Wykłady Modele diagnozy resocjalizacyjnej


14.03.2008 r.
MODELE DIAGNOZY RESOCJALIZACYJNEJ
Diagnoza (z greckiego diagnosis  rozróżnianie, osądzanie) jest to rozpoznanie badanego
stanu rzeczy przez zaliczenie go do danego typu lub gatunku przez przyczynowe i
celowościowe wyjaśnienie tego stanu rzeczy, określenie jego fazy obecnej oraz
przewidywanego dalszego rozwoju (Zieliński, 1976)
Elementy diagnozy rozwiniętej:
diagnoza nozologiczna (typologiczna / kwalifikacyjna)
diagnoza genetyczna (przyczynowa / kauzalna)
diagnoza znaczenia
diagnoza fazy
diagnoza prognostyczna
struktura diagnozy rozwiniętej
diagnoza tu i teraz diagnoza przeszłości diagnoza przyszłości
 diagnoza stanu  diagnoza genetyczna  diagnoza prognostyczna
 diagnoza typologiczna
 diagnoza fazy
 diagnoza znaczenia
Przedmiot diagnozy resocjalizacyjnej (Pytka, 2008):
niezgodne z normą zachowania  podejście psychometryczne, oparte na koncepcji
uczenia się
antagonizm destruktywny  konflikt postaw i ról społecznych nasilony przez czynniki
biospołeczne i socjokulturowe
Model behawioralny (Pytka, 2008):
historia wzmacniania niewłaściwych zachowań
inżynieria behawioralna
istotny jest ilość i rodzaj wzmocnień, regularność, czas, okres życia
system punktowy
Model humanistyczny:
człowiek traktowany jest wielowymiarowo
jest niepowtarzalną jednostką
uwikłany jest w kontekst społeczno  kulturowy
1
Modele diagnozy psychologicznej dla resocjalizacji (Brzeziński, Sęk):
diagnoza różnicowa (objawowa, nozologiczna)
diagnoza funkcjonalna
diagnoza psychospołeczna i interakcyjna
Diagnoza nozologiczna:
wywodzi się z medycyny
polega na rozpoznawaniu objawów i ich klasyfikacji w odniesieniu do normy
Zalety:
wygodna, nie nakłada odpowiedzialności na efekty terapii
Wady:
przedmiotowe i mechanistyczne traktowanie klienta
brak precyzyjnego określenia normy
drugorzędna wobec diagnozy medycznej
ekstremalność myślenia
odpowiedzialność za problem spada na pacjenta
gabinetowa, brak kontekstu społecznego i sytuacyjnego
Model funkcjonalny przejściowy:
celem jest zbadanie funkcjonowania klienta w kontekście konstruktów osobowych
nieprzystosowanie jest funkcją wadliwie działającego systemu rodzinno  społecznego
problem polega na braku relacji z otoczeniem
Zalety:
umożliwia wykorzystanie w terapii
uwzględnia kontekst społeczny
poszukuje mocnych stron klienta
Wady:
nadal diagnoza gabinetowa
brak współpracy różnych specjalistów
Model psychospołeczny:
ekologiczny kontekst diagnozy nieprzystosowania
osoba jest odpowiedzialna za swój stan
stan ten jest niepożądany, przemijający
wszyscy członkowie społeczeństwa uczestniczą w jego likwidacji
diagnoza jest elastyczna, podmiotowa, podlega negocjacji
celem jest terapia
specjaliści współpracują ze sobą
Protodiagnoza kliniczna:
jest to pierwsze, wstępne rozpoznanie istniejącego stanu rzeczy
2
jest to proces poznawczy zachodzący w społeczeństwie, który ma na celu
wyodrębnienie tych którzy nie są w stanie poprawnie regulować własnych stosunków
z otoczeniem i którzy w wyniku tego rozpoznania trafiają do odpowiednich
specjalistów w celu uzyskania diagnozy i terapii (Brzeziński, 1995)
Społeczne mechanizmy protodiagnozy:
system społeczny dąży do równowagi i stabilizacji
system w toku rozwoju wymaga wysokiego poziomu tożsamości jego członków
wyodrębnienie antygrupy sprzyja większej identyfikacji z systemem  funkcja
selekcyjna i kreacyjna
Pełna diagnoza nieprzystosowania (A. Siemaszko, 1979):
siła i zakres generalizacji postawy nonkonformistycznej
siła motywacji do niewłaściwego zachowania
rachunek zysków i strat
subiektywne prawdopodobieństwo nagrody
wielkość oczekiwanej nagrody
świadomość konsekwencji
wielkość kary i stosunek do kary
obserwacja skutków przestępstw na innych
Mapa problemu (K. Ostrowska):
dokonanie analizy sytuacji problemowej, ustalenie częstotliwości, z kim, forma
zyski z popełnianego czynu
dokonanie analizy motywacyjnej  historia wzmocnień
dokonanie analizy rozwojowej  etap rozwoju i wpływ środowiska wychowawczego
dokonanie wglądu w siebie
ustalenie w jakim stopniu środowisko jest w stanie
3
28.03.2008 r.
