wil pl inst hist archiwum





Wojskowy Instytut Łączności









.class0 A:link {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class0 A:visited {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class0 A:active {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class0 A:hover {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class1 A:link {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: bac195;}
.class1 A:visited {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: bac195;}
.class1 A:active {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class1 A:hover {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none; color: d8c32e;}
.class2 A:link {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: d8c32e;}
.class2 A:visited {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: d8c32e;}
.class2 A:active {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class2 A:hover {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: FFFFFF;}
.class3 A:link {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 848077;}
.class3 A:visited {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 848077;}
.class3 A:active {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 000000;}
.class3 A:hover {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 000000;}
.class4 A:link {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 10px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 291d12;}
.class4 A:visited {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 10px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 291d12;}
.class4 A:active {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 10px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 848077;}
.class4 A:hover {font-family: tahoma, sans-serif; font-size: 10px; font-weight: normal; text-decoration: none; color: 848077;}






















O INSTYTUCIE

Misja
Dyrekcja
Rada Naukowa
Obszary działalności
Współpraca międzynarodowa
Struktura
Biblioteka Naukowa
Historia
Standaryzacja

OFERTA
AKTUALNOŚCI
LABORATORIA
7. PR - PUNKT KONTAKTOWY
ZAMÓWIENIA PUBLICZNE
KONTAKT
PARTNERZY
KONFERENCJA MCC 2007
ŁĄCZNOŚĆ MULTIMEDIALNA



Błąd! Twoja przeglądarka nie wyświetla iFRAMEs























Komendanci
|
Osiągnięcia w nauce
|
Zasłużeni konstruktorzy
|
Obchody 50-lecia




Komendanci

ppłk inż. Kuźma Topolniak (1951-1952)
Urodził się w 1909 roku na Ukrainie, woj. Winnica. Ukończył cywilny Instytut Łączności w Odessie (1937 r.). Od 1 września 1937 roku służył w Armii Radzieckiej, w Wojsku Polskim - od 1 grudnia 1944 roku. Do 1948 roku był wykładowcą teletechniki w Oficerskiej Szkole Łączności w Sieradzu, do 1950 roku - prowadził prace studyjno-planistyczne w Głównym Inspektoracie Łączności Sztabu Generalnego WP. W 1950 roku został powołany na kierownika grupy organizacyjno-przygotowawczej w celu powołania wojskowej placówki naukowo-badawczej w zakresie łączności. Efektem kilkumiesięcznego działania wymienionej grupy był utworzony w 1951 roku Poligon Naukowo-Badawczy Łączności w Zegrzu. Z dniem powołania nowej placówki (01.05.1951 r.) został jej komendantem i pełnił tę funkcję do 1952 roku. W tym roku został przeniesiony do Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie na fakultecie wojsk łączności prowadził wykłady z teletechniki (do 1954 roku). Z Wojskowej Akademii Technicznej został skierowany do dalszej służby w Szefostwie Wojsk Łączności SG, w 1955 roku został oddany do dyspozycji ministra obrony ZSRR.

płk inż. Alfred Śmiotanko (1952-1954)
Urodził się 9.10.1911 roku w Moskwie. Tam w latach 1934-39 ukończył cywilny Wieczorowy Instytut Inżynieryjno-Łącznościowy. Równolegle studiował w Oficerskiej Szkole Łączności, którą ukończył w 1937 roku. W latach 1941-45 służył w Armii Radzieckiej, walczył w oddziałach I Frontu Ukraińskiego. Do Wojska Polskiego został skierowany 11.04.1945 roku i wyznaczony na stanowisko radioinżyniera w I Korpusie Pancernym. W okresie 1945-48 był wykładowcą radiotechniki w Oficerskiej Szkole Łączności w Sieradzu, następnie został przeniesiony do Głównego Inspektoratu Łączności SG, gdzie prowadził prace studyjno-planistyczne. Przez krótki okres pełnił służbę w Szefostwie Wojsk Łączności SG i w kwietniu 1952 roku został przeniesiony do Poligonu Naukowo-Badawczego Łączności na stanowisko zastępcy komendanta do spraw doświadczalno-badawczych. Od sierpnia 1952 roku do listopada 1954 roku pełnił funkcję komendanta Poligonu. Następnie w Wojskowej Akademii Technicznej na fakultecie wojsk łączności był wykładowcą podstaw teoretycznych łączności. Później specjalizował się w konstrukcji aparatury dozymetrycznej pod kątem wymagań obrony przeciwatomowej. W 1968 roku został zwolniony do rezerwy.

