B/019: Psychotronika '87. Materiały na IV Ogólnopolską Konferencję PTP
Wstecz / Spis
Treści / Dalej
Alexander Timoszenko, Renate Goeckler-Timoszenko (Bukareszt, Rumunia)
KANT A SVEDENBORG
ROZWAŻANIA PSYCHOTRONICZNE ODNOSZĄCE SIĘ DO SPORO
METAFIZYCZNEGO W DZIELE KANTA
"Wszelka wiedza o rzeczach oparta
tylko na czystym rozumie lub inteligencji nie jest niczym więcej niż jedynie prostym, powierzchownym ujawnieniem; Prawda tkwi w doznaniu". Aktualność tego twierdzenia Kanta z 1783 roku obowiązuje i nie może być negowana przez nikogo ze współczesnych nam myślicieli. Wobec tego byłoby interesujące zastanowić się nad tym, co twórca postawy krytycznej myśli o typowych zjawiskach psychotronicznych, dotyczących przekazu informacji, takich jak telepatia lub telegnozja (jasnowidzenie). Omówimy dzieło Kanta: "Traume eines Geistersehers erlautert durch Traume der Metaphysik". (Marzenia senne osoby mającej widzenia objaśniane wyobrażeniami metafizyki), 1766, wydane w Królewcu. Jak się zdaje, jest to dzieło mniej znane ogółowi czytelników, lecz bardzo interesujące dla psychotroników. Zajmuje ono ważne miejsce w historii rozwoju myślenia krytycznego. Pojawiło się jeszcze przed Kanta tepretycznymi zasadami krytycyzmu. Omawia niektóre szczególne i osobliwe zjawiska demonstrowane przez Emmanuela Svedenborga, sławnego w owym czasie filozofa przyrody i mistyka [1]. Svedenborg wywierał pewien wpływ na teologię niemiecką, szczególnie na pietyzm w Wirtembergii (Oetinger, Hahn), lecz zdobył sławę dzięki swoim osobliwym uzdolnieniom psychicznym, które uczyniły z niego rodzaj "maga stulecia" znanego prawie na wszystkich dworach Europy. O jego niezwykłych uzdolnieniach Kant wspomina po raz pierwszy w liście do panny Charlotte von Knobloch z 10 sierpnia 1763 roku. Opisuje tam niektóre z doznań Svedenborga [3].
Dzieło Kanta omawia szczegółowo trzy odmiany zjawisk Psychicznych; były one potwierdzone przez wiarygodnych świadków, ich wiarygodność była również uznana przez Kanta. Zjawiska te są następujące: jasnowidzenie w transie, przebywanie poza własnym ciałem (eksterioryzacja) i jasnowidzenie w stanie czuwania., Ostatnie z tych zjawisk dotyczy ogólnie znanego wypadku pożaru w Sztokholmie; Svedenborg przebywał wtedy w Goeteborgu, oddalonego o 400 km od Sztokholmu, dnia 19 lipca 1759 roku, lecz doznał wizji tego pożaru, gdy pożar wybuchł. Wspólna cechą tych doznali jest zdalny przekaz informacji albo między dwiema osobami, albo między osobą i środowiskiem żywym lub nieożywionym. Warto zauważyć, iż uwagi krytyczne Kanta dotyczące nie tyle samych faktów, co koncepcji metafizycznych Svedenborga, zachowują jeszcze dzisiaj swoją aktualność, tzn. uwagi o wartości gnozeologicznej tych koncepcji. W odróżnieniu od wielu historyków filozofii nie sądzimy, aby Svedenborg miał być szczególnie podatny na krytykę tylko z powodu, iż jego modele nie wykazywały odpowiedniej konsekwencji teoretycznej. Rozumienie mechanizmów tych zjawisk jest podobne u Kanta i u nas odnośnie do "obiektywnej" postawy naukowej, wobec tego rodzaju zjawisk, jaką ogólnie uznaje się za prawidłową.
