DEKRET
DEFINITYWNEGO ZATWIERDZENIA
STATUTU DROGI NEOKATECHUMENALNEJ
PRZEZ PAPIESK RAD DO SPRAW ŚWIECKICH
Droga Neokatechumenalna rozpoczęła się w roku 1964 wśród mieszkańców baraków ze
slumsów Palomeras Altas w Madrycie, za sprawą Pana Francisco Jos (Kiko) Gomez Argello i
Pani Carmen Hernndez, którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im
Ewangelię Jezusa Chrystusa. W miarę upływu czasu ów kerygmat skonkretyzował się w syntezie
katechetycznej, opartej na trójnogu Słowo Boże Liturgia Wspólnota , która ma prowadzić
ludzi do braterskiej komunii i do wiary dojrzałej.
To nowe itinerarium inicjacji chrześcijańskiej, zrodzone w nurcie odnowy wzbudzonej przez
Sobór Ekumeniczny Watykański II, spotkało się z żywym zainteresowaniem ówczesnego
arcybiskupa Madrytu, Jego Ekscelencji Casimiro Morcillo, który zachęcił inicjatorów Drogi do
rozpowszechniania jej w parafiach, które o to poproszą. W ten sposób rozpowszechniła się ona
stopniowo w archidiecezji Madrytu i w innych hiszpańskich diecezjach.
W 1968r. inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej przybyli do Rzymu i osiedlili się w
dzielnicy Borghetto Latino. Za zgodą Jego Eminencji Kardynała Angelo Dell Acqua, ówczesnego
Wikariusza Generalnego Jego Świątobliwości dla Miasta Rzymu i Dystryktu, rozpoczęła się
pierwsza katecheza w parafii Nostra Signora del Santissimo Sacramento e Santi Martiri Canadesi.
Począwszy od tej daty, Droga stopniowo rozprzestrzeniała się w diecezjach całego świata.
Droga Neokatechumenalna jest itinerarium formacji katolickiej, która pozostaje w służbie
Biskupowi jako jeden ze sposobów diecezjalnej realizacji wtajemniczenia chrześcijańskiego i
stałego wychowania wiary (Statut, art. 1 ż 2). Posiada ona publiczną osobowość prawną (por.
Dekret Papieskiej Rady do Spraw Świeckich z 28 pazdziernika 2004r.).
Droga Neokatechumenalna przeżywana w łonie parafii, w małych wspólnotach złożonych
z osób w różnym wieku i zróżnicowanych społecznie realizuje się według linii proponowanych
przez Inicjatorów, zawartych w Statucie oraz w tomach nazwanych Orientamenti alle quipes di
Catechisti [Linie Orientacyjne dla Ekip Katechistów] (por. Statut, art. 2,2o); jej ostatecznym celem
jest stopniowe prowadzenie wiernych do osobistej intymności z Jezusem Chrystusem i uczynienie
ich aktywnymi podmiotami w Kościele i wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela;
promuje misję ad gentes nie tylko w krajach misyjnych, ale także w tych o starożytnej tradycji
chrześcijańskiej, które są dzisiaj, niestety, głęboko zsekularyzowane; jest narzędziem
wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych, którzy przygotowują się do przyjęcia Chrztu według
norm zawartych w Ordo Initiationis Christianae Adultorum [Obrzędy Chrześcijańskiego
Wtajemniczenia Dorosłych] (Święta Kongregacja Kultu Bożego, dnia 6 stycznia 1972r.).
Wielokrotnie i na różne sposoby, Sługa Boży Jan Paweł II podkreślał obfitość owoców
ewangelicznego radykalizmu i nadzwyczajnego zapału misyjnego, które Droga Neokatechumenalna
wnosi w życie wiernych świeckich, w rodziny, we wspólnoty parafialne, a także bogactwo powołań
do życia kapłańskiego i zakonnego, jakie Droga wzbudza, ukazując się jako itinerarium formacji
katolickiej ważnej dla społeczeństwa i czasów dzisiejszych (AAS 82 [1990] 1513-1515).