płk dr inż. Tadeusz Niewiadomski (1954-1965)
Urodził się 11.10.1925 roku we Lwowie. W 1940 roku, wraz z rodziną, został deportowany na Syberię. W 1943 roku wstąpił ochotniczo do 2 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, skąd został skierowany do Centralnej Szkoły Podchorążych Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, zlokalizowanej w Riazaniu. Po powrocie do kraju w 1945 roku pełnił służbę w Wojskach Ochrony Pogranicza. W rok później został skierowany na studia do Wojskowej Akademii Łączności w Leningradzie, którą ukończył w 1952 roku. Po ponownym powrocie do kraju został wyznaczony na stanowisko zastępcy komendanta Poligonu Naukowo-Badawczego Łączności w Zegrzu. W 1954 roku objął funkcję komendanta Poligonu i pełnił ją do 1965 roku (w międzyczasie - w 1958 roku - Poligon przekształcono w Ośrodek Badawczy Sprzętu Łączności). Od 1965 roku pracował na stanowisku szefa Zarządu Technicznego w Sztabie Generalnym. W 1957 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Przez okres 4 lat (1972-76) pełnił służbę w Komitecie Technicznym Układu Warszawskiego w Moskwie, zaś po powrocie do kraju - w pionie Głównego Inspektora Techniki WP. W 1989 roku został zwolniony z zawodowej służby wojskowej. Mimo służby poza Instytutem, nigdy nie tracił z nim kontaktu, do ostatnich chwil swego życia angażował się w jego prace. Zmarł w 1999 roku.

płk mgr inż. Bernard Mieńkowski (1965-1969)
Urodził się 08.02.1928 roku w m. Jaszkiewicze, pow. Wołożyn, woj. Nowogródek. W czasie wojny pracował jako pomocnik maszynisty parowozowego w Mołodecznie. W 1944 roku został powołany do wojska. Jako żołnierz 9 dywizji piechoty II armii WP brał udział w walkach przeciwko Niemcom hitlerowskim nad Nysą Łużycką, pod Dreznem i Pragą. W 1949 roku otrzymał skierowanie na studia do Wojskowej Akademii Łączności w Leningradzie, którą ukończył w 1954 roku z dyplomem magistra inżyniera. W tym samym roku rozpoczął pracę w nowo utworzonym Poligonie Naukowo-Badawczym Sprzętu Łączności w Zegrzu kolejno na stanowiskach kierownika pracowni i kierownika zakładu, a następnie - zastępcy komendanta Poligonu do spraw naukowo-badawczych. W 1956 roku został wyznaczony na dowódcę samodzielnego batalionu radioliniowego w Sieradzu. W 1964 roku został ponownie skierowany do Instytutu i w 1965 roku otrzymał nominację na jego komendanta. Funkcję tę pełnił do 1969 roku. Następnie objął stanowisko zastępcy szefa Wojsk Łączności. W 1976 roku przeszedł w stan spoczynku i przez 18 lat pracował w dziedzinie normalizacji wojskowej (do 1995 roku).

płk doc. mgr inż. Tadeusz Gaj (1969-1981)
Urodził się 01.01.1922 roku w m. Gace, woj. świętokrzyskie. Gimnazjum ogólnokształcące ukończył w Tarnowie (1936-39). W czasie wojny rozpoczął naukę w liceum w systemie tajnego nauczania i w 1945 roku w Busku Zdroju zdał egzamin maturalny. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej oddziałów Batalionów Chłopskich przeciwko okupantowi hitlerowskiemu na terenie Kielecczyzny i w uznaniu zasług bojowych został mianowany do stopnia porucznika (1944). Po wojnie, w 1946 roku, rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej na Wydziale Elektrycznym, którą ukończył w 1951 roku z dyplomem magistra inżyniera. W 1951 roku został powołany do wojska i skierowany do formującego się Poligonu Naukowo-Badawczego Łączności w Zegrzu. Tutaj pełnił funkcję kierownika zakładu radiowego, następnie - zastępcy komendanta do spraw naukowo-badawczych. W 1969 roku został powołany na stanowisko komendanta Instytutu i przez 11 lat - do 1981 roku - kierował placówką, kiedy to przeszedł na emeryturę. Do roku 1990 - jako pracownik cywilny Instytutu - przekazywał młodszym pokoleniom swoje bogate doświadczenia uzyskane w czasie badań nad głowicą piszącą do drukarki mozaikowej o niskim poziomie emisji zakłóceń.
płk dr inż. Zdzisław Walicki (1981-1982)
Urodził się 27.03.1931 roku w m. Baranowicze, woj. Nowogródek. W 1945 roku, w ramach repatriacji, osiedlił się wraz z rodzicami w m. Międzyrzecz Wielkopolski, w woj. poznańskim (na terenach nazywanych wówczas "ziemiami odzyskanymi"). Tam ukończył liceum ogólnokształcące i w 1949 roku zdał egzamin maturalny. W tym roku rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, jako stypendysta gdańskiej kompanii akademickiej. W 1951 roku został przeniesiony do nowo utworzonej Wojskowej Akademii Technicznej na trzeci rok studiów fakultetu wojsk łączności. W 1953 roku ukończył studia z dyplomem inżyniera i został skierowany do dalszej służby w Szefostwie Wojsk Łączności MON. W latach 1956-69 pracował w 8 rejonowym przedstawicielstwie wojskowym. W 1961 roku ukończył studia magisterskie w WAT, w 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej. W latach 1970-80 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Elektronicznego "Telkom" na stanowisku głównego inżyniera do spraw produkcji specjalnej. W latach 1981-82 pełnił funkcję komendanta Wojskowego Instytutu Łączności. Następnie objął stanowisko naczelnego dyrektora Zrzeszenia Producentów Sprzętu Elektronicznego. We wrześniu 1990 roku, po 43 latach służby, został przeniesiony w stan spoczynku.

