Wytyczne w sprawie przygotowania wykazu prac szczególnie
zagrażających zdrowiu pracowników zakładów opieki zdrowotnej.
Kodeks Pracy w art. 207 ż1 określa pracodawcę jako odpowiedzialnego za stan
bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Jednym ze sposobów dbania o
bezpieczeństwo pracy jest ustalenie i aktualizowanie wykazu prac szczególnie
niebezpiecznych występujących w zakładzie pracy - ż 80.2 rozporządzenie Ministra Pracy i
Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i
higieny pracy (t.j. Dz.U.2003.169.1650 z póz
n. zm.).
Prace szczególnie niebezpieczne są to prace wymienione w rozporządzeniach
dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy lub w instrukcjach eksploatacji urządzeń i
instalacji, a także inne prace o zwiększonym zagrożeniu lub wykonywane w utrudnionych
warunkach, uznane przez pracodawcę jako szczególnie niebezpieczne. Przy tego rodzaju
pracach ryzyko wypadkowe jest dużo większe niż przy pracach innego rodzaju.
Pracodawca powinien określić szczegółowe wymagania bezpieczeństwa i higieny
pracy przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, a zwłaszcza zapewnić
bezpośredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób oraz odpowiednie
środki zabezpieczające.
Powinien zostać sporządzony instruktaż pracowników obejmujący:
imienny podział pracy;
kolejność wykonywania zadań;
wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
Instruktaż powinien zostać przeprowadzony przez osobę bezpośrednio kierującą
pracownikami.
1
Stanowiska lub prace szczególnie niebezpieczne oraz związane ze szczególnym
ryzykiem wymagają opracowania instrukcji bezpiecznego ich wykonywania.
Instrukcje powinny w sposób zrozumiały dla pracowników określać:
zasady i sposoby bezpiecznego wykonywania pracy;
czynności do wykonywania po jej zakończeniu;
zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych stwarzających zagrożenie dla
życia i zdrowia pracowników, informacje o sprzęcie ratowniczym;
zasady ochrony przed zagrożeniami, stosowane środki ochrony indywidualnej;
Instrukcje dotyczące prac związanych ze stosowaniem niebezpiecznych substancji i
preparatów chemicznych powinny uwzględniać informacje zawarte w kartach charakterystyki
tych substancji i preparatów.
Instrukcje powinny obejmować nie tylko kwestie bezpieczeństwa osób wykonujących
konkretne prace szczególnie niebezpieczne, ale również bezpieczeństwo osób zatrudnionych
na stanowiskach sąsiednich i osób postronnych.
Po konsultacji z przedstawicielami pracowników i zaopiniowaniu przez służbę bhp instrukcje
zatwierdza pracodawca (lub osoba przez niego upoważniona).
Wykaz prac szczególnie niebezpiecznych występujących w zakładzie pracy należy
sporządzić przede wszystkim w oparciu o:
przepisy prawa;
karty charakterystyki substancji i preparatów niebezpiecznych;
dokumentację techniczną maszyn i urządzeń, jak również instrukcje producenta;
wyniki pomiarów czynników szkodliwych;
analizę zaistniałych wypadków przy pracy;
2
Prace szczególnie niebezpieczne powinny wykonywać osoby upoważnione,
odpowiednio przeszkolone w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, bez przeciwwskazań
lekarskich do wykonywania tego typu prac.
Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz.U.2003.169.1650 z póz
n.
zm.) jako prace szczególnie niebezpieczne wymienia:
roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez
wstrzymywania ruchu zakładu pracy lub jego części;
prace w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeń technicznych i w innych
niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych;
prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych;
prace na wysokości.
W zakładach opieki zdrowotnej najczęściej mamy do czynienia z dwoma z powyżej
wymienionych przypadków. Bardzo często roboty remontowe w szpitalach, przychodniach
prowadzone są bez wstrzymania ruchu zarówno pracowników jak i pacjentów. W takim
przypadku teren prowadzenia robót powinien być wydzielony i wyraz
nie oznakowany.
