Ocena wpływu realizacji interwencji
współfinansowanych z EFS na
podniesienie jakości zasobów ludzkich
Podsumowanie i wybrane wnioski dla XIII spotkania Grupy Roboczej ds.
adaptacyjności i transferu wiedzy, 30 maja 2011
Wydatkowanie środków EFS na podnoszenie kapitału ludzkiego
Zgodnie z przedstawionymi w raporcie Ocena wpływu realizacji interwencji współfinansowanych
z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich1 danymi, opisującymi stan realizacji projektów
dofinansowywanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach perspektywy 2004 -
2006, do 2009 roku na podnoszenie kapitału ludzkiego przeznaczono ok. 90 proc. z zakładanej w
dokumentach programowych kwoty 1,9 mld euro (w cenach stałych z 2004 r.), tj. ok. 7 mld PLN. Do
roku 2006 włącznie wykorzystana została mniej niż połowa przyznanych środków.
Rysunek 1 Roczne wydatkowanie środków z programów ZPORR, SPO RZL i EQUAL jako odsetek
alokacji na lata 2004-2006: wydatki poniesione w danym roku i wydatki Å‚Ä…czne (wykres prawy).
40% 100%
ZPORR SPORZL
ZPORR SPORZL EQUAL
90%
35% EQUAL ogółem
80%
30%
70%
25%
60%
20% 50%
40%
15%
30%
10%
20%
5%
10%
0% 0%
2005 2006 2007 2008 2009 2005 2006 2007 2008 2009
yródło: Ocena wpływu realizacji interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich, IBS, 2010
Analiza wydatków w ujęciu regionalnym wskazuje na silne dysproporcje w alokacji środków.
W szczególności, wydatki EFS w 22 proc. ulokowane zostały w województwie mazowieckim, co nawet
w odniesieniu do udziału w ludności Polski, oznacza znacznie większe wykorzystanie środków, niż np.
w województwach położonych na południu kraju. Wyjąwszy ten przypadek wsparcie było tym
większe, im gorzej wykształcony kapitał ludzki w danym województwie.
1
Ocena wpływu realizowanych interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich,
IBS, Warszawa, 2010, w dalszej części tekstu zródło cytowane jako raport .
1
Rysunek 2 Wartośd dofinansowania z EFS i średnia wartośd projektu per capita (po prawej)
w latach 2004-2009 (PLN, ceny bieżące)
yródło: Ocena wpływu realizacji interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich, IBS, 2010
Uwagi: mapa po lewej pokazuje sumę dofinansowania wszystkich projektów w danym województwie podzieloną przez
jego liczbę ludności, a mapa po prawej ten iloraz podzielony dodatkowo przez liczbę projektów w danym regionie.
Jak wskazuje analiza struktury przedmiotowej wydatkowania środków EFS, ponad 30 proc. środków
przeznaczone zostało na bezpośrednie wspieranie zdobywania kwalifikacji czy to poprzez
kształcenie ustawiczne, czy szkolenia.
Rysunek 3 Udział poszczególnych obszarów interwencji w całkowitych wydatkach (ceny bieżące) i
w liczbie projektów
A - Edukacja, kształcenie ustawiczne, szkolenia,
udział w całkowitych wydatkach
E
udział w liczbie projektów
doradztwo zawodowe
B
B Podnoszenie jakości kadr przedsiębiorstw, granty
na podjęcie działalności gospodarczej
C
C Rozwój społeczeostwa informacyjnego,
A
komputeryzacja
D D Wyrównywanie szans edukacyjnych i
zawodowych wybranych grup, integracja zawodowa
0% 5% 10% 15% 20% 25% 30% 35% 40% 45% 50%
i społeczna
E Mobilnośd zawodowa i przestrzenna, zwiększenie
elastyczności czasu pracy
yródło: Ocena wpływu realizacji interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich, IBS, 2010
2
Jednocześnie, fundusze unijne stanowiły w analizowanym okresie główne zródło publicznego
finansowania kształcenia ustawicznego w Polsce, przyczyniając się znacznego ich zwiększenia po
roku 2005.
