017 19 (3)





B/017: A.Dubrow, W.Puszkin - Parapsychologia i współczesne przyrodoznawstwo







Wstecz / Spis
Treści / Dalej

"Możliwość istnienia przepowiadanych zjawisk będzie wydawać się fantazją,
dopóki zjawiska te nie zostaną bezpośrednio udowodnione"
N.A. Kozyriew
"Mechanika przyczynowa czy niesymetryczna". Leningrad. 1958. s 48
III.8. Możliwe mechanizmy przestrzenno-czasowych zjawisk psi
Hipotezy na temat możliwych mechanizmów zjawisk psi PT wydają się dziś nierealne i fantastyczne, ponieważ nie mamy niezawodnych sposobów ich eksperymentalnej weryfikacji. Dlatego też mają charakter prostych opisów, wywodów czy rozważań nie wspartych kontrolą w warunkach laboratoryjnych. Rozpatrzmy systematycznie możliwe tłumaczenia podstawowych rodzajów zjawisk psi PT.
Zjawisko, podczas którego fenomen psi opisuje wydarzenia przeszÅ‚e nosi nazwÄ™ retrokognicji. Retrokognicji oraz reinkarnacji zjawiskom, podczas których wspomina siÄ™ i relacjonuje wydarzenia bardziej odlegÅ‚ych czasów można dać nastÄ™pujÄ…ce wyjaÅ›nienie. Jest możliwe, że informacje o minionej sekwencji czasowej wydarzeÅ„ w życiu każdego osobnika i jego przodków zachowujÄ… siÄ™ w elementach strukturalnych pamiÄ™ci i przekazywane sÄ… dziedzicznie w szeregu pokoleÅ„ wraz z innymi cechami fenotypowymi i genotypowymi oraz mogÄ… zostać pobrane z tych struktur przy szczególnym sposobie dekodowania. Informacje te można umownie okreÅ›lić jako “przestrzenno-czasowÄ… pamięć pokoleÅ„" i jej znaczenie ewolucyjne jest być może zwiÄ…zane z pewnÄ… zdolnoÅ›ciÄ… mózgu czÅ‚owieka do odzwierciedlania obiektywnie istniejÄ…cej realnoÅ›ci otaczajÄ…cego Å›wiata, z tym, by doÅ›wiadczenie przystosowawcze pokoleÅ„ nie zostaÅ‚o zagubione, by byÅ‚o przechowane. Inne podejÅ›cie do przeszÅ‚ych zjawisk psi PT zostanie rozpatrzone poniżej, podczas opisu zjawisk prekognicji bÄ™dzie to podejÅ›cie wychodzÄ…ce z jednoÅ›ci wszystkich czasów.
Następna grupa zjawisk psi PT
jasnowidzenie opisana zostaÅ‚a w literaturze parapsychologicznej najszerzej. W przypadku jasnowidzenia (“momentalnej" obserwacji wydarzeÅ„) istnieje już zapewne inny mechanizm przekazywania informacji. Samo zjawisko jasnowidzenia zwiÄ…zane jest z tym, że fenomen psi odbiera i opisuje wydarzenia i zjawiska, które zachodzÄ… w danej chwili czasu w znacznym od niego oddaleniu
może ono przekraczać setki, a nawet tysiące kilometrów.
SÄ… dwie możliwoÅ›ci wytÅ‚umaczenia takiej zdolnoÅ›ci czÅ‚owieka: albo informacja o majÄ…cych miejsce wydarzeniach, zjawiskach, przedmiotach czy osobach utrwala siÄ™ w mózgu kogokolwiek spoÅ›ród bezpoÅ›rednich uczestników opisywanych wydarzeÅ„ i nastÄ™pnie jest spontanicznie przekazywana fenomenowi psi, “nastrojonemu" na odpowiedniÄ… noÅ›nÄ… falÄ™, albo wokół Ziemi istnieje szczególna warstwa można jÄ… okreÅ›lić jako psychosferÄ™, analogicznie do jonosfery do której podÅ‚Ä…cza siÄ™ znajdujÄ…cy siÄ™ w nadstanie fenomen psi, uzyskujÄ…cy w ten sposób informacjÄ™ o zachodzÄ…cych wydarzeniach.