Kant uważał, że sekwencje wrażeniowe nie mogą być podstawą osądu; od Leibnitza zaś przyjął termin "apercepcja". Jego zdaniem, osąd był czymś więcej na*, sumą wrażeń. Wymaga on wsparcia mentalnego, umysłowej syntezy wrażeń, jednolitości myślenia. W przeciwnym wypadku, tylko istniałyby pojedyncze wrażenia bez wzajemnych powiązań. Synteza apercepcyjna umysłu jest podstawową cechą twórczej osobowości ludzkiej, jako takiej. Kant uznał, iż synteza tą jest poza doświadczeniem, tj. ujawnia się w nieświadomości (w sposób jakby nadświadomy) bez wiedzy myślącego podmiotu; według Wundta, apercepcja ma cechy instynktu spotykanego u wszystkich istot żywych. Proces gnozeologiczny odnoszony do tego, co transcendentalne, ma według Kanta określoną autonomię odnośnie do tego, co empiryczne i psychologiczne; jest on autonomiczny, nawet pod względem aspektów ontologicznych ("transcendentny"). Proces ten w ujęciu a priori określa kształt, konieczną strukturę przedmiotu i obiektywność poznania. Świat transcendentalny udostępnia rozumienie "tworzenia rzeczy" na podstawie dokonywania się procesu analitycznego? jest to wizja Kanta niewiele różniąca się od poglądu naukowca współczesnego
ma ona postać "laboratoryjną" [8]. Niezależnie od doktrynalnych kłopotów transcendentalizmu, istnieje podstawowy problem na poziomie filozoficznych założeń nauki co do wykorzystywania modeli, wymagających struktury naukowej w ujęciu systemowym; problem ten w swoim działaniu wykracza daleko poza kantyzm.
Istnieje podobna kontrowersja między poglądami Kanta i Newtona [9]. Twierdzi się, iż istnieje konieczność odwołania do metafizyki jako podstawy dla nauki o przyrodzie, tj. rozwinięcia jej do postaci systemu. Kant przyjął model Newtona tylko jako punkt wyjścia, gdy przeciwstawiał "zasady matematyczne" początkowym, podstawowym zasadom metafizycznym.
Obecnie uświadamiamy sobie skutki epistemologiczne krytycznych poglądów Kanta co do doznań Svedenborga. Jego uwagi o sposobie prowadzenia "doświadczeń" (mimo to, że były to wypadki doznań spontanicznych) i interpretacjach wyników są zbliżone w swojej istocie do badań krytycznych zjawisk psychicznych formułowanych przez badaczy psychotroniki [13]. Na podstawie dokładnej analizy danych doświadczalnych, jakie są obecnie dostępne, można wnioskować, iż nie ma sprzeczności z prawami (formułowanymi przez fizykę współczesną)z tym, że informacyjne zjawiska psychiczne są kojarzone z falami będącymi nośnikami informacji, specyficznymi dla wyżej uorganizowanych systemów żywych. Informacje te można odbierać i dekodować za pomocą ośrodkowego układu nerwowego, należącego do drugiej, podobnej istoty. Naszym zdaniem, elektromagnetyczny aspekt procesów informacyjnych jest epifenomenem, towarzyszącym swoistemu energetycznemu polu informacyjnemu, jakie jest tworzone przez wyższe systemy żywe (głównie istoty ludzkie) na różnych poziomach ewolucji. W tym procesie dekodowania komunikatów biorą udział starsze filogenetycznie struktury mózgowe [10]. Z uwagi na względnie mały stosunek sygnału do szumu, uśrednianie energetyczne komunikatów jest
jak się zdaje
sposobem podstawowym, lecz zaniechanym przez większość wyższych istot żywych, gdy przystosowały się one do drugiego systemu komunikowania. Zjawisko biokomunikacji zachodzące poza językiem naturalnym, występujące w całym świecie ożywionym, tworzy pod względem episteroologicznym i prakseologicznym dużo bardziej złożone problemy niż mogłoby się to skądinąd wydawać. Informacja tworzona w umyśle istoty nadającej zostaje przekazana na odległość polem energetycznym, jako nośnikiem. Istota odbiorcza musi być w specjalnym stanie psychicznym ("zmieniony stan świadomości"), w którym następuje ograniczenie postrzegania bodźców zewnętrznych. Dzięki temu poprawia się wartość stosunku sygnału do szumu w komunikacie, bo następuje Wzmocnienie kontroli umysłu nad wewnętrznymi procesami umysłowymi (zwykle nie jest to dokonywane świadomie, jako konkretny akt woli). Według Puthoffa i Targa [12], zdalne widzenie może być cechą utajoną i powszechnie występującą, mimo że jest ono tłumionym uzdolnieniem postrzegania. Wielkości o stosunkowo małej zawartości bitów
dostosowane do (kompatybilne) zdolności nośnej fal o skrajnie małej częstotliwości, przy uwzględnieniu obliczeń anten standardowych obejmujących prądy elektryczne, wytwarzane przez tkanki żywe
pozwalają otrzymać wyniki porównywalne do obserwowanych wartości stosunku sygnału do szumu, jakie się spotyka w zjawiskach telepatii.