STUDIUM IDNYWIDUALNEGO PRZYPADKU ASPEKTY
DIAGNOSTYCZNE I ELEMENTY PRACY Z INDYWIDUALNYM
PRZYPADKIEM
Historia metody:
ma znaczenie przy tworzeniu nowych teorii naukowych
charakteryzuje się dużą wnikliwością, zaangażowaniem badacza i twórczym
sposobem interpretowania danych
Rodzaje studium przypadku:
studium deskryptywne  diagnoza typologiczna, opis, zakwalifikowanie danego
zjawiska na podstawie długotrwałego kontaktu; analiza jest głównie jakościowa
studium eksperymentalne  prowadzenie przypadku, wprowadzenie interwencji i
sprawdzenie jej skuteczności
Twórcy metody:
Hipokrates i Galen  teorie temperamentów
Fechner  podstawowe prawa psychofizjologii
Ebbinghaus, Pawłow, Watson, Skinder  prawa uczenia się
Freud  teoria osobowości
Piaget  model inteligencji, rozwoju moralnego
Auria  mechanizmy funkcjonowania mózgu
Szuman  myślenie i twórczość dziecięca
Kaczmarek  rozwój mowy
I stadium II stadium
metoda indywidualnego przypadku
studium indywidualnego przypadku praca z indywidualnym przypadkiem
diagnoza case study interwencja case work
 anamneza  diagnoza społeczna  opracowanie planu  prowadzenie
 charakterystyka pracy przypadku
losów badanego  zawarcie kontraktu
4
Struktura studium indywidualnego przypadku:
I) Etap zbierania danych  anamneza przypadku oraz historia zaburzeń rozwojowych i
oddziaływań terapeutycznych
II) Etap budowania wyjaśnień  wykorzystanie teorii psychopedagogicznych do
wyodrębnienia przyczyn oraz przewidywania dalszego rozwoju
Struktura indywidualnego przypadku:
Identyfikacja problemu
Geneza i dynamika zjawiska
Znaczenie stwierdzonego symptomu dla funkcjonowania badanego
Prognoza negatywna i pozytywna
Propozycje rozwiązań
Wskazania dla pracy pedagogicznej
Zasada pracy z indywidualnym przypadkiem:
Zasada akceptacji
Zasada komunikacji
Zasada indywidualizacji
Zasada uczestnictwa
Zasada zaufania i poszanowania godności
Zasada systematyczności
Zasada kontekstu społecznego
Techniki wykorzystywane w studium indywidualnego przypadku:
obserwacja w trakcie spotkań z dzieckiem: obserwacje nauczycieli, rodziców
rozmowa  dialog z dzieckiem
wywiady środowiskowe w domu, w szkole
wywiad anamnestyczny
analiza dokumentów  wyniki badań lekarskich, psychologicznych
Argument za szczególną użytecznością studium w diagnozie resocjalizacyjnej:
wszechstronny opis osoby i zjawiska
diagnoza rozwinięta z uwzględnieniem stanu obecnego, przyczyn oraz prognozy
pozwala uchwycić zależności przyczynowo skutkowe
badamy przypadki trudne i skomplikowane
badanie odbywa się w kontekście sytuacji wychowawczych
diagnoza jest sporządzona na użytek interwencji lub terapii
diagnoza uwzględnia dynamikę zjawiska
Ograniczenia metody:
problem uogólniania
powtarzalność badań
subiektywizm
5
duże wymagania wobec badacza
pracochłonność i czasochłonność
Definicja kontraktu:
układ, umowa zawarta między stronami
ma zastosowanie wśród prawników, psychopatów, psychoterapeutów, pedagogów
Zawartość kontraktu:
czas na jaki obowiązuje
zakres zobowiązań jakie biorą na siebie strony
czas i miejsce i inne warunki w jakich działania mają być realizowane
konsekwencje realizacji lub jej braku
ustalenie kiedy nastąpi omówienie realizacji
6
04.04.2008 r.
