Touretta
zespół Schizo-
Neurologiczne
OCD
Tiki
Ryc. 1. Spektr m OCD
osobowości), charakteryz jących się  posz kiwaniem oraz częstym występowa-
niem zachowań agresywnych. Zab rzenia takie jak: zespół To rette a czy  obja-
danie się (binge eating) znajd ją się mniej więcej pośrodk , tzn. charakteryz je
je zrównoważony dział przym s psychicznego i działań imp lsywnych oraz
agresywnych (5, 14, 17, 18, 19, 20, 29).
Ryc. 2. Spektr m OCD  wymiary
Uroj.
OCD
Syd.
Sch-
Ep.
OCD
Obsch
Am.
Hun.
TZ
106 JOLANTA RABE-JABA
O SKA
Zab rzenia wchodzące w skład OCDs najczęściej rozpoczynają się w ado-
lescencji l b wczesnej dorosłości, choć mogą j ż pojawić się w dzieciństwie.
U krewnych pierwszego stopnia często występ ją podobne zab rzenia l b zab -
rzenia nastroj (istotnie częściej niż w pop lacji ogólnej). W większości przypad-
ków zab rzenia te mają charakter przewlekły.
Wydaje się, że różne postacie OCDs z rozmaitą częstością pojawiają się zależ-
nie od płci. Dotychczas przeprowadzone badania wykazały, że dysmorfofobia,
komp lsywne zak py i kleptomania występ ją częściej kobiet niż mężczyzn,
natomiast mężczyzn częściej stwierdza się komp lsyjny hazard, piromanię oraz
tiki OCD, szczególnie o bardzo wczesnym początki (78% przypadków dotyczy
płci męskiej) (16, 29).
Spektrum zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego  OCDs
Większość zab rzeń zaliczonych przez a torów do OCDs ma w swoim obrazie
klinicznym agresję przejawiającą się w różny sposób, np. wyłącznie w treściach
obsesji l b w zachowaniach komp lsyjno-imp lsywnych albo w ob gr pach
objawów. Należy jednak podkreślić, ze cecha ta nie jest obecna we wszystkich
zab rzeniach należących do OCDs, np. w hipochondrii.
Hipochondria jest zab rzeniem charakteryz jącym się obecnością obsesji na
temat bycia chorym i komp lsjami, polegającymi na sprawdzani zasadności ko-
lejnej diagnozy, pewniani się, czy nie jest się chorym oraz przeżywaniem silnego
lęk przed chorobą. Zab rzenie to występ je ok. 2% pop lacji ogólnej, trzy-
krotnie częściej mężczyzn niż kobiet. Przykładem przeciwnej syt acji jest np.
a tyzm wczesnodziecięcy, a także jego atypowe postacie, w przebieg których
często pojawiają się zachowania agresywne o różnym obrazie i najprawdopodob-
niej rozmaitej etiologii (5, 27). A tyzm wczesnodziecięcy, poważne zab rzenia
ne ropsychiatryczne, należące do tzw. całościowych zab rzeń rozwojowych ma
w swoim obrazie klinicznym, poza szeregiem innych objawów, streotypowe (kom-
p lsyjne?) r chy, zachowania, zainteresowania (obsesyjne ?), potrzebę identycz-
ności oraz różnorodne zachowania agresywne i a toagresywne i z tego powod
niektórzy a torzy skłonni są zaliczać to zab rzenie do OCDs, tym bardziej, że
leczenie stosowane w większości zab rzeń kwalifikowanych do OCDs, może
przynieść istotną poprawę również w zakresie wymienionych objawów (29).