Miejsca na terenie wykonywania robót, w których występują zagrożenia dla życia i zdrowia
ogradza się i oznakowuje w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym.
Wszelkiego rodzaju przejścia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie niebezpiecznej
zabezpiecza się daszkami ochronnymi. Prace remontowe powinny być organizowane w
sposób nienarażający pracowników jak i pacjentów na niebezpieczeństwo i uciążliwości z
tym związane.
Innego typu pracami szczególnie niebezpiecznymi są prace przy użyciu materiałów
niebezpiecznych, czyli substancji i preparatów chemicznych zaliczonych do niebezpiecznych,
3
zgodnie z przepisami w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenie dla
zdrowia lub życia.
W zakładach opieki zdrowotnej tego rodzaju prace występują m.in.
w laboratoriach;
podczas używania środków dezynfekcyjnych;
podczas sterylizacji gazowej;
podczas przygotowywania leków cytostatycznych.
Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o właściwościach fizycznych,
chemicznych i biologicznych stosowanych w zakładzie pracy materiałów, półfabrykatów i
wyrobów gotowych. Materiały niebezpieczne należy przechowywać w miejscach i
opakowaniach przeznaczonych do tego celu (zgodnie z kartą charakterystyki) i odpowiednio
oznakowanych. Podczas pracy z materiałami niebezpiecznymi należy stosować odpowiedni
środki ochrony zbiorowej i indywidualnej.
Pracodawca tworząc wykaz prac szczególnie niebezpiecznych powinien uwzględnić
czynniki szkodliwe dla zdrowia, dla których określono najwyższe dopuszczalne stężenia
(NDS) lub najwyższe dopuszczalne natężenia (NDN), występujące w jego zakładzie pracy.
Określone one zostały w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29
listopada 2002r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników
szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy  Dz.U. 2002.217.1833 z póz
n. zm.
Zgodnie z art.227. ż 1 Kodeksu Pracy pracodawca ma obowiązek przeprowadzenia, na
swój koszt, badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, rejestrować i
przechowywać wyniki tych badań i pomiarów oraz udostępniać je pracownikom. W
rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2005r. w sprawie badań i pomiarów
czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy  Dz.U. 2005.73.645 z póz
n. zm.
uregulowano tryb, metody, rodzaj i częstotliwość wykonywania badań i pomiarów czynników
4
szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy, przypadki, w których jest
konieczne prowadzenie pomiarów ciągłych, a także sposób rejestrowania i przechowywania
wyników badań i pomiarów.
Przed przystąpieniem do przeprowadzania badań i pomiarów czynników szkodliwych
dla zdrowia w środowisku pracy, pracodawca powinien wytypować czynniki szkodliwe dla
zdrowia, które należy oznaczyć w zakładzie pracy. Dokonuje tego na podstawie analizy
procesów technologicznych oraz organizacji i sposobu wykonywania pracy.
Jak często należy wykonywać pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia? W
przypadku czynników o działaniu rakotwórczym lub mutagennym badania i pomiary
przeprowadza się co najmniej raz na trzy miesiące przy stwierdzeniu w ostatnio
przeprowadzanym badaniu lub pomiarze stężenie czynnika rakotwórczego lub mutagennego
powyżej 0,5 wartości najwyższego dopuszczanego stężenia, natomiast w przypadku, gdy
stężenie to jest powyżej 0,1 do 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia pomiary
przeprowadza się co najmniej raz na sześć miesięcy. Pomiary pozostałych czynników
szkodliwych dla zdrowia przeprowadza się co najmniej raz w roku przy stwierdzeniu w
ostatnio przeprowadzanym badaniu lub pomiarze stężenie lub natężenia czynnika
szkodliwego powyżej 0,5 wartości najwyższego dopuszczanego stężenia, natomiast w
przypadku, gdy stężenie to jest powyżej 0,1 do 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego
stężenia pomiary przeprowadza się co najmniej raz na dwa lata.
Pomiary i badania należy powtarzać w każdym przypadku wprowadzenia zmiany w
warunkach występowania czynników szkodliwych dla zdrowia (dotyczy to również
czynników rakotwórczych lub mutagennych).