KOMPETENCJE SPOAECZNE  ZARYS ZAGADNIEC
Kompetencje w znaczeniu ogólnym:
 własność osoby  odpowiedzialność  uprawnienie do działania
Zdolność do osobistej samorealizacji, jest podstawowym warunkiem wychowania oraz
rezultatem procesu uczenia się (Okoń, 1998)
Adaptacyjny potencjał podmiotu pozwalający mu na dostosowanie się do warunków
wyznaczonych przez charakter otoczenia; podstawowe komponenty to: wiedza oraz
umiejętności, nadrzędne wobec wiedzy (Encyklopedia pedagogiczna XXI w, 2003)
Rodzaje kompetencji w badaniach psychopedagogicznych:
kompetencje językowe (Chomsky, 1977)
kompetencje językowo  komunikacyjne (Kaczmarek, 2005 Grabias, 1991)
kompetencje merytoryczne (Gilman, za Guszczyk-Kołczyńska, 1992)
kompetencje emocjonalne (Matczak, 2000)
kompetencje osobiste i społeczne (Galeman, 1999)
Kompetencje społeczne  definicje:
Dobre panowanie nad emocjami w kontaktach z innymi i dokładne rozpoznawanie
sytuacji społecznych oraz sieci powiązań, bezkolizyjne utrzymywanie kontaktów z
innymi oraz wykorzystywanie tych umiejętności dla przewodzenia, negocjowania i
łagodzenia sporów w pracy zespołowej (Galeman, 1999)
Skuteczność w działaniu z ludzmi. Składa się na nuą trafność spostrzegania i
rozumienia sytuacji społecznych, zdolność do współpracy w toku interakcji, dążenie
do rozwiązywania problemów interpersonalnych i umiejętność ich rozwiązywania,
zwłaszcza umiejętność podtrzymywania kontaktu, negocjacji (Sęk, 1985)
Kompetencje społeczne  cechy wspólne definicji:
umiejętność adaptacji, dostosowywania się do społecznego kontekstu interakcji
umiejętność budowania więzi emocjonalnych
umiejętność efektywnego porozumiewania się z ludzmi (trafnego odbierania
komunikatów i nadawania ich)
umiejętność osiągania celów w relacjach interpersonalnych
Struktura kompetencji społecznych:
asertywność
gratyfikacja, wsparcie
komunikacja werbalna
komunikacja niewerbalna
empatia, współpraca i uwaga poświęcona innym
poznanie i rozwiązywanie problemów
7
autoprezentacja
zdolności w różnych sytuacjach i związkach
(M. Argvle 1994, A. Lazarus 1973)
Kompetencje w modelu Bar-Ona (1997):
1. Kompetencje intrapersonalne:
emocjonalna samoświadomość
asertywność
samoakceptacja i szacunek do własnej osoby
samoaktualizacja
niezależność
2. Kompetencje interpersonalne:
empatia
zdolność utrzymywania więzi interpersonalnych
odpowiedzialność społeczna
3. Kompetencje przystosowawcze:
zdolność rozwiązywania problemów
zdolność konfrontowania subiektywnych doświadczeń z rzeczywistością
giętkość przystosowania
4. Kompetencje związane z radzeniem sobie ze stresem:
tolerancja na stres
kontrola impulsów
5. Komponenty związane z ogólnym nastrojem:
poczucie szczęścia
optymizm
Terminy bliskoznaczne kompetencjom:
przystosowanie społeczne
zachowania przystosowawcze
umiejętności społeczne
uspołeczninie
Techniki badania kompetencji społecznych:
techniki obserwacyjne: Arkusz zachowania się ucznia (Markowska), CBI (Schaeffer)
techniki samoopisowe: kwestionariusz Jackowskiej, KKS (Matczak)
techniki sytuacyjne  naturalne i reżyserowane
techniki socjometryczne
Charakterystyka KKS:
służy do oceny kompetencji społecznych rozumianych jako nabyte umiejętności
warunkujące efektywność funkcjonowania człowieka w różnych syt. społecznych
daje wynik ogólny i trzy wyniki szczegółowe
składa się z 90 pozycji ocenianych na skali czteropunktowej
30 pozycji to pytania buforowe
8
rzetelność  wysokie wskazniki zgodności wewnętrznej
trafność  na podstawie analizy czynnikowej oraz porównań międzygrupowych
normy  stenowe dla młodzieży, studentów i dorosłych
Etiologia kompetencji społecznych:
aspekt doświadczenia gatunkowego wyrażający się w szczególnej wrażliwości i
podatności jaką przejawiają dzieci w zakresie uczenia się zachowań społecznych
potwierdzeniem w/w poglądów jest koncepcja przywiązania  dziecko bardzo długo
potrzebuje opieki rodziców, przywiązanie wiąże się z reakcjami emocjonalnymi
predyspozycje wrodzone, szczególnie temperament
trening społeczny z uwzględnieniem doznawanych sukcesów i porażek
Konsekwencje kompetencji społecznych w aktywności dzieci:
umiejętność wspólnej zabawy
respektowanie norm grupy rówieśniczej
radzenie sobie z sukcesami i porażkami
dostosowanie się do wymagań nauczyciela
popularność
niewielka liczba aktów agresji
empatia
odpowiedzialność społeczna
Konsekwencje niskich kompetencji społecznych:
problemy w relacjach partnerskich
brak wsparcia społecznego
niska wydajność pracy
zdrowie  neurotyzm, depresja, schizofrenia, przestępczość
Treningi kompetencji społecznych:
metoda klasyczna  modelowanie, odgrywanie ról, ocena, powtórzenia
inne metody laboratoryjne  treningi komunikacji niewerbalnej
metody edukacyjne  wykłady i dyskusje
kursy asertywności, praca nad samotnością, terapia małżeńska
9
11.05.2008 r.
BADANIE OSOBOWOŚCI W DIAGNOZIE RESOCJALIZACYJNEJ
Pojęcie osobowości:
konstrukt teoretyczny hipotetycznie wyjaśniający różnice między ludzmi w zakresie
typowych dla poszczególnych jednostek zachowań
odnosi się do zachowań (przede wszystkim społecznych), ich kierunku, spójności,
intensywności
Definicja osobowości:
jest to występujący u każdego człowieka zespół utrwalonych postaw i mechanizmów
przystosowawczych pozwalających mu utrzymać równowagę między wewnętrznym
stanem a otoczeniem
wyznacza indywidualny, niepowtarzalny styl życia
determinanty osobowości są złożone
Metody badania osobowości:
introspekcja
obserwacja
rozmowa kliniczna
testy projekcyjne
eksperyment laboratoryjny
testy osobowości
Introspekcja:
 patrzenie do wewnątrz słowna relacja o swoich przeżyciach
ograniczona do dorosłych osób sprawnych intelektualnie i językowo
opowiadanie o emocjach zniekształca je
Obserwacja kliniczna:
koncentracja na zachowaniu badanych
także frenologia  badanie kształtu czaszki
klasyfikacje temperamentu na podstawie wyglądu
wiele cech pozostaje poza zasięgiem badacza
stosowana jako metoda pomocnicza
Rozmowa kliniczna:
podstawowe założenie  osoba badana chce i potrafi rozmawiać
brak jest precyzyjnej struktury
subiektywna, zależna od talentów społecznych badacza
pozostaje jako zródło hipotez
10
Techniki projekcyjne:
ograniczenie w zakresie pomiaru cech osobowości
brak obiektywności, duża dowolność interpretacji wyników
silnie zakotwiczona w teoriach psychoanalitycznych
niska trafność i rzetelność
Eksperyment:
precyzyjny
kosztowny, wymagany jest personel, aparatura, odpowiednio wyposażone
pomieszczenie
trudny do zrealizowania
bada sztuczną rzeczywistość
Kwestionariusze osobowości:
wszyscy ludzie posiadają te same cechy, ale w różnym nasileniu
cechy są względnie stałe i można je mierzyć
badany posiada wiedzę o sobie i potrafi poprzez udzielenie prawdziwych odpowiedzi
scharakteryzować swoją osobowość
odpowiedzi są powiązane z prawdziwymi zachowaniami
Kwestionariusze pytań:
pytania określają obszar zainteresowań
odnoszą się do faktów lub postaw
próbują wykrywać stopień nasilenia badanej cechy
różna forma pytań
pytania dotyczą badanego obszaru bezpośrednio lub pośrednio
bardzo ważna jest instrukcja
Podstawy konstrukcji kwestionariuszy:
pojedyncze pytania nie mają znaczenia diagnostycznego
pytania nie są pogrupowane
różnorodność pytań
wprowadzenie pytań kontrolnych
pytania buforowe  nie są brane pod uwagę przy interpretacji
ilość pytań względna
Zalecenia konstrukcyjne:
język odpowiedni do poziomu odbiorcy
itemy formułuje się krótko, zwięzle, w postaci pytań prostych
kolejność pytań jest losowa
diagnostyczne pytania z kluczem P/F
powtarzanie pytań w różnej formie
ocena przez sędziów kompetentnych
badanie pilotażowe  minimum 370 osób
11
Warunki badania:
w instrukcji prośba o szczerość
zapewnienie, że nie ma złych i dobrych odpowiedzi
zapewnienie o dyskrecji
badanie w warunkach gwarantujących dyskrecję
yródła zniekształceń  osoba badana:
prawdomówność  motywacja, aby nie kłamać
samoocena, samoakceptacja
aprobata społeczna
tendencja do potakiwania
postawa prowokacyjna
umiejętność czytania ze zrozumieniem
yródła zniekształceń  pytania:
zbyt trudne
za dużo pytań i kategorii odpowiedzi
pytania drażliwe
monotonia pytań
MMPI  Wiscad:
Minnesocki Wielowymiarowy Inwentarz Osobowości
S.R. Hathaway, J.Ch. McKinley
inwentarz samopisu dla osób powyżej 18 r.ż.
