©Kancelaria Sejmu s. 1/1
Dz.U. 1991 Nr 77 poz. 335
Opracowano na pod-
USTAWA
stawie: tj. Dz.U. z
z dnia 20 lipca 1991 r.
2007 r. Nr 44, poz.
287, Nr 75, poz. 493,
Nr 88, poz. 587, Nr
o Inspekcji Ochrony Åšrodowiska
124, poz. 859, z 2008
r. Nr 138, poz. 865,
Nr 199, poz. 1227, Nr
227, poz. 1505, z 2009
r. Nr 18, poz. 97, Nr
Rozdział 1
31, poz. 206, Nr 79,
Przepisy ogólne
poz. 666, Nr 130, poz.
1070.
Art. 1.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rzą-
dowej, powołanym do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz
badania i oceny stanu środowiska, nadzorowanym przez ministra właściwego do
spraw środowiska.
Art. 2.
1. Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy:
1) kontrola przestrzegania przepisów o ochronie środowiska i racjonalnym
użytkowaniu zasobów przyrody,
2) kontrola przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środo-
wiska oraz zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wiel-
kości emisji,
2a) kontrola zawartości siarki w ciężkim oleju opałowym stosowanym w instala-
cjach energetycznego spalania paliw oraz w oleju do silników statków że-
glugi śródlądowej,
3) udział w postępowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji,
4) udział w przekazywaniu do użytku obiektów lub instalacji realizowanych
jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko,
5) kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed za-
nieczyszczeniem,
6) podejmowanie decyzji wstrzymujących działalność prowadzoną z narusze-
niem wymagań związanych z ochroną środowiska lub naruszeniem warun-
ków korzystania ze środowiska,
7) współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontrol-
nymi, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości oraz organami admini-
stracji państwowej i rządowej, samorządu terytorialnego i obrony cywilnej,
a także organizacjami społecznymi i opiekunami społecznymi,
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 2/2
8) organizowanie i koordynowanie państwowego monitoringu środowiska,
prowadzenie badań jakości środowiska, obserwacji i oceny jego stanu oraz
zachodzÄ…cych w nim zmian,
9) opracowywanie i wdrażanie metod analityczno-badawczych i kontrolno-
pomiarowych,
10) inicjowanie działań tworzących warunki zapobiegania poważnym awariom
oraz usuwania ich skutków i przywracania środowiska do stanu właściwe-
go,
11) kontrola przestrzegania przepisów o opakowaniach i odpadach opakowanio-
wych,
12) kontrola przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakre-
sie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opła-
cie depozytowej,
12a) nadzór i kontrola w zakresie postępowania z substancjami kontrolowanymi
oraz z produktami, urzÄ…dzeniami i instalacjami zawierajÄ…cymi te substancje,
13) kontrola przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń,
z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania z organi-
zmami genetycznie zmodyfikowanymi,
14) kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku, pod-
legających ocenie zgodności w zakresie spełniania przez nie zasadniczych
lub innych wymagań dotyczących ochrony środowiska, określonych w
przepisach odrębnych,
14a) weryfikacja rocznych raportów, o których mowa w ustawie z dnia 22 grudnia
2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnia-
nych i innych substancji (Dz.U. Nr 281, poz. 2784),
14b) ocena jakości informacji zawartych w raportach, o których mowa w art. 7
ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 130, poz. 1070),
15) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r.
o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859),
15a) kontrola przestrzegania przepisów o recyklingu pojazdów wycofanych z
eksploatacji,
15b) kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym
sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495), z wy-
jątkiem przepisów art. 41 pkt 2 i 3,
15c) wykonywanie zadań związanych ze zbieraniem danych do Europejskiego
Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń oraz prowadzeniem Krajo-
wego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń,
dodany pkt 15e w
15d) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 10 lipca 2008 r. o odpa-
ust. 1 w art. 2 wcho-
dzi w życie 1.01.2010
dach wydobywczych (Dz. U. Nr 138, poz. 865),
r. (Dz. U. z 2009 r. Nr
<15e) kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r.