Istnieją jednak szczególne przypadki zjawisk psi PT, podczas których fenomen psi opisuje odległe przedmioty nieożywione, istnieje też zjawisko psychometrii, gdy fenomen opowiada o uczestnikach wydarzeń i ich życiu na podstawie jakiegoś przedmiotu należącego do kogoś. Przypadki takie każą wątpić w istnienie opisanych powyżej mechanizmów przekazywania informacji podczas jasnowidzenia. Zjawisko to oraz zachodzące podczas niego procesy, sposób realizacji detekcji, rodzaj materii nośnika informacji
wszystko to czeka na właściwe wyjaśnienie, podobnie jak wiele innych zjawisk psi.
Nie mniej złożony jest trzeci rodzaj zjawisk psi
prekognicja albo proskopia. Jak wiadomo, proskopia związana jest z umiejętnością poszczególnych, wyjątkowo uzdolnionych fenomenów psi do tego, by znajdując się w nadstanie otrzymywali informacje z przyszłości i opisywali przyszłe wydarzenia w życiu osobniczym lub społecznym.
Na pierwszy rzut oka zjawiska takie są absolutnie niewytłumaczalne. Współczesny rozwój fizyki, biologii i medycyny pozwala jednak zbliżyć się do ich zrozumienia. Radziecki fizjolog Piotr Anochin np. zaproponował i uzasadnił teorię wyprzedzającego odbicia rzeczywistości. U podstaw tej teorii legły obserwacje eksperymentalne i fakty, wskazujące na zdolność żywych organizmów do przewidywania zmian w otaczającym środowisku oraz odpowiednich reakcji przystosowawczych w odpowiedzi na przyszłe zmiany parametrów zewnętrznych.
We współczesnej fizyce kwantowej również znane są opracowania i hipotezy, na których podstawie można sformułować mniej lub bardziej prawdopodobne wyjaśnienia zjawisk proskopii. Ponieważ jednak weryfikacja eksperymentalna tych hipotez nie zawsze jeszcze jest możliwa, ich wartość dowodowa może być kwestionowana.
Należy podkreślić, że chociaż dla większej przejrzystości klasyfikacji podzieliliśmy wszystkie zjawiska psi PT na trzy grupy, w istocie stanowią one jedną nierozdzielną całość i ich wytłumaczenie wymaga jednolitej teorii materialistycznej. Ukształtowane dziś poglądy, zawierające idee oparte na syntezie pojęć mistycznych z dziedziną mechaniki kwantowej, nie mogą raczej służyć właściwemu rozwojowi tej złożonej dziedziny wiedzy.
Znaczenie pytań i problemów związanych ze zjawiskami psi PT nie mieści się w ramach zwykłych zadań fizyki i chemii, wyrastających z codziennych doświadczeń.
Dla zrozumienia zjawisk psi niezbÄ™dne jest, jak już stwierdziliÅ›my powyżej, rozpatrzenie filozoficznych problemów współczesnoÅ›ci. WytÅ‚umaczenie przestrzenno-czasowych zjawisk psi wymaga kardynalnej rewizji istniejÄ…cych fundamentalnych pojęć zarówno czasu, jak i przestrzeni, bÄ™dÄ…cych podstawowymi kategoriami fizycznymi. Taki bieg postÄ™pu w rozwoju nauki znajduje zresztÄ… swe logiczne uzasadnienie w sÅ‚owach F. Engelsa, który pisaÅ‚, że “wraz z każdym stanowiÄ…cym epokÄ™ odkryciem, nawet w dziedzinie historii naturalnej, materializm nieuniknienie musi zmieniać swój ksztaÅ‚t".