Rysunek 4 Dofinansowanie kształcenia ustawicznego w Polsce ze środków publicznych *mln zł.+
6000
Fundusze przedakcesyjne oraz
5000
strukturalne Unii Europejskiej
4000
Fundusz Pracy
3000
2000
1000
0
2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
yródło: H. Dębowski et al. - Kształcenie ustawiczne w czasie zmian [w:] Zatrudnienie w Polsce 2008. Praca w cyklu życia
(red. M. Bukowski), CRZL, IBS, 2010
Uwzględniając znaczenie środków wspólnotowych dla finansowania kształcenia ustawicznego
w Polsce, zaskakująca może byd skala rezultatów. Pomimo ponad dwukrotnego wzrostu
wydatkowania w roku 2006 i dużej jego części w kolejnych latach, wzrost uczestnictwa w kształceniu
ustawicznym był niewielki i koncentrował się w najmłodszych grupach wiekowych.
Rysunek 5 Uczestnictwo w kształceniu ustawicznym w Polsce w latach 2001-2008 - odsetek osób
w wieku 25 - 64, według rodzajów kształcenia oraz według kategorii wiekowych
20
6
ogółem edukacja formalna edukacja pozaformalna 25-29 30-44 45-54 55-64 ogółem
18
16
5
14
4
12
10
3
8
2
6
4
1
2
0
0
2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008
yródło: H. Dębowski et al. - Kształcenie ustawiczne w czasie zmian [w:] Zatrudnienie w Polsce 2008. Praca w cyklu życia
(red. M. Bukowski), CRZL, IBS, 2010
Rezultat dotyczący koncentracji wydatkowania na podnoszeniu kapitału ludzkiego osób młodych
został potwierdzony w badaniach przedstawionych w raporcie. Co więcej, pośród beneficjentów
wsparcia (m.in. w wyniku popularności programów stypendialnych) znaczącą częśd stanowią osoby
3
w trakcie zdobywania lub posiadające wykształcenie wyższe. Ich odsetek sięgał w niektórych
województwach 80 proc.
Koncentracja środków na osobach dobrze wykształconych oraz młodych stwarza zagrożenie
wystąpienia efektu jałowej straty, to jest kierowania pomocy do osób, które wystarczająco dobrze
radzą sobie na rynku pracy bez udzielonego wsparcia. Taka alokacja mogła wynikad m.in. z trudnej
sytuacji osób młodych na rynku pracy w okresie kształtowania programów w perspektywie 2004-
2006, to jest w latach 2002-2004.
Efektywność poszczególnych narzędzi
Analizy wskazują, że kluczowe dla skuteczności interwencji realizowanej w ramach danego projektu
były poprawne jego określenie, począwszy od diagnozy potrzeb, przez dobór grupy docelowej
i działao do stworzenia mechanizmu rekrutacji beneficjentów i mechanizmów zarządzania projektem.
Istotne jest również monitorowanie losów beneficjentów i modyfikowanie interwencji na bazie ocen
ich skuteczności. Ponadto, od punktowych interwencji większą skuteczności cechowały się projekty
kompleksowe, integrujące szerszy wachlarz działao.
Jeśli chodzi o typ interwencji, to za efektywne należy postrzegad projekty dotyczące zwiększania
jakości kształcenia u podstaw to jest wspieranie rozwoju szkół (w tym komputeryzacja) i edukacji
przedszkolnej, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wiejskich.
Negatywnie należy natomiast ocenid programy stypendialne. Między innymi na skutek opóznieo
w wypłatach były one nieskuteczne, to jest nie pozwalały na eliminowanie trudności materialnych,
utrudniających kontynuowanie nauki. W dużym stopniu natomiast stanowiły dodatkowy dochód dla
beneficjentów o określonej ścieżce edukacyjnej. Tym samym programy te nie wpływały na
uczestnictwo w kształceniu i kształtowanie tych ścieżek. Dochodziło zatem do zjawiska jałowej
straty a szanse edukacyjne były wyrównywane w znikomym stopniu.
Wspieranie prowadzenia działalności gospodarczej
Na pozytywną ocenę zasługuje także wspieranie zakładania własnej działalności gospodarczej.