W przypadku występowania w środowisku pracy szkodliwego dla zdrowia czynnika
chemicznego, dla którego określono wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia
pułapowego, przeprowadza się pomiary ciągłe stężenia tego czynnika.
5
Badań i pomiarów nie przeprowadza się jeżeli wyniki dwóch ostatnio
przeprowadzanych badań i pomiarów nie przekroczyły 0,1 wartości najwyższego
dopuszczalnego stężenia lub natężenia czynnika szkodliwego, a w procesie technologicznym
lub w warunkach występowania danego czynnika nie dokonała się zmiana mogąca wpływać
na wysokość stężenia lub natężenia tego czynnika.
Badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku
pracy od 1 stycznia 2009 r. mogą wykonywać tylko laboratoria, które uzyskały akredytację na
podstawie przepisów o systemie oceny zgodności. Aktualna lista laboratoriów
akredytowanych mogących wykonywać pomiary i badania czynników szkodliwych dla
zdrowia w środowisku pracy znajduje się na stronie internetowej Polskiego Centrum
Akredytacji www.pca.gov.pl.
Na podstawie wyników badań i pomiarów pracodawca prowadzi na bieżąco rejestr
czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowiskach pracy, a wyniki badań i
pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia wpisuje na bieżąco do karty badań i pomiarów.
Wzór rejestru i kart badań i pomiarów znajduje się w załączniku nr 1 i nr 2 do rozporządzenia
Ministra Zdrowia z 20 kwietnia 2005r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych
dla zdrowia w środowisku pracy.
Rejestr i karty należy przechowywać przez okres 40 lat od daty ostatniego wpisu,
natomiast wyniki badań i pomiarów przez okres 3 lat.
O wynikach przeprowadzonych badań i pomiarów czynników szkodliwych dla
zdrowia pracodawca niezwłocznie informuje pracowników. Sposób udostępniania tych
wyników nie został określony wprost w przepisie, ale niewątpliwie informacje te powinny
być przekazywane w trakcie szkoleń wstępnych i okresowych oraz w ramach informowania o
6
ryzyku zawodowym. Kserokopię aktualnych wyników należy również umieść na stanowisku
pracy, którego one dotyczą.
W zakładach opieki zdrowotnej badania i pomiary czynników szkodliwych dla
zdrowia w środowisku pracy najczęściej wykonuje się:
podczas sterylizacji gazowej  tlenek etylenu;
podczas mycia i dezynfekcji sprzętu do endoskopii  aldehyd glutarowy;
podczas przygotowywania środków dezynfekcyjnych na bazie podchlorynu sodu i
w formie jodyny  chlor, jod;
podczas barwienia preparatów histopatologicznych  ksylen;
podczas przygotowywania wycinków histopatologicznych  formaldehyd;
podczas wykonywania innych prac w laboratorium np. akrylamid, benzen, benzyna,
benzydyna, hydrazyna, alkohol metylowy, alkohol etylowy, kwas octowy itp.;
podczas nakładania gipsu  pył całkowity gipsu zawierający wolną krystaliczną
krzemionkę poniżej 2 % i niezawierający azbestu;
w prosektoriach  formaldehyd, mikroklimat zimny;
podczas prac w sterylizatorniach  mikroklimat gorący;
podczas różnego rodzaju prac stomatologicznych lub innych powodujących hałas
(w tym hałas ultradz
więkowy) i drgania  natężenie poziomu dz
więku oraz
drgania mechaniczne;
podczas pracy z urządzeniami łączności np. obsługa karetki pogotowia, dyspozytor
pogotowia  promieniowanie elektromagnetyczne.
Wyniki pomiarów hałasu i/lub drgań mechanicznych należy przyrównać nie tylko do
wartości najwyższego dopuszczalnego natężenia (NDN) lecz również do wartości progów
działania. Progi działania zostały określone w załączniku 1 do rozporządzeniu Ministra
7
Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy
pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne  Dz.U. 2005.157.1318.