550 pozycji ocenianych P/F
10 skal klinicznych  hipochondria, depresja, histeria, psychopatia, męskość 
kobiecość, paranoja, psychastenia, schizofrenia, mania społeczna, introwersja
cztery skale kontrolne  kłamstwa, niskiej częstości odpowiedzi, korekcyjna, ilość
znaków zapytania  nie wiem
czas badania około 60 minut
Adaptacja kulturowa  metody:
retranslacja  dostosowanie do języka
transkrypcja  maksymalna wierność oryginalnemu zapisowi
translacja  odejście od oryginału
trawestacja  duża dowolność
parafraza  nowy test na bazie starego
rekonstrukcja  nowy test na wzór starego
12
09.05.2008 r.
DIAGNOZA DO SPECYFICZNYCH ZABURZEC OSOBOWOŚCI
DSM-IV, ICD-10
ciężkie zaburzenia struktury charakteru i sposobu zachowania się, zazwyczaj
obejmujące kilka wymiarów osobowości i prawie zawsze związane z dostrzegalnymi
zaburzeniami funkcjonowania indywidualnego i społecznego
problemy te ujawniają się w okresie póznego dzieciństwa, trwają w okresie
młodzieńczym, nie przemijają w okresie dorastania
ważne jest stosowanie profilaktyki
nie są związane z uszkodzeniami mózgu, nie stwierdza się patologii w budowie
organizmu
nie są efektem stosowania substancji psychoaktywnych
nie są chorobą psychiczną (choroba ma swoją dynamikę, początki  np. stres, choroba
jest podatna na leczenie farmakologiczne, może przeminąć)
czasem są efektem nadmiaru, nasilenia cech
Kryteria diagnostyczne ogólne:
dotyczą wszystkich typów zaburzeń osobowości
wzorzec zaburzonych zachowań jest sztywny, nie podatny na modyfikacje
wzorzec obejmuje szeroki zakres sytuacji osobistych i społecznych, w każdej sytuacji
jest taki sam
wzorzec jest długotrwały
wzorzec całościowy, dotyczy całokształtu osobowości
dystres  złe samopoczucie, wiąże się z brakiem umiejętności
prawie zawsze występują symptomy nieprzystosowania społecznego
Kryteria diagnostyczne szczegółowe:
10 kryteriów
co najmniej 3 decydują o rozpoznaniu
problemy dotyczą trzech sfer:
o sfery poznawczej (osoba cierpi na deformacje poznawcze, nie widzi siebie w
sposób adekwatny)
o sfery emocji (afektywna  impulsywność, chłód uczuciowy, chwiejność
emocjonalna)
o sfery społecznej (brak satysfakcji z nawiązywanych kontaktów bądz nadmiar
kontaktów, dystans społeczny)
Osobowość paranoiczna:
nieufność, podejrzliwość
myśli prześladowcze
uważają, że są w centrum zainteresowania
myślenie ksobne  odnoszenie wszystkiego do siebie
13
skłonność do gniewu
skłonność do wybuchów zazdrości
czynniki etiologiczne  wieloczynnikowa, predyspozycje, typ układu, równowaga
między neurotransmiterami, modelowanie społeczne
stwarzanie nadmiernego kontaktu społecznego
Osobowość schizoidalna:
izolacja społeczna
skłonność do samotnictwa
nie potrafi nawiązywać bliskich relacji i nie dąży do tego
mechanizm spostrzegania zwrotnego  oziębłość emocjonalna
etiologia  zaburzenia równowaga między neurotransmiterami, słaby typ układu
nerwowego, zahamowanie w dzieciństwie, zaburzenie komunikacji w rodzinie, duży
dystans w stosunku do dziecka
Osobowość schizotypowa:
izolacja, podejrzliwość, dziwaczność, ekscentryczność
