Czlowiek jest święty! Czlowiek jest potworem!" Które z powyższych twierdzeń uznasz za prawdziwe gdy myślisz o portrecie człowieka XX wieku.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Współczesność >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Czlowiek jest święty!
Czlowiek jest potworem!" Które z powyższych twierdzeń
uznasz za prawdziwe gdy myślisz o portrecie człowieka XX
wieku.










kategoria:   J.polski
zakres:   Współczesność
dodano:   1999-08-19




Człowiek święty,
człowiek potwór, tak najłatwiej można sprecyzować postawy życiowe na
których temat chciałbym się wypowiedzieć i odzwierciedlić je w
literaturze XX wieku. Ludzie bywają nieprawdopodobnie różni, ale
określenia świętości i potwora wykluczają się wzajemnie, tworząc
widoczny kontrast, przez co można je bez trudu ukazać nie tylko w
naszym życiu codziennym, ale i w literaturze. Przez "świętość"
najczęściej rozumiemy nieskażoną duszę, nadzwyczajną dobroć serca,
niebywałą wyrozumiałość, zdolność do poświęceń, natomiast pod
pojęciem "potwór" widzimy okrutną, egoistyczną postać potrafiącą bez
najmniejszych skrupułów w trudnych dla innych chwilach zamknąć się
we własnym świecie, przyjmując zupełnie bierną, pesymistyczną i
obojętną postawę. Wymieniając te określenia miałem na myśli głównych
bohaterów społeczno-obyczajowej powieści Marii Dąbrowskiej pod
tytułem "Noce i dnie". Wprawdzie nie chodzi mi o bezpośrednie
znaczenie tych określeń, ale o wymienione przeze mnie wcześniej
postawy i o ich odzwierciedlenie w życiu tytułowych bohaterów
powieści - Bogumiła i Barbary - jako ilustratorów ludzkich
osobowości XX wieku. Z resztą przekonacie się, jak sądzę, Państwo
sami. W powieści tej Dąbrowska prezentuje historię rodziny
Niechciców, a przede wszystkim dwojga głównych bohaterów, których
losy zajmują dwa pierwsze tomy powieści, zatytułowane odpowiednio
"Bogumił i Barbara" oraz "Wieczne zmartwienie". Autorka ukazuje
perypetie pary małżeńskiej, ich problemy, codzienność i święta. Są
to postacie nakreślone niezwykle starannie, bardzo silnie
skontrastowane. Różni ich od siebie właściwie wszystko, prezentują
bowiem dwie odmienne postawy życiowe. Bogumił jest
człowiekiem zwróconym "na zewnątrz", otwartym na otaczający go
świat. Cechuje go silna łączność z otoczeniem, z przyrodą i innymi
ludźmi. Głównym sensem swojego życia uczynił pracę, którą traktuje
jako swój cel istnienia. Jest to ciężka praca zgodna z rytmem
przyrody, któremu trzeba się podporządkować. Kocha przyrodę, rozumie
ją i jej prawa, stara się z nią współżyć, a nie walczyć. Taki tryb
życia wymaga wielu poświęceń. Bogumił bez wahania oddaje się swym
obowiązkom, rezygnując z łatwego, beztroskiego życia. Poza tym jest
z pochodzenia szlachcicem, ale w wyniku represji po powstaniu
styczniowym traci majątek i musi zatrudnić się jako zarządca
majątków ziemskich. Ocenia rzeczywistość realnie, nie wysuwa wobec
świata żadnych roszczeń, bierze go takim jakim jest, a nie jaki
widzi w marzeniach. Swój ciężki los znosi ze zrozumieniem, z
anielską pokorą, wytrwale radząc sobie z wszelkimi trudnościami. Dla
innych ludzi jest życzliwy, stara się im pomóc, ufa im, jest
wyrozumiały dla ich błędów i pomyłek. Akceptuje inność i słabość
drugiego człowieka. O takich ludziach jak Bogumił mówi się, że to
dobry człowiek, ciepły i pogodny, czego nie można powiedzieć o
Barbarze. Ona natomiast stanowi całkowite przeciwieństwo