79, poz. 666)
o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666), z wyjÄ…tkiem kon-
troli przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców
hurtowych przepisów art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3,
art. 48-50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2;>
16) wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 3/3
2. Zwierzchni nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, spra-
wuje minister właściwy do spraw środowiska.
3. Inspekcja Ochrony Środowiska współpracuje z Szefem Krajowego Centrum In-
formacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań usta-
wowych.
Rozdział 2
Organy Inspekcji Ochrony Åšrodowiska
Art. 3.
1. Zadania Inspekcji Ochrony Środowiska określone w art. 2 wykonują:
1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska,
2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska ja-
ko kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska, wchodzącej w
skład zespolonej administracji wojewódzkiej.
2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje w imieniu wojewody za-
dania i kompetencje Inspekcji Ochrony Środowiska określone w ustawie i prze-
pisach odrębnych.
Art. 4.
1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska kieruje działalnością Inspekcji Ochrony
Åšrodowiska.
2. (uchylony).
3. Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje Prezes Rady Ministrów,
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na
wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów od-
wołuje Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
4. Zastępcę Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje minister właści-
wy do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego
i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowi-
ska. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje Zastępcę Głównego In-
spektora Ochrony Åšrodowiska.
4a. Stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska może zajmować osoba,
która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy
na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 4/4
4b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska
ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w
siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie In-
formacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno
zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informacjÄ™ o metodach i technikach naboru.
4c. Termin, o którym mowa w ust. 4b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia
opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Preze-
sa Rady Ministrów.
4d. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska przeprowadza
zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co
najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia naj-
lepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kan-
dydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest
przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
4e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4d, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu,
która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
4f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 4e, mają obowiązek zachowa-
nia w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
4g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedsta-
wia ministrowi właściwemu do spraw środowiska.
4h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandyda-
tów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszere-
gowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w
ogłoszeniu o naborze;
4) informacjÄ™ o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
4i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biule-
tynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 5/5
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w
rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu
kandydata.
4j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Mini-
strów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
4k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 4, powo-
łuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska.
4l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 4,
stosuje siÄ™ odpowiednio ust. 4a 4j.
5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska wykonuje zadania przy pomocy Głów-
nego Inspektoratu Ochrony Åšrodowiska.
6. W skład Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska mogą wchodzić: departa-
menty, wydziały, zespoły terenowe, samodzielne stanowiska oraz laboratoria.
7. Organizację Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska określa statut nadany,
w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra
właściwego do spraw środowiska.
Art. 5.
1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska działa na obszarze województwa.
2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje wojewoda,
za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2a. (uchylony).
3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje zadania przy pomocy wo-
jewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.
4. Zastępcę wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje
wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
5. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, może
tworzyć delegatury wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. Kierow-
nik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego inspektora ochrony śro-
dowiska, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje
administracyjne.
6. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właści-
wym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasa-
dy organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich dele-
gatur.
Art. 6.
Do pracowników Inspekcji Ochrony Środowiska stosuje się przepisy ustawy z dnia
16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 86,
poz. 953, z póz
n. zm.1))
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 98, poz.
1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 1, poz. 18, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240,
poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417 oraz z 2006 r.
Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 6/6
Art. 7.
Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub za jego
zgodą, może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu wła-
ściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w tym wydawanie w jego
imieniu decyzji administracyjnych, powiatom położonym na terenie województwa.
Art. 8.
W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z
wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Ochrony Środowiska organem wła-
ściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor ochrony śro-
dowiska i jako organ wyższego stopnia - Główny Inspektor Ochrony Środowiska.
Art. 8a.
1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska ustala ogólne kierunki działania orga-
nów Inspekcji lub  w przypadku poważnej awarii w zakresie należącym do
właściwości Inspekcji Ochrony Środowiska  szczegółowe zasady postępowania
inspektorów, a także zasady ich współdziałania z innymi organami administracji
publicznej.