Dla poziomu ekspozycji na hałas odniesionego do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu
pracy lub poziomu ekspozycji na hałas odniesionego do tygodnia pracy - wartość progu
działania wynosi 80 dB. Dla poziomu ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego
dobowego wymiaru czasu pracy  wartość najwyższe dopuszczalnego natężenia wynosi 85
dB.
Szczególnym rodzajem prac z materiałami niebezpiecznymi są prace z substancjami,
czynnikami i procesami technologicznymi o działaniu rakotwórczym i prawdopodobnie
rakotwórczym. Wykaz substancji, czynników i procesów technologicznych o działaniu
rakotwórczym znajduje się w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004r. w
sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu
rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy  Dz.U. 2004.280.2771.
Najczęściej występującą w zakładach opieki zdrowotnej substancją o działaniu
rakotwórczym jest tlenek etylenu. Każdego roku do Centralnego Rejestru Danych stosowanie
tej substancji zgłasza ok. 250-300 pracodawców w całej Polsce. Ponadto w zakładach opieki
zdrowotnej mogą występować różnego rodzaju substancje o działaniu rakotwórczym
stosowane w laboratoriach do analiz chemicznych np. akrylamid, akrylonitryl, benzen,
benzydyna, dichromian (VI) potasu, hydrazyna, tlenek propylenu.
Najczęściej występującym czynnikiem fizycznym o działaniu rakotwórczym w
zakładach opieki zdrowotnej jest promieniowanie jonizujące. Tego typu promieniowanie
wykorzystywane jest do uzyskiwania zdjęć rentgenowskich, które pozwalają m.in.
na diagnostykę złamań kości i chorób płuc oraz do rentgenowskiej tomografii
komputerowej. Promienie rentgenowskie wykorzystywane są do naświetlania w radioterapii
8
przy zabijaniu komórek nowotworowych. Przyjęcie dużej dawki promieniowania może
powodować oparzenia i chorobę popromienną.
W przypadku czynników biologicznych, pracowników zakładów opieki zdrowotnej,
wykonujących pracę w warunkach narażenia na czynniki rakotwórcze, za narażonych należy
uznawać pracowników po przebytym zakażeniu WZW typu B i/lub WZW typu C. Są to
osoby, u których może wystąpić ze znacznym prawdopodobieństwem rak pierwotny wątroby.
Jednym z warunków rakotwórczego działania wirusów hepatotropowych jest wcześniejsze
nimi zakażenie, a nie sam kontakt z nimi.
Pracodawca sporządza  Informacje o substancjach, preparatach, czynnikach lub
procesach technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym na druku według
wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia
2004r. w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o
działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy  Dz.U. 2004.280.2771.
Następnie do 15 stycznia każdego roku przekazuje te informacje właściwemu państwowemu
wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.
Prace szczególnie niebezpieczne występujące w zakładach opieki zdrowotnej zostały
również wymienione w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 r. w
sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony
zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki  Dz.U.2005.81.716 z póz
n. zm.
W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia, został wymieniony wykaz prac
narażających pracowników na działanie szkodliwych czynników biologicznych, gdzie w
punkcie 4 są wyszczególnione prace w jednostkach służby zdrowia, a w punkcie 5 prace w
laboratoriach klinicznych, weterynaryjnych lub diagnostycznych.
Pracownicy zakładów opieki zdrowotnej należą do grupy zawodowej, gdzie kontakt z
niebezpiecznymi czynnikami biologicznymi jest najczęstszy i największy.
9
Lekarze, pielęgniarki, sanitariusze, salowe, a także pracownicy laboratoriów
diagnostycznych są narażenia na zakażenie wszystkimi możliwymi czynnikami
biologicznymi. Największe zagrożenie występuje na oddziałach zakaz
nych, chirurgicznych,
pulmonologicznych, hematologicznych, ginekologiczno-położniczych, intensywnej terapii,
hemodializ, a także praca w pogotowiu ratunkowym stacji krwiodawstwa, wśród
stomatologów, czy też pediatrów.