swoje męża. Jest typowym przykładem osobowości skierowanej "do
wewnątrz", skupionej na swoich przeżyciach, myślach i marzeniach.
Barbara świat zewnętrzny postrzega jako zagrożenie, obawia się go,
stara się przed nim bronić, ukryć. Jest idealistką, żyje wśród
marzeń i pragnień, których nie udaje jej się zrealizować w życiu
codziennym. Nie akceptuje więc świata takim, jakim jest, co wywołuje
w niej tylko frustrację i smutek oraz niezadowolenie z otaczającej
ją rzeczywistości. Wychowana wśród literatury pięknej, odczuwa
wyższe potrzeby, których życie na wsi nie może jej zapewnić.
Dodatkowo ciągle wraca wspomnieniami do czasów, kiedy była młodą,
otoczoną adoratorami panienką, która kochała i była kochana wielką,
romantyczną miłością. Miłość Bogumiła jest zupełni innym uczuciem,
mąż traktuje ją jako kobietę z krwi i kości, pomoc i wyrękę w
ciężkim codziennym trudzie, a nie jak bóstwo z romansów. Sama też
nie darzy Bogumiła gorącym uczuciem, owszem, jest z nim mocno
związana, ale nie czuje, że mieszka pod jednym dachem z największą
miłością swojego życia. Z usposobienia kapryśna i zmienna, choć
próbuje się przystosować do życia w ciężkich wiejskich warunkach jak
również stara się być wzorową gospodynią i dobrą matką. Popełnia
sporo błędów, spotyka ją wiele niepowodzeń, są one jednak wynikiem
innego wychowania i innej tradycji. Nie udaje jej się wiele
przedsięwziąć, bo nie jest zaangażowana w ich realizację, nie
odczuwa takiej potrzeby, jest raczej bierna i nie przejawia
inicjatywy. Wszystko widzi w czarnych barwach, jest życiową
pesymistką przeczuwającą nieuchronną katastrofę i łatwo wpadającą w
panikę. Takie zachowanie może być, a najczęściej jest
odbierane jako życiowe próżniactwo, egoistyczne podejście do świata,
które, przynajmniej w moim pojęciu, powoli przeradza się z punktu
widzenia małżonka w wielką kulę u nogi, pasożytującego potwora,
który w tym przypadku nie jest w stanie istnieć samotnie. Tak więc
obie sylwetki postaci są w "Nocach i dniach" przedstawione
(zważywszy na kontrast charakterów) jako wzajemne dopełnienia.
Prawdopodobnie Bogumił nie mógłby żyć bez Barbary, ani ona bez
niego. Niechcicowie uzupełniają się wzajemnie, stanowią trwałe i
udane, mimo kryzysów, małżeństwo. Mądrość i rozwaga Bogumiła, jego
anielski charakter, spokój i opanowanie jest "wspomagane" przez
egoizm i nastrojowość Barbary. Dwie sprzeczne postawy, dopiero
połączone w jedną całość składają się na pełny obraz człowieka XX (i
nie tylko) wieku, którego cechą było, jest i będzie zawieranie w
sobie wielu walorów jak i słabostek tej nierozerwalnej całości,
której przykładem jest Bogumił i Barbara.







Autor: Nieznany

Ocena : 5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wiele jest serc ktore czekaja na ewangelie
Grzech jest trądem, który oszpeca człowieka i społeczeństwo
Wywiad Kruczka z Krąpcem; Bez Boga człowiek jest nikim
Ewolucjonizm a psychologia poznawcza czy człowiek jest maszyną
07 CZYM JEST CZŁOWIEK
Kim jest człowiek Ich Troje
Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest
Kim jest człowiek prof K Kaczanowski 2
KIM JEST CZŁOWIEK, JEŚLI NIE CZŁOWIEKIEM TYLKO Ich Troje
Jest powiedzenie “Wszyscy są ludźmi, ale nie każdy jest Człowiekiem!” A czym oni są
czlowiek jest tylko czlowiekiem
To człowiek człowiekowi najbardziej jest potrzebny do sz~02E
Balibar Étienne Co to jest polityka praw człowieka

więcej podobnych podstron