Również Ojciec Święty Benedykt XVI, zwracając się do uczestników Drogi Neokatechumenalnej
12 stycznia 2006r., stwierdził: Wasze działanie apostolskie dąży do umiejscowienia się w sercu
Kościoła, w całkowitej zgodności z jego dyrektywami i w jedności z Kościołami partykularnymi, w
których będziecie działać, doceniając w pełni bogactwo charyzmatów, jakie Bóg wzbudził przez
inicjatorów Drogi (Insegnamenti di Benedetto XVI, II, 1 [2006], 58-59).
Dlatego też:
Po upływie pięciolecia od zatwierdzenia ad experimentum Statutu Drogi
Neokatechumenalnej (por. Dekret Papieskiej Rady do Spraw Świeckich z 29 czerwca 2002r.);
Biorąc pod uwagę cenny wkład potwierdzony przez licznych biskupów jaki Droga nadal
wnosi w dzieło nowej ewangelizacji, przez praktykę przyjętą i docenioną w swoim już
czterdziestoletnim istnieniu w wielu Kościołach partykularnych;
Rozpatrzywszy prośbę, przekazaną do tej Dykasterii przez pana Francisco Jos (Kiko)
Gomez Argello, przez panią Carmen Hernndez i przez księdza Mario Pezzi, członków
Międzynarodowej Ekipy Odpowiedzialnej za Drogę Neokatechumenalną, o definitywne
zatwierdzenie wyżej wymienionego Statutu;
Przyjąwszy przychylnie zmiany wprowadzone w redakcji Statutu;
Biorąc pod uwagę artykuły 131 i 133 ż 1 i ż 2, Konstytucji Apostolskiej Pastor Bonus o
Kurii Rzymskiej, Papieska Rada do Spraw Świeckich
NINIEJSZYM DEKRETEM
definitywnie zatwierdza Statut Drogi Neokatechumenalnej, należycie uwierzytelniony przez
tę Dykasterię i w kopii złożony w jej archiwach. W nadziei, że te normy statutowe stanowić będą
stałe i pewne linie przewodnie dla życia Drogi i będą pomocą dla Pasterzy w ich ojcowskim i
czujnym towarzyszeniu wspólnotom neokatechumenalnym w Kościołach partykularnych.
Dan w Watykanie, 11 maja 2008, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Stanisław Kard. Ryłko
Przewodniczący
+ Josef Clemens
Sekretarz
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Dekret definitywnego zatwierdzenia stetutu Drogi Neokatechumenalnej 2008 kard Ryłko SłoweńskiDekret definitywnego zatwierdzenia stetutu Drogi Neokatechumenalnej 2008 kard Ryłko FrancuskiDekret definitywnego zatwierdzenia stetutu Drogi Neokatechumenalnej 2008 kard Ryłko JapońskiWypowiedź KARDYNAŁA JAMESA FRANCISA STAFFORDA w dniu zatwierdzenia statutu Drogi NeokatechumenalnejWypowiedź KIKO ARGÜELLO w dniu zatwierdzenia statutu Drogi NeokatechumenalnejStatut Drogi Neokatechumenalnej (zatwierdzony definitywnie) FrancuskiStatut Drogi Neokatechumenalnej (zatwierdzony definitywnie) WłoskiStatut Drogi Neokatechumenalnej (zatwierdzony definitywnie) JapońskiRefleksje kanoniczne Dra Adelchi Chinaglia nad statutem Drogi Neokatechumanalnej,drogi i ulice, DEFINICJE KLAS TECHNICZNYCH DRÓGIracki rząd zatwierdził pakt bezpieczeństwa (16 11 2008)definicje i prawo drogiGomorra Gomorrah [2008] DVDScrwięcej podobnych podstron