Do czynności związanych z narażeniem na czynniki biologiczne zalicza się zawodowy
kontakt z ludz
mi, biologicznymi produktami, przedmiotami lub materiałami, jeśli w trakcie
wykonywania tych czynności może dojść do uwolnienia czynników biologicznych, np. w
formie bioareozoli lub rozpryśnięcia krwi, w skutek czego pracownicy mogą mieć
bezpośredni kontakt na drodze wziewnej, pokarmowej, przez skórę lub błonę śluzową lub
poprzez krew.
A poza tym do kontaktu z czynnikami biologicznymi może dojść również w trakcie
dezynfekcji, sprzątania, napraw i konserwacji takich obszarów jak sale chorych, toalety dla
pacjentów, sale operacyjne i gabinety zabiegowe. W pralniach gdzie są brudne zakażone
rzeczy, które mogą być z
ródłem owego zakażenia, a także w trakcie używania ostrych
narzędzi.
Zagrożeniem dla pediatrów, stomatologów stanowią wirusy przenoszone drogą
powietrzno  kropelkową i wywołujące zakażenia gorączkowe (adenowirusy, reowirusy,
pneumowirus RS i wirus różyczki).
Dla personelu służby zdrowia największe zagrożenie stanowią wirusy ochodzenia
ludzkiego.
Do wirusów pochodzenia ludzkiego zaliczamy m.in. wirusy zapalenia wątroby: typu B
(HBV), typu C (HCV), typu D (HDV) i typu G (HGV). Są one przenoszone najczęściej przez
krew, a także przez surowicę i inne płyny ustrojowe. Wirusowe zapalenie wątroby (WZW)
10
typu B jest obecnie najczęstszą chorobą zawodową pracowników służby zdrowia. Na liście
chorób zawodowych w Polsce, WZW od lat zajmuje pierwsze miejsce pod względem liczby
przypadków.
Podobny sposób przenoszenia przez krew wykazuje wirus HIV wywołujący chorobę
AIDS. Wirus HIV pomimo, że jest śmiertelnie niebezpieczny ma wysoką wrażliwość na
czynniki fizyczne i chemiczne, co sprawia, że w środowisku zewnętrznym szybko ginie.
Prawdopodobieństwo zawodowego zakażenia w przypadku stwierdzenia kontaktu oceniane
jest tylko na 0,5 %.
Najważniejsze zasady dotyczące ochrony przed biologicznymi czynnikami
szkodliwymi to: zastąpienie czynnika szkodliwego, bezpieczeństwo techniczne, dobra
organizacja pracy, środki ochrony indywidualnej.
W prawodawstwie polskim wymienione zostały prace uciążliwe i szkodliwe
szczególnie dla kobiet  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w
sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet
(Dz.U.1996.114.545 z póz
n. zm.).
Prace szczególnie niebezpieczne dla kobiet mogą mieć związek z wysiłkiem
fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała np. pielęgnacja chorych,
podnoszenie chorych, długotrwałe operacje lub zabiegi w wymuszonej pozycji ciała.
