Od: "Teksty" teksty Do: teksty Temat: Nie dokazuj_M_Grechuta.txt Data: 11 kwietnia 2002 17:53
Nie dokazuj Marek Grechuta
Było kiedyś w pewnym mieście wielkie poruszenie Wystawiano niesłychanie piękne przedstawienie Wszyscy dobrze się bawili chociaż był wyjątek
Młoda pani, w pierwszym rzędzie wszystko miała za nic Nawet to, że śpiewak śpiewał tylko dla tej pani I gdy rozum tracił dla niej śmiała się klaskała
W drugim akcie śpiewak śpiewał znacznie już rozważniej Młoda pani była jednak ciągle niepoważna Aż do chwili kiedy nagle, nagle wśród pokazu padły słowa:
Nie dokazuj miła nie dokazuj Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud Nie od razu miła nie od razu Nie od razu stopisz serca mego lód
Innym razem zaproszony byłem na wernisaż Na wystawie późną nocą w głębokich piwnicach Czy to były płótna mistrza Jana czy Kantego? Nie pamiętam tego?
Były tam obrazy wielkie, płótna kolorowe Z nieskromymi kobietami szkice nastrojowe Całe szczęście, że naturą martwą jednak były
Nie dokazuj miła...
Była także inna chwila, której nie zapomnę Był raz wieczór rozmarzony i nadzieje płonne Przez dziewczynę z końca sali podobną do róży Której taniec w sercu moim święty spokój zburzył
Wtedy zdarzył się niezwykły, przedziwny wypadek Sam już nie wiem jak to było, trudno opiwiadać Jedno tylko dziś pamiętam jak jej zaśpiewałem
Usta milczą, dusza śpiewa... Usta milczą świat rozbrzmiewa... Lecz dziewczyna nie słyszała tańcem już zajęta W tańcu komuś zaśpiewała to co tak pamiętam
Nie dokazuj miły nie dokazuj... Nie dokazuj miła nie dokazuj...