Komunia duchowa
VISUS, TACTUS, GUSTUS IN TE FALLITU, SED AUDITU SOLO TU TO CREDITUR
( Spojrzenie, dotyk i czucie mylą się o Tobie, lecz tylko słysząc wsłuchując się
w Twe natchnienia, otrzymujemy pewną wiarę )
św. Tomasz z Akwinu
Opracowanie na podstawie: Jacek Salij OP Komunia pragnienia , Ks. Bogusław Nadolski TChr Komunia duchowa
TROCH HISTORII
Częsta w wiekach średnich praktykowana najczęściej we wspólnotach zakonnych, ale nie wyłącznie.
Sobór Trydencki, odróżniał spożywanie Chrystusa "sacramentaliter tantum" (sakramentalnie),
"tantum spiritualiter" (tylko duchowo), "sacramentaliter simul et spiritualiter" (sakramentalnie i
równocześnie duchowo). Określenia te sięgają nauczania o "sacramentum et res sacramenti"
(sakrament i ostatecznie zamierzona rzeczywistośd). W XIV w. w kręgach "devotio moderna"
powstały utrwalone formy przyjmowania komunii duchowej. Podobnie w mistyce hiszpaoskiej i
francuskiej w XVI i XVII stuleciu . W ramach Ruchu Liturgicznego Pius XII, przy całym nacisku na
Komunię sakramentalną, ustosunkowując się do działao i postulatów Ruchu Liturgicznego Pius XII
pisał w encyklice Mediator Dei et hominum: "Kościół życzy sobie w szczególności, aby chrześcijanie
przynajmniej pragnieniem przyjmowali eucharystyczny pokarm, zwłaszcza gdy im nie łatwo uczynid to
rzeczywiście, a to zaś w ten sposób, by wzbudziwszy żywą wiarę i upokorzywszy z uszanowaniem
duszę, ufając całkowicie woli Boskiego Zbawiciela, łączyli się z Nim najpłomienniejszym jak tylko
mogą uczuciem miłości. Ale to nie wystarcza. Skoro bowiem możemy uczestniczyd w Ofierze - jak
wyżej powiedziano - przez sakramentalną komunię, przez biesiadę Anielskiego Chleba, to Matka
Kościół, pragnąc byśmy w skuteczniejszy sposób stale czuli w sobie owoc Odkupienia, powtarza do
każdego z synów swoich zaproszenie Chrystusa Pana: Bierzcie i jedzcie...To czyocie na moją pamiątkę.
Dlatego Sobór Trydencki, jak gdyby wtórując życzeniom Jezusa Chrystusa i Jego nieskalanej
Oblubienicy, z naciskiem upomina: aby wierni obecni na poszczególnych Mszach komunikowali nie
tylko duchowym pragnieniem, ale także przez sakramentalne przyjęcie Eucharystii, aby wskutek tego
przypadł im obfitszy owoc najświętszej Ofiary" (nr 34).
Do komunii duchowej nawiązał Jan Paweł II najpierw w Liście do Konferencji Episkopatów z dnia 6
sierpnia 1983 r. Czytamy w nim następujące stwierdzenie: "Poszczególnym wiernym czy wspólnotom,
którzy z powodu prześladowao lub braku kapłanów są pozbawieni, przez dłuższy czy krótszy czas,
możliwości celebrowania świętej Eucharystii, nie brakuje jednak łaski Odkupiciela. Jeśli ożywiani
wewnętrznie pragnieniem sakramentu i zjednoczeni w modlitwie z całym Kościołem wzywają Pana i
wznoszą do Niego swoje serca, w mocy Ducha Świętego żyją w komunii z Kościołem, żywym Ciałem
Chrystusa, i z samym Panem. Chociaż, zjednoczeni z Kościołem za pośrednictwem pragnienia
sakramentu, wydawaliby się zewnętrznie dalecy od niego, to wewnętrznie i rzeczywiście są w
komunii z nim i dzięki temu otrzymują owoce sakramentu; ci natomiast, którzy dążą do przyznania
sobie w sposób nie ulegający wątpliwości prawa do sprawowania misterium Eucharystii kooczą
zamknięciem się ich wspólnoty w sobie samej".