Zaburzenia kontroli impulsów zaliczane do OCDs
Trichotillomania
Trichotillomania jest natomiast dobrym przykładem zab rzeń kontroli imp l-
sów. Charakteryz je ją powtarzające się, komp lsywne wyrywanie włosów, nie-
wynikające z żadnych rozsądnych przesłanek, prowadzące często do poważnej
traty owłosienia. Tak jak w przypadk OCD, istnieje przym s powtarzania czyn-
SPEKTRUM ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNEGO ... 107
ności  komp lsje (wyrywanie włosów), mimo martwienia się o konsekwencje
takiego działania ( trata włosów), wrastające napięcie przed dokonaniem czyn-
ności i podczas próby jej odroczenia, odcz wanie spokojenia jako gratyfikacji
po wykonani czynności. Zab rzenia te nie wynikają z innych zab rzeń psychicz-
nych i somatycznych (np. świąd skóry) i są przyczyną poważnego cierpienia
i zab rzeń f nkcjonowania społecznego (25).
Schizo-OCD
Innym interes jącym zab rzeniem jest tzw. Schizo-OCD. Pierwsze doniesienia
na temat częstego wpółwystępowania OCD i schizofrenii pochodzą z XIX wiek
i zawdzięczamy je Berriosowi. Powrócono do badań tego zjawiska dopiero trzy-
dzieści lat póz
niej. Kolejne badania wykazywały coraz wyższy odsetek pacjentów
ze schizofrenią, jednocześnie mających obsesje i komp lsje  od 1% do 46% (26).
Z większości badań epidemiologicznych wynika, że w pop lacji ogólnej w cią-
g życia na OCD cierpi 2 3% osób, natomiast na schizofrenię 1 1,5%. Analiza
dokonanych badań nad rozpowszechnieniem OCD w pop lacji pacjentów z roz-
poznaniem schizofrenii wykaz je, że współistnienie tych zab rzeń jest istotnie
statystycznie częstsze niż to wynika z rozpowszechnienia każdego z nich, gdy
występ je pojedynczo. W ostatnich latach najczęściej stwierdzano je kilk nast
procent pacjentów (26).
Dokonane badania ne roobrazowe i ne ropsychologiczne przynoszą dowody,
że schizo-OCD mogą stanowić formę pośrednią między schizofrenią i OCD,
łączącą zmiany w str kt rze o. .n. i czynności, charakterystyczne dla pojedynczych
zab rzeń psychicznych. Być może niektórych pacjentów z pierwotnym roz-
poznaniem schizofrenii, w wynik trwania proces chorobowego w o. .n., docho-
dzi do zab rzeń w kolejnych str kt rach i połączeniach mózgowych. Pojawiają
się wówczas dodatkowo obsesje i komp lsje, mniejszej części pacjentów od
początk obecne są objawy z ob gr p zab rzeń psychicznych. Wiadomo rów-
nież, że pewnej gr py pacjentów leczenie przeciwpsychotyczne (np. klozapiną)
wyzwala objawy OCD (25).
Spektrum zaburzeń kontroli impulsów  ICDs
Koncepcja spektr m zab rzeń kontroli imp lsów (spectr m control imp lsive
disorders  ICDs) jest jeszcze młodsza niż koncepcja OCDs. Jej twórcy, kwalifi-
k jąc zab rzenia psychiczne do tego spektr m, kierowali się obecnością w ich
obrazie klinicznym przede wszystkim zab rzeń kontroli zachowań imp lsywnych.
Jednak ICDs w znacznym stopni pokrywa się ze OCDs, co powod je, że zależ-
nie od przyjętych kryteriów, te same zab rzenia mogą być kwalifikowane do jed-
nej l b do dr giej gr py w trakcie prowadzonych badań, co zdecydowanie prowa-
dzi do tr dności w interpretacji i porównywani ich wyników.
