B/013-R17 R.A.Monroe - Dalekie Podróże
Wstecz
/ Spis Treści / Dalej
PROLOG
Wydaje się, że są dwa sposoby zrobienia tej samej rzeczy: łatwy i trudny. Gdy
mamy możliwość wyboru, zawsze wybieramy ten łatwy sposób, gdyż umożliwia on
większą wydajność, oszczędza czas i energię. Jeżeli jednak coś przychodzi nam
zbyt łatwo, niektórym z nas wydaje się, że na to nie zasłużyli. Gdy nie zdobywamy
danej rzeczy w trudzie, pracowicie krocząc drogą prób i błędów, często mamy
wrażenie jakiegoś niedosytu. No bo jeśli osiąga się coś tak łatwo, z pewnością
nie jest to wartościowe. A może nawet robienie tego jest grzechem?
Jednak po pewnym czasie ten łatwiejszy sposób staje się sposobem powszechnie
stosowanym
i zapominamy o starych metodach. Jeśli mieszkasz w jakiejś okolicy
od dawna i pamiętasz czasy, gdy nie było tam autostrad oraz dróg szybkiego ruchu,
to jadÄ…c pewnego dnia do miasta, wybierz starÄ…, dobrze ci znanÄ… szosÄ™. Zobaczysz,
że będziesz miał jej dość już po tym jednym razie. Hamowanie na skrzyżowaniach,
zupełny chaos, wzrastające zdenerwowanie
wszystko to znacznie przyćmi sentyment,
jakim darzyłeś tę starą drogę. Masz jej dosyć od samego początku i z uczuciem
ulgi wjedziesz na autostradÄ™.
A teraz rozważmy taki problem: przypuśćmy, że spotkałeś kogoś, kto nigdy nie
jechał autostradą
człowiek ten przez całe życie korzystał wyłącznie z dróg
lokalnych. Jednakże wie o nowoczesnych autostradach.
Być może widział z daleka jedną z nich, słyszał ryk pędzących po niej pojazdów
lub nawet doleciał do niego zapach spalin. Jest gotów podać wiele powodów, dla
których nie jeździ i nie zamierza jeździć autostradą: nie jest mu to potrzebne,
jest zadowolony z dróg lokalnych; po autostradzie jeździ się zbyt szybko, a
więc nie jest tam bezpiecznie; gdy znajdziesz się na autostradzie, nie możesz
jechać tak jak chcesz, musisz się dostosować do innych; wokół sami nieznajomi
jadący z różnych stron, nie spotkasz tam nikogo, komu mógłbyś zaufać; twój samochód
nie jest w najlepszym stanie, może się zepsuć
utkniesz w jakimÅ› odludnym miejscu,
którego nazwy nawet nie znasz, i nikt nie udzieli ci pomocy. Może kiedyś, w
przyszłości, pojedziesz autostradą, ale nie teraz.
Przypuśćmy, że zobaczyłeś zarządzenie Biura Budowy Dróg dotyczące likwidacji
pewnej starej szosy. Jej dotychczasowi użytkownicy chcąc nie chcąc, będą musieli
zacząć korzystać z autostrady. Co wówczas zrobisz? Co byś wówczas zrobił? Nic?
Załóżmy, że jednym z “opornych", którzy nie lubiÄ… zmian, jest twój stary,
dobry przyjaciel. Co wtedy? Zna on wprawdzie to zarządzenie, ale nie chce przyjąć
tego do wiadomości. Widzi, że przyjechali już robotnicy i przygotowują się do
pracy, lecz ignoruje ich obecność. Domyślasz się więc, jakiego dozna wstrząsu,
gdy stara droga przestanie istnieć i gdy wniosą go wrzeszczącego i wierzgającego
na autostradÄ™.
Postanawiasz coś zrobić, cokolwiek. Podjąłeś już decyzję, lecz mijają tygodnie,
miesiÄ…ce, lata
i nie robisz nic. Winna temu jest twoja inercja. Znasz jej
powód: nie wiesz, jak to zrobić. Nie wiesz, jak opisać autostradę, używając
terminów odnoszących się do ruchu lokalnego. A twój przyjaciel zna tylko drogi
lokalne. W końcu ktoś inny powie mu to, co ty powinieneś był mu wyjaśnić.
Po jakimś czasie zaczynasz rozumieć. Okazuje się to dziecinnie proste. Zarówno
ty jak i twój przyjaciel cierpicie na tę samą chorobę, chociaż w każdym przypadku
jej przyczyna jest inna. Ta choroba
to inercja.
