B/019: Psychotronika '87. Materiały na IV Ogólnopolską Konferencję PTP
Wstecz / Spis Treści / Dalej Kubrat Tomow (Bułgaria) ZDOLNOŚCI PSYCHOTRONICZNE PODSTAWĄ TWÓRCZYCH SIŁ CZŁOWIEKA 1. Zdolności psychotroniczne Różne zdolności psychotroniczne i odpowiadające im zjawiska możemy podzielić na trzy duże grupy: informacyjne, energetyczne i prognostyczne. Przykładami pierwszych są: telepatia, jasnowidztwo, psychometria, radiestezja i inne; drugich psychokineza, lewitacja, zmiana właściwości fizycznych i zachowania różnych ciał, cząstek elementarnych itp.; trzecich proskopia, prorocze sny, intuicyjne wyczuwanie przyszłych wydarzeń itp. Niejako pośrednimi pomiędzy zdolnościami i zjawiskami informacyjnymi i energetycznymi są telesugestia, psychochirurgia, leczenie biopolem itp., a zdolności prognostyczne można by z kolei potraktować jako specyficzny rodzaj zdolności informacyjnych. 2. Podstawowa charakterystyka zdolności i zjawisk psychotronicznych Z punktu widzenia ugruntowanych pojęć w nauce i wiedzy podstawową cechą charakterystyczną zdolności i zjawisk psychotronicznych jest ich nadbarierowość. Bariera "odległość" (przestrzeń) nie odgrywa w ich wypadku żadnej roli zjawiska psychotroniczne mogą zachodzić w bezpośrednim sąsiedztwie i na tysiące kilometrów; niektóre osoby sensytywne odbierają informacje z dalekich obiektów kosmicznych, spoza systemu słonecznego. Bariera "czas" również traci tu swoją bezwzględność osoby sensytywne otrzymują informacje z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Nie mają również żadnego znaczenia przegrody takie, jak metal, ściany, góry... Pokonywane są różnice biologiczne zostały zarejestrowane zjawiska psychotroniczne zachodzące pomiędzy człowiekiem i zwierzętami, roślinami, mikroorganizmami. Nie istnieje również bariera językowa ludzie nie mający wspólnego języka przekazują sobie zrozumiałe informacje. Bariera "mikro-makro" nie stanowi żadnej przeszkody osoby sensytywne obserwują budowę kryształów, atomów i cząstek elementarnych, inni gwiazdy, planety, galaktyki itd. 3. Sygnalizacyjne systemy człowieka Normalne zmysły wzrok, słuch, węch, dotyk i smak ~ stanowią pierwszy system sygnalizacyjny człowieka, a słowa i język, powstałe na ich podstawie drugi system sygnalizacyjny. Pierwszy system sygnalizacyjny dostarcza nam informacji, ogólnie mówiąc, na temat powierzchni, na temat zewnętrznej strony obiektów i zjawisk, a informacyjne zdolności psychotroniczne na temat ich wnętrza. Dlatego można przypuszczać z dużą pewnością, że te zdolności są zaczątkiem trzeciego systemu sygnalizacyjnego. Będzie się on rozwijał w przyszłości pod naciskiem społecznych i indywidualnych konieczności i potrzeb i osiągnie poziom pełnego uświadomienia i opanowania. Drugi system sygnalizacyjny słowa niosą bezpośrednią informację o prawach rządzących obiektami i zjawiskami. W analogiczny sposób można założyć, że trzeci system sygnalizacyjny będzie podstawą do powstania czwartego systemu sygnalizacyjnego. Jeżeli chodzi o siłę informacyjna tego systemu, to jego "słowa" będą o tyle przewyższać język drugiego systemu, o ile ten przewyższa "jeżyk" pierwszego systemu sygnalizacyjnego. Niewątpliwie będzie to jakiś symboliczno-obrazowy jeżyk jeżyk przyszłości. 4. Teoretyczne podstawy psychotroniki W nauce jako całości zostały wreszcie określone zasadnicze twierdzenia wyjaśniające psychotroniczne zdolności i zjawiska. Pierwsze z nich dotyczy biopola złożonego z elementarnych i subelementarnych cząsteczek i związanych z nimi pól. Według innej terminologii biopole obejmuje astralne, mentalne i inne pola lub poziomy organizacji materii. Te same pola i cząsteczki znajdują się we wszystkich obiektach przyrody żywych i nieożywionych, ale posiadają tam różną organizację i strukturę i w konsekwencji różne właściwości, poza właściwościami wspólnymi. To biopole jest bezpośrednim materialnym nosicielem psychiki i świadomości w nim zachodzą procesy psychiczne i świadomościowe. Siłą swoich właściwości biopole rozprzestrzenia się poza ciało, teoretycznie do nieskończoności, niosąc informację o procesach w psychice i świadomości. Jeśli inny człowiek lub jakiś dowolny obiekt odbierze rezonansowe te fale informacyjne, człowiek rozszyfruje te informacje, a w obiekcie nastąpią pewne przemiany. W ten sposób logicznie daje się objaśnić telepatia, radiestezja itp., tj. wszystkie informacyjne zdolności i