108 JOLANTA RABE-JABA
O SKA
W skład ICDs Hollander w 2004 r. zakwalifikował:
Zab rzenia kontroli imp lsów:
zab rzenia wyb chowe,
kleptomania,
hazard,
piromania,
trichotillomania,
komp lsywne zak py,
hiperseks alne zab rzenia, a także zależnienie od Internet i inne imp lsyw-
ne zachowania: żywanie s bstancji psychoaktywnych, zab rzenia jedzenia
(anoreksja i b limia psychiczna), ADHD, choroba afektywna dw bieg nowa,
zab rzenia osobowości (borderline, antyspołeczna) oraz inne ne rologiczne
zab rzenia wynikające z zab rzeń hamowania o. .n (3, 9, 17, 23).
Porówn jąc zab rzenia należące do ICDs i OCDs, można powiedzieć, że
pierwszą gr pę charakteryz je brak opor przeciw imp lsom l b popędom, które
są szkodliwe dla l dzi l b otoczenia, wzrost odcz wania napięcia l b pob dzenia
przed działaniem, doświadczanie przyjemności, gratyfikacji l b rozładowania
w czasie działania oraz niezdolność do odraczania nagrody, natomiast OCDs przede
wszystkim: porczywe, powracające wbrew woli myśli, obawy, wyobrażenia,
imp lsy, a także przym s wykonywania określonych czynności, ryt ałów, możli-
wych do powstrzymania na krótki czas, z towarzyszącym narastaniem niepokoj ,
lęk , rozdrażnienia. Uspokojenie doświadczane jest czasem na krótko po wyko-
nani czynności przym sowych, czasem zaś  niepokój narasta.
Niektórzy a torzy za typowy przykład ICDs znają, wyróżnione w ICD-10,
poważne, nawracające samo szkodzenia (The Deliberate Self-Harm Syndrome
 DSH). Zespół tych objawów może pojawiać się samodzielnie l b w przebieg
innych zab rzeń albo współwystępować z nimi. Są to zab rzenia psychotyczne,
afektywne, świadomości, zab rzenia osobowości (osobowość chwiejna emo-
cjonalnie, aspołeczne zab rzenia osobowości, osobowość pograniczna), a także
organicznie war nkowane zachowania agresywne.
Można założyć, że pokrywanie się istotnej części kategorii OCDs z ICDs wy-
nika, przynajmniej w przypadk niektórych zab rzeń, ze wspólnych biologicz-
nych war nkowań.
Wyniki badań ne roobrazowych osób z OCD i OCDs świadczą, że są one naj-
prawdopodobniej związane głównie z nadmierną aktywacją jąder ogoniastych.
Wzb dzenie kory oczodołowo-czołowej i przedniej części zakręt obręczy
podstawy powod je objawy afektywne, zab rzenia wagi selektywnej. Niepra-
widłowości w obszarze skroniowym, ciemieniowym i tylnej części zakręt obręczy
odpowiadają za pojawienie się lęk .
Zgodnie z koncepcją Baxtera, pierwotnym zab rzeniem w OCD i najprawdo-
podobniej również w OCDs jest nadmierna aktywacja kory oczodołowo-czołowej,
co z kolei nadmiernie aktyw je jądra ogoniaste, które ham ją gałkę bladą i w ten
sposób znoszą jej ham jący wpływ na wzgórze. Nadmierne wzb dzone wzgórze
ponownie pob dza zwrotnie korę oczodołowo-czołową (3).
SPEKTRUM ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNEGO ... 109
zabieg KOC
+
zabieg
ZOP
+
+ Glu
W
GB
GABA 
GABA 
JO
5-HT 
+ DA
SC
JGS
Rycina 4. Obwód ne ronalny prawdopodobnie związany z patogenezą OCD
Legenda: Glu  kwas gl taminowy;
KOC  kora oczodołowo-czołowa; DA  dopamina;
JO  jądro ogoniaste; 5-HT  serotonina;
GB  gałka blada; GABA  kwas gamma-aminomasłowy;
W  wzgórze; +  wskaz je na pob dzający charakter
SC  s bstancja czarna; przekazywanych imp lsów;
JGS  jądro grzbietowe szw ;   wskaz je na ham jący charakter
ZOP  przednia część zakręt obręczy; przekazywanych imp lsów.