2. Rada gminy, rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz w roku roz-
patrują informację wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stanie śro-
dowiska na obszarze województwa. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska
informuje wójta, burmistrza (prezydenta miasta), zarząd powiatu i zarząd woje-
wództwa o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego
terenu.
3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2, radzie powiatu
służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego
organu Inspekcji Ochrony Åšrodowiska, w celu zapewnienia na danym obszarze
należytej ochrony środowiska.
4. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia środowiska starosta, wójt, burmistrz
(prezydent miasta) może wydać właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Śro-
dowiska polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia.
5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na podstawie ust. 4
nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać
sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Ochrony Åšrodowiska, lecz
powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem,
o którego usunięcie chodzi.
6. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódz-
kiego inspektora ochrony środowiska o podjęciu uchwały lub wydaniu polece-
nia, o których mowa w ust. 3-5.
Art. 8b.
1. Starosta, wójt, burmistrz (prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzial-
ność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 8a ust. 4.
2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie.
3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Właściwy wojewódzki inspektor
ochrony środowiska natychmiast przedkłada sprawę Głównemu Inspektorowi
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 7/7
Ochrony Środowiska, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli po-
lecenie narusza prawo.
4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga
wojewoda.
Art. 8c.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przedkłada Głównemu Inspektorowi
Ochrony Środowiska informacje o realizacji zadań Inspekcji za dany rok w terminie
do 15 lutego roku następnego.
Rozdział 3
Wykonywanie zadań kontrolnych przez Inspekcję Ochrony Środowiska
Art. 9.
1. Kontrolę wykonują Główny Inspektor Ochrony Środowiska, wojewódzcy in-
spektorzy ochrony środowiska oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspek-
cji Ochrony Åšrodowiska, zwani dalej "inspektorami".
2. Przy wykonywaniu kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska in-
spektor uprawniony jest do:
1) wstępu z niezbędnym sprzętem:
a) na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na którym prowadzona
jest działalność gospodarcza,
b) do środków transportu;
1a) wstępu przez całą dobę wraz z niezbędnym sprzętem na teren niezwiązany
z prowadzeniem działalności gospodarczej;
2) pobierania próbek, przeprowadzania niezbędnych badań lub wykonywania
innych czynności kontrolnych w celu ustalenia na terenie kontrolowanej
nieruchomości, w obiekcie lub jego części, stanu środowiska oraz oceny te-
go stanu w świetle przepisów o ochronie środowiska, a także indywidualnie
określonych w decyzjach administracyjnych warunków wykonywania dzia-
łalności wpływającej na środowisko,
3) żądania wstrzymania ruchu instalacji lub urządzeń oraz powstrzymania się
od wykonywania innych czynności w zakresie, w jakim jest to niezbędne
dla pobrania próbek oraz przeprowadzenia badań i pomiarów,
4) oceny sposobu eksploatacji instalacji lub urządzeń, w tym środków trans-
portu,
5) oceny stosowanych technologii i rozwiązań technicznych,
6) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania
osób w zakresie niezbędnym dla ustalenia stanu faktycznego,
7) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających
zwiÄ…zek z problematykÄ… kontroli,
8) żądania okazania dokumentów niezbędnych do wymierzenia mandatu lub
kary grzywny,
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 8/8
9) oceny sposobu wykonywania pomiarów emisji, ilości pobranej wody oraz
odprowadzanych ścieków przez jednostkę prowadzącą pomiary, w tym po-
prawności sposobu pobierania i analizy próbek.
3. Upoważniony do kontroli inspektor jest uprawniony do poruszania się po terenie
nieruchomości, obiektu lub ich części oraz środków transportu, bez potrzeby
uzyskiwania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w regu-
laminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki organizacyjnej; podlega on prze-
pisom bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującym w kontrolowanej jednost-
ce organizacyjnej.
Art. 10.
Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej oraz kontrolowana osoba fizycz-
na, z zachowaniem przepisów o tajemnicy państwowej i służbowej oraz o zakwate-
rowaniu sił zbrojnych, obowiązani są umożliwić inspektorowi przeprowadzenie kon-
troli, a w szczególności umożliwić dokonanie czynności, o których mowa w art. 9
ust. 2.
Art. 10a.
1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wystąpić z wnioskiem do wła-
ściwego miejscowo komendanta Policji o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do
przeprowadzenia czynności kontrolnych.
2. Na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwy miejsco-
wo komendant Policji jest obowiÄ…zany do zapewnienia inspektorowi pomocy
Policji w toku wykonywania czynności kontrolnych.
Art. 11.
1. Z czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, którego jeden egzem-
plarz doręcza kierownikowi kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontro-
lowanej osobie fizycznej.
2. Protokół podpisują inspektor i kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej
lub kontrolowana osoba fizyczna, którzy mogą wnieść do protokołu umotywo-
wane zastrzeżenia i uwagi.
3. W razie odmowy podpisania protokółu przez kierownika kontrolowanej jednost-
ki organizacyjnej lub kontrolowanÄ… osobÄ™ fizycznÄ…, inspektor czyni o tym
wzmiankę w protokole, a odmawiający podpisu może w terminie siedmiu dni
przedstawić swoje stanowisko na piśmie właściwemu organowi Inspekcji
Ochrony Åšrodowiska.
Art. 12.
1. Na podstawie ustaleń kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska może:
1) wydać zarządzenie pokontrolne do kierownika kontrolowanej jednostki or-
ganizacyjnej lub osoby fizycznej,
2) wydać na podstawie odrębnych przepisów decyzję administracyjną,
3) wszcząć egzekucję, jeżeli obowiązek wynika z mocy prawa lub decyzji ad-
ministracyjnej.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 9/9
2. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowana osoba fi-
zyczna, w terminie wyznaczonym w zarzÄ…dzeniu pokontrolnym, majÄ… obowiÄ…-
zek poinformowania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakresie
podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych na-
ruszeń.
3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może zażądać od kierownika kontro-
lowanej jednostki organizacyjnej przeprowadzenia postępowania służbowego
lub innego przewidzianego prawem postępowania przeciwko osobom winnym
dopuszczenia do uchybień i poinformowania go, w określonym terminie, o wy-
nikach tego postępowania i o podjętych działaniach.
4. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może upoważnić inspektora do wy-
dania w trakcie kontroli decyzji w przedmiocie wstrzymania:
1) działalności powodującej naruszenie wymagań ochrony środowiska, jeżeli
zachodzi bezpośrednie zagrożenie zdrowia lub życia ludzi albo bezpośred-
nie zagrożenie zniszczenia środowiska w znacznych rozmiarach,
2) oddania do użytku obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji
niespełniających wymagań ochrony środowiska.
Art. 12a.
Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5
ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007
r. Nr 155, poz. 1095, z póz
n. zm.2)).
Art. 13. (uchylony).
Art. 14.
W sprawach o wykroczenia przeciwko środowisku organom Inspekcji Ochrony Śro-
dowiska przysługuje uprawnienie oskarżyciela publicznego także wtedy, gdy wnio-
sek o ukaranie za wykroczenie złożył inny uprawniony oskarżyciel.
Art. 15.
W razie stwierdzenia, że działanie lub zaniechanie kierownika jednostki organiza-
cyjnej, jej pracownika lub innej osoby fizycznej wyczerpuje znamiona przestępstwa
przeciwko środowisku, organy Inspekcji Ochrony Środowiska kierują do organu
powołanego do ścigania przestępstw zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa,
dołączając dowody dokumentujące podejrzenie.
Art. 16.
1. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska mogą zwrócić się do każdego organu
administracji państwowej i rządowej oraz organu samorządu terytorialnego o
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz.
1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,
poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 10/10
udzielenie informacji lub udostępnienie dokumentów i danych związanych z
ochroną środowiska.