O komunii duchowej przypomniał w encyklice poświęconej tajemnicy Eucharystii Jan Paweł II.
Znamienne, że w krótkim tekście znalazły się dwa odniesienia do obu chrześcijaoskich tradycji,
wschodniej i zachodniej. Pierwsze bowiem zdanie z wypowiedzi Papieża jest cytatem z XIV
wiecznego teologa bizantyoskiego, Mikołaja Cabasilasa: W Eucharystii znajduje swój kres wszelkie
ludzkie pragnienie, ponieważ tu otrzymujemy Boga i Bóg wchodzi w doskonałe zjednoczenie z nami.
Właśnie dlatego warto pielęgnowad w duszy stałe pragnienie Sakramentu Eucharystii. Tak narodziła
się praktyka komunii duchowej , szczęśliwie zakorzeniona od wieków w Kościele i zalecana przez
świętych mistrzów życia duchowego. Św. Teresa od Jezusa pisała: Kiedy nie przystępujecie do
komunii i nie uczestniczycie we mszy świętej, najbardziej korzystną rzeczą jest praktyka komunii
duchowej& Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni miłością naszego Pana .
ODRÓŻNID NALEŻY TRZY FORMY KOMUNII:
1. personalna więz z Chrystusem i Kościołem przez wiarę i miłośd, które są dane człowiekowi jako
"naturalne", nadprzyrodzone wyposażenie dla kontaktowania się z Bogiem. Chrystus mieszka w
człowieku wierzącym i miłośd Boża rozlana jest w jego sercu przez Ducha Świętego, który jest mu
dany (por. Ga 3, 26; Ef 3, 17; Rz 5, 5);
2. Komunia sakramentalna - "manducare spiritualiter hoc sacramentum";
3. komunia duchowa w ścisłym znaczeniu, tzn. jednośd z Chrystusem osiągana nie przez przyjęcie
sakramentalne, ale przez pragnienie przyjęcia Chrystusa eucharystycznego. Wypływa ona z pierwszej
formy i łączy się z nią. Wyrażone pragnienie zakłada wiarę w obecnośd Chrystusa w Eucharystii i w
uświęcający walor Eucharystii.
ISTOTA KOMUNII DUCHOWEJ:
Komunia duchowa to łącznośd człowieka z Jezusem eucharystycznym. Realizuje się przez pragnienie
przyjęcia Komunii sakramentalnej. Przyjmowad komunię duchowa to jednoczyd się z Jezusem
eucharystycznym obecnym w Eucharystii. Jednocześnie to pragnienie posiada swój fundament w
wierze ożywionej przez miłośd. To wyrażenie podane przez Sobór Trydencki jest nawiązaniem do Ga
5,6.
Istotnym elementem komunii duchowej jest:
a. p r a g n i e n i e - "votum". Nie chodzi jednak o zwykłe życzenie, ale o rodzaj domagania się,
żądania, silnego pragnienia Wśród autorów powtarzają się takie wyrażenia jak: "gorące pragnienie",
"żywe pragnienie", "pragnienie płynące z żywej wiary",
b. pragnienie sakramentu Eucharystii przynoszącego zbawienie,
c. pragnienie inspirowane przez miłośd, jest to po prostu człowiek ożywiony miłością, trwający w
miłości,
d. pragnienie wyrazne, uświadomione
SKUTKI KOMUNII DUCHOWEJ:
Według przyjętej opinii skutki komunii duchowej w stosunku do sakramentalnej nie zastępują skutku
ex opere operato, nie zastępują tego, co sakrament czyni. Wzrost łaski i miłości z kolei nie jest
skutkiem sakramentu. Zależy od intensywności aktów danej osoby. Przywoład należy związek między
"opus operatum" i "opus operantis".