W czasach kolei żelaznej i parowozów, lokomotywa mogła ciągnąć tylko cztery
do pięciu wagonów, bo gdy doczepiono ich więcej, koła napędowe lokomotywy ślizgały
się, nie pozwalając jej ruszyć. Inercja. Wówczas pewien inteligentny młody człowiek
wynalazł sprzęgacz ślizgowy, dzięki któremu lokomotywa ruszając nie musi. od
razu ciągnąć wszystkich doczepionych wagonów, lecz pokonuje bezwładność każdego
z nich z osobna. Spytajcie konduktora pociągu towarowego liczącego sto wagonów,
jak by się jechało w kabinie hamulcowego, znajdującej się na końcu składu pociągu,
gdyby maszynista był pijany. Prędkość zmieniałaby się skokami od O do 45 km/godz.
W przypadku samochodów sytuacja jest podobna. Aby łatwiej było pokonać bezwładność,
stosuje się w nich przekładnię
dużą przy małych obrotach. Po osiągnięciu prędkości
podróżnej napęd potrzebny jest już tylko po to, by równoważyć opór powietrza
i tarcie kół o podłoże
wielkości stosunkowo niewielkie. Przykładem innego
rozwiązania jest katapulta zainstalowana na lotniskowcu. Pokonuje ona siłę bezwładności
szybko, lecz niezbyt Å‚agodnie.
Karabin jest urządzeniem pokonującym bezwładność pocisku.
Nasuwa się jednak wątpliwość, czy odpowiednio zmodyfikowana metoda katapultowania
lub wystrzeliwania pojazdu do pełnej prędkości obowiązującej na autostradzie,
nie będzie bulwersowała i budziła sprzeciwu, nawet gdyby odpowiadała standardom
przyjętym w ruchu lokalnym. Za ilustrację niech posłuży poniższy przykład. ...
ach, nie mogę sobie z tym poradzić! Ale musi być jakiś sposób, żeby to zrobić.
(Emocja, złość, nad którą nie panujesz, pochłania bardzo dużo twej energii.
Jest to typowo ludzka reakcja.)
Znaleźć na to jakiś sposób... no bo nie można winić rzeczy za to, że jest taka
a nie inna. Kopnąłeś kamień, który leżał na drodze, i zraniłeś się w palec.
Dlaczego złościsz się na kamień? Nie należy złościć się na kamień za to, że
znalazł się akurat na twej drodze, ani za to, że jest twardszy od twojego palca.
No a teraz zobacz, czy potrafisz to zastosować w praktyce.
(Skupienie uwagi, świadomości, bez zmiany kierunku, bez odchylenia
jako
człowiek nie dysponujesz równie potężną energią, którą mógłbyś się posłużyć.
Użyj swej świadomości tak, jak posługujesz się soczewką, która skupia i kieruje
energię zwaną przez ciebie światłem.)
Za każdym razem, gdy słyszę podobne słowa, uświadamiam sobie, jak daleka jest
jeszcze przede mnÄ… droga.
(Bardzo dobrze pan sobie radzi, panie Monroe. Åšwiadczy o tym zrozumienie
przez pana wagi tego przekazu.)
No, nareszcie, udało się! Jest pod główną linią ... ach, ale nie mogę utrzymać
się na tym zębie piły, jest na nim jeszcze jedna mniejsza fala, nie mogę dać
sobie z nią rady, nie mogę się jej pozbyć.
(Jest to
używając twoich słów
inny rodzaj roty. Skorzystaj z niej, jeśli
chcesz. Może cię to zainteresuje.)
Ależ oczywiście, czemu nie!
KLIK!
Aby móc wjechać z drogi lokalnej na autostradę i włączyć się w sznur pędzących
samochodów, niezbędny jest wjazd lub pas wjazdowy, na którym pojazd zwiększa
szybkość, by dostosować ją do prędkości samochodów na autostradzie. Jeżeli do
tego schematu potrafisz zastosować narzędzie odnoszące się do ruchu lokalnego
i zbudujesz pomost
tym lepiej. Powinieneś pamiętać przede wszystkim o czynniku,
jakim jest inercja
gdy lokomotywa rusza, podciągnięty zostaje zwis i najpierw
zostaje pokonana bezwładność pierwszego wagonu, a następnie
po kolei
każdego
z dalszych; zapalasz silnik i żeby nie zgasł wskutek przeciążenia, najpierw
włączasz pierwszy bieg, a następnie płynnie zmieniasz go na kolejne; przekładnia
automatyczna robi to sama, bez twego udziału.
Jeżeli plan i jego wykonanie okażą się dobre, twój przyjaciel będzie jeździł
autostradą na długo przed likwidacją starej szosy.
Uczyń wszystko, co w tej sytuacji można zrobić, i zrób to najlepiej jak potrafisz.
Robert A.
Monroe
Faber, Yirginia 1985
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
013 01 (2)I 06 013 LKA 1 01v 01 013t informatyk12[01] 02 101r11 012570 01introligators4[02] z2 01 nBiuletyn 01 12 2014beetelvoiceXL?? 01012007 01 Web Building the Aptana Free Developer Environment for Ajax9 01 07 drzewa binarnewięcej podobnych podstron