197 15 (2)




B/197: I.Swann - Penetracja






Wstecz / Spis
Treści / Dalej
Rozdział piętnasty
Naturalny satelita nie może być pusty
Hipotezę, że Księżyc NIE jest tworem naturalnym postawiono po raz pierwszy w roku 1962 i, oczywiście, natychmiast zakwestionowano, jako opartą na fałszywych przesłankach". Rozpoczęto więc nową serię badań, ale ich rezultat był podobny.
Ostatecznie, dr Sean C. Solomon z MIT(Massachusetts Institute of Technology) doniósł (w czasopiśmie Astronautic z lutego 1962 roku), że badania sond księżycowych potwierdziły w wystarczającym stopniu naszą wiedzę na temat poła grawitacyjnego Księżyca, wskazując przerażającą możliwość, że Księżyc może być... pusty w środku."
Przerażającą? A to dlaczego?
W swojej książce Intelligent Life in the Universe (Inteligentne życie w kosmosie) z 1966 roku, wyjaśnił to nieżyjący już, znakomity astronom Carl Sagan.
Otóż według Sagana, który z pewnością wiedział o czym pisze, naturalny satelita Ziemi nie może być ciałem pustym w środku".
Mówiąc inaczej, pusty satelita nie może być satelitą naturalnym, może natomiast być satelitą sztucznym! Sztuczny" w tym przypadku oznacza: wykonany lub skonstruowany przez kogoś.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że decyzję wysłania człowieka na Księżyc poparto programem Apollo, który zaczęto realizować od roku 1961.
Oznacza to, że program ten opierał się na danych uzyskanych przed rokiem 1961.
W latach 1962
1963 rozważano jeszcze możliwość, że Księżyc jest albo pusty, albo zawiera ujemne maskony" dość dużych rozmiarów.
Ujemne maskony" to
jak się uważa
ogromne obszary wewnątrz Księżyca, w których znajduje się albo substancja o znacznie mniejszej gęstości niż reszta materii księżycowej, albo dziury o wiele większe niż najbardziej gigantyczne groty Ziemi.
Mówiąc wprost, wszystko wskazuje na to, że Sowieci i Amerykanie planując załogowe wyprawy na Księżyc, wiedzieli, że jest on globem wydrążonym w środku. Co więcej, to właśnie stąd WIEDZIANO, że NIE jest on satelitą naturalnego pochodzenia!
Jasne również było to, że obie superpotęgi świata zamierzają wykorzystać jaskinie księżycowe jaka naturalne obszary dla budowy baz.
A jednak ów plan" nie został zrealizowany. W tym miejscu należy zastanowić się nad pytaniem: DLACZEGO? Z pewnością projekt wyglądał na dość prosty, zważywszy wszystkie NORMALNE okoliczności.
Kolejne i o wiele bardziej dramatyczne potwierdzenie przypuszczenia, że Księżyc jest w środku pusty, pochodzi z listopada 1969 roku, kiedy to załoga Apolla 12 zgodnie z procedurą pozbyła się członu statku, który odbił się od powierzchni Księżyca.
Uderzenie spowodowało sztuczne trzęsienie powierzchni Księżyca.
Czuły sprzęt sejsmiczny, zainstalowany na jego powierzchni zanotował, że cały satelita drgał jak dzwon przez niemal godzinę.
Jak stwierdził jeden z naukowców nie należałoby na razie interpretować tego zjawiska".
Interpretacja mogła być bowiem jedna: Księżyc drgał jak dzwon i to dzwon w dużej mierze pusty w środku. I wcale nie za sprawą ujemnych maskonów".
Później przeprowadzono inne znaczące eksperymenty, aby ostatecznie rozstrzygnąć kwestię, czy Księżyc jest pusty, czy też nie.
Ich rezultatów, jak można się domyślać, niestety NIE ujawniono opinii publicznej.
Nie trzeba wcale intuicji, by z okruchów dostępnych informacji wyciągnąć wniosek, że Księżyc jest w środku pusty.
Fakt ten był oficjalnie znany co najmniej do późnych lat 50
tych.
Jak podkreślił Carl Sagan, jeśli naturalny satelita nie może być pusty, to Księżyc NIE jest satelitą naturalnym. Mimo że odkrycie to było dość zadziwiające i
jak się wydaje
nie można było sobie z nim poradzić, dwa supermocarstwa nadal dążyły do kolonizacji jaskiń Księżyca. Obecnie wiadomo, że istniały plany księżycowych baz i że zamierzano zainstalować w nich systemy ataku i obrony. Ten wspaniały plan kolonizacji Księżyca NIE wszedł jednak w życie. A ponieważ byłby on tańszy w realizacji, niż próby zbudowania podniebnego laboratorium, należy się zastanowić dlaczego tak się stało.
Powstrzymajmy na chwilę ciekawość, ale tylko po to, by nie wpaść w pułapkę zbyt uproszczonych spekulacji. Istnieją bowiem inne jeszcze anomalia, których omówienie pomoże nam uniknąć pobłądzenia w gąszczu domysłów. By się nimi zająć, musimy przede wszystkim przyjrzeć się teleskopom i zdjęciom o wysokiej rozdzielczości. Co uczynimy już w następnym rozdziale.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Mazowieckie Studia Humanistyczne r2000 t6 n1 2 s187 197
15 3
15
19733
Program wykładu Fizyka II 14 15
15 zabtechnŁódzkiego z

więcej podobnych podstron