2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie ochrony środowiska w dzia-
łalności organów, o których mowa w ust. 1, organy Inspekcji Ochrony Środowi-
ska kierują wystąpienie, którego treścią może być w szczególności wniosek o:
1) wszczęcie postępowania administracyjnego,
2) dopuszczenie do udziału w toczącym się postępowaniu.
3. W przypadku skierowania wystąpienia, o którym mowa w ust. 2, organom In-
spekcji Ochrony Środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu admini-
stracyjnym i postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Art. 17.
1. Inspekcja Ochrony Środowiska współdziała w wykonywaniu czynności kontrol-
nych z innymi organami kontroli, w tym z Państwową Inspekcją Sanitarną, or-
ganami administracji państwowej i rządowej, organami samorządu terytorialne-
go, organami obrony cywilnej oraz organizacjami społecznymi.
2. Współdziałanie to obejmuje w szczególności:
1) (uchylony),
1a) rozpatrywanie wniosków o przeprowadzenie kontroli, składanych przez or-
gany jednostek samorzÄ…du terytorialnego,
2) przekazywanie właściwym organom administracji państwowej i rządowej
oraz organom samorzÄ…du terytorialnego informacji o wynikach kontroli
przeprowadzonych przez InspekcjÄ™ Ochrony Åšrodowiska,
3) wymianÄ™ informacji o wynikach kontroli,
4) wymianę z organami celnymi i Strażą Graniczną informacji związanych ze
sprowadzaniem do kraju towarów, których wwóz jest zakazany lub ograni-
czony ze względu na ochronę środowiska,
5) współpracę ze Strażą Graniczną w wykonywaniu kontroli w strefie nadgra-
nicznej,
6) współpracę z organami Państwowej Straży Pożarnej w zakresie przeciw-
działania poważnym awariom.
3. Wojewoda może zarządzić przeprowadzenie kontroli nieobjętej planem kontroli
Inspekcji Ochrony Åšrodowiska.
4. Inspekcja Ochrony Åšrodowiska udziela pomocy organom samorzÄ…du terytorial-
nego w realizacji ich zadań kontrolnych w zakresie ochrony środowiska.
5. (uchylony).
Art. 18.
1. Koszty pobierania próbek oraz wykonywania pomiarów i analiz, na podstawie
których stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska, ponoszą jed-
nostki organizacyjne lub osoby fizyczne, których działalność jest z
ródłem naru-
szania tych wymagań.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 11/11
2. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, ustala w drodze decyzji organ In-
spekcji Ochrony Środowiska stwierdzający naruszenie wymagań ochrony śro-
dowiska.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właści-
wym do spraw finansów publicznych, kierując się potrzebą zapewnienia propor-
cjonalności kosztów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób ustala-
nia kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem:
1) kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska,
2) weryfikacji rocznych raportów, o których mowa w ustawie z dnia 22 grud-
nia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplar-
nianych i innych substancji.
Art. 18a. (uchylony).
Art. 18b. (uchylony).
Art. 19.
W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu doty-
czącym przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym
mowa w ustawie z dnia 3 paz
dziernika 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowi-
sku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227), oraz w sprawie ustalenia
lokalizacji autostrad oraz dróg ekspresowych wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu administracyjnym i postępo-
waniu przed sądem administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w postępowaniu.
Art. 20. (uchylony).
Art. 21. (uchylony).
Art. 22.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska może podejmować wszelkie czynności nale-
żące do właściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, jeśli uzna to za
celowe ze względu na wagę lub zawiłość sprawy.
Rozdział 4
Państwowy monitoring środowiska
Art. 23.
1. Tworzy się państwowy monitoring środowiska.
2. Państwowy monitoring środowiska obejmuje zadania wynikające z odrębnych
ustaw, zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych
potrzeb wynikających z polityki ekologicznej państwa.