Hipoteza elektromagnetyczna [11] jest potwierdzana obserwacjami w badaniach telepatii, opartych na teorii informacji. Analogicznie trzeba jeszcze odkryć podobne prawa, według których dokonuje się rozpoznanie przedmiotów postrzeganych, tzn. odbieranych analizujące kanałami postrzegania podmiotu odbiorczego, swoistych dla zjawisk telegnostycznych, zwanych także telestezą lub jasnowidzeniem w czasie teraźniejszym (współczesnym). Zgodność lub niezgodność hipotezy elektromagnetycznej ze zjawiskami telegnostycznymi nie może być zatem obecnie rozstrzygana. Założenia spekulatywne dotyczące małych wartości mocy, jakie występują w zjawiskach telepatycznych lub telegnostycznych (jasnowidzenie w czasie teraźniejszym), niski stopień zróżnicowania obrazów mentalnych, mała rozdzielczość fal o skrajnie małej częstotliwości, na których mógłby być oparty model elektromagnetyczny, nie mogą być jednak rozważane odpowiednio poważnie. Taka sama analiza zjawiska telepatii oparta na teorii informacji wykazuje, iż nawet znikome wartości mocy są dostatecznie duże, aby przekazywać określone ilości informacji przy zachowaniu prędkości przekazu, jaki się obserwuje w zjawiskach telepatycznych [11].
Odnośnie do obecnych badań zjawisk przekazywania informacji między istotami żywymi i ich środowiskiem warto pamiętać, iż ujawniana przez Kanta sceptyczna postawa oznacza co najmniej uznanie faktów rzeczywistych i jednoczesnej potrzeby starannego ich badania opartego na modelach, które powinny być odpowiednio niezawodne [13].
"Poznaj siebie"
zachęta Sokratesa, wyryta w świątyni Apolla, w Delfach, została tylko częściowo spełniona; nadal ludzkość nie wie, kin jest człowiek oraz jakie są jego możliwości.
Literatura
1. Kant I., Traume eines Geistersehers erlautert durch Traume der Metaphysik w: Kant I. Von den Traumen der Vernunft, Lepzig (1979).
2. Kant I., Vorlesungen Uber Psychologie w: Kant'sche mystische Weltanschauung heiausgegeben bon Carl du Prel, Leipzig (1887).
3. Svedenborg E., Du ciel et de ses merveilles, Paris (1894).
4. Windelband w., Geschichte der Philosophie, Freiburg i Br. (1892).
5. Igenbergs E., Transzedentale und menschliche Energie, Mflnchen (1971).
6. Igenbergs E., Die Kraft des Denkens, Munchen (1981).
7. Cassirer E., Das Erkenntnisproblem in der Philosophie und Wissenschaft der neueren Zeit, Stuttgart (1957).
8. Boboc Al., Kant si neokantianismul, Buchareśt (1968).
9. Boboc Al., Die historische Bedeutung der Kanfschen Theorie de Grundlagen der Wissenschaft w: Proc.of 16-th Int'l Congress of Hist. of Sci, Buch.(1981).
10. Vasiliev L., Eksperimenty issledovanija mysslenego vnushenija, Leningrad (1962).
11: Kogan I., Prikladnaya teorija informaciji, Moscov (1981).
12. Puthoff & Targ, A Perceptual Channel for Information Transfer w: Proc.of IEEB, (1976), 64, 3.
13. Hyman R., Parapsychological Research w: Proc.of IEEE, (1986), 74, 6.
14. Stefański L.E., Komar M., Od magii do psychotroniki, Warszawa (1980).
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
v 04 03604 (131)2006 04 Karty produktów04 Prace przy urzadzeniach i instalacjach energetycznych v1 104 How The Heart Approaches What It Yearnsstr 04 07 maruszewski[W] Badania Operacyjne Zagadnienia transportowe (2009 04 19)Plakat WEGLINIEC Odjazdy wazny od 14 04 27 do 14 06 14MIERNICTWO I SYSTEMY POMIAROWE I0 04 2012 OiOr07 04 ojqz7ezhsgylnmtmxg4rpafsz7zr6cfrij52jhi04 kruchosc odpuszczania rodz2Rozdział 04 System obsługi przerwań sprzętowychwięcej podobnych podstron