Współczesna fizyka klasyczna wychodzi ze stworzonej przez A. Einsteina ogólnej teorii względności, w której geometrię istniejącej przestrzeni i czasu określa się w zależności od istnienia i ruchu obiektów kosmicznych
planet i skupisk gwiezdnych. Zgodnie z tÄ… teoriÄ…, geometria “czasoprzestrzeni" i pole grawitacyjne sÄ… nierozerwalnie zwiÄ…zane ze sobÄ… i tworzÄ… jednÄ… caÅ‚ość
niezmienną zakrzywioną przestrzeń Wszechświata.
Analiza zjawisk psi PT wykazuje niedostateczność takiego podejÅ›cia, gdyż przytoczone fakty dowodzÄ… możliwoÅ›ci lokalnej zmiany “czasoprzestrzeni" w wyniku jakichÅ› zÅ‚ożonych procesów, przebiegajÄ…cych w toku czynnoÅ›ci psychicznych. W przypadku sÅ‚usznoÅ›ci takiego zaÅ‚ożenia nieuniknienie powinniÅ›my postulować powstanie nowego rodzaju pola i materii, zwiÄ…zanego ze zmienionÄ… geometriÄ… tej “czasoprzestrzeni". TÄ™ myÅ›l trafnie ujÄ…Å‚ radziecki fizyk i filozof A.M. Mostiepanienko: “Należy uwzglÄ™dniać możliwość istnienia także innych przestrzenno-czasowych form i stosunków w mikro- i megaÅ›wiecie. Istnieje zapewne niewyczerpana rozmaitość nie tylko zjawisk, typów, zwiÄ…zków wzajemnych i prawidÅ‚owoÅ›ci materialnych, ale też form i stosunków przestrzenno-czasowych. Przy tym wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci każdej przestrzenno-czasowej formy sÄ… zapewne uwarunkowane jakimiÅ› wÅ‚asnymi fundamentalnymi rodzajami materii".15)
Realność zjawisk psi PT zachodzących podczas aktywności psychicznej oraz wielorakość ich form przestrzenno-czasowych dają podstawę do założenia istnienia nowych fundamentalnych rodzajów materii, umożliwiających ich przejawy. Bardziej szczegółowo o właściwościach tego zakładanego nowego rodzaju materii i pola będzie traktować rozdział, poświęcony zjawiskom psi energetyczno-polowym oraz siłowym.
Interpretacja omawianych zjawisk psi PT jest tak złożona, że dla ich jednoznacznego rozwiązania nawet w fizyce współczesnej, tak przebogatej w hipotezy, nie zawsze udaje się znaleźć będące do przyjęcia wytłumaczenie. Niektóre z możliwych wyjaśnień przytoczymy poniżej, zastrzegając się. że hipotezy te są dyskutowane już od dawna.
Na przykÅ‚ad dla wytÅ‚umaczenia proskopii można skorzystać z hipotezy niemieckiego uczonego Hermanna Minkowskiego. Opracowany przez niego przestrzenno-czasowy model Å›wiata zakÅ‚ada istnienie czasoprzestrzeni czterowymiarowej jako jednolitej realnoÅ›ci, w której różne zjawiska, wydarzenia, procesy, w tym losy ludzkie sÄ… zadane przez okreÅ›lonÄ… liniÄ™ geometrycznÄ…. Linia ta, nazywana “liniÄ… Å›wiatowÄ…", stanowi np. ciÄ…gÅ‚y Å‚aÅ„cuch wydarzeÅ„ w życiu każdego czÅ‚owieka. W taki sposób w “Å›wiecie Minkowskiego" wszystkie wydarzenia majÄ… charakter z góry Å›ciÅ›le zdeterminowany.
OpierajÄ…c siÄ™ na tej hipotezie można zaÅ‚ożyć, że fenomen psi, obdarzony dziÄ™ki szczególnym cechom zdolnoÅ›ciÄ… do proskopii. potrafi w specyficzny sposób ..wkraczać" do “Å›wiata Minkowskiego" i otrzymywać z niego odpowiednie informacje o przyszÅ‚oÅ›ci.