W wielu przypadkach wsparcie było decydujące, jeśli chodzi o decyzję o założeniu przedsiębiorstwa.
Zgodnie z analizami przedstawionymi w raporcie, efekt jałowej straty dotyczył 10-20 proc.
beneficjentów, co w przypadku tego rodzaju interwencji (podatnego na wspomniane zjawisko) nie
jest rażąco wysokim odsetkiem. Co więcej, przedsiębiorcy korzystający ze wsparcia cechowali się
perspektywami przetrwania i rozwoju zbliżonymi do przeciętnego dla firm założonych bez wsparcia
EFS. Wyjątek stanowili beneficjenci działania 2.5 ZPORR, czyli w odróżnieniu od beneficjentów SPO
RZL w omawianym zakresie, osoby nie będące wcześniej bezrobotnymi. W ich przypadku, ryzyko
4
zaprzestania działalności było niższe, niż w wypadku porównywalnych przedsiębiorstw nie
korzystających ze wsparcia. Analizy wskazały, że wynikało to zarówno z doboru lepszych projektów
do udzielenia wsparcia, jak i większej efektywności firm na skutek ich uzyskania. Z kolei w przypadku
niektórych interwencji w ramach SPO RZL, wybierane były słabsze przedsiębiorstwa, ale radzące
sobie po uzyskaniu wsparcia nie gorzej niż firmy nie korzystające ze środków unijnych.
Warto także zauważyd, że bankructwo jako przyczyna zamknięcia działalności wymieniana była
w przypadku finansowania w ramach SPO RZL nieznacznie częściej, a w przypadku ZPORR rzadziej, niż
w grupie kontrolnej. Niemal równie często występującą przyczyną było znalezienie lepszej pracy,
a jeszcze częściej zawieszenie działalności. Z jednej strony, wskazuje to na możliwośd wejścia na
rynek pracy poprzez własną działalnośd (co dotyczy działao skierowanych do bezrobotnych oraz
nieaktywnych zawodowo), z drugiej powszechnośd zawieszania działalności może sugerowad istotny
wpływ skokowego zwiększania wysokości zobowiązao wobec ZUS osób prowadzących działalnośd
gospodarczą po upływie dwóch lat. Pośrednim argumentem za tą tezą jest skokowy wzrost
przeżywalności jednego roku po wprowadzeniu czasowego obniżenia składek w roku 2005.
Rysunek 6 Powody zamknięcia działalności Rysunek 7 Przeżywalnośd jednego roku przez
gospodarczej beneficjentów EFS oraz grupy firmy założone w latach 2003-2007
kontrolnej. (w procentach).
liczebnośd 80
próby 786
Bankructwo
Lepsza praca
75
Zawieszenie działalności
Rodzina
70
Za wysokie składki społeczne
Sezonowa działalnośd
65
Przepisanie działalnośc
Zdrowie
60
Sprzedaż firmy
KONTROLNA
Renta 55
SPO RZL
Emerytura
ZPORR
50
Inne
2003 2004 2005 2006 2007
0 5 10 15 20 25 30 35
yródło: Ocena wpływu realizacji interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie jakości zasobów ludzkich, IBS, 2010
Podsumowując wątek dotyczący wsparcia zakładania własnej działalności gospodarczej, interwencja
ta przyczyniła się do większej aktywizacji osób bezrobotnych, zwiększyła wykorzystanie tego rodzaju
aktywności gospodarczej, a jednocześnie nie prowadziła do zakładania przedsiębiorstw przeciętnie
gorszych, niż średnia w gospodarce. Brak silnego, pozytywnego wpływu na przeżywalnośd wskazuje
także, że wsparcie pozwoliło beneficjentom na pokonanie barier wejścia do bycia przedsiębiorcami, a
jednocześnie w niewielkim stopniu zaburzało mechanizmy konkurencji rynkowej. Założenie własnej
5
działalności gospodarczej może byd skutecznym wsparciem pozwalającym wybranym grupom na
wejście na rynek pracy.
