MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ Urszula Żłobińska Wytwarzanie sody kalcynowanej 311[31].Z5.05 Poradnik dla ucznia Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy Instytut Badawczy Radom 2006 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Recenzenci: mgr inż. Halina Bielecka dr Jacek Górski Opracowanie redakcyjne: mgr inż. Małgorzata Urbanowicz Konsultacja: dr inż. Bożena Zając Korekta: Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[31].Z5.05 Wytwarzanie sody kalcynowanej zawartej w modułowym programie nauczania dla zawodu technik technologii chemicznej 311[31]. Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 1 SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie 3 2. Wymagania wstępne 5 3. Cele kształcenia 6 4. Materiał nauczania 7 4.1. Znaczenie produkcji sody metodą Solvaya 7 4.1.1. Materiał nauczania 7 4.1.2. Pytania sprawdzające 11 4.1.3. Ćwiczenia 11 4.1.4. Sprawdzian postępów 12 4.2. Wypalanie wapieni, oczyszczanie solanki 13 4.2.1. Materiał nauczania 13 13 4.2.2. Pytania sprawdzające 16 4.2.3. Ćwiczenia 16 4.2.4. Sprawdzian postępów 17 4.3. Proces karbonizacji solanki amoniakalnej 18 4.3.1. Materiał nauczania 18 4.3.2. Pytania sprawdzające 22 4.3.3. Ćwiczenia 22 4.3.4. Sprawdzian postępów 23 4.4. Filtracja i kalcynacja bikarbonatu, regeneracja amoniaku 24 4.4.1. Materiał nauczania 24 4.4.2. Pytania sprawdzające 27 4.4.3. Ćwiczenia 27 4.4.4. Sprawdzian postępów 28 4.5. Zagrożenia dla środowiska związane z przemysłem sodowym 29 4.5.1. Materiał nauczania 40 29 4.5.2. Pytania sprawdzające 30 4.5.3. Ćwiczenia 30 4.5.4. Sprawdzian postępów 32 5. Sprawdzian osiągnięć 33 6. Literatura 38 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 2 1. WPROWADZENIE Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o podstawowych warunkach prowadzenia procesów technologicznych syntezy nieorganicznej na przykładzie wytwarzania sody kalcynowanej; wykorzystaniu podstawowych zasad technologicznych, a także ułatwi Ci analizę schematów instalacji technologicznych, projektowanie schematów ideowych produkcji, dokonanie oceny właściwości niebezpiecznych substancji i wynikających z nich zagrożeń. W poradniku zamieszczono: wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej, cele kształcenia, jakie powinieneś osiągnąć w wyniku procesu kształcenia, materiał nauczania, który umożliwi Ci samodzielne przygotowanie się do wykonania ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Obejmuje on wiadomości o wybranych technologiach, pytania sprawdzające wiedzę potrzebną do wykonania ćwiczeń, ćwiczenia i sposoby ich wykonania, wyposażenie stanowisk pracy oraz sprawdzian postępów, sprawdzian osiągnięć, umożliwiający sprawdzenie Twoich umiejętności ukształtowanych podczas realizacji tej jednostki modułowej. Zaliczenie sprawdzianu potwierdzi osiągnięcie celów kształcenia, literaturę. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 3 311[31].Z5 Technologia wytwarzania półproduktów i produktów nieorganicznych 311[31].Z5.01 311[31].Z5.04 311[31].Z5.05 311[31].Z5.06 Wytwarzanie Wytwarzanie Wytwarzanie Wytwarzanie siarki amoniaku, kwasu sody chloru odzyskiwanej azotowego(V) i wodorotlenku kalcynowanej z siarkowodoru i nawozów sodu metodą azotowych elektrolizy przeponowej 311[31].Z5.02 Wytwarzanie kwasu siarkowego(VI) z siarki 311[31]. Z5.03 Wytwarzanie kwasu fosforowego(V) oraz nawozów fosforowych i wieloskładnikowych Schemat układu jednostek modułowych Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 4 2. WYMAGANIA WSTPNE Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć: korzystać z różnych zródeł informacji, np. Kart charakterystyki substancji niebezpiecznych i preparatu niebezpiecznego, katalogów handlowych, opisów technologicznych, posługiwać się poprawną nomenklaturą i symboliką chemiczną, posługiwać się pojęciami: przemiana fizyczna i chemiczna, efekt energetyczny reakcji, zapisywać równania reakcji chemicznych, stosować nazwy, symbole i jednostki miar różnych układów, wymieniać zastosowania operacji jednostkowych, takich jak: absorpcja, filtracja, określać budowę i zasadę działania aparatów do operacji jednostkowych, takich jak: absorpcja, filtracja, korzystać z reguły przekory, przewidywać, jak zmieni się położenie stanu równowagi po zmianie stężenia i ciśnienia reagentów, po ogrzaniu lub ochłodzeniu układu dla podanej reakcji odwracalnej, określać wpływ zmian temperatury, ciśnienia i stężenia na szybkość reakcji chemicznej w układach homogenicznych i heterogenicznych, konstruować schematy ideowe z zastosowaniem typowych oznaczeń, stosować technikę komputerową w sporządzaniu schematów ideowych, podawać przykłady zastosowań zasad technologicznych i ich interpretację. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 5 3. CELE KSZTAACENIA W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć: określić zastosowanie sody kalcynowanej, wyjaśnić chemizm produkcji sody kalcynowanej, posłużyć się schematem ideowym produkcji sody kalcynowanej metodą Solvaya, określić surowce stosowane w metodzie Solvaya, scharakteryzować przebieg procesów wypalania wapienia w piecu szybowym oraz gaszenia wapna palonego, scharakteryzować przebieg procesu oczyszczania solanki metodą sodowo-wapienną, wyjaśnić rolę amoniaku jako reagenta pomocniczego, scharakteryzować pracę absorbera w procesie absorpcji amoniaku, określić budowę i zasadę działania kolumny karbonizacyjnej, scharakteryzować przebieg procesu filtracji i kalcynacji wodorowęglanu sodu, scharakteryzować przebieg procesu regeneracji amoniaku z ługu pofiltracyjnego metodą termiczną i chemiczną, posłużyć się instrukcjami ruchowymi aparatów i urządzeń stosowanych w procesach produkcji sody, określić wpływ parametrów na przebieg procesów absorpcji, karbonizacji, filtracji i kalcynacji, zaprojektować sposób kontroli parametrów wybranych procesów produkcji sody kalcynowanej, określić wpływ procesów wytwarzania sody kalcynowanej na środowisko, zastosować zasady bhp, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska obowiązujące na stanowiskach pracy. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 6 4. MATERIAA NAUCZANIA 4.1. Znaczenie produkcji sody metodą Solvaya 4.1.1. Materiał nauczania Znaczenie produkcji sody kalcynowanej Soda należy do najdawniejszych produktów wielkiego przemysłu nieorganicznego. W ciągu niemal stu lat produkowano sodę metodą Leblanca, wynalezioną i zrealizowaną we Francji w 1791 r. i następnie rozwiniętą głównie w Anglii. Soda Leblanca zastąpiła alkalia uzyskiwane z popiołu drzewnego (potaż K2CO3) i popiołu roślin nadmorskich. Produkcja przebiegała w dwóch etapach: najpierw działano kwasem siarkowym(VI) na sól kamienną, a potem prażono otrzymany siarczan(VI) sodu z węglem i węglanem wapnia: 2NaCl + H2SO4 Na2SO4 + 2HCl Na2SO4 + 2C + CaCO3 Na2CO3 + CaS + 2CO2 Sodę wymywano z otrzymanego stopu wodą, a następnie otrzymany roztwór odparowywano. Proces Leblanca był uciążliwy z powodu wydzielania się dużych ilości gazów zawierających chlorowodór oraz odpadów stałych CaS [3]. Obecnie sodę wytwarza się niemal wyłącznie metodą amoniakalną Solvaya. Duże ilości sody znajdują się w jeziorach sodowych położonych w rejonach pustynnych. Wydobycie sody naturalnej z jezior sodowych jest jednak niewielkie ze względu na ich niekorzystne położenie geograficzne. Jedynie w Stanach Zjednoczonych Ameryki wykorzystuje się pokłady sody naturalnej do produkcji sody na dużą skalę. Soda jest jednym z podstawowych produktów przemysłu chemicznego. W polskim przemyśle chemicznym, przemysł sodowy zajmuje drugie miejsce pod względem wielkości produkcji, po kwasie siarkowym. Produkty tego przemysłu mają ogólnie znane nazwy potoczne, co obrazuje poniższa tabela 1. Tabela 1. Nazwy potoczne produktów przemysłu sodowego [3] Wzór chemiczny Nazwa związku Nazwa potoczna Na2CO3 węglan sodu soda soda amoniakalna soda kalcynowana NaHCO3 wodorowęglan sodu soda oczyszczona bikarbonat NaOH wodorotlenek sodu soda żrąca soda kaustyczna Bezwodny węglan sodu, noszący nazwę sody, jest jednym z najważniejszych produktów przemysłu chemicznego i podstawowym półproduktem dla wielu innych gałęzi przemysłu. Soda jest stosowana między innymi do produkcji wielu soli, farb, środków piorących, klejów, do oczyszczania produktów naftowych. Używa się jej także w przemyśle papierniczym, skórzanym, włókienniczym, metalowym, szklarskim i spożywczym i w wielu innych dziedzinach życia gospodarczego [3]. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 7 Chemizm procesu produkcji sody kalcynowanej metodą Solvaya W 1872 r. belgijski inżynier Solvay zaproponował metodę produkcji sody opartą na następujących reakcjach: rozkład termiczny kamienia wapiennego CaCO3 CaO + CO2 reakcja karbonizacji 2NaCl + 2NH3 + 2CO2 + 2H2O 2NaHCO3 + 2NH4Cl kalcynacja bikarbonatu 2NaHCO3 Na2CO3 + CO2 + H2O regeneracja NH3 2NH4Cl + Ca(OH)2 2NH3 + 2H2O + CaCl2 reakcja sumaryczna CaCO3 + 2NaCl Na2CO3 + CaCl2 Z reakcji sumarycznej wynika, że surowcami są jedynie wapienie i solanka, amoniak krąży tylko w obiegu jako reagent pomocniczy [3]. Produkcja sody metodą Solvaya składa się z następujących etapów: - wypalanie kamienia wapiennego i gaszenie wapna, - oczyszczanie solanki, - absorpcja amoniaku przez solankę, - karbonizacja amoniakalnego roztworu solanki, - filtracja strąconego wodorowęglanu sodu, tzw. bikarbonatu, - kalcynacja bikarbonatu, - regeneracja amoniaku, - regeneracja dwutlenku węgla. Surowce Sól kamienną podstawowy surowiec sprowadza się do zakładów przemysłu sodowego rurociągami w postaci nasyconego roztworu chlorku sodu, otrzymywanego przez ługowanie wodą pokładów solnych. Solanka w 1 dm3 powinna zawierać ok. 300 315 g NaCl, natomiast nie powinna zawierać jonów Ca2+, Mg2+, SO42-. Dwutlenek węgla otrzymuje się przez termiczny rozkład kamienia wapiennego w piecach wapiennych wg równania: CaCO3 CO2 + CaO Powstający jednocześnie tlenek wapnia wykorzystuje się w postaci wapna gaszonego, m.in. do regeneracji amoniaku. Kamień wapienny do produkcji sody nie może zawierać mniej niż 90% CaCO3. Amoniak w tym procesie jest surowcem pomocniczym, ponieważ nie jest składnikiem końcowego produktu, jedynie pośredniczy w pewnym stadium reakcji chemicznej. Amoniak jest dostarczany przez zakłady azotowe w postaci 25% wody amoniakalnej; wykorzystuje się też amoniak z regeneracji, z rozkładu NH4Cl [4]. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 8 Schemat wytwórni sody kalcynowanej Schemat ideowy wytwórni sody kalcynowanej pokazano na rysunku 1. Rys. 1. Schemat ideowy produkcji sody kalcynowanej metodą Solvaya [3] Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 9 Schemat produkcji sody amoniakalnej metodą Solvaya przedstawia rysunek 2. CH3OH + CO + 2 H2 CH3CH2OH + H2O CH3OH + CO + H2 CH3CHO + H2O Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego 10 3 Rys. 2 . Schemat produkcji sody amoniakalnej metodą Solvaya [2] 3 do otrzymywania sody ciężkiej (sody bezwodnej o dużym ciężarze nasypowym). 5
kolumna absorpcyjna amoniaku, 6, 7
chłodnice ociekowe solanki amoniakalnej, 8
kolumna karbonizacyjna, z której wypłukuje się osad NaHCO (karbonator), 9, 10, 11
kolumny karbonizacyjne produkcyjne, 12
sprężarka, 13
obrotowy filtr 1 zbiornik reakcyjny, 2
odstojnik, 3
zbiornik solanki oczyszczonej, 4
kolumna do płukania gazów z kolumny karbonizacyjnej, próżniowy, 14
kolumna odpędowa amoniaku, 15
mieszalnik mleka wapiennego, 16
piec wapienny, 17
skruber do oczyszczania gazu z pieca wapiennego, 18
aparat bębnowy do lasowania wapna, 19
piec obrotowy do kalcynacji NaHCO , 20
krystaliztor, bÄ™ben 4.1.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jakie znasz zwiÄ…zki o nazwie soda ? 2. Jakie znaczenie dla gospodarki ma produkcja sody kalcynowanej? 3. Jakie reakcje zachodzÄ… podczas produkcji sody metodÄ… Solvaya? 4. Jakie etapy wyróżnia siÄ™ w produkcji sody kalcynowanej? 5. Jakie surowce podstawowe sÄ… stosowane do produkcji sody metodÄ… Solvaya? 6. Jakie surowce pomocnicze sÄ… stosowane do produkcji sody metodÄ… Solvaya? 4.1.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Scharakteryzuj chemizm procesu produkcji sody metodÄ… Solvaya. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapisać równania reakcji zachodzÄ…cych w procesie produkcji sody metodÄ… Solvaya, 2) uzasadnić stosowanie nazwy amoniakalna do sody produkowanej metodÄ… Solvaya, 3) wymienić, na podstawie równaÅ„ reakcji, podstawowe surowce stosowane w produkcji sody kalcynowanej, 4) wymienić surowce pomocnicze, 5) wymienić zalety metody Solvaya, w porównaniu do wczeÅ›niej stosowanych metod produkcji sody, np. ze wzglÄ™du na stan skupienia surowców, reagentów, produktów możliwość transportu rurociÄ…gami, 6) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Wyposażenie stanowiska pracy: - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.1.1, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 2 KorzystajÄ…c z uproszczonego schematu technologicznego, dokonaj analizy pracy wytwórni sody kalcynowanej. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zaznaczyć na schemacie wÄ™zÅ‚y zintegrowane obejmujÄ…ce: - I wypalanie wapienia i gaszenie CaO, - II oczyszczanie solanki i absorpcjÄ™ amoniaku, - III karbonizacjÄ™ i kalcynacjÄ™, - IV regeneracjÄ™ amoniaku, 2) na schemacie odszukać i nazwać podstawowe aparaty i urzÄ…dzenia w każdym wÄ™zle, 3) wymienić procesy jednostkowe zachodzÄ…ce w poszczególnych wÄ™zÅ‚ach zintegrowanych procesu technologicznego produkcji sody kalcynowanej, 4) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 11 Wyposażenie stanowiska pracy: - uproszczony schemat technologiczny na arkuszu lub symulacja komputerowa produkcji sody metodÄ… Solvaya, - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.1.1, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. 4.1.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wymienić wzory różnych substancji majÄ…ce w nazwie potocznej czÅ‚on soda ? 2) wyliczyć przykÅ‚ady zastosowaÅ„ sody w różnych dziedzinach przemysÅ‚u? 3) zapisać równania reakcji zachodzÄ…cych w procesie produkcji sody metodÄ… Solvaya? 4) wyliczyć etapy produkcji sody? 5) wyróżnić 4 zintegrowane wÄ™zÅ‚y technologiczne w produkcji sody? 6) okreÅ›lić surowce podstawowe i pomocnicze w produkcji sody kalcynowanej? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 12 4.2. Wypalanie wapieni, oczyszczanie solanki 4.2.1. MateriaÅ‚ nauczania Wypalanie wapieni prowadzi siÄ™ w celu otrzymania wapna palonego (CaO) i dwutlenku wÄ™gla. WÄ™glan wapnia z wapieni ulega rozkÅ‚adowi: CaCO3 CaO + CO2 "H = + 164 kJ Dwutlenek wÄ™gla jest stosowany do karbonizacji solanki, a wapno palone do produkcji wodorotlenku wapnia, który wykorzystuje siÄ™ do oczyszczania solanki i regeneracji amoniaku lub kieruje do procesu wytwarzania NaOH. Podana wyżej reakcja jest endotermiczna i odwracalna. Przebieg jej zależy od temperatury i ciÅ›nienia czÄ…stkowego dwutlenku wÄ™gla. Prężność równowagowa CO2 nad wÄ™glanem wapnia jest duża już w temperaturze 898°C, proces prowadzi siÄ™ jednak w wyższej temperaturze (1000 1100°C), aby zwiÄ™kszyć szybkość reakcji. PotrzebnÄ… temperaturÄ™ osiÄ…ga siÄ™ przez spalanie koksu. Warunkiem dobrego wypaÅ‚u jest także odpowiedni stosunek iloÅ›ciowy i granulacji kamienia i koksu. Budowa pieca Do wypalania wapieni w wytwórniach sody stosuje siÄ™ szybowy piec wapienny z nadmuchem powietrza przedstawiony jako 16 na rys. 2, przekrój pieca przedstawia rysunek 3. Åšciany pieca zbudowane sÄ… z trzech warstw cegieÅ‚. WewnÄ™trzna powierzchnia szybu wykonana jest z termicznie odpornej cegÅ‚y szamotowej. Mieszanka wsadowa podawana jest do pieca przez rury wsypowe zaopatrzone w odpowiednie pokrywy i zamkniÄ™cia, wykluczajÄ…ce wydostawanie siÄ™ gazu przy Å‚adowaniu wsadu. UrzÄ…dzenie wyÅ‚adowcze skÅ‚ada siÄ™ z żeliwnego Å›limaka i karuzeli (rynny zbiorczej), dalej wapno spada miÄ™dzy walce Å‚amacza i ulega rozdrobnieniu na kawaÅ‚ki o Å›rednicy ok. 10 cm. Do wyposażenia pieca należy także dmuchawa, wdmuchujÄ…ca od doÅ‚u powietrze niezbÄ™dne do spalania koksu (nie uwidoczniona na rysunku) [3]. Przebieg procesu wypalania wapienia Surowiec (wapieÅ„ z koksem) wsypany od góry chÅ‚odzi opuszczajÄ…ce piec gazy odlotowe, suszÄ…c siÄ™ i podgrzewajÄ…c jednoczeÅ›nie; jest to przykÅ‚ad zastosowania zasady najlepszego wykorzystania energii. Wsad obsuwa siÄ™ powoli coraz niżej aż do strefy wypalania, gdzie panujÄ… najwyższe temperatury. W strefie wypalania nastÄ™puje rozkÅ‚ad wapienia dziÄ™ki ciepÅ‚u reakcji spalania koksu w powietrzu wdmuchiwanym od doÅ‚u. Wapno przesuwa siÄ™ w dół, w dolnej strefie chÅ‚odzenia oddaje swoje ciepÅ‚o wpÅ‚ywajÄ…cemu powietrzu (zasada najlepszego wykorzystania energii). WÅ‚aÅ›ciwa praca pieca jest możliwa tylko przy caÅ‚kowitym napeÅ‚nieniu i wÅ‚aÅ›ciwym poÅ‚ożeniu strefy wypalania, co zależy od szybkoÅ›ci obsuwania siÄ™ wsadu i iloÅ›ci wdmuchiwanego powietrza. O dobrej pracy pieca decydujÄ… [3]: - wÅ‚aÅ›ciwy stosunek wapienia i koksu we wsadzie i ich dobre wymieszanie, - równomierny zasyp surowca, wyÅ‚adowywanie wapna palonego z odpowiedniÄ… prÄ™dkoÅ›ciÄ…, - odpowiedni nadmuch powietrza. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 13 Rys. 3. Piec wapienny z podmuchem (strefa wypalania zakreskowana) [3] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 14 Oczyszczanie gazów z pieca wapiennego Gaz z pieca zawiera uniesiony pyÅ‚ oraz parÄ™ wodnÄ… powstaÅ‚Ä… z wody zawartej w wapieniu i koksie. Kieruje siÄ™ go do skrubera 17 rys. 2, wypeÅ‚nionego kawaÅ‚kami koksu. Gaz ochÅ‚adza siÄ™ i częściowo odpyla, dalsze odpylenie nastÄ™puje w filtrze trocinowym, gdzie gaz przeciska siÄ™ przez warstwy trocin uÅ‚ożone na tkaninie workowej. Stosuje siÄ™ też elektrofiltry. Gaszenie wapna Wapno palone stosuje siÄ™ do produkcji wodorotlenku wapnia. Gaszenie (lasowanie) wapna palonego polega na reakcji z wodÄ…: CaO + H2O Ca(OH)2 "H = - 66,7 kJ Wodorotlenek wapnia otrzymuje siÄ™ w aparacie bÄ™bnowym do lasowania wapna 18 na rys. 2, w postaci zawiesiny zwanej mlekiem wapiennym. Jest ono używane do regeneracji amoniaku z chlorku amonu, znajdujÄ…cego siÄ™ w przesÄ…czu po odfiltrowaniu wodorowÄ™glanu sodu po procesie karbonizacji. Ze wzglÄ™du na wymagane duże stężenie mleka wapiennego i podwyższonÄ… temperaturÄ™ w procesie regeneracji oraz Å‚atwiejszy transport, do gaszenia wapna używa siÄ™ wody o temperaturze 50 60°C [3]. Oczyszczanie solanki metodÄ… sodowo-wapiennÄ… ZakÅ‚ady sodowe budowane sÄ… w pobliżu złóż soli kamiennej (chlorku sodu). W kopalniach stosuje siÄ™ system podziemnego rozpuszczania soli w wodzie. OtrzymanÄ… solankÄ™ tÅ‚oczy siÄ™ rurociÄ…gami bezpoÅ›rednio do wytwórni sody. Solanka do produkcji sody metodÄ… Solvaya nie powinna zawierać ani soli wapnia, ani soli magnezu, również soli żelaza. Podczas nasycania jej dwutlenkiem wÄ™gla i amoniakiem wytrÄ…caÅ‚yby siÄ™ osady, głównie wÄ™glanów wapnia i magnezu. Osady te powodowaÅ‚yby zarastanie aparatów i rurociÄ…gów. Dlatego surowÄ… solankÄ™ poddaje siÄ™ oczyszczaniu. Wszystkie metody oczyszczania solanki polegajÄ… na wytrÄ…caniu jonów Ca2+ i Mg2+ w postaci trudno rozpuszczalnego wÄ™glanu wapnia CaCO3 i wodorotlenku magnezu Mg(OH)2. Zwykle stosowana jest metoda sodowo-wapienna, w której jony wapnia usuwa siÄ™ za pomocÄ… roztworu sody, a jonów magnezu za pomocÄ… wodorotlenku wapnia: Mg2+ + Ca(OH)2 Mg(OH)2 + Ca2+ Ca2+ + Na2CO3 CaCO3 + 2Na+ W mieszalniku przygotowuje siÄ™ stężone roztwory mleka wapiennego i sody, nastÄ™pnie miesza siÄ™ je z solankÄ… w reaktorze 1 (rys. 2). Roztwór wraz z wytrÄ…conymi osadami spuszcza siÄ™ do odstojnika 2 (rys.2). Szlam jest produktem odpadowym, a klarowny roztwór solanki z górnej części odstojnika spÅ‚ywa do zbiornika solanki oczyszczonej 3 i dalej do kolumn absorpcyjnych [3]. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 15 4.2.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jakie znaczenie dla produkcji sody kalcynowanej ma wypalanie wapienia? 2. Jak prowadzi siÄ™ wypalanie wapienia? 3. Jak zbudowany jest piec z podmuchem? 4. Jaka jest optymalna temperatura wypalania wapienia? 5. Jak osiÄ…ga siÄ™ odpowiedniÄ… temperaturÄ™ w piecu do wypalania wapienia? 6. Jakie czynniki decydujÄ… o dobrej pracy pieca? 7. Jak oczyszcza siÄ™ gazy odlotowe z pieca, kierowane do karbonizacji? 8. JakÄ… rolÄ™ w produkcji sody ma proces gaszenia wapna? 9. Jak i dlaczego oczyszcza siÄ™ solankÄ™? 4.2.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Dokonaj analizy budowy i zasady dziaÅ‚ania pieca szybowego do wypalania wapienia. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) odszukać informacje o budowie pieca, konstrukcji, materiaÅ‚ach, 2) ustalić armaturÄ™, wskazać urzÄ…dzenia zaÅ‚adowcze i wyÅ‚adowcze, 3) wskazać strefÄ™ wypalania, strefÄ™ chÅ‚odzenia, 4) zapisać równania reakcji zachodzÄ…cych w piecu, 5) dobrać parametry techniczne przebiegu procesu wypalania, 6) podać warunki decydujÄ…ce o dobrej pracy pieca, zasady prowadzenia ruchu, 7) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Wyposażenie stanowiska pracy: - schemat przekroju pieca, - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.2.1, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 2 Scharakteryzuj przebieg procesu oczyszczania solanki. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) uzasadnić celowość prowadzenia procesu oczyszczania solanki, 2) zaproponować roztwory substancji stosowanych do oczyszczania solanki metodÄ… sodowo-wapiennÄ…, 3) zapisać równania obrazujÄ…ce proces oczyszczania solanki. Wyposażenie stanowiska pracy: - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.2.1, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 16 4.2.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) podać znaczenie wapieni w produkcji sody? 2) opisać budowÄ™ pieca z podmuchem? 3) podać optymalne temperatury wypalania wapienia? 4) wymienić i uzasadnić czynniki decydujÄ…ce o dobrej pracy pieca? 5) scharakteryzować metody oczyszczania gazów z pieca szybowego? 6) wyjaÅ›nić przebieg procesu gaszenia wapna? 7) przedstawić zastosowania mleka wapiennego w produkcji sody? 8) wyjaÅ›nić konieczność oczyszczania solanki? 9) scharakteryzować przebieg procesu oczyszczania solanki metodÄ… sodowo- wapiennÄ…? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 17 4.3. Proces karbonizacji solanki amoniakalnej 4.3.1. MateriaÅ‚ nauczania Absorpcja amoniaku Dwutlenek wÄ™gla zle rozpuszcza siÄ™ w solance. JeÅ›li solankÄ™ nasyci siÄ™ amoniakiem, to otrzyma siÄ™ tzw. solankÄ™ amoniakalnÄ…, w której dwutlenek wÄ™gla rozpuszcza siÄ™ dobrze. Dlatego pierwszym etapem produkcji sody jest absorpcja amoniaku w solance. StaÅ‚y obieg amoniaku odgrywa zasadniczÄ… rolÄ™ w produkcji sody. Amoniak wprowadza siÄ™ do obiegu podczas nasycania solanki w absorberze. RegeneracjÄ™ i absorpcjÄ™ amoniaku prowadzi siÄ™ tak, że prawie caÅ‚a jego ilość wraca do obiegu. Straty mogÄ… wynieść do ok. 2 kg na tonÄ™ wyprodukowanej sody i jedynie takÄ… ilość należy wprowadzić uzupeÅ‚niajÄ…co. Minimalizacja strat amoniaku jest możliwa dziÄ™ki zastosowaniu przeciwprÄ…du solanki i gazów, rozwiniÄ™ciu maksymalnej powierzchni zetkniÄ™cia faz i zachowaniu odpowiednich parametrów absorpcji. Rozpuszczaniu amoniaku w solance towarzyszy wydzielanie ciepÅ‚a, powodujÄ…ce wzrost temperatury. Gaz z regeneracji, kierowany do absorpcji, zawiera oprócz amoniaku dwutlenek wÄ™gla i parÄ™ wodnÄ…. W zetkniÄ™ciu z solankÄ… zachodzi reakcja egzoenergetyczna: 2NH3 + 2H2O 2NH3 Å" H2O "H = -35,2 kJ CO2 + H2O H2CO3 "H = -24,7 kJ 2NH3 Å" H2O + H2CO3 (NH4)2CO3 + 2H2O "H = -92,2 kJ Przebieg powyższych reakcji oraz dodatkowo skraplanie pary wodnej powodujÄ… znaczny wzrost temperatury solanki, a tym samym odpÄ™dzanie amoniaku i zahamowanie absorpcji. Z tego powodu konieczne wiÄ™c jest chÅ‚odzenie solanki. Absorpcji sprzyja zwiÄ™kszenie ciÅ›nienia, jednak jednoczeÅ›nie zwiÄ™ksza to zagrożenie ulatniania siÄ™ amoniaku przez nieszczelnoÅ›ci aparatury. Z tego wzglÄ™du absorpcjÄ™ prowadzi siÄ™ pod zmniejszonym ciÅ›nieniem, co ogranicza jej efektywność, ale też zmniejsza straty drogiego amoniaku i zagrożenia Å›rodowiska. Jest to przykÅ‚ad postÄ™powania zgodnie z zasadami technologicznymi, miÄ™dzy innymi: umiaru technologicznego i najlepszego wykorzystania surowców. Wzrost stężenia amoniaku powoduje zmniejszenie rozpuszczalnoÅ›ci NaCl, co przy dużej iloÅ›ci zaabsorbowanego amoniaku może spowodować wytrÄ…cenie staÅ‚ego NaCl (tzw. zasolenie aparatury). Aby tego uniknąć, wprowadza siÄ™ do absorpcji solankÄ™ niecaÅ‚kowicie nasyconÄ… NaCl, a ponadto kontroluje siÄ™ czÄ™sto stężenie NH3, np. za pomocÄ… szybkich analiz ruchowych jak miareczkowanie kwasem [3]. Budowa i dziaÅ‚anie aparatury absorpcyjnej AbsorpcjÄ™ amoniaku prowadzi siÄ™ w zbudowanej z żeliwnych krÄ™gów kolumnie absorpcyjnej 4 (rys. 2), podzielonej na dwie części o odmiennych funkcjach technologicznych. Część górna z wypeÅ‚nieniem koksowym peÅ‚ni rolÄ™ skrubera pÅ‚uczki gazów odlotowych z kolumn karbonizacyjnych. Odzyskuje siÄ™ tu resztki amoniaku z tych gazów, które stykajÄ… siÄ™ ze Å›wieżą solankÄ…. Solanka stopniowo spÅ‚ywa niżej przez zamkniÄ™cie syfonowe do dolnej części kolumny stanowiÄ…cej wÅ‚aÅ›ciwy absorber. Absorber jest aparatem półkowym wyposażonym w tzw. półki passetowe. Solanka coraz bogatsza w amoniak spÅ‚ywa z półki na półkÄ™ przez rurki przelewowe umieszczone na zewnÄ…trz kolumny. Ze wzglÄ™du na stopniowy wzrost temperatury solanka jest Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 18 ochÅ‚adzana w zewnÄ™trznej chÅ‚odnicy ociekowej do temperatury 30°C i znów wprowadzona na niższe półki w celu kontynuowania absorpcji. Na tych półkach styka siÄ™ z gazem o dużym stężeniu amoniaku, który jest wprowadzany do dolnej części kolumny absorpcyjnej. Solanka amoniakalna po opuszczeniu kolumny absorpcyjnej jest chÅ‚odzona w chÅ‚odnicach ociekowych 6, 7 (rys. 2), a nastÄ™pnie kierowana na kolumny karbonizacyjne 8, 9, 10, 11. Prowadzenie ruchu Zakłócenia ruchowe powstajÄ… przy zmianach podstawowych parametrów absorpcji, tj. ciÅ›nienia, temperatury lub stężeÅ„ reagentów. Absorber i pÅ‚uczka gazu powinny pracować pod zmniejszonym ciÅ›nieniem (0,05 0,06 MPa). PrzyczynÄ… zmniejszania siÄ™ próżni (wzrostu ciÅ›nienia) bywa albo zÅ‚a praca pompy próżniowej, albo nieszczelnoÅ›ci aparatury lub też przegrzanie absorbera i pÅ‚uczek. Przegrzanie powoduje zahamowanie szybkoÅ›ci absorpcji i wzrost objÄ™toÅ›ci gazów, a tym samym pompa próżniowa nie może utrzymać odpowiedniej próżni i wzrastajÄ… straty amoniaku. Wahania stężenia amoniaku w solance mogÄ… wynikać z niewÅ‚aÅ›ciwej pracy kolumny regeneracji amoniaku 14 (rys. 2). Zbyt duże stężenie amoniaku w solance może powodować tzw. zasolenie absorbera, czyli zatkanie otworów półek passetowych i ich przelewów. Zdarza siÄ™ też zatkanie rurociÄ…gów, a to z kolei powoduje wzrost poziomu solanki w dolnej części absorbera. W celu unikniÄ™cia zakłóceÅ„ i sprawnego przebiegu procesu ważne jest utrzymywanie parametrów i Å›cisÅ‚e przestrzeganie zaleceÅ„ instrukcji ruchowej [3]. Proces karbonizacji solanki amoniakalnej Karbonizacja solanki amoniakalnej jest podstawowÄ… operacjÄ… technologicznÄ… w produkcji sody. W wyniku karbonizacji zachodzi przemiana chlorku sodu w wodorowÄ™glan sodu stanowiÄ…cy półprodukt, z którego bezpoÅ›rednio otrzymuje siÄ™ sodÄ™. Proces karbonizacji można przedstawić równaniem: NaCl + NH3 + H2O + CO2 NaHCO3 + NH4Cl Jest to równanie sumaryczne. W rzeczywistoÅ›ci podczas karbonizacji przebiega jednoczeÅ›nie kilka reakcji. Proces karbonizacji przeprowadza siÄ™ w kolumnach karbonizacyjnych, w których solanka amoniakalna przeciwprÄ…dowo styka siÄ™ z gazem bogatym w CO2. Amoniak z solanki reaguje z dwutlenkiem wÄ™gla wedÅ‚ug równania: 2NH3 + H2O + CO2 (NH4)2CO3 Powyższa reakcja zaczyna zachodzić już w kolumnie absorpcyjnej amoniaku. Kolejne porcje CO2 powodujÄ… tworzenie siÄ™ wodorowÄ™glanu amonu wedÅ‚ug równania: (NH4)2CO3 + H2O + CO2 2NH4HCO3 W miarÄ™ wzrostu nasycenia solanki dwutlenkiem wÄ™gla zaczyna przebiegać reakcja z NaCl: NH4HCO3 + NaCl NaHCO3 + NH4Cl Otrzymany wodorowÄ™glan sodu krystalizuje w dolnej części karbonizatora chÅ‚odzonego wodÄ…, a wytworzony jednoczeÅ›nie chlorek amonu jako lepiej rozpuszczalny, w odpowiednio dobranych warunkach pozostaje w roztworze [3]. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 19 WpÅ‚yw parametrów na przebieg procesu karbonizacji Reakcja karbonizacji NH4HCO3 + NaCl NaHCO3 + NH4Cl NH3 + CO2 + H2O jest reakcjÄ… odwracalnÄ…, a rozpuszczalność wodorowÄ™glanu sodu jest na tyle duża, że przemiana chlorku sodu w wodorowÄ™glan sodu nie może być caÅ‚kowita. Ważny jest taki dobór parametrów procesu karbonizacji, aby uzyskać jak najwiÄ™kszÄ… ilość osadu NaHCO3. PozostaÅ‚e sole powinny pozostać w roztworze. Temperatura wpÅ‚ywa na wydajność tworzenia siÄ™ kryształów i ich wielkość, co z kolei jest istotne w procesie filtracji. Proces karbonizacji prowadzi siÄ™ tak, aby w górnej części kolumny zahamować szybkość wytrÄ…cania siÄ™ osadu przez utrzymywanie wyższej temperatury. TworzÄ… siÄ™ wtedy grubokrystaliczne zarodki NaHCO3. W dolnej części kolumny stosuje siÄ™ przeponowe chÅ‚odzenie wodÄ…, co podnosi wydajność procesu. W Å›rodkowej części kolumny utrzymuje siÄ™ temperaturÄ™ 60°C, a zawiesiny odbieranej z doÅ‚u 25 28°C. Przekroczenie temperatury 60°C powoduje rozkÅ‚ad wodorowÄ™glanu amonu i ulatnianie siÄ™ amoniaku [3]. Stężenie poszczególnych reagentów ma również zasadnicze znaczenie dla wÅ‚aÅ›ciwej pracy kolumny. Wzrost stężeÅ„ chlorku sodu, amoniaku i dwutlenku wÄ™gla umożliwia wzrost wydajnoÅ›ci otrzymywania wodorowÄ™glanu sodu. Praktycznie