Uważa się, że w przebieg ICDs dochodzi do deplecji serotoniny w o. .n.,
najprawdopodobniej do spadk inhibicji serotoniny przez kład dopaminergiczny.
W niektórych modelach zwierzęcych stwierdzono spadek pob dzenia receptora
5-HT1A l b 5-HT1B oraz wzrost pob dzenia receptora 5-HT2. Ustalono również
obecność zab rzeń w zakresie kład gabaergicznego, dopaminergicznego, nora-
drenergicznego i gl taminianergicznego (28).
Badania genetyczne wskaz ją na obecność części osób z ICDs polimor-
fizmów gen hydroksylazy tryptofanowej, recptora5-HT2R, transportera 5-HT
a także COMT oraz receptorów alfa2 noradrenergicznych i dopaminergicznych.
F nkcjonalne badania ne roobrazowe wskaz ją na zmianę aktywności następ ją-
cych str kt r mózgowych w ICDs: ventral tegmental area, locus coeruleus, lateral
hypothalamus, nucleus accumbens, caudate nucleus, raphe nuclei, prefrontal
cortex, amygdala, ventromedian hypothalamus, anterior cingulate (28).
110 JOLANTA RABE-JABA
O SKA
+
BADANIE OBRAZOWE MÓZGU W ZOK
BADANIE SPOCZYNKOWE
Regiony o wzmożonym metabolizmie
Kora oczodołowo-czołowa
Jądra ogoniaste
Zakręt obręczy (częS
ć przednia)
Wzgórze
BADANIA PO AKTYWACJI BODy
CEM PSYCHOLOGICZNYM
Regiony o wzmożonym Stereotaktyczna mapa
metabolizmie przepływu krwi
Obszary związane Obszary związane
z komponentem OBSESJI: z komponentem LĘKU:
Jądra ogoniaste Zakręt obręczy (częS
ć tylna)
Kora oczodołowo-czołowa Kora skroniowa
Wzgórze Kora ciemieniowa
ZOK  zab rzenie obsesyjno-komp lsyjne
Rycina 5. Badania obrazowe mózg chorych z OCD
Leczenie OCDs i ICDs
Leczenie OCDs, podobnie jak OCD, składa się zawsze z następ jących elementów:
1. dł gotrwałej farmakoterapii (leczenie ostrego stan 10 12 tygodni, wielomie-
sięczne leczenie podtrzym jące, niektórzy a torzy zalecają 1 rok l b dł żej);
2. terapii behawioralno-poznawczej;
3. ewent alnie EW.
Z przeprowadzonych badań nad efektami leczenia lekami z gr py SSRI OCDs
wynika, że podobnie jak podczas leczenia wyłącznie OCD, poprawę zysk je
ok. 60% leczonych (poza schizo-OCD), ale 80 90% stosowano dodatkowo
następ jące leki działające na kład serotoninergiczny, celem wzmocnienia począt-
kowo zyskanych efektów monoterapii jednym z SSRI: b spiron, fenfl ramina;
na kład dopaminergiczny: pimozyd, haloperidol, risperidon; GABA-ergiczny:
klonazepam, walproininany, rzadziej lit l b dodatkowo inne leki przeciwdepresyjne
(8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 24).
SPEKTRUM ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNEGO ... 111
W przypadk schizo-OCD najczęściej podejmowano próbę dodania leków z gr -
py SSRI do stosowanego leczenia przeciwpsychotycznego. Takie postępowanie
przynosiło poprawę tylko części pacjentów  ok. 30% (12, 16).
Niektórzy a torzy podkreślają, że pewne leki przeciwpsychotyczne, np. kloza-
pina mogą wzb dzać komp lsje, rzadziej obsesje i w tym przypadk efekty lecze-
nia objawów OCD są gorsze, czasem stęp ją po odstawieni ne roleptyk (16).