Szkolenia i rynek szkoleń
Z badao omówionych w raporcie wynika, że efektywnym narzędziem wspierania zdobywania
kwalifikacji są szkolenia twarde, to jest pozwalające na zdobywanie umiejętności związanych
z konkretnym zawodem. Jednocześnie, stanowiły one jednak niewielką częśd całego wsparcia
szkoleo, wśród których dominują szkolenia dotyczące umiejętności miękkich.
Na strukturę przedmiotową szkoleo wpływ miało ukierunkowanie wsparcia. Było ono przyznawane
przede wszystkim stronie podażowej to jest urzędom pracy oraz instytucjom szkoleniowym. Stoi to
w kontraście z ustaleniami literatury przedmiotu, wskazującymi, że większą skutecznośd mają
szkolenia wybrane lub sfinansowane przez samych uczestników. Znaczne rozbudowanie oferty
szkoleniowej w wymiarze ilościowym przyczynia się do utrudniania podejmowania decyzji przez
uczestników. Szczególnie w przypadku nie poddających się łatwym, wymiernym ocenom
umiejętności miękkich, może to skutkowad zniechęcaniem do uczestnictwa w systemie szkoleo. Brak
systemu premiowania najlepszych instytucji szkoleniowych i innych wykonawców projektów, wraz z
opisanym zaburzeniem mechanizmu rynkowego, prowadzid może do pogorszenia przeciętnego
poziomu szkoleo. Jest to rezultat ugruntowany zarówno w literaturze przedmiotu Akerlof (1970),
jak i potwierdzony empirycznie dla polskiego systemu kształcenia ustawicznego PSDB (2008).
Zjawisko to jest pogłębione przez wypieranie kursów komercyjnych przez niskopłatne lub darmowe
szkolenia, dofinansowane ze środków EFS. Jednym z wymiarów tego procesu jest niskie dopasowanie
oferty szkoleniowej do wymogów rynku pracy. Dotyczy to nie tylko treści przedmiotowej, ale również
formy niewielka częśd oferty dotyczy szkoleo w miejscu pracy (zgodnie z literaturą przedmiotu
skutecznego sposobu nabywania kwalifikacji). Zjawisko to obserwowalne jest już na etapie
planowania projektów w wielu przypadkach badanie potrzeb ograniczało się do statystyk rynku
pracy i ankiet wśród bezrobotnych, z pominięciem pracodawców.
Do niskiej oceny merytorycznej szkoleo mogły się też przyczyniad zbyt małe rozmiary projektów
często oceniane są jako zbyt krótkie czy niedostatecznie promowane. Wraz z niskim poziomem
merytorycznym, sugeruje to niedostateczne przygotowanie instytucjonalne przynajmniej części
realizujących projekty współfinansowane ze środków EFS.
Co więcej, w niektórych przypadkach niedomagania administracyjne były również udziałem systemu
wdrażania w szczególności, w przypadku projektów ZPORR, w procesie oceny merytorycznej nie
uczestniczyli eksperci. Na niski poziom dostosowania oferty szkoleniowej do potrzeb rynku pracy
6
wpływ miało także samo określenie ram interwencji, oparte na analizach rynku pracy z lat
dziewięddziesiątych, statycznych, nie uwzględniających intensywnych zmian zachodzących w latach
dwutysięcznych, a także nie uwzględniających lokalnego zróżnicowania.
Nadreprezentacja osób wysoko wykształconych w szkoleniach współfinansowanych ze środków EFS,
przy niskim ich dopasowaniu do potrzeb rynku pracy, każe przypuszczad, że duża częśd szkoleo
prowadziła do jałowej straty i nie przyczyniała się do realnej poprawy kwalifikacji ich uczestników i
osłabiała efektywnośd kosztową samej interwencji. Nieadekwatnośd oferty do oczekiwao
potwierdzają sami beneficjenci według cytowanych w raporcie badao MRR (2008a, 2008b) 44 proc.
uczestników nie odczuwało wcześniej potrzeby uczestnictwa w nich, a jedynie 30 proc. oceniło je jako
bardzo dobre . Duży odsetek osób nie widzących dużej wartości w szkoleniu zarówno przed nim, jak
i po nim, jak też wysoki odsetek osób dobrze wykształconych jest spójny z nieformalnymi
obserwacjami rynku szkoleo.