płk mgr Marian Krutki (1982-1984)
Urodził się 06.06.1928 roku w Chodzieży, woj. poznańskie. Od 1935 roku wraz z rodziną zamieszkał w Szamotułach. Lata wojny 1939-45 spędził w Krakowie, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej i pracował w spółdzielni "Społem". Po wojnie powrócił do Szamotuł i tam kontynuował naukę w szkole średniej, którą ukończył w 1947 roku egzaminem maturalnym. W 1950 roku został powołany do wojska i skierowany do szkolnej kompanii wojsk pancernych w IV Pomorskim Pułku Czołgów Ciężkich w Elblągu. Ukończył z tytułem magistra Wydział Finansów w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. W 1962 roku został skierowany do Instytutu, gdzie pełnił funkcje kierownika sekcji finansowej, działu ekonomicznego oraz zastępcy komendanta do spraw techniczno-ekonomicznych. W latach 1982-84 czasowo pełnił obowiązki komendanta Instytutu. W 1990 roku, po 40-tu latach służby, został przeniesiony w stan spoczynku.

płk prof. dr inż. Wojciech Oszywa (1984-1991)
Urodził się 23.10.1927 roku w Tychach, woj. śląskie. W czasie wojny rozpoczął naukę w gimnazjum w Busku Zdroju w systemie tajnego nauczania. Maturę zdał w 1946 roku w Gdańsku. W tym też roku rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, na Wydziale Elektrycznym, który ukończył w 1952 roku z dyplomem magistra inżyniera. Do wojska został powołany w 1951 roku i skierowany do tworzącej się Wojskowej Akademii Technicznej. Jako pracownik naukowo-dydaktyczny kolejno pracował na stanowiskach wykładowcy, zastępcy szefa katedry, szefa katedry oraz szefa Instytutu Systemów Telekomunikacji (1951-84). Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1963 roku, tytuł profesora - w 1975 roku. W 1984 roku objął stanowisko komendanta Wojskowego Instytutu Łączności i pełnił tę funkcję do 1991 roku. W tym roku przeszedł na emeryturę i jako pracownik cywilny przekazuje do chwili obecnej młodej kadrze badawczej Instytutu swoje doświadczenia z dziedziny badań telekomunikacyjnych (promotor doktorów, uczestnik konferencji naukowych, kierownik projektów badawczych).

płk dr inż. Marek Suchański (od 1991 roku)
Urodził się 24.08.1947 roku w Żninie, woj. bydgoskie. Średnią szkołę ukończył w Kłobucku, gdzie zdał egzamin maturalny (1964). W 1965 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej, którą ukończył w 1970 roku z dyplomem magistra inżyniera (w stopniu podporucznika WP). W 1970 roku, po ukończeniu WAT, został skierowany do Wojskowego Instytutu Łączności, do pracowni propagacji fal radiowych. W 1978 roku uzyskał w WAT stopień doktora nauk technicznych. W latach 1989-90 pełnił funkcję kierownika zakładu, w latach 1990-91 - zastępcy komendanta Instytutu do spraw naukowo-badawczych. W 1991 roku został powołany na stanowisko komendanta Instytutu.





















© 2006 Wojskowy Instytut Łączności






O INSTYTUCIE
|
OFERTA
|
AKTUALNOŚCI
|
LABORATORIA
|
7. PR - PUNKT KONTAKTOWY
|
ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

KONTAKT
|
PARTNERZY
|
KONFERENCJA MCC 2007
|
ŁĄCZNOŚĆ MULTIMEDIALNA















Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wil pl inst hist zaslkonstr
wil pl inst hist osnauka
wil pl inst bibl publprac
wil pl inst standaryzacja
wil pl inst radanauk
wil pl inst dzialalnosc
wil pl inst historia
wil pl inst bibl biulnabytk
wil pl inst biblioteka
wil pl inst wspzagr
wil pl inst struktura
wil pl inst histPlecie
wil pl inst bibl prenumczas

więcej podobnych podstron