Prądy artystyczne w okresie Młodej Polski




Prądy artystyczne w okresie Młodej Polski











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Młoda
Polska >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Prądy artystyczne w
okresie Młodej Polski










kategoria:   J.polski
zakres:   Młoda Polska
dodano:   2000-04-19




PRĄDY ARTYSTYCZNE
DEKADENTYZM - ogólnoeuropejski prąd duchowy
charakterystyczny dla ostatniego dwudziestolecia XIX w. Wyrażał się
w postawie pesymistycznej i indywidualistycznej oraz poczuciu
słabości duchowej. - Kształtowany przez ówczesną cyganerię
artystyczną, w buncie przeciw mieszczańskie- mu światu kreował
wzorzec osobowy subtelnego i nadwarażliwego artysty nie przystoso-
wanego do życia. - Kierunek ten, typowy dla wszelkich
okresów schyłkowych, w Polsce widoczny był najwyraźniej w poezji.
- Przykłady utworów literackich : "Deszcz jesienny" L. Staffa,
"Koniec wieku XIX" i "Wszystko umiera z smutkiem i żałobą" K.
Przerwy-Tetmajera. REALIZM - kierunek literacki
ukształtowany w połowie XIX w. i dominujący w prozie europejskiej
tego okresu. - Najważniejszą zasadą poetyki realistycznej
jest mimetyczność, czyli naśladowanie w utworze literackim świata
współczesnego twórcy i czytelnikowi. - Rzeczywistość ukazana
jest z perspektywy przeciętnego odbiorcy i oceniana w myśl reguły
przyjętej powrzechnie moralności oraz zasad zdrowego rozsądku. -
Kompozycja najczęściej ma formę zamkniętą, język - spełniający
wszystkie wymogi poprawności - używany jest w wielu odmianach
związanych z róznorodną tematyką. - Bohater - dzięki obecności
fabuły - występuje zazwyczaj na tle społeczeństwa, a jego
działania zyskują psychologiczną motywację. - W literaturz
Młodej Polskim przykładnem literackim jest utwór Stanisława
Żeromskiego "Rozdziobią nas kruki i wrony". NATURALIZM
- kierunek literacki ukształtowany we Francji w II połowie XIX
w., który rozprzestrzenił się na całą Europę oraz Stany Zjednoczone
na przełomie XIX i XX w. - Jego twórca i głównym teoretykiem był
E. Zola, który pragnął upodobnić metody sto- sowane w dziele
literackim do technik typowych dla nauk eksperymentalnych(wpływ
scjentyzmu). - Kompetencje autora zostały umniejszone na
rzecz bohatera i sceny. - Postaci reprezentowały subiektywny
punkt widzenia, ale ich psychika i los miały być podporządkowane
deterministycznie pojmowanym prawidłowościom (np. ludzkiej
fizjologii czy warunkom społecznym). - Zakwestionowano nawet
ciągłość narracji poprzez przekazywanie poszczególnych chwil z
życia bohatera lub epizodów nie związanych z przebiegiem fabuły.
- Estetyka naturalistyczna była skrajnie mimetyczna, a język
powieściowy często - potoczny. - Naturalizm w literaturz Młodej
Polski można dostrzec w "Moralności pani Dulskiej" G. Zapolskiej.
IMPRESJONIZM - kierunek artystyczny, przede wszystkim w
malarstwie, ukształtowany we Francji w II połowie XIX w. - W
literaturze szczególnie wpłynął na opis - zsubiektywizowany i
skupiony na zatrzymaniu ulotnych właściwości rzeczy. - Kładł
nacisk na walory brzemieniowe tekstu (liczne onomatopeje) oraz
barwość, zmysłowość i nastrojowość obrazu (nagromadzenie epitetów,
synestezja). - Poetykę impresjonistyczną zastosował np. K.
Przerwa-Tetmajer w "Melodii mgieł nocnych" czy S. Żeromski w
opowiadaniu pt. "Zmierzch". SYMBOLIZM - prąd literacki
ukształowany we Francji i Belgii w ostatnim piętnastoleciu XIX w.,
który natychmiast rozprzestrzenił się na całą Europę i Stany
Zjednoczone. - Za najważniejsze zadanie uważał wyrażenie tego,
co nie wyrażalne. - W spełnieniu tego założnienia
najistotniejszy był symbol. Dzięki jego wieloznaczności poezja
mogła dotrzeć do rzeczywistości niedostępnej do racjonalnemu
poznaniu, dotykać tego, co nienazwane i niejasne. -Utwory
symbolistyczne operowały sugestią i oddziaływały na czytelników
przez szcze- gólną atmosferę wiersza, jego obrazowanie i
muzyczność. - Przykłady utworów literackich : "Wesele" S.
Wyspiańskiego, "Krzak dzikiej rózy w Ciemnych Smreczynach" J.
Kasprowicza i poezja B. Leśmiana. EKSPREZJONIZM -
awangardowy kierunek literacki, ukształtowany w niemieckim obszarze
językowym około 1910 r. i trwający do końca lat 20. -
Zadaniem sztuki ekspresjonistycznej było tworzenie przekazu świata
wewnętrznego człowieka, stąd też podstawową kategorią estetyczną
stał się wyraz rozumiany jako czyn - oddanie przeżyć jednostki w
ich dynamice. Głosiła więc aktywizm ale była również otwarta na
metafizykę. - Człowiek - nie indywidualna postać, lecz Człowiek
wogólne ujmowany był w kontekście wrzechświata. Służyły temu
odwołania do mitologi i tradycyjnej symboliki. - W zakresie
stylu ekspresjonizm sięgał po rozmaite i ostre środki wyrazu : patos
i ek- stazę łączył z wulgarnością, poetyzmy z prozaizmami,
subtelne wyznania z lirycznym krzykiem. - W sposobie
kształtowania świata niejednokrotnie korzystał z groteski i ujęć
wizyjnych. - Przykłady utworów literackich : "Hymny" J.
Kasprowicza i J. Wittlina oraz powieść J. Kadena- Bandrowskiego
"Generał Barcz".







Autor: Yennefer

Ocena : 2.1 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz wsi w literaturze Młodej Polski
pisarze mlodej polski wobec kryzysu kultury
Charakterystyka Młodej Polski
charakterystyka młodej polski
Nastroje panujące w poezji Młodej Polski moje refleksj~8BD
Mieczysław Jastrun Poezja Młodej Polski
poezja mlodej polski Nieznany
Obraz inteligencji i mieszczaństwa w literaturze Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego
Echa różnych filozofii w liryce Młodej Polski
echa różnych filozofii w liryce młodej polski

więcej podobnych podstron