jednak wykazano, że w solance powinno przypadać 1,1 1,2 czÄ…steczki NH3 na 1 czÄ…steczkÄ™ NaCl. Zbyt duże stężenie amoniaku w solance jest niepożądane, gdyż zmniejsza rozpuszczalność chlorku sodu. CiÅ›nienie w kolumnie wynosi 0,2 Mpa, co pozwala zapobiec dysocjacji termicznej NH4HCO3. DziÄ™ki temu nie ma koniecznoÅ›ci usuwania NH4HCO3 ze Å›rodowiska reakcji, a jednoczeÅ›nie nastÄ™puje korzystne przesuniÄ™cie równowagi reakcji w kierunku powstawania NaHCO3. Zastosowanie ciÅ›nienia wiÄ™kszego od 0,2 MPa jest jednak nieekonomiczne ze wzglÄ™du na koszty tÅ‚oczenia gazów [3] (zasada umiaru technologicznego, zasada najlepszego wykorzystania różnic ciÅ›nieÅ„ i stężeÅ„ substancji w ukÅ‚adach równowagowych i zasada najlepszego wykorzystania surowców). Specyfika pracy kolumny karbonizacyjnej z półkami passetowymi Kolumny karbonizacyjne (rysunek 4) sÄ… zbudowane z kilkudziesiÄ™ciu żeliwnych krÄ™gów, o Å›rednicy 1,8 2,8 m zawierajÄ…cych po jednej półce. Półka (tzw. passeta lub paseta) ma jeden duży otwór w Å›rodku, nakryty pÅ‚askim dzwonem. Półka i pokrywa majÄ… kilkaset otworów, przez które przepÅ‚ywajÄ… gazy. Schemat półki passetowej ilustruje rysunek 5. W dolnej części kolumny passety sÄ… podzielone poziomymi chÅ‚odnicami rurowymi. CaÅ‚kowita wysokość kolumny wynosi ok. 30 m. W przeciwieÅ„stwie do kolumn z wypeÅ‚nieniem, kolumna karbonizacyjna jest aparatem beÅ‚kotkowym; do pewnej wysokoÅ›ci caÅ‚kowicie wypeÅ‚niona jest przepÅ‚ywajÄ…cÄ… przez niÄ… cieczÄ…, a nie zraszana tylko jak typowa kolumna z wypeÅ‚nieniem. Passety zwiÄ™kszajÄ… natomiast kontakt gazów z cieczÄ… i zapobiegajÄ… osiadaniu tworzÄ…cych siÄ™ kryształów wodorowÄ™glanu sodu na dnie kolumny. Prowadzenie ruchu Wskutek osadzania siÄ™ kryształów opory przepÅ‚ywu w kolumnie karbonizacyjnej po kilkudziesiÄ™ciu godzinach pracy wzrastajÄ… w takim stopniu, że konieczne jest przerwanie jej pracy i oczyszczenie. Z tego wzglÄ™du kolumny karbonizacyjne grupuje siÄ™ w baterie (zwykle 4 7 sztuk) i kolejno poddaje pÅ‚ukaniu, polegajÄ…cym na przepuszczaniu przez nie caÅ‚ej Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 20 iloÅ›ci solanki, którÄ… nastÄ™pnie kieruje siÄ™ do pozostaÅ‚ych kolumn. JednoczeÅ›nie, w celu polepszenia efektu pÅ‚ukania, wprowadza siÄ™ do kolumny pewnÄ… ilość gazu z pieców wapiennych, dziÄ™ki czemu w kolumnie pÅ‚ukanej nastÄ™puje wstÄ™pna karbonizacja solanki (tzw. kolumna-karbonator). Korki z kryształów wodorowÄ™glanu w kolumnach i rurociÄ…gach usuwa siÄ™ dodatkowo przez przedmuchiwanie parÄ…. Gazy zawierajÄ…ce dwutlenek wÄ™gla pochodzÄ… z dwóch zródeÅ‚: z wypalania wapienia i z rozkÅ‚adu wodorowÄ™glanu sodu. Gazy uboższe (40% CO2, z pieca wapiennego) wprowadza siÄ™ w poÅ‚owie wysokoÅ›ci kolumny, gazy o wiÄ™kszym stężeniu (70% CO2) od doÅ‚u. ObowiÄ…zkiem zaÅ‚ogi oddziaÅ‚u karbonizacji jest: - regulowanie przepÅ‚ywu cieczy przez karbonator i kolumny produkcyjne, - regulowanie dopÅ‚ywów gazu do wszystkich kolumn, - regulowanie chÅ‚odzenia kolumn i utrzymanie odpowiedniej temperatury [3]. Rys. 5. Schemat półki passetowej [3] Rys. 4. Wieża karbonizacyjna Solvaya [4] 1 doprowadzenie solanki amoniakalnej, 2, 3 doprowadzenie CO2, 4 odprowadzenie roztworu z osadem, 5, 6 woda chÅ‚odzÄ…ca, 7 gazy odlotowe Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 21 4.3.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jak zbudowana jest i jak dziaÅ‚a kolumna absorpcyjna amoniaku? 2. Dlaczego przed karbonizacjÄ… nasyca siÄ™ solankÄ™ amoniakiem? 3. Jak zbudowana jest i jak dziaÅ‚a kolumna karbonizacyjna? 4. Na czym polega specyfika budowy i dziaÅ‚ania półek passetowych? 5. Jaki jest wpÅ‚yw ciÅ›nienia, temperatury i stężeÅ„ reagentów na przebieg procesu absorpcji amoniaku? 6. Jaki jest wpÅ‚yw ciÅ›nienia, temperatury i stężeÅ„ reagentów na przebieg procesu karbonizacji solanki amoniakalnej? 7. Jakie sÄ… zasady prowadzenia ruchu aparatów i urzÄ…dzeÅ„ stosowanych w procesie karbonizacji? 8. Jakie oznaczenia i pomiary sÄ… niezbÄ™dne dla kontroli przebiegu procesów karbonizacji? 9. Jakie zasady technologiczne sÄ… wykorzystywane w procesach absorpcji amoniaku i karbonizacji solanki amoniakalnej? 4.3.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Dokonaj analizy budowy, zasady dziaÅ‚ania i zasad prowadzenia ruchu kolumny absorpcyjnej amoniaku. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) scharakteryzować budowÄ™ kolumny absorpcyjnej, 2) scharakteryzować ruch cieczy i gazu w kolumnie absorpcyjnej, 3) okreÅ›lić optymalne parametry pracy kolumny, 4) okreÅ›lić najważniejsze zasady prowadzenia ruchu w kolumnie absorpcyjnej, 5) podać przykÅ‚ady zastosowania zasad technologicznych w procesie absorpcji amoniaku, 6) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Wyposażenie stanowiska pracy: - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.3.1, literatura z rozdziaÅ‚u 6. - komputer z oprogramowaniem umożliwiajÄ…cym sporzÄ…dzanie schematów, Ćwiczenie 2 Dokonaj analizy budowy, zasady dziaÅ‚ania i zasad prowadzenia ruchu kolumn karbonizacyjnych. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) scharakteryzować budowÄ™ kolumny karbonizacyjnej, 2) zapisać równania reakcji zachodzÄ…cych w procesie karbonizacji, 3) scharakteryzować ruch cieczy i gazu w kolumnie, dziaÅ‚anie półki passetowej, 4) okreÅ›lić optymalne parametry pracy kolumn karbonizacyjnych, 5) scharakteryzować wpÅ‚yw zmian parametrów na przebieg karbonizacji, 6) podać przykÅ‚ady wzajemnego wpÅ‚ywu pracy różnych wÄ™złów produkcji sody, Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 22 7) podać przykÅ‚ady zastosowania zasad technologicznych w procesie karbonizacji, 8) zaprezentować zebrane informacje, wziąć udziaÅ‚ w dyskusji, 9) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Wyposażenie stanowiska pracy: - schematy przekrojów kolumny karbonizacyjnej i półki passetowej, - komputer z oprogramowaniem umożliwiajÄ…cym sporzÄ…dzanie schematów, - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.3.1, literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 3 Zaprojektuj sposób kontroli i sterowania procesem karbonizacji. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) dobrać rodzaje oznaczeÅ„ i pomiarów parametrów najistotniejszych w kontroli procesu absorpcji amoniaku, np.: - pomiary: temperatury, ciÅ›nienia, - oznaczenia: stężenia roztworów, stosunku NaCl do NH3, 2) dobrać oznaczenia i pomiary parametrów w celu kontroli i sterowania procesem karbonizacji: - pomiary: ciÅ›nienia i temperatury, - oznaczenia: stężeÅ„ roztworów i gazów, zawartoÅ›ci skÅ‚adników, stopnia przereagowania, 3) zaproponować warunki bhp podczas poboru próbek, pomiarów i na stanowisku pracy w procesie karbonizacji, 4) sporzÄ…dzić dokumentacjÄ™ opisowÄ… i ewentualnie szkice okreÅ›lajÄ…ce miejsca poboru próbek, Wyposażenie stanowiska pracy: - instrukcje ruchowe aparatów i urzÄ…dzeÅ„ stosowanych w procesie karbonizacji, - instrukcje bhp odpowiednich stanowisk, - materiaÅ‚ nauczania z punktu 4.3.1, literatura z rozdziaÅ‚u 6. 4.3.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) okreÅ›lić rolÄ™ amoniaku jako reagenta pomocniczego? 2) przedstawić budowÄ™ i zasadÄ™ dziaÅ‚ania kolumny absorpcyjnej amoniaku? 3) przedstawić budowÄ™ i zasadÄ™ dziaÅ‚ania kolumny karbonizacyjnej? 4) scharakteryzować specyfikÄ™ pracy półki passetowej? 5) okreÅ›lić podobieÅ„stwa i różnice w budowie oraz dziaÅ‚aniu kolumn: karbonizacyjnej i absorpcyjnej? 