Pozytywną stroną dofinansowania szkoleo ze środków EFS była natomiast aktywizacja osób
bezrobotnych. Udział w szkoleniach wiązał się z wyższą pewnością siebie oraz większą aktywnością
w poszukiwaniu pracy.
Efektywność szkoleń i innych form kształcenia ustawicznego
Dla oceny szkoleo, jak też sformułowania wniosków odnośnie możliwości poprawy, wskazane jest
odniesienie się do wniosków z literatury przedmiotu. Częśd z nich wspomniana została już przy opisie
struktury wsparcia EFS oraz efektywności szkoleo.
Jak już zostało wspomniane, badania empiryczne wskazują, że kierowanie wsparcia poprzez stronę
podażową przyczynia się do obniżania efektywności rynku szkoleo. Po pierwsze, dużą efektywnością
cechujÄ… siÄ™ programy ksztaÅ‚cenia w miejscu pracy (Wößmann 2008, Komisja Europejska 2010). Po
drugie, lepiej oceniane są raczej szkolenia twarde i specyficzne, niż miękkie i ogólne.2 Oczywiście,
teoretycznie możliwe jest dostarczanie szkoleo pierwszego typu także bez udziału przedsiębiorstw,
jednak wiąże się to z koniecznością ciągłego i dogłębnego monitorowania potrzeb rynku pracy.
W przeciwnym wypadku, zastąpienie udziału przedsiębiorców programem publicznym niesie ze sobą
ryzyko mniejszego dopasowania zawartości merytorycznej do potrzeb. Konieczne jest poprawne
zdiagnozowanie i przewidzenie trendów na rynku pracy (Lechner, Melly 2007), także na poziomie
regionalnym i lokalnym. Niemniej jednak, interwencja publiczna może byd wskazana szczególnie w
2
Należy odnotowad, że może to wynikad z faktu wymuszenia lepszego przygotowania merytorycznego
i dopasowania do potrzeb w przypadku szkoleo specyficznych z samej definicji, trudniej jest ocenid jakośd
i tematykę szkoleo ogólnych i dotyczących umiejętności miękkich przed udziałem w nich.
7
przypadku osób o niskich kwalifikacjach, których szkolenie może byd za mało opłacalne dla
pracodawców (Kubisz 2010).
W szczególności, jak pokazują Bielioski et al. (2008), szkolenia są relatywnie skutecznym sposobem
aktywizacji bezrobotnych w Polsce.3 Szczególnie pozytywny ich wpływ obserwowany jest
w przypadku niektórych grup na rynku pracy, na przykład kobiet (Kluve, Schmidt 2002, Parent 2003).
Z drugiej strony, nie oznacza to, że rozszerzenie stosowania szkoleo na większą liczbę beneficjentów
poprawiłoby sytuację na rynku pracy w Polsce. Analizy szeroko zakrojonych programów publicznych
pokazują, że ich skutecznośd jest niska, po części na skutek efektów jałowej straty (patrz Calmfors,
Forslund i Hemström 2002). Ich wystÄ™powanie stwierdzone zostaÅ‚o także w przypadku Polski
(Bielioski et al. 2008), co obniża ocenę ich skuteczności. Podstawowym wnioskiem jest lepsze
profilowanie szkoleo jako narzędzia wspomagania bezrobotnych lub zagrożonych na rynku pracy.
Wskazane jest również zmniejszanie asymetrii informacji, czy to poprzez systemy certyfikacji (Kluve
et al. 2007, Komisja Europejska 2010), czy standardy kwalifikacji.
Literatura przedmiotu nie jest jednoznaczna w kwestii opłacalności szkoleo o charakterze ogólnym
dla pracodawców. O ile szkolenia dotyczące specyficznych umiejętności wzmacniają związek między
pracodawcą, a pracownikiem,4 to szkolenia ogólne są dla tej pierwszej grupy mniej opłacalne.5 O ile
obydwie formy mogą mied pozytywny wpływ na poziom zatrudnienia, to te pierwsze poprzez
zmniejszenie stopy zwolnieo, a te drugie poprzez zwiększenie stopy zatrudnieo (Carter 2011).