przestrzeganie rytuałów które wiążą się ze sposobem myślenia
uciekają w świat fantazji
żyją we własnym świecie
nadmierny lęk społeczny
etiologia  dystans do dziecka, jawne lub ukryte odrzucenie dziecka
Osobowość antyspołeczna:
łamanie norm
brak wyrzutów sumienia
impulsywność, skłonność do gniewu i agresji
skłonność do zachowań ryzykownych
poszukiwanie silnych bodzców
chłód w kontaktach interpersonalnych
czasem czerpie radość z tego, że kogoś rani
etiologia  nadpobudliwość psychoruchowa, błędy wychowawcze, odrzucenie
dziecka, akty przemocy fizycznej, patologia, postrzeganie drugiej osoby jako wroga
Osobowość borderline:
zmienność w sferze poznawczej i emocjonalnej
huśtawki nastroju, skrajne emocje
dystres  wewnętrzne cierpienie, zle jej samej ze sobą
sięganie po substancje psychoaktywne
Osobowość historioniczna:
egocentryzm
dramatyzowanie
mówi bardzo głośno
14
potrzebuje publiczności
manipuluje innymi
ma przekonanie, że wszystko przeżywa w sposób bardzo głęboki
skłonna do agresji, nie znosi krytyki i porównań
Osobowość narcystyczna:
uważa siebie za wyjątkową pod każdym względem
bardzo zazdrosna
zimna emocjonalnie, nigdy nie stworzy dobrego związku
okrutna w stosunku do innych
egoizm
postawa roszczeniowa
etiologia  nadopiekuńczość rodziców
Osobowość lękowa:
trudno jej nawiązać kontakty
lęk społeczny
pragnienie kontaktu ale nieumiejętność jego utrzymania
lęk jest spowodowany niską samooceną, uważa że na nic nie zasługuje
żyje w ciągłym napięciu
nie wierzy w siebie
etiologia  predyspozycje układu nerwowego, duża kapryśność dzieci, cierpiące na
lęki nocne, niepowodzenia szkolne, deficyty
Osobowość zależna:
potrzeba otrzymywania opieki
żyje w ciągłym lęku przed zerwaniem kontaktu
uległa, wysoka potrzeba aprobaty społecznej
brak wiary w siebie i zależność od innych
etiologia  nadopiekuńczość rodziców, problemy  choroba, niesamodzielność,
powtarzanie dziecku że samo sobie nie poradzi
Osobowość depresyjno kompulsywna:
planowanie
nadmierna sumienność
nie pozwala sobie na spontaniczność
duża kontrola w kontaktach z ludzmi, traktuje je formalnie
skrupulatność
skąpstwo, skłonność do zbieractwa
etiologia  nadmierna kontrola ze strony rodziców, wygórowane wymagania, przemoc
Krytyka systemu DSM-IV:
oparty na objawach
brak spójnej teorii
brak zespołów mieszanych
statyczność
brak kontekstu sytuacyjnego
brak dobrej techniki diagnostycznej
15


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wykład 8 Elementy diagnostyki technicznej
Wyklad Narkolepsja diagnostyka roznicowa
BO OL Wyklad Modele optymalizacji liniowej
wyklad 3 modele trendu
wykład 8 modele segmentowe
Wyklad2 3 Modele Wskazniki 1
diagnoza resocjalizacji(1)
Wykład 6 modele wielorównaniowe estymacja
wyklad 4 modele sezonowosci
WYKŁAD!!! METODY DIAGNOSTYCZNE STOSOWANE w NEUROCHIRURGI BARDZO DOBRE!!
Wyklad MODELE CIAGLE BIOL
diagnoza wyklad cz3
Wykład 6 Fakty i mity w diagnozie
wyklad 2 liniowe modele?cyzyjne
Wyklad 6 profilaktyka modele
diagnoza wyklad cz2
Diagnostyka laboratoryjna Wykład Moczowy

więcej podobnych podstron