OczywiÅ›cie, w naszym wieku racjonalizmu i pragmatyzmu trudno jest z miejsca zgodzić siÄ™ z takim potraktowaniem zÅ‚ożonego życia spoÅ‚ecznego ludzi oraz z determinizmem, jaki z góry przypisuje siÄ™ wydarzeniom i procesom w czterowymiarowej “czasoprzestrzeni" Minkowskiego. Wymowny tu byÅ‚by taki przykÅ‚ad: w zależnoÅ›ci od swego życzenia, a nie wyroków losu, nasz czytelnik może kontynuować lekturÄ™ tej książki albo jej zaprzestać. Wobec tego dane wydarzenie (czytanie książki) nie pozostaje raczej w Å›cisÅ‚ym zwiÄ…zku z Å‚aÅ„cuchem wydarzeÅ„, odwzorowanych w linii Å›wiatowej czytelnika.
Nadzwyczaj interesującej analizy niektórych zjawisk psi (prekognicji, telepatii i in.) na podstawie zasad fizyki współczesnej dokonała znana uczona, prof. fizyki teoretycznej Jelizawieta A. Rauszer. Uznanie realności prekognicji oraz jej opis z punktu widzenia fizyki klasycznej są utrudnione przez to, że w takim przypadku trzeba dopuścić zamykanie się czasu w światowych liniach przestrzeni Minkowskiego, powstawanie szczególnych pętli zamkniętych. Prof. Rauszer wykazuje w swej pracy, że trudność ta jest do pokonania, jeżeli podejść do rozpatrzenia całego problemu z punktu widzenia przestrzeni wielowymiarowej, w której odbywa się prekognicja. A więc zamiast przestrzeni 4-wymiarowej Minkowskiego należy wprowadzić przestrzeń 8-wymiarową, zawierającą realne trzy składniki przestrzenne i jeden czasowy oraz analogiczne do nich cztery składniki wyobrażane. W takiej przestrzeni wielowymiarowej nie będzie zamkniętych czasowych pętli linii światowych.
Teoretyczny model prekognicji rozwiniÄ™ty przez J.A. Rauszer nie jest zwiÄ…zany z żadnym energetycznym przenoszeniem informacji, ale naocznie, na podstawie praw fizyki i logiki matematycznej wykazuje, że oddalone w czasie wydarzenia w przestrzeni 4-wymiarowej, niewidoczne dla znajdujÄ…cego siÄ™ w niej obserwatora, w przestrzeni 8-wymiarowej okazujÄ… siÄ™ nie odlegÅ‚e, lecz bliskie, stÄ…d też Å‚atwe do obserwowania. Tak wiÄ™c fenomen psi dziÄ™ki swej niezwykÅ‚ej aktywnoÅ›ci psychicznej “wkracza" w przestrzeÅ„ wielowymiarowÄ…, uzyskujÄ…c tym samym na wÅ‚asne życzenie możność otrzymania informacji i przeszÅ‚oÅ›ci, teraźniejszoÅ›ci lub przyszÅ‚oÅ›ci.
Jak widzimy, opracowany model potwierdza naszą wcześniejszą tezę, iż człowiek w wyniku swej niezwykłej aktywności psychicznej zdolny jest do czynnego oddziaływania wzajemnego z czasem i przestrzenią.
Jednak z tego, co zostało tu powiedziane o modelu rozwiniętym przez J.A. Rauszer, a dającym fizyczne wyjaśnienie prekognicji, nie należy wyciągać wniosku, że przestrzeń i czas w ogóle nie są obiektywną realnością, będąc li tylko kategoriami myślowymi, pojęciami stwarzanymi przez człowieka dla ułatwienia logicznego rozpatrywania otaczającego nas fizycznego świata.