Istotnie, badania empiryczne potwierdzają obydwie zależności (Elias 1994, Martin 2003, Casas-Arce
2004, Gathmann, Schönberg 2007). NiedoskonaÅ‚oÅ›ci rynku pracy mogÄ… jednak ograniczad tÄ… drugÄ…,
niekorzystnÄ… dla pracodawców (Acemoglu, Pischke 1998, Boeri, van Ours 2008). Hübler, König (1999)
oraz Hansson (2008) wskazują, że szkolenia związane z miejscem pracy, sfinansowane przez
przedsiębiorstwa wiążą się z obniżeniem prawdopodobieostwa zmiany pracodawcy. Ogółem,
efektywnośd szkoleo jest w tym wypadku większa, niż w przypadku finansowania przez pracowników.
Analiza kształcenia ustawicznego w Polsce wskazuje, że uczestnictwo w nim nie wpływa na poziom
wynagrodzeo, ale ogranicza ryzyko dezaktywacji zawodowej oraz długotrwałego bezrobocia
(Dębowski et al. 2010). Wydaje się zatem, że pomimo dominacji ofert szkoleniowych o charakterze
3
Zgodnie z cytowanym zródłem, większą skutecznością charakteryzuje się wsparcie działalności gospodarczej,
nieco niższym staże/przygotowanie zawodowe, a znacząco niższym prace interwencyjne i roboty publiczne.
4
Dzieje się tak na skutek wzrostu produktywności pracownika w danym miejscu pracy. To przenosi się na
wyższy poziom wynagrodzeo, ale z uwagi na to, że jego potencjalna produktywnośd w innych
przedsiębiorstwach nie zmienia się, częśd nadwyżki przejmuje pracodawca.
5
W tej sytuacji, całośd wzrostu produktywności może przekładad się na wzrost wynagrodzeo, istnieje również
ryzyko utraty pracownika na rzecz innych przedsiębiorstw.
8
ogólnym, w większości przypadków pracodawcy w Polsce nie powinni obawiad się utraty
pracowników na skutek uzyskania wyższych kwalifikacji.
Tymczasem, jak wskazują Dębowski et al. (2010), większośd pracodawców w Polsce nie uważa
szkoleo za potrzebne. Zależnie od badania, odsetek ten waha się między dwoma trzecimi, a 80 proc.
Wydaje się przy tym, że niskie zainteresowanie w znacznie mniejszym stopniu wynika z przyczyn
finansowych. Przynajmniej w części, wspomniany brak potrzeby wynikad może z omówionej już
niskiej jakości oferty szkoleo. Z uwagi np. na utracony czas, brak dokształcania jest, z punktu widzenia
pracodawcy, lepszy niż kształcenie nieskuteczne. Potwierdzają to również badania pracodawców
(Konieczny, Schmidtke 2007). Konsekwencją jest znacznie niższa powszechnośd szkoleo w miejscu
pracy zgodnie z danymi Eurostat dotyczącymi roku 2005, przedstawionymi przez Dębowskiego et
al. (2010), zaledwie jedna trzecia przedsiębiorstw w Polsce angażowała się w tą formę działalności,
podczas gdy w Unii Europejskiej ogółem 60 proc.
Mniejsze zainteresowanie pracodawców w Polsce można, obok niedostosowanej oferty, tłumaczyd
także mniejszym dostosowaniem samych pracowników. Literatura wskazuje, że tym większe są
korzyści z kształcenia ustawicznego (w tym szkoleo), im wyższy jest poziom wykształcenia jego
uczestników (Dębowski et al. 2010, Komisja Europejska 2010). Podkreśla to także wagę
odpowiedniego przygotowania do kształcenia przez całe życie już na edukacji dzieci i młodzieży.
Tymczasem, polski system edukacji w umiarkowanym stopniu temu sprzyja według niektórych
autorów na skutek zbytniej specjalizacji na wczesnym etapie kształcenia (Lamo et al. 2006).
Przejawem niedostosowania pracowników do wymogów kształcenia przez całe życia są postawy
wskazane w badaniu GUS (2009) prawie 70 proc. osób nie uczestniczących w kształceniu
ustawicznym jako przyczynę wskazywało brak chęci.