Skutecznośd komunii duchowej pochodzi "ex opere operantis". Może ona byd większa niż w
przypadku Komunii sakramentalnej.
"Votum", "desiderium sacramenti" może byd często powtarzane, stanowiąc rodzaj nieustannej
komunii.
Skutki komunii duchowej są tej samej natury co Komunii sakramentalnej (eucharystycznej), a więc
pomnożenie łaski uświęcającej, łaski miłości, czystości życia, jedności.
Wydaje się, że nie należy zbyt ostro rozdzielad komunii duchowej i sakramentalnej. Duchowa dąży
bowiem do sakramentalnej. Sakramentalna przedłuża się w duchowej, jakby jej wymaga. Spór o
"więcej", o "większą łaskę" w komunii duchowej czy sakramentalnej nie rozstrzyga się przez
zwiększenie częstotliwości Komunii, lecz zasadza się na intensywności przygotowania się.
Przy Komunii duchowej jak i sakramentalnej (eucharystycznej) dokonuje się realna, wypełniona
łaską komunikacja (łącznośd) z osobą Jezusa,
JAK PRZYJC KOMUNI DUCHOW:
Po prostu pragnieniem, dlatego nazywamy ją również komunią pragnienia. Taką prośbę serdeczną,
żeby Pan Jezus raczył przyjśd do mnie i byd ze mną, chociaż nie mogę Go przyjąd sakramentalnie,
można kierowad do Niego, słuchając radiowej mszy świętej. Albo łącząc się duchowo z mszą
odprawianą w najbliższym kościele. Dobrze jest wtedy najpierw upokorzyd się przed Panem Jezusem i
wyznad Mu swoją niegodnośd, i dopiero potem prosid Go o przyjście do mojej duszy, chod nie mogę
Go teraz przyjąd sakramentalnie.
Niektórzy nawet jeżeli tego dnia przystąpili do komunii sakramentalnej przyjmują komunię
pragnienia, ilekrod wstępują do kościoła chodby tylko na krótko, na adorację Najświętszego
Sakramentu. Są tacy, którzy mają zwyczaj przyjmowad komunię pragnienia codziennie podczas
modlitwy wieczornej, a zazwyczaj są to ci sami, którzy do sakramentu komunii świętej przystępują
często, a nawet codziennie.
Błogosławione jest to pragnienie zbliżenia się do tego Świętego Ognia, który napełnia Bożą miłością!
Pisał o tym we wspomnianej encyklice Jan Paweł II:
Pięknie jest zatrzymad się z Nim i jak umiłowany Uczeo oprzed głowę na Jego piersi (por. J 13,25),
poczud dotknięcie nieskooczoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaostwo ma się wyróżniad w
naszych czasach przede wszystkim sztuką modlitwy , jak nie odczuwad odnowionej potrzeby
dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej
rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry,
przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!
Możliwośd przyjmowania komunii pragnienia jest wielką szansą religijną dla tych ludzi, których
Kościół nie odważa się dopuścid do komunii sakramentalnej. Dzisiaj są to przede wszystkim ci
katolicy, którzy żyją w związkach bez ślubu kościelnego. W życiu wysłuchałem setek wyznao, jak
ciężko może byd człowiekowi wierzącemu w momencie, kiedy większośd uczestników mszy świętej
przystępuje do stołu Paoskiego, a mnie komunii przyjąd nie wolno. Wielka jest wtedy wdzięcznośd
takiego człowieka, kiedy zwróci mu się uwagę na to, że przecież może przyjmowad przynajmniej
komunię pragnienia.
FORMUAY KOMUNII DUCHOWEJ:
Pragnę Cię przyjąd Panie z tą samą czystością, pokorą i pobożnością, z jaką przyjęła Cię Twoja
Najświętsza Matka, z duchem i żarliwością świętych.