3. Państwowy monitoring środowiska realizowany jest na podstawie:
1) wieloletnich programów państwowego monitoringu środowiska opracowa-
nych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska i zatwierdzanych
przez ministra właściwego do spraw środowiska,
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 12/12
2) wojewódzkich programów monitoringu opracowanych przez wojewódzkie-
go inspektora ochrony środowiska i zatwierdzonych przez Głównego In-
spektora Ochrony Åšrodowiska.
4. Wojewódzkie programy monitoringu zawierają zadania określone w wielolet-
nich programach państwowego monitoringu środowiska.
5. Programy państwowego monitoringu środowiska obejmują, dla poszczególnych
elementów środowiska, zadania realizowane w sieciach:
1) krajowych,
2) regionalnych (wojewódzkich i międzywojewódzkich).
6. W programach państwowego monitoringu środowiska można uwzględnić zada-
nia realizowane w sieciach lokalnych.
7. Celem sieci krajowych jest monitorowanie głównych elementów środowiska, z
uwzględnieniem zobowiązań międzynarodowych wynikających z umów i kon-
wencji wiążących Rzeczpospolitą Polską, dla potrzeb oceny skuteczności dzia-
łań podejmowanych w skali kraju na rzecz ochrony środowiska.
8. Celem sieci regionalnych jest monitorowanie głównych elementów środowiska
na obszarze województwa (sieci wojewódzkie) lub kilku województw (sieci
międzywojewódzkie), dla oceny wojewódzkich i międzywojewódzkich działań
podejmowanych na rzecz ochrony środowiska.
9. Celem sieci lokalnych jest monitorowanie wybranych elementów środowiska
istotnych z uwagi na lokalne uwarunkowania.
Art. 24.
Działalność państwowego monitoringu środowiska koordynują organy Inspekcji
Ochrony Åšrodowiska, w tym:
1) sieci krajowe i regionalne - Główny Inspektor Ochrony Środowiska,
2) sieci lokalne - Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, w uzgodnieniu
z Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska.
Art. 25.
1. Organy administracji rzÄ…dowej oraz samorzÄ…dowej, prowadzÄ…ce rejestry, wyka-
zy, pomiary, analizy i obserwacje stanu środowiska, są obowiązane do nieod-
płatnego udostępniania danych o stanie środowiska uzyskanych w trakcie ich
działalności dla potrzeb państwowego monitoringu środowiska.
2. Informacje o środowisku i jego ochronie na obszarze województwa objęte pań-
stwowym monitoringiem środowiska są gromadzone przez wojewódzkich in-
spektorów ochrony środowiska i przekazywane Głównemu Inspektorowi
Ochrony Åšrodowiska.
3. Laboratoria zajmujące się pomiarami środowiskowymi powinny wdrożyć sys-
tem jakości oraz posiadać akredytację w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z póz
n.
zm.3)).
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 64, poz.
565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834
oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 13/13
Art. 25a.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska ustala sposób gromadzenia i przetwarzania
danych oraz zakres i sposób przekazywania informacji, o których mowa w art. 25
ust. 2.
Art. 25b.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska opracowuje, nie rzadziej niż raz na 4 lata,
raport o stanie środowiska w Polsce, uwzględniając w szczególności dane z pań-
stwowego monitoringu środowiska.
Art. 26. (uchylony).
Art. 27.
Minister właściwy do spraw środowiska może, dla celów kontroli i badań stanu śro-
dowiska, określić, w drodze rozporządzenia, warunki i metody prowadzenia pomia-
rów wielkości emisji oraz stężeń i poziomów substancji lub energii w środowisku,
uwzględniając zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej oraz postęp
w zakresie technik pomiarowych.
Art. 28.
1. Inspekcja Ochrony Środowiska zapewnia informowanie społeczeństwa o stanie
środowiska.
2. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska nieodpłatnie udostępnia orga-
nom administracji informacje, o których mowa w art. 25 ust. 2.