Podsumowanie i wnioski dla polityki
Dzięki dofinansowaniu ze środków EFS możliwe było poprawienie procesu kształtowania kapitału
ludzkiego w Polsce, szczególnie dzięki następującym zmianom:
Poprawie wyposażenia szkół i przedszkoli (ze szczególnym uwzględnieniem terenów wiejskich)
co, jak pokazuje również analiza efektywności szkoleo dorosłych, jest kluczowe dla
przystosowania do wymogów współczesnego, dynamicznego rynku pracy, a same interwencje
na tym szczeblu sÄ… najbardziej efektywne
Intensywniejszej aktywizacji bezrobotnych, zarówno dzięki wsparciu prowadzenia działalności
gospodarczej, jak też szkoleniom, ze szczególnym uwzględnieniem szkoleo specyficznych,
pozwalających na uzyskanie tzw. umiejętności twardych
9
Wsparciu rozpoczynania działalności gospodarczej także w przypadku osób nie będących
bezrobotnymi, pozwalającemu na pokonanie wysokich barier wejścia
Interwencje wspomnianego rodzaju powinny zostad utrzymane, z wprowadzeniem zmian majÄ…cych
na celu zmianę struktury szkoleo w kierunku mniejszego udziału miękkich.
Jednocześnie, można wskazad także na szereg niepowodzeo, w tym:
Nieskutecznośd wspierania kształcenia przez całe życie, do czego przyczynił się m.in. brak
pozytywnego podejścia dużej części pracujących i pracodawców w Polsce, pogarszany przez
niską jakośd rynku szkoleo w Polsce
Względnie nieefektywne funkcjonowanie rynku szkoleo, przewaga finansowania miękkich
szkoleo o niskiej jakości i kierowania wsparcia poprzez instytucje szkoleniowe, a nie stronę
popytowÄ…
Nieskuteczny i obarczony silnie efektem jałowej straty system stypendialny, stanowiący
przede wszystkim zródło dodatkowego dochodu dla korzystających z niego i w niewielkim
stopniu docierający do uzdolnionych osób o najgorszej pozycji materialnej
W związku z tym, kluczowymi zmianami, które mogłyby prowadzid do zwiększenia skuteczności
i efektywności wsparcia z EFS są:
Położenie większego nacisku na dofinansowywanie szkoleo poprzez stronę popytową, czyli
pracodawców i samych beneficjentów, a przynajmniej wymuszenie diagnozowania
aktualnych potrzeb regionalnych i lokalnych rynków pracy (w tym przedsiębiorstw) przy
ubieganiu siÄ™ o dofinansowanie
W przypadku utrzymania wsparcia dla podaży na rynku szkoleo, położenie nacisku na
zgodnośd ze standardami kwalifikacji zawodowych, a także stworzenie systemu premiowania
podmiotów oferujących szkolenia adekwatne dla potrzeb pracodawców
Stosowanie kryteriów dochodowych w przypadku systemów stypendialnych, wzbogacenie go
o doradztwo zawodowe lub rezygnacja z tego narzędzia
10
Bibliografia
Acemoglu D., Pischke J. (1998) Why Do Firms Train? Theory and Evidence, The Quarterly Journal of
Economics, Vol. 113, No. 1
Akerlof G. (1970) The Market for Lemons : Quality Uncertainty and the Market Mechanism, The
Quarterly Journal of Economics, Vol. 84, No. 3
Bielioski J., Bober M., Sarzalska M., Zawistowski J. (2008) Aktywne polityki na elastycznym rynku
pracy [w:] Zatrudnienie w Polsce 2007. Bezpieczeostwo w czasie zmian (red. M. Bukowski), MPiPS,
Warszawa
Boeri T, van Ours J. (2008) The Economics of Imperfect Labor Markets, Princeton University Press
Calmfors, L., Forslund, A., Hemström, M. (2002) Does active labour market policy work? Lessons from
the Swedish experiences, Working Paper Series, IFAU - Institute for Labour Market Policy Evaluation
Carter T. (2011) Training and Turnover with Equilibrium Unemployment, The B.E. Journal of Economic
Analysis & Policy, Berkeley Electronic Press, Vol. 11, No. 1
Casas-Arce P. (2004) Firm Provision of General Training and Specific Human Capital Acquisition,
University of Oxford, Department of Economics Discussion Paper No. 198.