W swoim czasie poglÄ…d taki wyraziÅ‚ znany fizyk Arthur Stanley Eddington, który powiedziaÅ‚: “Czas jest myÅ›lowÄ… konstantÄ… naszej osobniczej Å›wiadomoÅ›ci". W istocie, podczas aktywnoÅ›ci ps\chicznej czÅ‚owieka zachodzÄ… zÅ‚ożone procesy, w toku których mózg operuje po prostu treÅ›ciami innego rzÄ™du, majÄ…cymi swój realny czas i przestrzeÅ„, innÄ… wielowymiarowÄ… “czasoprzestrzeÅ„", z niezwykÅ‚Ä… dla nas metrykÄ… i topologiÄ…. Na tym wÅ‚aÅ›nie polega istota wszystkich obserwowanych zjawisk psi i w tym tkwi podstawowa trudność ich poznania metodami fizyki klasycznej. Dlatego dla badania zjawisk psi należy stworzyć odrÄ™bnÄ… metodologiÄ™ badaÅ„, wÅ‚asne, specyficzne podejÅ›cie do problemu, odrÄ™bny aparat logiczno-matematyczny dla opisu tych zjawisk, na co zwracaÅ‚o już uwagÄ™ szereg wybitnych uczonych, badajÄ…cych z różnych pozycji problem aktywnoÅ›ci psychicznej czÅ‚owieka. Z powyższego wynika, że problem mnogoÅ›ci czasów i przestrzeni, symetrycznoÅ›ci Å›wiata dotyczy nie tylko bezbrzeżnych galaktyk czy Å›wiata czÄ…stek elementarnych, lecz również psychiki czÅ‚owieka, która Å‚Ä…czy w sobie jednoczeÅ›nie niezwykÅ‚e wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci tych dwóch tak różnych Å›wiatów, stojÄ…cych u źródeÅ‚ wszechÅ›wiata, i jest żywym ich ucieleÅ›nieniem. Tym wÅ‚aÅ›nie żywa materia różni siÄ™ od nieżywej, albowiem w żadnym z ciaÅ‚ materialnych nie przeplatajÄ… siÄ™ w tak zadziwiajÄ…cy sposób cechy mikro- i makro-kosmosu, jak w żywym organizmie, i nigdzie nie przejawiajÄ… siÄ™ one tak wyraźnie, jak w aktywnoÅ›ci psychicznej czÅ‚owieka.
Do wyjaśnienia zjawisk psi PT można podchodzić również z innej strony. Tak więc, nie wywołuje wątpliwości ścisły związek podstawowych grup czasu
przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, ponieważ uporządkowanie liniowe, w którym przyszłość następuje po teraźniejszości, jest jedną z fundamentalnych właściwości czasu realnego. Jednocześnie ogólna teoria względności leżąca u podstaw współczesnego pojmowania czasu i przestrzeni dopuszcza możliwość zamykania linii światowych, a więc uznaje istnienie czasu cyklicznego, w którym przeszłość, teraźniejszość i przyszłość połączone są jak pierścień
takie właśnie modele zaproponowali de Sitter, Godeł i inni.
Hipotezy te zakÅ‚adajÄ… możliwość “wkroczenia" fenomena psi, dziÄ™ki szczególnej aktywnoÅ›ci jego mózgu, do jednej z takich zamkniÄ™tych linii i otrzymania odpowiedniej informacji. Różni uczeni zaproponowali także inne bardzo interesujÄ…ce hipotezy tÅ‚umaczÄ…ce zjawiska psi PT. Część z nich zostaÅ‚a szczegółowo opisana w zbiorowych pracach parapsychologicznych.
Jedną z takich hipotez wysunął dr W. Tiller. Oparta ona została na postulacie, iż dodatniej czasoprzestrzeni naszego świata powinna odpowiadać pewna czasoprzestrzeń ujemna. Między obydwiema istnieje szczególna symetria stosunków, tak że obydwie znajdują się w pewnej relacji wzajemnej. Cząstki czasoprzestrzeni dodatniej poruszają się z prędkością nie przekraczającą prędkości światła, gdy cząstki czasoprzestrzeni ujemnej mają prędkość nadświetlną, będąc zbudowane z ładunków magnetycznych o ujemnej masie i energii. Cząstki te są symetrycznym odwzorowaniem cząstek elektrycznych o dodatniej masie i energii w naszej czasoprzestrzeni dodatniej.
Zgodnie z przewidywaniami mechaniki kwantowej, każda cząstka w czasoprzestrzeni dodatniej jest energetycznie związana z odpowiednią cząstką w czasoprzestrzeni ujemnej. Przy tym szkielet dodatni i szkielet ujemny wzajemnie się przenikają, zajmując tę samą przestrzeń, aczkolwiek mają różne poziomy częstotliwościowe, o różnicy rzędu 1010.