3. Na wniosek producenta zamierzającego prowadzić ekologiczne gospodarstwo
rolne właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wydaje zaświadczenie in-
formujące, że na terenie, na którym położone jest gospodarstwo rolne, nie nastą-
piło przekroczenie dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczysz-
czajÄ…cych powietrze i wodÄ™.
Rozdział 4a
Wykonywanie zadań w zakresie szkód w środowisku
Art. 28a.
1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr bezpośrednich zagro-
żeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13
kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U.
Nr 75, poz. 493), które wystąpiły na terenie kraju.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor Ochrony Środowiska pro-
wadzi w formie elektronicznej.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę zakres informacji
wymagany do sporządzania raportów dla Komisji Europejskiej dotyczących do-
świadczeń nabytych podczas stosowania przepisów w zakresie odpowiedzialno-
ści za zapobieganie szkodom w środowisku i naprawę szkód w środowisku oraz
potrzebę zapewnienia dostępu do informacji o środowisku, określi, w drodze
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 14/14
rozporządzenia, zakres informacji, które powinny być zawarte w rejestrze, o któ-
rym mowa w ust. 1, sposób prowadzenia rejestru oraz sposób udostępniania da-
nych zawartych w rejestrze.
Art. 28b.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska przygotowuje i przekazuje ministrowi wła-
ściwemu do spraw środowiska, w terminie do końca lutego każdego roku, zbiorczą
informację na temat zawartości rejestru, o którym mowa w art. 28a ust. 1, za rok po-
przedni.
Art. 28c.
W przypadku stwierdzenia, że zgłoszone przez organ ochrony środowiska bezpo-
średnie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku mogą mieć skutki
na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie zawiadamia właściwy
organ państwa, na którego terytorium skutki te mogą wystąpić.
Art. 28d.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska po uzyskaniu informacji o bezpośrednim
zagrożeniu szkodą w środowisku lub szkodzie w środowisku, które zostały spowo-
dowane na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, a których skutki mogą oddziaływać na terytorium Rzeczypospoli-
tej Polskiej, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ ochrony środowiska, o
którym mowa w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w śro-
dowisku i ich naprawie.
Art. 28e.
Przepisów art. 28c i 28d nie stosuje się do poważnych awarii przemysłowych w ro-
zumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.  Prawo ochrony środowiska.
Rozdział 5
Wykonywanie zadań w zakresie poważnych awarii
Art. 29.
W zakresie przeciwdziałania poważnym awariom do Inspekcji Ochrony Środowiska
należy:
1) kontrola podmiotów, których działalność może stanowić przyczynę powsta-
nia poważnej awarii,
2) prowadzenie szkoleń dla organów administracji oraz podmiotów, o których
mowa w pkt 1,
3) badanie przyczyn powstawania oraz sposobów likwidacji skutków poważ-
nych awarii dla środowiska,
4) prowadzenie rejestru zakładów, których działalność może być przyczyną
wystąpienia poważnej awarii, w tym zakładów o zwiększonym ryzyku wy-
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 15/15
stąpienia awarii i o dużym ryzyku wystąpienia awarii w rozumieniu przepi-
sów o ochronie środowiska.
Art. 30.
Inspekcja Ochrony Środowiska współdziała w akcji zwalczania poważnej awarii z
organami właściwymi do jej prowadzenia oraz sprawuje nadzór nad usuwaniem
skutków tej awarii.
Art. 31.
1. Organy Inspekcji Ochrony Åšrodowiska dokonujÄ… kontroli co najmniej raz w ro-
ku w zakładach o dużym ryzyku wystąpienia awarii, a co najmniej raz na 2 lata -
w zakładach o zwiększonym ryzyku wystąpienia awarii.
2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr poważnych awarii.