Farmakoterapia impulsywności
Zakłada się, że w ICDs mogą być sk teczne: s bstancje działające na kład
serotoninergiczny, dopaminergiczny, noradrenergiczny (działające np. na jądra
migdałowate) oraz na kłady GABA- i gl taminianergiczny (w obwodzie koro-
wo-prążkowiowym).
Z przegląd piśmiennictwa wynika natomiast, że w leczeni ICDs stosowano:
SSRI, agonistów 5-HT1A, antagonistów 5-HT2, lit, leki przeciwdrgawkowe, ne ro-
leptyki klasyczne i leki przeciwpsychotyczne II generacji, beta-blokery, agonistów
alfa2 -adrenergicznych (np. klonidynę), antagonistów opiatów (np. naltrekson),
agonistow dopaminergicznych (np. stym lanty, b propion) (13, 15, 22).
W przypadk domin jącej a toagresji i agresji stosowano najczęściej pochodne
kwas walproinowego, lit i/l b leki przeciwpsychotyczne, przede wszystkim II gene-
racji, w innych zab rzeniach podejmowano rozmaite próby farmakologiczne, np.
w przypadk patologicznego hazard stosowano naltrekson, b limii psychicznej
 topiramat. Zwykle efekty farmakoterapii dotyczyły nieco ponad 1/3 leczonych,
w wyjątkowych przypadkach spostrzegano istotną poprawę ok. 60% osób.
Podobnie jak w przypadk OCDs, terapia behawioralno-poznawcza zwykle była
nieodzownym postępowaniem, zdecydowanie poprawiających efekty leczenia.
Podsumowanie
Zachowania agresywne i a toagresywne mogą pojawić się w obrazie klinicz-
nym różnych zab rzeń psychicznych. Są także składową zarówno zab rzeń zali-
czanych do OCDs, jak i ICDs, przy czym istnieje stos nkowo d ża gr pa tych
zab rzeń łącząca cechy zarówno charakterystyczne dla OCD, jak i ICD, w których
agresywność przejawia się w treściach przeżyć i w działaniach. Istnieją dane wska-
z jące, że w tym przypadk najprawdopodobniej należy łączyć farmakoterapię
zalecaną w OCD i ICD.
Piśmienictwo
1. Baer L, Jenike MA: Personality disorders in obsessive-compulsive disorder, Psych. Clin. N. Am.
1992; 15 (4): 803 812.
2. Degonda M, Wyss M, Angst J: The Zurich study XVIII. obsessive-compulsive disorder and
syndromes in general population, E r. Arch. Psychiatry Clin. Ne rosci. 1993; 243 (1): 16 22.
112 JOLANTA RABE-JABA
O SKA
3. den Boer JA, Westenberg HGM: Obsessive-compulsive spectrum disorders, Synthesis, Amster-
dam 1997.
4. Do bremelle CB, Millet JP, Olie P: Schizophrenia with obsessive-compulsive symptoms: review
of the different pharmacotherapeutic approaches, Encephale 2000; 26: 81 89.
5. Fallon Ba, Rasm ssen Sa, Liebowitz MR: Hypochondriasis, w: E. Hollander (red.): Obsessive-
compulsive related disorders, American Psychiatric Press, Washington 1993.
6. Fenton WS, McGlashan TS: The prognostic significance of obsessive-compulsive symptoms in
schizophrenia, Am. J. Psychiatry 1986; 143: 437 441.
7. Hollander E: Obsessive-compulsive spectrum disorders: a overview, Psych. Ann. 1993; 23 (7):
355 358.
8. Hollander E, Cohen L, Simeon D: Body dysmorphic disorder. Psych Ann 1993, 23 (7), 359 364.
9. Hollander E, Frenkel M, De Caria CM: Treatment of pathological gambling with clomipramine
(letter), Am. J. Psychiatry 1992;149: 710 711.