Powyższy charakter zwiÄ…zku umożliwia też wÅ‚aÅ›nie, zdaniem autora, wytÅ‚umaczenie przebiegu zjawisk psi takich, jak “widzenie na odlegÅ‚ość", materializacja-dematerializacja oraz m.in. prekognicja, ponieważ przyszÅ‚ość współistnieje z teraźniejszoÅ›ciÄ…, ale na różnych poziomach stanu materii we wszechÅ›wiecie.
Postulowanie tak różnych pod wzglÄ™dem wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci fizycznych kategorii zmusza jednak autora do zaproponowania trzeciego hipotetycznego rodzaju materii (daltronu), o naturze ani elektrycznej, ani magnetycznej, dla wytÅ‚umaczenia możliwoÅ›ci przechodzenia w siebie wzajemnie czÄ…stek “ujemnych" i “dodatnich", tak różnych co do prÄ™dkoÅ›ci i czÄ™stotliwoÅ›ci.
Omawiamy tak szczegółowo tę hipotezę, ponieważ zawiera ona cechy właściwe większości prac badających zjawiska psi. Autorzy tych prac dochodzą do następujących wniosków: podczas aktywności psychicznej w nadstanie a) zachodzą przestrzenno-czasowe transformacje z sieci szkieletowej dodatniej do sieci ujemnej, b) powstają cząstki nowej substancji zdolnej do poruszania się z prędkością nadświetlną, posiadająca masę i energię ujemną lub nawet zerową.
W najpełniejszej postaci pragnienie powiązania zjawisk psi z zasadami mechaniki kwantowej znalazło wyraz w pracach fizyków nad problemami: przyczynowości, zmiany w roli obserwacji, ukrytych zmiennych oraz innymi aspektami teorii kwantowej, które znajdują zastosowanie dla wytłumaczenia zjawisk psi.
Na ile płodne może być zastosowanie fizyki kwantowej, dowodzi następujący przykład. Rozpatrując takie zjawisko jak projekcja astralna (out-of-the-body projection) z punktu widzenia metod nowych w elektrodynamice kwantowej, rozwiniętej przez Richarda Phillipsa Feinmana i można stwierdzić wyjątkowo owocne zastosowanie jego idei do analizy i wytłumaczenia zjawisk psi PT.
Jak wiadomo, hipoteza Feinmana rozpatruje zmianę w mikroprocesach podstawowej właściwości topologicznej liniowego uporządkowania czasu. Logicznym wnioskiem z tego uporządkowania będzie dopuszczenie możliwości jednoczesnego, w tej samej chwili, znajdowania się elektronu w dwóch miejscach naraz. Omawiane zjawiska psi PT typu teleportacji czy projekcji astralnej czynią hipotezę Feinmana wielce prawdopodobną w zastosowaniu do złożonych zjawisk aktywności psychicznej. Z drugiej strony, powstaje uzasadnienie dla rozumienia tych zjawisk na poziomie makrokwantowym.
Widzimy więc, że wytłumaczenie zjawisk psi PT wymaga zupełnie innych poglądów na właściwości fundamentalnych kategorii fizycznych przestrzeni i czasu niż istniejące obecnie. Utrudnia to oczywiście właściwe materialistyczno-dialektyczne zrozumienie ich podstawy naukowej, ponieważ w nauce współczesnej zagadnienie to zostało postawione, ale nie rozwiązane.