O mój Jezu , wierzę że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie.
Kocham Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadad w mej duszy .
Skoro nie mogę Cię teraz przyjąd sakramentalnie , przyjdz duchowo do mego serca.
Miłuję Cię już obecnego w mym sercu i łączę się całkowicie z Tobą ;
nigdy nie pozwól mi oddalid się od Ciebie .
Panie Jezu, ponieważ nie mogę w tej chwili przyjąd Ciebie w Świętym Sakramencie Eucharystii,( tu
można wymienid dlaczego ) błagam Cię, abyś przyszedł duchowo do mojego serca w duchu Twojej
świętości, w prawdzie Twojej dobroci, w pełni Twojej władzy, w łączności z Twoimi tajemnicami i w
doskonałości Twoich dróg. O Panie, wierzę, zawierzam, wychwalam Ciebie. Żałuję za wszystkie moje
grzechy. O najświętszy sakramencie, o Boski sakramencie, zawsze niech będzie Twoja wszystka
chwała i dziękczynienie.
Mój Jezu, wierzę w Ciebie w tym Najświętszym Sakramencie! Mam nadzieję w Aasce i Miłosierdziu
Twoim! Miłuję Cię nade wszystko! Z miłości ku Tobie żałuję serdecznie za wszystkie moje grzechy!
Wolę tysiąc razy umrzed, niżeli Cię obrazid. Pragnę Cię przyjąd. Przyjdz, mój Jezu! Przyjdz do mej
duszy!
O Najsłodszy Jezu, wierzę mocno i żywo,
iżeś tu jest w Najświętszym Sakramencie Miłości.
Pragnę najgoręcej połączyć się z Tobą,
boś Ty jest moją jedyną radością, szczęściem i żywotem.
W tej chwili jednak nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie,
przybądz przeto duchowo do serca mego i napełnij je Twymi łaskami.
Oddaję Ci o Panie całkowicie serce, ciało i duszę
i wszystko, co posiadam,
nie daj mi się nigdy rozłączyć z Tobą. Amen.
Jezu, Tobie żyję, Tobie umieram,
Jezu, Twoją jestem w życiu i śmierci. Amen.
Przyjdz o Jezu mój najsłodszy, przyjdz do serca mego, o Żywocie, o Światło, o Miłości, o Skarbie mój
jedyny! Jeżeli świat odpycha Ciebie, jeśli Cię ukochad ani przyjąd nie chce, ja Cię kocham, ja pożądam,
ja wołam i pragnę Ciebie, i przysięgam Ci wiernośd aż do śmierci, aż na wiecznośd cała... Niechże
Tobie w nędznym sercu sługi Twego, Niebo całe wynagradza zniewagi, jakich doznajesz na ziemi, o
mój najmilszy Panie! Jednocząc się z Sercem Twej Matki Najświętszej, z sercami wszystkich Świętych i
Aniołów Twoich, po milion razy wołam: Niech będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i
zawsze i na wieki wieków . Amen.
Jezu pragnę Cię przyjąd z taką wiarą, nadzieją i miłością, jak Maryja w chwili Zwiastowania.
Panie Jezu Chryste Synu Boży zmiłuj się nade mną grzesznikiem.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
JĘZYK SZTUKI OBRAZ JAKO KOMUNIKATKomunikacja w świetle wymagań normy ISO 9001(1)prokopiuk o zyciu duchowymkomunikacja wiz w reklamieKOMUNIKACJA PODSTPSYCH WYK2EKO VI Promocja jako proces komunikacjiFARMA DUCHÓWkomunikachapt5komunikacja interpersonalnaLackey Mercedes Rycerz duchów i cieni 01 Rycerz duchów i cieniobrzedy komuniiKomunikacja z rodzwięcej podobnych podstron