6) okreÅ›lić wpÅ‚yw podstawowych parametrów na przebieg procesów absorpcji amoniaku i karbonizacji? 7) okreÅ›lić zasady prowadzenia ruchu aparatów i urzÄ…dzeÅ„ w procesach karbonizacji solanki? 8) zaprojektować sposób kontroli procesów karbonizacji? 9) wskazać wykorzystanie zasad technologicznych w procesach karbonizacji? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 23 4.4. Filtracja i kalcynacja bikarbonatu, regeneracja amoniaku 4.4.1. MateriaÅ‚ nauczania Filtracja i kalcynacja wodorowÄ™glanu sodu Z kolumn karbonizacyjnych odpÅ‚ywa zawiesina kryształów wodorowÄ™glanu sodu w Å‚ugu macierzystym (tzw. mleczko bikarbonatowe). Oddzielanie kryształów od cieczy odbywa siÄ™ na obrotowych filtrach próżniowych (rysunek 6) lub na wirówkach o dziaÅ‚aniu ciÄ…gÅ‚ym (rysunek 7). Rys. 6. Filtr próżniowy obrotowy [2] I III sfery ssania (próżniowe): I sÄ…czenie, II przemywanie, III podsuszanie osadu, IV sfera obojÄ™tna, V sfera nadciÅ›nieniowa (oczyszczanie tkaniny filtracyjnej); 1 bÄ™ben filtru, 2 zbiornik zawiesiny, 3 mieszadÅ‚o, 4 rolki wygniatajÄ…ce osad, 5 nóż Rys. 7. Wirówka pozioma o dziaÅ‚aniu ciÄ…gÅ‚ym [2] 1 osÅ‚ona, 2 klosz perforowany, 3 Å›limak zbierajÄ…cy osad, 4 dopÅ‚yw zawiesiny kryształów, 5 dopÅ‚yw wody do przemywania kryształów, 6 zsyp do wilgotnych kryształów Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 24 Filtracja przebiega tym lepiej, im grubsze sÄ… krysztaÅ‚y. Osad na filtrze pÅ‚ucze siÄ™ wodÄ… o temperaturze 40°C. Umożliwia to dobre wypÅ‚ukanie zanieczyszczeÅ„. Stosowanie wody o temperaturze powyżej 400C jest niecelowe, gdyż roÅ›nie rozpuszczalność NaHCO3 (przejÅ›cie NaHCO3 do przesÄ…czu). W wyniku filtracji otrzymuje siÄ™: - osad zawierajÄ…cy 75 80% NaHCO3, maÅ‚e iloÅ›ci NaCl i soli amonowych, mniej niż 15% H2O (wilgotność), - przesÄ…cz zawierajÄ…cy sole amonowe oraz pewnÄ… ilość rozpuszczonych gazów, które powstaÅ‚y z rozkÅ‚adu wÄ™glanów pod zmniejszonym ciÅ›nieniem (filtr próżniowy) [3]. PrzesÄ…cz z filtra próżniowego kieruje siÄ™ do regeneracji amoniaku. DokÅ‚adność przemywania osadu kontroluje siÄ™ analizÄ… zawartoÅ›ci poszczególnych jonów w przesÄ…czu i w osadzie. Na sprawnÄ… pracÄ™ filtra dobrze wpÅ‚ywa równomierne przedmuchiwanie. Kilkunastominutowa przerwa w przedmuchiwaniu powoduje zatkanie porów tkaniny filtra. Kalcynacja wodorowÄ™glanu sodu OstatniÄ… fazÄ… procesu otrzymywania sody jest prażenie (kalcynacja) wodorowÄ™glanu sodu, który najpierw dosusza siÄ™, a nastÄ™pnie poddaje termicznemu rozkÅ‚adowi wedÅ‚ug reakcji: 2NaHCO3 Na2CO3 + H2O + CO2 "H = +67,7 kJ JednoczeÅ›nie, obecne w osadzie, nieodmyte skÅ‚adniki przesÄ…czu rozkÅ‚adajÄ… siÄ™ z wydzieleniem produktów gazowych: NH4HCO3 NH3 + H2O + CO2 "H = +139 kJ (NH4)2CO3 2NH3 + H2O + CO2 "H = +207 kJ Zachodzi też niekorzystna reakcja miÄ™dzy wodorowÄ™glanem sodu a zanieczyszczajÄ…cym go chlorkiem amonu (salmiakiem). Powstaje NaCl, który pogarsza czystość odbieranej sody kalcynowanej: NH4Cl + NaHCO3 NaCl + CO2 + NH3 + H2O "H = +156 kJ Wysoka temperatura prażenia sprzyja tej reakcji, gdyż powoduje szybkie uchodzenie gazów ze Å›rodowiska reakcji. Proces suszenia i kalcynacji NaHCO3 prowadzi siÄ™ w piecu obrotowym (rysunek 8), pracujÄ…cym w sposób ciÄ…gÅ‚y i ogrzewanym przeponowo gazami spalinowymi z palenisk wÄ™glowych lub gazowych. Sprawdzianem pracy pieca kalcynacyjnego jest temperatura odbieranej sody. Powinna ona wynosić 150°C. StopieÅ„ rozkÅ‚adu NaHCO3 jest wtedy zadowalajÄ…cy. Bardzo ważna jest szczelność pieca, gdyż odbierany z niego gaz powinien zawierać ok. 95% dwutlenku wÄ™gla. Gaz ten jest tÅ‚oczony do kolumn karbonizacyjnych, zawracajÄ…c w ten sposób do obiegu (zasada najlepszego wykorzystania surowców). Do dolnych części kolumn karbonizacyjnych kieruje siÄ™ gaz zawierajÄ…cy 70% CO2, stanowiÄ…cy mieszaninÄ™ gazu z procesu kalcynacji i z pieców wapiennych [3]. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 25 Rys. 8. Piec obrotowy [2]; 1 mieszalnik, 2 rury grzejne, 3 napÄ™d Regeneracja amoniaku z Å‚ugu pofiltracyjnego Regeneracja amoniaku z Å‚ugu pofiltracyjnego polega zarówno na termicznym rozkÅ‚adzie wÄ™glanów amonu, jak i na reakcji chemicznej uwalniajÄ…cej amoniak z NH4Cl. Amoniak w Å‚ugu macierzystym wystÄ™puje w postaci wÄ™glanów i chlorku amonu. WÄ™glany amonu już w temperaturze 50°C zaczynajÄ… siÄ™ rozkÅ‚adać z wydzieleniem amoniaku i dwutlenku wÄ™gla. RozkÅ‚ad chlorku amonu nastÄ™puje w reakcji z wodorotlenkami. W zakÅ‚adach przemysÅ‚u sodowego stosuje siÄ™ do tego celu mleko wapienne otrzymywane przez gaszenie CaO. W ten sposób, oprócz CO2 przeznaczonego do procesu karbonizacji, wykorzystuje siÄ™ drugi produkt wypalania wapienia [3]: 2 NH4Cl + Ca(OH)2 2 NH3 + CaCl2 + 2 H2O PrzesÄ…cz z filtracji kierowany jest od góry na kolumnÄ™ odpÄ™dowÄ… (regeneracyjnÄ…) amoniaku 14. Po drodze ogrzewa siÄ™ ciepÅ‚em uchodzÄ…cych z kolumny gazów (NH3, CO2, para wodna). Kolumna regeneracyjna ma wypeÅ‚nienie koksowe. NastÄ™puje przeciwprÄ…dowe zetkniÄ™cie ogrzanej cieczy z oparami unoszÄ…cymi siÄ™ z dolnej części kolumny. WÄ™glany ulegajÄ… rozkÅ‚adowi z wydzieleniem amoniaku, który zostaje odpÄ™dzony. GorÄ…cÄ… ciecz miesza siÄ™ z mlekiem wapiennym w osobnym mieszalniku 15 i wprowadza do dolnej części kolumny odpÄ™dowej. Dolna część kolumny zbudowana jest podobnie jak kolumna absorpcyjna amoniaku, ma półki z dzwonem i boczne przelewy cieczy. Jako czynnik grzewczy podaje siÄ™ od doÅ‚u kolumny przegrzanÄ… parÄ™ wodnÄ… (beÅ‚kotka). Z doÅ‚u kolumny odbiera siÄ™ też odpadkowy roztwór CaCl2 z domieszkami NaCl i NH4Cl. Gaz z kolumny regeneracyjnej, zawierajÄ…cy odzyskany amoniak po ochÅ‚odzeniu, kierowany jest do kolumny absorpcyjnej amoniaku 4. Te kolumny Å›ciÅ›le ze sobÄ… współpracujÄ…, np. zmiany ciÅ›nienia na jednej z nich dajÄ… siÄ™ odczuć w caÅ‚ym ukÅ‚adzie. Wzrost ciÅ›nienia może nastÄ…pić np. w wyniku przegrzania kolumny regeneracyjnej; należy wtedy zmniejszyć ilość pary podawanej do beÅ‚kotki [3]. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 26 4.4.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jakie sÄ… produkty filtracji zawiesiny z kolumn karbonizacyjnych? 2. Które parametry majÄ… wpÅ‚yw na przebieg filtracji zawiesiny ? 3. Które parametry sÄ… najistotniejsze w procesie kalcynacji bikarbonatu? 4. Które parametry majÄ… wpÅ‚yw na przebieg regeneracji amoniaku? 5. Jakie reakcje chemiczne zachodzÄ… w procesie kalcynacji wodorowÄ™glanu sodu? 6. Na czym polegajÄ… metody: termiczna i chemiczna regeneracji amoniaku z Å‚ugu pofiltracyjnego? 7. Jakie zasady technologiczne sÄ… stosowane w procesach filtracji i kalcynacji bikarbonatu, a także regeneracji amoniaku? 4.4.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Dokonaj analizy wpÅ‚ywu zmian parametrów filtracji, kalcynacji i regeneracji amoniaku na caÅ‚y proces produkcyjny sody metodÄ… Solvaya. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) okreÅ›lić warunki optymalnej pracy (ruchu) urzÄ…dzeÅ„ w procesach, 2) przeanalizować możliwe przyczyny zmian parametrów procesów filtracji, kalcynacji, regeneracji amoniaku, 3) ustalić wpÅ‚yw zmiany parametrów procesów filtracji, kalcynacji i regeneracji amoniaku na pracÄ™ innych wÄ™złów produkcji sody, 4) podać przykÅ‚ady zastosowania zasad technologicznych w procesach filtracji, kalcynacji, regeneracji amoniaku, 5) przeprowadzić dyskusjÄ™, wyciÄ…gnąć wnioski, 7) sporzÄ…dzić sprawozdanie zawierajÄ…ce powyższe informacje. Wyposażenie stanowiska pracy: - materiaÅ‚ nauczania z punktów 4.4.1, 4.3.1, 4.2.1, - literatura z rozdziaÅ‚u 6, - instrukcje ruchowe wybranych urzÄ…dzeÅ„, np. kolumny regeneracyjnej amoniaku, filtra próżniowego obrotowego, kolumn karbonizacyjnych. Ćwiczenie 2 Zidentyfikuj zintegrowane wÄ™zÅ‚y technologiczne na fotografiach zakÅ‚adów sodowych. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) podać podziaÅ‚ na wÄ™zÅ‚y zintegrowane procesu produkcji sody metodÄ… Solvaya, 2) rozpoznać na podstawie ksztaÅ‚tów aparatów i ich wzajemnego poÅ‚ożenia wybrane wÄ™zÅ‚y. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 27 Wyposażenie stanowiska pracy: - fotografie zakÅ‚adów sodowych, - uproszczony schemat technologiczny na arkuszu lub symulacja komputerowa produkcji sody metodÄ… Solvaya, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. 4.4.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) scharakteryzować produkty filtracji wodorowÄ™glanu sodu? 2) okreÅ›lić warunki sprawnej pracy filtra? 3) zapisać równania reakcji zachodzÄ…cych w procesie kalcynacji? 4) scharakteryzować metody regeneracji amoniaku: termicznÄ… i chemicznÄ…? 5) wskazać wpÅ‚ywy nieprawidÅ‚owej pracy wybranego wÄ™zÅ‚a na pracÄ™ innych wÄ™złów, np. wahania w procesie regeneracji amoniaku na procesy absorpcji? 6) wskazać wykorzystanie zasad technologicznych w procesach filtracji i kalcynacji bikarbonatu, a także regeneracji amoniaku? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 28 4.5. Zagrożenia dla Å›rodowiska zwiÄ…zane z przemysÅ‚em sodowym 4.5.1. MateriaÅ‚ nauczania Problem zagospodarowania chlorku wapnia GorÄ…ca ciecz odpÅ‚ywajÄ…ca z kolumn odpÄ™dowych do regeneracji zawiera praktycznie caÅ‚Ä… ilość chlorków zawartych w surowcach. Jej skÅ‚ad podany jest w tabeli 2. Tabela 2. SkÅ‚ad cieczy odpÅ‚ywajÄ…cej z kolumn odpÄ™dowych do regeneracji amoniaku [2] Rodzaj substancji Ilość [kg/m3] NaCl 56,0 CaCl2 112,0 zawiesiny Ca(OH)2, CaCO3, CaSO4, SiO2 21,0 W starszych zakÅ‚adach tÄ™ ciecz kierowano do wielkich osadników ziemnych, w których zawiesiny ulegaÅ‚y dekantacji, a klarowny roztwór soli odprowadzano do odbiorników wodnych. Do osadników tych kierowano również osady z oczyszczania solanki oraz osad CaCO3 z kaustyfikacji sody i ewentualnie inne odpady (w sumie okoÅ‚o 200 kg na 1000 kg sody). Osadniki, tzw. biaÅ‚e morza , zajmowaÅ‚y znaczne obszary, które coraz trudniej byÅ‚o utrzymać, szczególnie na obszarach intensywnie zagospodarowanych i gÄ™sto zaludnionych. PodjÄ™to wiÄ™c wysiÅ‚ki w kierunku utylizacji osadów z dawnych osadników jako wapna nawozowego albo surowca do przemysÅ‚u cementowego. Dalszym krokiem byÅ‚o opracowanie metody bieżącej produkcji wapna nawozowego z zawiesiny i wyeliminowanie biaÅ‚ego morza w ciÄ…gu produkcji sody kalcynowanej. Obecnie ciecz z kolumny regeneracyjnej amoniaku kieruje siÄ™ do odstojników, po czym zawiesinÄ™ oddziela siÄ™ na wirówkach. W celu zmniejszenia zawartoÅ›ci chlorków osad pÅ‚ucze siÄ™ wodÄ… i odwirowuje powtórnie. Po wysuszeniu w suszarniach fluidalnych uzyskuje siÄ™ granulowane wapno nawozowe o zawartoÅ›ci ok. 40% CaO. Na 1000 kg wyprodukowanej sody przypada ok. 10 m3 klarownych, zasolonych Å›cieków, zawierajÄ…cych ok. 1000 kg CaCl2 i 500 kg NaCl. Od dawna stosowanÄ… metodÄ… zmniejszenia iloÅ›ci soli w Å›ciekach z procesu Solvaya stanowi produkcja chlorku wapniowego, przy czym uzyskuje siÄ™ też chlorek sodu. Chlorek wapnia tworzy szereg soli uwodnionych zawierajÄ…cych do 6 moli wody krystalizacyjnej na 1 mol soli. Z roztworu odpadkowego otrzymuje siÄ™ zwykle sól dwuwodnÄ… CaCl2 ‡ 2H2O. Roztwór uwalnia siÄ™ od zawiesin w odstojnikach, a nastÄ™pnie oczyszcza metodami chemicznymi z Ca(OH)2 i CaSO4 oraz poddaje odparowaniu w próżniowych wyparkach wielodziaÅ‚owych. W miarÄ™ zatężania, z roztworu wydzielajÄ… siÄ™ krysztaÅ‚y chlorku sodu, a po ich oddzieleniu na wirówkach i dalszym zatężeniu roztworu otrzymuje siÄ™ stop o zawartoÅ›ci ok. 25% wody. Stop można poddać dalszej obróbce, np. pÅ‚atkowaniu. Chlorek wapnia stosuje siÄ™ do suszenia gazów, jako pyÅ‚ochÅ‚on i jako dodatek do zapraw w budownictwie w okresie zimowym [2]. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 29 4.5.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jakie zagrożenia dla Å›rodowiska zwiÄ…zane sÄ… z produkcjÄ… sody kalcynowanej? 2. Jakie zwiÄ…zki chemiczne wystÄ™pujÄ… w odpadach powstajÄ…cych podczas produkcji sody kalcynowanej? 3. W jaki sposób można zagospodarować osady z oczyszczania solanki oraz inne odpady wystÄ™pujÄ…ce przy produkcji sody kalcynowanej? 4.5.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 SporzÄ…dz bilans materiaÅ‚owy i energetyczny procesów wytwarzania sody kalcynowanej. PrzykÅ‚adowe dane do obliczeÅ„: 1. Zużycie surowców i energii na 1 t sody kalcynowanej wyprodukowanej metodÄ… Solvaya wynosi: - solanka oczyszczona (310 g NaCl /dm3), 5,0 m3 - woda amoniakalna (25% NH3), 10,0 kg - kamieÅ„ wapienny (100% CaCO3), 1100 kg - koks (o wartoÅ›ci opaÅ‚owej 29,3‡103 kJ/kg) 90 kg - woda, 75 m3 2. Wielkość produkcji sody kalcynowanej wynosi 500 t/rok 3. Wydajność procesu produkcji sody w stosunku do NaCl wynosi 70 75% Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) obliczyć ilość produktu, majÄ…c podanÄ… ilość surowca NaCl w kg chlorku sodu lub w m3 solanki oczyszczonej o podanym stężeniu NaCl, 2) obliczyć ilość nieprzereagowanego NaCl, majÄ…c podanÄ… masÄ™ wyjÅ›ciowÄ… surowca i wydajność procesu produkcji sody, 3) obliczyć wydajność oddziaÅ‚u karbonizacji, majÄ…c podanÄ… ilość poddanej reakcji NaCl w postaci solanki oraz ilość NaHCO3, np. w postaci osadu o okreÅ›lonej wilgotnoÅ›ci (15%), 4) obliczyć zużycie jednostkowe (na 1 kg sody) energii i surowców, 5) obliczyć zapotrzebowanie surowców i energii dla okreÅ›lonej wielkoÅ›ci produkcji sody, 6) obliczyć potrzebnÄ… ilość koksu o podanej wyżej wartoÅ›ci opaÅ‚owej, do wypalenia 1000 kg wapienia (100% CaCO3), wiedzÄ…c, że entalpia reakcji rozkÅ‚adu wynosi 164 kJ/mol CaCO3. Wyposażenie stanowiska pracy: - ukÅ‚ad okresowy pierwiastków, - kalkulator, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 30 Ćwiczenie 2 Dokonaj analizy zagrożeÅ„ Å›rodowiska i stanowisk pracy, zwiÄ…zanych z przemysÅ‚em sodowym. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) wykonać projekt na jeden z wybranych tematów: - zagospodarowanie odpadów staÅ‚ych i Å›cieków z produkcji sody, - zagrożenia zanieczyszczenia powietrza i metody zapobiegania zanieczyszczeniom, - analiza zagrożeÅ„ na wybranych stanowiskach pracy, zasady bhp. 2) sporzÄ…dzić raport, 3) zaprezentować projekt, 4) wziąć udziaÅ‚ w dyskusji, 5) wyciÄ…gnąć wnioski, 6) ocenić ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - stanowisko komputerowe z dostÄ™pem do Internetu, - strony internetowe, np. www.wrzesnia.com.pl/instrukcje bhp.html, www.ciop.pl/html, - Karty charakterystyki substancji i preparatów niebezpiecznych, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 3 Zaprojektuj schemat ideowy bezpoÅ›rednich i poÅ›rednich powiÄ…zaÅ„ miÄ™dzy produkcjÄ… sody kalcynowanej, NaOH, chloru i zwiÄ…zków chloroorganicznych. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) wykonać projekt w postaci schematów ideowych oraz krótkich opisów technologicznych, na jeden z wybranych tematów: - produkcja NaOH i chloru z NaCl, - produkcja zwiÄ…zków chloroorganicznych z użyciem chloru, - wykorzystanie NaCl w produkcji sody, 2) przygotować raport, 3) zaprezentować projekt, 4) wspólnie z innymi grupami sporzÄ…dzić schemat ideowy obejmujÄ…cy powiÄ…zania miÄ™dzy produkcjÄ… chloru, sody kalcynowanej, NaOH i zwiÄ…zków chloroorganicznych, 5) wyciÄ…gnąć wnioski, 6) dokonać oceny ćwiczenia. Wyposażenie stanowiska pracy: - stanowisko komputerowe z dostÄ™pem do Internetu oraz oprogramowaniem umożliwiajÄ…cym sporzÄ…dzanie schematów, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. - Grzywa E., Molenda J.: Technologia podstawowych syntez organicznych. Tom 1 i 2. WNT, Warszawa 2000. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 31 4.5.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) sporzÄ…dzić bilanse materiaÅ‚owe i energetyczne? 2) wskazać przykÅ‚ady poÅ›rednich i bezpoÅ›rednich powiÄ…zaÅ„ miÄ™dzy produkcjÄ… sody kalcynowanej, sody kaustycznej, chloru i zwiÄ…zków chloroorganicznych? 3) okreÅ›lić zagrożenia dla Å›rodowiska zwiÄ…zane z produkcjÄ… sody? 4) wskazać zagrożenia na wybranych stanowiskach pracy w procesie produkcji sody? 5) podać zasady bhp dla wybranych stanowisk pracy w procesie produkcji sody? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 32 5. SPRAWDZIAN OSIGNIĆ INSTRUKCJA DLA UCZNIA 1. Przeczytaj uważnie instrukcjÄ™. 2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartÄ™ odpowiedzi. 3. Zapoznaj siÄ™ z zestawem zadaÅ„ testowych. 4. Test zawiera 20 zadaÅ„ dotyczÄ…cych wytwarzania sody kalcynowanej. SÄ… to zadania wielokrotnego wyboru i tylko jedna odpowiedz jest prawidÅ‚owa. 5. Udzielaj odpowiedzi tylko na zaÅ‚Ä…czonej karcie odpowiedzi. PrawidÅ‚owÄ… odpowiedz zaznacz X (w przypadku pomyÅ‚ki należy bÅ‚Ä™dnÄ… odpowiedz zaznaczyć kółkiem, a nastÄ™pnie ponownie zakreÅ›lić odpowiedz prawidÅ‚owÄ…). 6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy bÄ™dziesz miaÅ‚ satysfakcjÄ™ z wykonanego zadania. 7. Kiedy udzielenie odpowiedzi bÄ™dzie Ci sprawiaÅ‚o trudność, wtedy odłóż jego rozwiÄ…zanie na pózniej i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. TrudnoÅ›ci mogÄ… przysporzyć Ci zadania: 8, 13, 14, 19, 20, gdyż sÄ… one na poziomie trudniejszym niż pozostaÅ‚e. 8. Na rozwiÄ…zanie testu masz 60 min. Powodzenia Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 33 ZESTAW ZADAC TESTOWYCH 1. Produkcja sody kalcynowanej przebiega etapowo, w nastÄ™pujÄ…cej kolejnoÅ›ci: a) kalcynacja, absorpcja amoniaku, karbonizacja b) absorpcja amoniaku, karbonizacja, kalcynacja c) karbonizacja, kalcynacja, absorpcja amoniaku d) karbonizacja, absorpcja amoniaku, kalcynacja 2. Podstawowymi surowcami w produkcji sody amoniakalnej sÄ…: a) solanka, amoniak b) wapieÅ„, solanka c) solanka, mleko wapienne d) amoniak, wapno palone 3. Wzór chemiczny substancji stosowanej miÄ™dzy innymi do celów spożywczych, o nazwie soda oczyszczona to: a) (NH4)2CO3 b) Na2CO3 c) NaOH d) NaHCO3 4. Proces wypalania wapienia prowadzi siÄ™ w temperaturze: a) 700 900°C b) 900 1000°C c) 1000 1100°C d) 1100 1300°C 5. Wzór chemiczny substancji zwanej wapnem palonym to: a) CaO b) CaCl c) CaCO3 d) Ca(OH)2 6. Oczyszczanie solanki prowadzi siÄ™ głównie w celu usuniÄ™cia jonów: a) K+ , SO42- b) Ba2+, Na+ c) Ca2+, Mg2+ d) Fe3+, CO32- 7. Solanka po absorpcji amoniaku, kierowana do karbonizacji wÅ‚aÅ›ciwej, powinna mieć temperaturÄ™ okoÅ‚o: a) 60°C b) 45°C c) 35°C d) 25°C 8. W kolumnie absorpcyjnej amoniaku panuje ciÅ›nienie: a) 0,05 MPa b) 0,10 MPa c) 0,15 MPa d) 0,20 MPa Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 34 9. Proces karbonizacji solanki amoniakalnej w kolumnie karbonizacyjnej przebiega pod ciÅ›nieniem: a) 0,05 MPa b) 0,10 MPa c) 0,15 MPa d) 0,20 Mpa 10. Produktem karbonizacji, który otrzymuje siÄ™ w postaci zawiesiny, jest: a) Na2CO3 b) NaOH c) NaHCO3 d) NH4HCO3 11. ReakcjÄ… endoenergetycznÄ… jest proces: a) kalcynacji b) karbonizacji c) absorpcji NH3 d) gaszenia wapna 12. Metoda chemiczna regeneracji amoniaku z Å‚ugu pofiltracyjnego polega na rozkÅ‚adzie: a) (NH4)2CO3 b) NH4HCO3 c) NH4Cl d) NH3aq 13. Surowcami pomocniczymi w produkcji sody sÄ…: a) CaCO3, NH3 b) CO2, H2O c) CaCO3, NaCl d) NH3, H2O 14. JakÄ… substancjÄ™, oznaczonÄ… symbolem X, otrzymuje siÄ™ w wyniku procesu karbonizacji, opisanego poniższym równaniem reakcji: NaCl + NH3 + CO2 +H2O NaHCO3 + X a) NH3aq b) (NH4)2CO3 c) NH4HCO3 d) NH4Cl 15. PÅ‚ukanie kolumny karbonizacyjnej co kilka dni jest jednym z wymagaÅ„ prowadzenia ruchu, aby zapobiec zarastaniu kolumny . Jaka substancja oznaczona symbolem X bierze udziaÅ‚ w procesie oczyszczania kolumny karbonizacyjnej, opisanym poniższym równaniem: 2NaHCO3 + 2X Na2CO3 + (NH4)2CO3 a) NH3 b) NH4Cl c) NaCl d) NH4HCO3 Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 35 16. Wodny stężony roztwór amoniaku zgodnie z KartÄ… charakterystyki substancji niebezpiecznej jest oznaczony zwrotami R 23, R 34 i R 50, a amoniak bezwodny zwrotami: R 10, R 23, R 34, R 50. Numer Opis zagrożenia Numer Opis zagrożenia zwrotu R zwrotu R R 10 Substancja Å‚atwo palna R 37 DziaÅ‚a drażniÄ…co na drogi oddechowe R 23 DziaÅ‚a toksycznie przez drogi R 38 DziaÅ‚a drażniÄ…co na skórÄ™ oddechowe R 34 Powoduje oparzenia R 50 DziaÅ‚a bardzo toksycznie na organizmy żywe R 36 DziaÅ‚a drażniÄ…co na oczy R DziaÅ‚ drażniÄ…co na oczy, drogi 36/37/38 oddechowe i skórÄ™ Amoniak jest niebezpieczny dla zdrowia ludzkiego, ponieważ: a) dziaÅ‚a bardzo toksycznie na organizmy żywe b) dziaÅ‚a drażniÄ…co na oczy, drogi oddechowe i skórÄ™ c) stwarza poważne zagrożenie dla ukÅ‚adu oddechowego d) dziaÅ‚a toksycznie przez drogi oddechowe, powoduje oparzenia 17. Rozpuszczalność CO2 w wodzie zmienia siÄ™ z temperaturÄ…, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli: Temperatura [0C] 0 20 40 60 80 Rozpuszczalność CO2 [g/100 g H2O] 0,335 0,167 0,097 0,058 0,027 Rozpuszczalność CO2 w wodzie jest najwiÄ™ksza w temperaturze: a) 800C b) 600C c) 200C d) 00C 18. ZakÅ‚ady sodowe lokalizowane sÄ… w pobliżu: a) złóż soli kamiennej b) złóż wapienia c) wytwórni amoniaku d) zbiorników wodnych 19. Ilość amoniaku potrzebnego do produkcji sody kalcynowanej w ciÄ…gu roku, przy zaÅ‚ożeniu zdolnoÅ›ci produkcyjnej 500 000 t/rok i zużyciu jednostkowym 2 kg/t sody wynosi: a) 100 t b) 500 t c) 1000 t d) 5000 t 20. W procesie produkcji sody, przy wydajnoÅ›ci procesu karbonizacji 70%, użyto 1000 kg soli w postaci solanki. Oblicz, jakÄ… ilość NaHCO3 otrzymano (MNaCl = 58,5 g/mol, MNaHCO3 = 84 g/mol): a) 750 kg b) 1000 kg c) 1300 kg d) 1500 kg Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 36 KARTA ODPOWIEDZI ImiÄ™ i nazwisko.......................................................................................... Wytwarzanie sody kalcynowanej ZakreÅ›l poprawnÄ… odpowiedz, wpisz brakujÄ…ce części zadania lub wykonaj rysunek. Nr Odpowiedz Punkty zadania 1. a b c d 2. a b c d 3. a b c d 4. a b c d 5. a b c d 6. a b c d 7. a b c d 8. a b c d 9. a b c d 10. a b c d 11. a b c d 12. a b c d 13. a b c d 14. a b c d 15. a b c d 16. a b c d 17. a b c d 18. a b c d 19. a b c d 20. a b c d Razem: Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 37 6. LITERATURA 1. Bortel E., Koneczny H.: Zarys technologii chemicznej. PWN, Warszawa 1992 2. KÄ™piÅ„ski J.: Technologia chemiczna nieorganiczna. PWN, Warszawa 1984 3. Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1993 4. Praca zbiorowa.: Technologia chemiczna ogólna. WSiP, Warszawa 1974 Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 38