Szczególnie uciążliwe i szkodliwe dla kobiet są prace:
przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem
energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 5000 kJ na zmianę roboczą
(kobiety w ciąży i w okresie karmienia do 2900 kJ na zmianę roboczą), a przy pracy
dorywczej - 20 kJ/min;
związane z ręcznym podnoszeniem i przenoszeniem ciężarów o masie przekraczającej
12 kg - przy pracy stałej lub 20 kg - przy pracy dorywczej - do 4 razy na godzinę w
11
czasie zmiany roboczej (kobiety w ciąży i w okresie karmienia 3 kg przy pracy stałej
oraz 5 kg przy pracy dorywczej);
związane z ręcznym przenoszeniem pod górę - po pochylniach, schodach itp., których
maksymalny kąt nachylenia przekracza 30o, a wysokość 5 m - ciężarów o masie
przekraczającej 8 kg - przy pracy stałej lub 15 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy
na godzinę w czasie zmiany roboczej);
związane z przewożenie ciężarów o masie przekraczającej 80 kg (kobiety w ciąży i w
okresie karmienia 20 kg) - przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4-kołowych;
W zakładach opieki zdrowotnej szczególnie należy zwrócić uwagę na prace kobiet w
ciąży lub karmiących piersią, które mogą być dla nich uciążliwe i szkodliwe m.in.:
prace w pozycji wymuszonej;
prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej;
prace w mikroklimacie zimnym, gorącym i zmiennym;
prace w hałasie (również w hałasie infradz
więkowy i hałasie ultradz
więkowy);
prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania
jonizującego i nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych;
prace w kontakcie z czynnikami biologicznymi np. WZW B, HIV, wirusem ospy
wietrznej itp.;
prace w narażeniu na kontakt z substancjami chemicznymi (w tym substancjami
rakotwórczymi);
prace grożące ciężkimi urazami psychicznymi;
Pracodawca ma obowiązek sporządzić wykaz prac wykonywanych w jego zakładzie
wzbronionych młodocianym oraz wykaz prac wzbronionych młodocianym, przy których
zezwala się na zatrudnienie młodocianych w celu odbycia przygotowania zawodowego.
Wykazy te powinny być sporządzone na podstawie załącznika nr 1 i załącznika nr 2 do
12
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac
wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudnienia przy niektórych z tych prac
(Dz.U.2004.200.2047 z póz
n. zm.). Wykaz tych prac pracodawca wywiesza w widocznym
miejscu, w każdej komórce organizacyjnej, w której są zatrudnieni młodociani.
Wykaz prac szczególnie niebezpiecznych, które mogą występować w zakładach opieki
zdrowotnej:
1. Prace z substancjami, czynnikami, preparatami o działaniu rakotwórczym;
2. Prace z substancjami, czynnikami, preparatami o działaniu mutagennym;
3. Prace w narażeniu na inne chemiczne substancje niebezpieczne;
4. Prace ze szkodliwymi dla zdrowia substancjami biologicznymi;
5. Prace w hałasie;
6. Prace powodujące drgania mechaniczne ogólne lub miejscowe;
7. Prace przy urządzeniach emitujących promieniowanie elektromagnetyczne;
8. Prace w mikroklimacie zimnym, gorącym lub zmiennym;
9. Prace powodujące zapylenie;
10. Prace remontowe;
Wymieniona wyżej lista prac szczególnie niebezpieczne nie jest zamknięta. W
zakładach opieki zdrowotnej możemy mieć do czynienia z różnego rodzaju pracami
stwarzającymi zagrożenie dla życia i zdrowia pracowników. Pracodawca, a w praktyce
upoważniony przez niego pracownik służby BHP powinien w swoim zakładzie pracy realnie
ocenić zagrożenia na poszczególnych stanowiskach pracy i stworzyć własną listę prac
szczególnie niebezpiecznych.
Autor: Maciej A
abęda
13


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wytyczne do standar przyl4
WYTYCZNE TCCC 2014 WERSJA POLSKA
wytyczne do projektu
prasa zmiany w Wytycznych Resuscytacji 2010 w stosunku do Wytycznych 2005
Przepona kotw wytyczne
1 Jak powstały Wytyczne Resuscytacji 2010
wytyczne do PORTFOLIO
Wytyczne windy, platformy dla osób niepełnosprawnych, sc…
W3 WYTYCZNE PROJEKTOWANIA RAM STALOWYCH ekran
Wytyczne do projektu podstawowej sieci niwelacyjnej
WYTYCZNE TECHNICZNE G 3 1 2007
wytyczne do monografii
Ie 3 Wytyczne techniczno eksploatacyjne urządzeń do wykrywania stanów alarmowych taboru
1 Wytyczne dla Europy Środkowej
propozycje (wytyczne) przygotowania koncepcji
Wytyczne do sprawozdania nr 1 z FiT
SOLAR Wytyczne projektowe(4)
sprawozdanie 1 tresc wytycznelab1
wytyczne immunitety

więcej podobnych podstron