Kwatera Hitlera

We wrześniu 1940 do prac budowlanych przystąpiła wyspecjalizowana w budowie
umocnień obronnych Organizacja Todt. Budowa posuwała się w szybkim tempie.
Pierwszą część ukończono w czerwcu 1941 r. Od tej chwili przebywał tu Hitler i
naczelne dowództwo. Rozbudowa trwała bez przerwy do 1943 r. Później tempo prac
osłabło ale kontynuowano je do ostatnich dni istnienia kwatery. Obiekt nazwano
Wolfschanze (Wilczy Szaniec). Zajmował on obszar o zarysie prostokąta, przez
środek którego przechodziła linia kolejowa (doprowadzono do niej specjalną
bocznicę) i szosa. Znajdowało się tu około 80-ciu budowli w tym około 50
bunkrów. Ich dokładna liczba i przeznaczenie jest ze względu na późniejsze
zniszczenia trudna do ustalenia. Większość bunkrów znajdowała się po północnej
stronie linii kolejowej. Tam też miał znajdować się bunkier Hitlera. Był to
obiekt o żelbetonowych ścianach i grubym na ponad 8 metrów żelbetonowym dachu.
Przypuszcza się, że posiadał kilkupiętrowe podziemia być może połączone
tunelami z sąsiednimi bunkrami.
Obszar kwatery był silnie strzeżony. Całość podzielono na trzy strefy. W
pierwszej najważniejszej znajdowały się bunkry Hitlera, Keitla i Bormanna oraz
budynki towarzyszące. Obowiązywały tu często zmieniane przepustki, które
skrupulatnie sprawdzano nawet najbardziej znanym osobom. W drugiej strefie
mieściły się budynki sztabu, komendantura, biura, centrale łączności, kwatery,
kasyna i inne. Do wejścia do niej upoważniały specjalne ale rzadziej zmieniane
przepustki. W najłatwiej dostępnej trzeciej strefie znajdowały się budynki
gospodarcze i bunkry obrony przeciwlotniczej i terytorialnej. Tutaj
obowiązywały przepustki stałe. Od zewnątrz teren kwatery był ogrodzony
zasiekami z drutu kolczastego, za którym ciągnęły się pola minowe. Za nimi były
rozstawione wieże strażnicze, pomiędzy którymi stale chodziły patrole. O
prawdziwym przeznaczeniu tajemniczych obiektów w Gierłoży nie wiedział nikt,
okoliczna ludność sądziła, że buduje się tam duże zakłady chemiczne.
20-go lipca 1944 w kwaterze miał miejsce nieudany zamach na Hitlera. Bombę z
opóźnionym zapłonem przywiózł przybyły na naradę z Berlina pułkownik Claus von
Stauffenberg. Eksplozja nie zabiła jednak Hitlera. Doznał on tylko niewielkich
obrażeń i był w stanie jeszcze tego samego dnia przyjąć przybyłego z wizytą
Mussoliniego.
W sierpniu 1944 r. kiedy Armia Czerwona zbliżała się do granic Prus Wschodnich
rozpoczęto stopniową ewakuację kwatery przygotowującą ja jednocześnie do roli
punktu dowodzenia w niemieckim systemie obrony Prus Wschodnich. 20-listopada
1944 r. Hitler opuścił Wilczy Szaniec na zawsze. W kwaterze ulokował się sztab
czwartej armii niemieckiej. W styczniu 1945 r. Niemcy wycofali się z kwatery
bez walki wysadzając ją uprzednio w powietrze. Wkraczające oddziały radzieckie
dokonały wstępnego rozminowania ruin. Pełne rozminowanie terenu przeprowadzono
dopiero w latach 1952-55 likwidując prawie 50.000 min. Od tej pory Gierłoż
stała się obiektem turystycznym jednym z najliczniej odwiedzanym na Mazurach.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
06 Rozdział II Kwaterniony
Prezent urodzinowy dla Hitlera
dno kwatery Layout2
Narrator bohater wobec doświadczeń w hitlerowskich oboza~A89
04 Hitlerowcy wobec kontroli urodzin w Polsce
Kościół wobec hitleryzmu fakty
Wojenna prawda Hitlera
jak hitler walczyl ze sztuka zdegenerowana
Co łączy żydów i hitleryzm
05 Fundusze Hitlera i NSDAP

więcej podobnych podstron