10. Hollander E, Lebowitz MR, Fallon B, Fairbanks J, DeCaria CM, Klein DE: Treatment of deper-
sonalization with serotonin-reuptake blockers, J. Clin. Psychopharm. 1990;10: 200 203.
11. Hollander E, Liebowitz MR, Winchel R: Treatment of body dysmorphic disoder with serotonin
reuptake blockers, Am. J. Psychiatry 1989; 146: 768 770.
12. Hwang MY, Martin AM, Lindenmayer JP, Stein D, Hollander E: Treatment of schizophrenia
with obsessive-compulsive features with serotonin reuptakes inhibitors, Am. J. Psychiatry 1993;
150 (7): 1127.
13. Kavo ssi RJ, Li J, Coccaro EF: An open trial of sertraline in personal disordered patients
with impulsive aggression, J. Clin. Psychiatry 1994; 55; 137 141.
14. Kolko DJ, Kazdin AE: Prevalence of fire setting in children and adolescents, J. Abnorm. Child
Psychology 1986; 14: 49  61.
15. Markovitz P: Pharmacotherapy of impulsivity, agression, and related disorders, w: Hollander E,
Stein DJ: Impulsivity and aggression, John Wiley and Sons, New York 1995: 263 287.
16. McDo gle CJ, Goodman WK, Price LH: Neuroleptic addition on fluvoxamine-refractory
obsessive-compulsive disorder, Am. J. Psychiatry 1990; 147: 652 654.
17. McElroy SL, Keck PE, Pope HG: Compulsive buying: a report of 20 cases, J. Clin. Psychiatry
1994; 55 (5): 242 248.
18. M rphy T, F dge M, Dalal M: D8/17 positivity in childhood-onset OCD and or TS, Poster of
ACNP Meeting 1995, Porto Rico.
19. Rabe-Jabłońska J: Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne u dziewcząt z zaburzeniami odżywiania.
Psychiatr. Pol. 1996; XXX, 2: 187 200.
20. Rabe-Jabłońska J: Dysmorfofobia. Obraz kliniczny, kryteria rozpoznawania, rozpowszechnie-
nie, przebieg, leczenie, Psychiatr. Pol. 1998; XXXII, 2: 133 142.
21. Rabe-Jabłońska J: Wyniki długotrwałej (3 11 lat) obserwacji osób z podwójną diagnozą: dys-
morfofobii i psychozy urojeniowej, typ somatyczny, Psychiatr. Pol. 1998; XXXII, 2: 143 15.
22. Sheard MH: Lithium in the treatment of aggression, J. Nerv. Men. Dis. 1975; 160: 108 118.
23. Sołtys SM: Pyromania and fire-setting behaviors, Psych. Ann. 1992; 22(2): 79 83.
24. Stein DJ, Hollander E, Anthony DT: Serotonergic medication for sexual obsessions, sexual
addictions and paraphilias, J. Clin. Psychiatry 1992; 53: 267 271.
25. Stein DJ, Simeon D, Cohen L, Hollander E: Trichotillomania and obsessiv-compulsive disorder,
J. Clin. Psychiatry 1995; 56 (4): 28 34.
26. Tibbo PM, Kroetsch P, Ch e L, Warneke T: Obsessive-compulsive disorder in schizophrenia,
J. Psychiatr. Res. 2000; 34: 139.
27. Warwick HM: Assessment of hypochondriasis, Beh. Res. Ther. 1995; 33 (7): 845 853.
28. Winchel RM, Stanley M: Self-injuries behavior: a review of the behavior and biology of self-
mutilation, Am. J. Psychiatry 1991; 148: 306 317.
29. Wong CM, Hollander E: New dimensions in the OCD spectrum: autism, pathological gambling
and compulsive buying, Primary Psychiatry 1996; 3 (3): 20 38.


Wyszukiwarka