zjawiska psychotroniczne. Drugim podstawowym twierdzeniem psychotroniki jest teza o hierarchicznej organizacji materii. Według niej wszystkie obiekty w swojej ewolucji przechodzą przez szereg coraz bardziej skomplikowanych poziomów organizacji materii. Kolejność ich w czasie jest następująca: substancje, poziomy nieznane, subelementarne cząsteczki i pola, cząsteczki elementarne, atomy, molekuły, planety i gwiazdy, galaktyki, grupy galaktyczne itd.... do wszechświata jako całości. Każdy poziom organizacji lub grupa sąsiadujących ze sobą poziomów posiadają specyficzne energie i szybkości zachodzących nich procesów. Poza tym, im bardziej pierwotny i subtelniejszy jest dany poziom, tym silniejsze są jego energie, a procesy w nim zachodzące szybsze. Ponieważ biopole obejmuje wszystkie poziomy, pracuje ono również z odpowiadającymi im cząsteczkami, polami, siłami i energiami. To wyjaśnia energetyczne zdolności i zjawiska psychotroniczne. Z drugiej strony większe szybkości na niższych poziomach (z subtelniejszą strukturą) świadczą o szybciej płynącym tam czasie. A więc wydarzenia i procesy na danym poziomie, ponieważ są przygotowywane na niższych poziomach, zanim zrealizują się na danym poziomie, częściowo lub prawie w pełni powstały już na poziomach niższych tam wiec jest "przyszłość" danego poziomu. Osoby sensytywne odbierają i uświadamiają sobie informacje z niższych poziomów i to wyjaśnia prognostyczne zjawiska psychotroniczne. Oczywiście nie traci tu mocy dialektyka predestynacji i wolności, konieczności i przypadkowości. Trzecim podstawowym twierdzeniem psychotroniki jest zasada holograficzna w strukturze i funkcjonowaniu świata jako całości i każdego w nim obiektu a w szczególności mózgu, psychiki i świadomości. To wyjaśnia dlaczego przy psychokinezie, psychochirurgii itp. w obiektach zachodzą dokładnie żądane przez nas zmiany i ruchy, i dlaczego w tych procesach niemożliwe jest rozdzielenie informacji i energii. Głównym pojęciem w holografii jest koherentność. Oznacza ona synchronizacje, związek, zgodność miedzy częściami systemu. 5. Co to jest twórczość Według mnie każde określenie powinno być trzystopniowe i odpowiadać trzem kategoriom filozoficznym: ogólne szczegółowe jednostkowe (konkretne). Z tego punktu widzenia w twórczości również istnieją te trzy płaszczyzny. Twórczość ;jako "ogólne" (twórczość w szerokim sensie) jest to wszelkie tworzenie czegoś nowego. Ponieważ ruch jest nieodwracalny i niewyczerpywalny, a wiec każdy ruch w każdej chwili rodzi coś nowego, zachowując również sporo starego. Z tego wynika, że twórczość jest koniecznością każdego ruchu, zmiany, rozwoju, że jest atrybutem przyrody i materii. Twórczość jako "szczegółowe" (twórczość w ścisłym tego słowa znaczeniu) jest twórczością socjalną, to znaczy tworzeniem, odkrywaniem i rozwiązywaniem problemów. Ale ponieważ każdy ruch jest złożonym i nieustannie zmieniającym się systemem sprzeczności, przeciwstawnych sił, tendencji, możliwości itp., to nie tylko całe życie jest problemowe problemowy jest również sam byt jako całość. I właśnie dlatego twórczość jest wewnętrzną właściwością materii i ruchu we wszystkich formach i przejawach. Twórczość jako "jednostkowe" (twórczość w sensie konkretnym) jest tworzeniem i transformowaniem przedmiotów i podmiotów, t}, systemów w całości. Tworzenie systemów przychodzi trzy etapy: system istnieje w danym środowisku jedynie jako abstrakcyjna możliwość; środowisko zmienia się i powstają w nim warunki i elementy dla przyszłego systemu jest to realna możliwość systemu; warunki i elementy dla systemu zwiększają się ilościowo i jakościowo i, kiedy dochodzi do pewnej krytycznej masy warunków i "elementów, system rodzi się skokiem jako całość jest to już realność systemu. Jego późniejsze przemiany zachodzą poprzez przemianę ilości i rodzaju elementów i związków miedzy nimi, a przez to poprzez przemianę wartości i właściwości całego systemu. 