Logika każe wyciÄ…gnąć z powyższego dwa wnioski: po pierwsze, gÅ‚Ä™bokie materialistyczne wytÅ‚umaczenie istoty zjawisk psi PT, powstajÄ…cych podczas aktywnoÅ›ci psychicznej jest możliwe, ale wymaga zmiany w fizyce samej struktury “czasoprzestrzeni", dogÅ‚Ä™bnego poznania jej istoty ontologicznej i gnoseologicznej; po drugie, z przytoczonej analizy zjawisk psi PT wynika, że egzemplifikujÄ… one swoiste poÅ‚Ä…czenie wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci ..czasoprzestrzeni" mikro- i makroukÅ‚adów, których istnienie zakÅ‚ada siÄ™ w czÄ…stkach elementarnych oraz w przestrzeni kosmicznej. Taka unikalna wÅ‚aÅ›ciwość zjawisk psi PT zasÅ‚uguje na bacznÄ… uwagÄ™ uczonych, ponieważ daje badaczom przyrody szansÄ™ przenikniÄ™cia tajemnic psychiki czÅ‚owieka, żywej materii i wszechÅ›wiata.
Wobec takiej niezwykłej struktury zjawisk psi trudno o ich wyczerpującą interpretację. Wymaga ona wprowadzenia zupełnie nowych metod i pojęć matematycznych, wyjaśniających złożoną strukturę zjawisk psi, które cechuje połączenie pozornie sprzecznych właściwości makro- i mikroświata, a więc właściwości należących jednocześnie do skali kosmicznej i kwantowej.
Należy stwierdzić, że tę złożoność problemu niektórzy idealistycznie nastawieni uczeni wykorzystują, by do tłumaczenia zjawisk psi P1 wprowadzić pierwiastek okultystyczny, mistyczny. Nie-uprzedzony czytelnik bez szczególnego trudu dojrzy, że chodzi tu jedynie o przyszłe nowe zbadanie fizyczne istoty procesów psychicznych, o nowy etap rozwoju światowej nauki o mózgu, nie zaś o wierzenia i szamaństwo, mistycyzm i idealizm.
Istotne jest przy tym stwierdzenie, że procesy psychiczne w ogóle i aktywność psychiczna w szczególnoÅ›ci odsÅ‚aniajÄ… fantastyczne sprzężenie wielorakich przestrzenno-czasowych form przejawiania siÄ™ materii, badanych przez fizykÄ™ klasycznÄ…, kwantowÄ… i relatywistycznÄ…. La nadzwyczajna zÅ‚ożoność i swoistość zjawisk psi PT oraz szczególna geometria ich przestrzeni może mieć tylko jedno wytÅ‚umaczenie, a mianowicie, że sÄ… one formami przejawiania siÄ™ szczególnych rodzajów materii i pól. Ten wniosek jest caÅ‚kowicie zgodny z podstawowa dialektyczna zasadÄ… niewyczerpalnoÅ›ci materii. “Niewyczerpalność (materii) zakÅ‚ada, ze na Å›wiecie istnieje niezliczona rozmaitość charakteryzujÄ…cych siÄ™ różnÄ… jakoÅ›ciÄ… zjawisk, postaci materii, form ruchu, typów zwiÄ…zków wzajemnych i prawidÅ‚owoÅ›ci... Wynika z tego, że nawet stosunki przestrzenno-czasowe, uwarunkowane przez zjawiska i prawidÅ‚owoÅ›ci o szczególnie fundamentalnym znaczeniu, winny być rozmaite".
Przytoczyliśmy tak szeroko wypowiedź znanego radzieckiego filozofa A.W. Mostiepamenki po to. by podkreślić jeszcze jedną specyficzna cechę zjawisk psi PT. Istnienie tych zjawisk w momencie szczególnej aktywności psychicznej człowieka otwiera przed badaczami możliwość zbadania zjawisk przebiegających równocześnie w dwóch, rożnych w swych właściwościach metryczno-topologicznych, formach przestrzenno-czasowych. Realności tych form dowodzą takie zjawiska psi PT jak proskopia, jasnowidzenie czy projekcja astralna. Badanie tych zjawisk otwiera nowe szansę poznania swoistych procesów oddziaływania, transformacji i zgodności różnych przestrzenno-czasowych form ruchu materii.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
TI 99 08 19 B M pl(1)
19 Nauka o mózgu
[W] Badania Operacyjne Zagadnienia transportowe (2009 04 19)
017 10 (2)
0 19 431547 9 i
34 (19)
0 19 431547 9 l
Mała konstytucja z 19 lutego 1947 roku

więcej podobnych podstron