Dębowski H., Lis M., Pogorzelski K. (2010) Kształcenie ustawiczne w czasie zmian [w:] Zatrudnienie w
Polsce 2008. Praca w cyklu życia (red. M. Bukowski), CRZL, IBS, Warszawa
Elias P. (1994) Job-related Training, Trade Union Membership and Labour Mobility: A Longitudinal
Study, Oxford Economic Papers Vol. 46
Gathmann, C.; U. Schönberg (2007) How General is Human Capital? A Task-Based Approach, IZA
Discussion Paper No. 3067.
GUS (2009) Kształcenie dorosłych, Warszawa
Hansson B. (2008) Job-Related Training and Benefits for Individuals: A Review of Evidence and
Explanations, OECD Education Working Papers 19, OECD Publishing.
Hübler O., König A. (1999) On the Job Training, Mobility and Employment Dynamics: Empirical
Investigations with Individual and Establishment Data, Journal of Economics and Statistics, Justus-
Liebig University Giessen, Department of Statistics and Economics, Vol. 219, No. 1+2
IBS (2010) Ocena wpływu realizowanych interwencji współfinansowanych z EFS na podniesienie
jakości zasobów ludzkich, Warszawa
Kluve J., red. (2007) Active Labor Market Policies in Europe. Performance and Perspectives, Springer
Kluve J., Schmidt Ch. (2002) Can training and employment subsidies combat European
unemployment?, Economic Policy, CEPR, CES, MSH, Vol. 17, No. 35
11
Komisja Europejska (2010) Ex Post Evaluation Of The European Social Fund (2000 - 2006)
Konieczny O., Schmidtke R. (red.) (2007), Inwestycja w kadry : perspektywa małych i średnich
przedsiębiorstw, Katowice
Kubisz M. (2010) Leveraging Training: Skills Development In SMEs An Analysis Of Zaglebie Sub-
Region, Poland, OECD LEED Working Paper
Lamo A., Messina J., Wasmer E. (2006) Are specific skills an obstacle to labor market adjustment?
Theory and an application to the EU enlargement, Working Paper Series 585, European Central Bank.
Lechner M., Melly B. (2007) Earnings Effects of Training Programs, IZA Discussion Papers 2926
Martin Ch. (2003) Explaining Labour Turnover: Empirical Evidence from UK Establishements, Labour,
Vol., No. 17
MRR (2008a) Badanie beneficjentów ostatecznych Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój
Zasobów Ludzkich 2004 2006 - osoby objęte wsparciem jako niepracujące
MRR (2008b) Badanie beneficjentów ostatecznych Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój
Zasobów Ludzkich 2004 2006 - osoby objęte wsparciem jako pracujące
Parent D. (2003) Employer-supported training in Canada and its impact on mobility and wages,
Empirical Economics, Springer, Vol. 28, No. 3
PSDB (2008) Ocena wpływu funduszy strukturalnych na zwiększenie konkurencyjności
przedsiębiorstw, Warszawa
Wößmann L. (2008) Efficiency and equity of European education and training policies, International
Tax and Public Finance, Springer, Vol. 15, No. 2
12
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kapitał ludzki jako czynnik aktywizacji ludności wiejskiejkonsultant obslugi projektow finansowanych z programu kapital ludzki 07 15,86Model sita i kapitalu ludzkiegobariery rozwoju kapitału ludzkiego osób niepełnosprawnychZarządzanie kapitałem ludzkim jako nowoczesna koncepcja realizacji funkcji personalnej firmyinwestycje rozwój kapitału ludzkiegoTyc W Kapitał ludzki jako zasób czynników wytwórczychwykluczenie społeczne kapitał ludzki narodowa strategia spójnościRozwiazywanie konfliktow Kapital LudzkiRozporzadzenie w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapital Ludzkiwięcej podobnych podstron