6. Twórcze siły człowieka Można powiedzieć, siły twórcze człowieka są to wrodzone mu dążenia i zdolności do zmiany przedmiotów i podmiotów, włącznie z samym sobą. Jądrem tych sił twórczych jest twórcze myślenie, lecz posiadają one poza tym komponenty charakterologiczne, emocjonalne, wolitywne itp. Myślenie twórcze charakteryzują trzy zasadnicze cechy. Po pierwsze jest ono subiektywnym wyrazem obiektywne] i subiektywnej rzeczywistości i świadomości danego człowieka w formie rozmaitych modeli informacyjnych (obrazowych, dźwiękowych, symbolicznych); po drugie te modele ulegają transformacji i po trzecie rezultaty tych transformacji są wykorzystywane do przemiany przedmiotów, podmiotów itp., do osiągnięcia określonych celów. Takim samym procesem twórczym jest transformacja modeli mózgowych. Składa się ona z części świadomej i nieświadomej, z których każda ma bardzo skomplikowaną strukturę. Pomiędzy tymi dwiema częściami w czasie procesu twórczego zachodzą nieustannie wzajemne oddziaływania informacyjne następny je wymiana informacji i rezultatów ich transformacji w każdej części oddzielnie. Twórcze decyzje, jeżeli są nowe jakościowo, powstają w części nieświadomej, ale kierowane i programowane w określony sposób świadomością człowieka, jego celami, zainteresowaniami, potrzebami. W znajdowaniu rozwiązań jakościowych decydujące są informacje otrzymane na drodze zdolności psychotroniczynch jednostki i opracowane przy pomocy tychże zdolności. Konkretnie wygląda to następująco. Informacyjne procesy mózgowe przebiegają na określonym poziomie w biopolu człowieka (poziom mentalny). Informacyjny model mózgowy danego obiektu: jest zbieżny ze strukturą samego obiektu na tym samym poziomie jest to jego struktura mentalna. Pomiędzy modelem mózgowym i tą strukturą zachodzą polowe i rezonansowe współoddziaływania, nierozdzielne ze świadomym działaniem jednostki. Dzięki tym współoddziaływaniem i obróbce ich rezultatów w mózgu, model mózgowy rozwija się i precyzuje w nieustannym współoddziaływaniu z innym modelem mózgowym przyszłego (pożądanego) obiektu (zjawiska). Te dwa modele rózgowe, związane mentalną strukturą realnego obiektu, stwarzają samoregulujące się pole, które zmienia się pod wpływem świadomości. W tym polu znajdują się również elementy symboliczne, odgrywające bardzo istotną rolę w jego istnieniu i przekształceniach. Te elementy symboliczne uczestniczą aktywnie w konkretno-obrazowym myśleniu i są, według mnie, zalążkiem czwartego systemu sygnalizacyjnego człowieka. Gdy w tym polu zostaną określone zasadnicze etapy przekształcenia danego modelu w pożądany, następuje wyzwolenie olbrzymiej energii psychicznej, zgromadzonej w rozmaitych hipotetycznych i próbnych modelach mózgowych przy poszukiwaniu wariantów rozwiązania zadania twórczego. I właśnie ta wyzwolona energia mózgowa doprowadza do olśnienia i ekstazy rozwiązanie jest znalezione. Za interesujące uważam podkreślenie, że według mnie, przy psychokinezie właśnie współoddziaływanie modeli mózgowych i struktury mentalnej przedmiotu doprowadza do wykonania psychokinetycznego ruchu. Rzeczywiście, model znajduje się w pożądanym ruchu. To współoddziaływanie jest po prostu silniejszym współoddziaływaniem informacyjnym pomiędzy modelem mózgowym i mentalną strukturą obiektu. Dlatego informacja i energia w psychotronice nie mogą być rozdzielane. Badania S. Karagulli potwierdzają, że wyjątkowo uzdolnieni ludzie wykorzystują w swoich zawodach świadomie lub nieświadomie zdolności psychotroniczne. Są to lekarze diagności, uczeni fizycy, inżynierowie konstruktorzy', technicy, kierownicy administracyjny itp. Potwierdzają tę tezę również zasadnicze cechy jednostek twórczych, znane z literatury na temat twórczości. Są to: wrażliwość na małe zmiany i znaczenia, które w innych warunkach mogą stać się wielkimi; otwarcie na nowe; krytycyzm w stosunku do teraźniejszości z punktu widzenia przyszłości; duże uzdolnienia do przewidywania przyszłych zjawisk, stanów, obiektów itp.; chłonność w stosunku do nowych idei, związków, modeli itp.; umiejętność łączenia spraw odległych; wychodzenie poza ramy ustalonego i zwyczajowego; silna wiara w siebie; jedność osobowości (Koherentność); ostrość umysłu i świadomości; olbrzymia energia życiowa itd. Jest oczywiste, że procesy twórcze aktywizują głębsze poziomy biopola i wyzwalają ich potężne energie. Psychotroniczne zdolności człowieka są nierozdzielnie związane z jego normalnymi zdolnościami człowiek jest jedną nierozdzielną całością. Przeciętne zdolności odpowiadają przede wszystkim za działania rutynowe, a psychotroniczne przede wszystkim za działania twórcze. Zdolności psychotroniczne są zalążkiem następnej bardziej rozwiniętej formy świadomości nadświadomości lub świadomości kosmicznej człowieka przyszłości. Będzie on twórcą kosmicznym w pełnym znaczeniu tego słowa.