3. Organy administracji właściwe do zwalczania poważnych awarii obowiązane są
do informowania Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o poważnych awa-
riach, które miały miejsce w kraju, oraz o ich ewentualnych skutkach transgra-
nicznych.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, kry-
teria charakteryzujące poważne awarie, objęte obowiązkiem zgłoszenia, o któ-
rym mowa w ust. 3, oraz terminy tego zgłoszenia i zakres zawartych w nim in-
formacji, kierując się rodzajem i wielkością zakładu lub środka transportu, ro-
dzajem, kategorią i ilością substancji niebezpiecznej, która przedostała się do
środowiska, rodzajem i zakresem szkody w środowisku oraz tym, aby nadsyłane
informacje umożliwiały analizę przyczyn poważnych awarii oraz poszukiwanie
najlepszych środków zapobiegawczych, jak również skutecznych metod likwi-
dacji skutków poważnych awarii, a także najlepszych sposobów prowadzenia
akcji ratowniczej.
Rozdział 5a
Przepisy karne
Art. 31a.
1. Kto:
1) w wyznaczonym terminie nie informuje organu Inspekcji Ochrony Åšrodo-
wiska o zakresie wykonania zarządzeń pokontrolnych albo o przeprowadze-
niu postępowania służbowego lub innego przewidzianego prawem postę-
powania przeciw osobom winnym dopuszczenia do uchybień,
2) niezgodnie z prawdÄ… informuje organ Inspekcji Ochrony Åšrodowiska o wy-
konaniu zarządzeń pokontrolnych lub przeprowadzeniu postępowania służ-
bowego lub innego przewidzianego prawem,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie
przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 16/16
Rozdział 6
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 32. (pominięty).4)
Art. 33. (pominięty).5)
Art. 34.
1. Wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska wstępują, z dniem wejścia w ży-
cie ustawy, w stosunki prawne odpowiednich Ośrodków (Samodzielnych Pra-
cowni) Badań i Kontroli Środowiska.
2. Mienie i środki finansowe pozostające w dyspozycji Ośrodków (Samodzielnych
Pracowni) Badań i Kontroli Środowiska przejmują, z dniem wejścia w życie
ustawy, wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska.
3. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zarządzić przekazanie przez wo-
jewódzkiego inspektora ochrony środowiska określonych składników mienia, o
których mowa w ust. 2, innemu wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowi-
ska.
4. (pominięty).6)
Art. 35.
1. Pracownicy dotychczasowych Ośrodków (Samodzielnych Pracowni) Badań i
Kontroli Środowiska stają się pracownikami Państwowej Inspekcji Ochrony
Środowiska z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, mogą, w terminie jednego miesiąca od
dnia wejścia w życie ustawy, złożyć Głównemu Inspektorowi Ochrony Środo-
wiska oświadczenie o wypowiedzeniu stosunku pracy albo wniosek o jego roz-
wiązanie za porozumieniem stron, który powinien być uwzględniony w terminie
nie dłuższym niż obowiązujący w danym stosunku pracy okres wypowiedzenia.
Rozwiązanie stosunku pracy na zasadach przewidzianych w niniejszym ustępie
pociąga za sobą skutki, jakie prawo wiąże z rozwiązaniem umowy o pracę przez
zakład pracy za wypowiedzeniem z powodu likwidacji zakładu pracy.
Art. 36.
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska oraz wojewódzkie inspektoraty ochrony
środowiska są jednostkami budżetowymi.
Art. 37.
Postępowanie w sprawach wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed
dniem wejścia w życie ustawy prowadzi się zgodnie z dotychczasowymi przepisami.
4)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
5)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
6)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
2009-11-16
©Kancelaria Sejmu s. 17/17
Art. 38.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia.
2009-11-16


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ustawa z dnia 20 lipca 1991 r o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska [1]
03 Ustawa o Inspekcji Ochrony Åšrodowiska Dz U 1991 nr77poz335tj
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
82 ? USTAWA o Inspekcji Ochrony Åšrodowiska
Ustawa o Inspekcji ochrony środowiska
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
Ustawa z dnia 20 03 2009 o bezpieczeństwie imprez masowych
USTAWA z dnia 27 lipca 2005 r Prawo o szkolnictwie wyższym

więcej podobnych podstron