Fronda - Archiwum - Nr 02-03
TABLE.main {}
TR.row {}
TD.cell {}
DIV.block {}
DIV.paragraph {}
.font0 { font:6.5pt "Arial", sans-serif; }
.font1 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; }
.font2 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; }
.font3 { font:10.0pt "Arial", sans-serif; }
.font4 { font:13.0pt "Arial", sans-serif; }
#divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt}
#divMenu a{color:black;}
#divMenu a:visited{color:#333333;}
#divMenu a:hover{color:red;}
self.name = 'dol'
/********************************************************************************
Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com
Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com
This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli
This may be used freely as long as this msg is intact!
This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com
********************************************************************************
Browsercheck:*/
ie=document.all?1:0
n=document.layers?1:0
ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0
var ltop;
var tim=0;
//Object constructor
function makeMenu(obj,nest){
nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.'
if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj)
else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style
else if (ie) this.css=eval(obj+'.style')
this.state=1
this.go=0
if (n) this.width=this.css.document.width
else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth
else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth')
// this.left=b_getleft
this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this")
}
//Get's the top position.
function b_getleft(){
if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)}
else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)}
return gleft;
}
/********************************************************************************
Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after
********************************************************************************/
function checkScrolled(){
if(!oMenu.go)
{
oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop)
oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef)
}
if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30)
}
/********************************************************************************
Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place,
show it
********************************************************************************/
function menuInit(){
oMenu=new makeMenu('divMenu')
if (n||ns6)
{
scrolled="window.pageYOffset"
ltop=oMenu.css.top
scrollex="window.pageXOffset"
llef=oMenu.css.left
}
else if (ie)
{
scrolled="document.body.scrollTop"
ltop=oMenu.css.pixelTop
scrollex="document.body.scrollLeft"
llef=oMenu.css.pixelLeft
}
var sz = document.body.clientWidth;
if(!sz) sz = window.innerWidth-20;
oMenu.css.width=sz
oMenu.css.visibility='visible'
ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled();
}
//Initing menu on pageload
window.onload=menuInit;
Bela Hamvas (1897-1968), jeden z najwybitniejszych myślicieli węgierskich XX wieku, byt niemal do końca lat 80. niemal całkowicie nieznany w swoim kraju, chociaż mieszkat w nim nieprzerwanie. Pozbawiony przez komunistów w 1949 r. możliwości wykonywania pracy naukowej, nie mógł publikować książek czy artykułów. Zarzucano mu, że "nie doceniał naukowości naszych czasów". Pracował fizycznie w wielu miejscach, m.in. jako magazynier. Endre Toeroek nazwał go "ostatnią wielką, a może i największą, osobistością metafizyki sakralnej". Poniższy esej, mimo że pochodzi z wydanego jeszcze wiatach 30. zbioru "Kryzys światowy", do dziś zachował aktualność. -
Laszlo HubbesBELA HAMYAS
różnicowania. Jego myślenie jest takie jak Heraklita lub Empedoklesa: archaiczne. Przedmiotem książki Evoli jest - wszystko, dokładniej: "wszystko" w kryzysie. Dlatego jest to zaproszenie, by człowiek przypatrzył się, czym takim jest kryzys.
Pełny chaos, jaki panuje wokół tej kwestii, nakazuje ostrożność. Ożywiony szum, z jakim zwykło się omawiać tą sprawę, budzi wątpliwości. Tak więc przed rozmową o prawdziwej naturze kryzysu, należy zadać pytanie: czy w ogóle może być mowa o kryzysie? Ostrożność i niepokój nie są bezpodstawne. W każdych czasach świat skłaniał się ku takim myślom, które wywoływały strach. Ludzie, a zwłaszcza masy, bardzo lubią trwożyć się. U wielu duchowy kryzys dziś niebezpiecznie przypomina zbiorową histerię. Cudowna możliwość: bać się - i mówić
0 tym, mówić, że społeczeństwa rozpadają się, ubożeją, że grożą straszliwe wojny,uzbrojone narody szantażują się nawzajem, podżegacze buntują klasy przeciwsobie, instytucje Kościoła i państwa rozkładają się, moralność przemienia się whipokryzję oraz, jak mówi o tym Coudenhove, "chrześcijaństwo służyć będzie jakotowar dla kolorowych narodów". Temat to niepokojący, i dla rozmowy, i dla lektury,lecz przez to właśnie ciekawy. "Śmierć białej rasy", "zmierzch Europy", "agoniachrześcijaństwa", "ekonomiczna katastrofa", "kryzys produkcji", "upadekduchowości" - czyż to nie dostatecznie pompatyczne tematy, by człowiek ażstruchlał ze strachu? Tylko, co w tym jest realnego? Czy w ogóle jest kryzys? Czynie są to zjawiska istniejące zawsze? Kryzys jest zawsze. Jeśli człowiek sięgnie ponajstarsze utwory literackie, od razu styka się z tą właśnie duchowością, którapotępia współczesność i nawołuje, że jeśli ludzie nie nawrócą się na właściwądrogę, to pogrążą się w pustce. Apokaliptyczny głos Lao-Tsy, Buddy, Heraklitamożna rozpoznać tak samo łatwo, jak niektórych gnostyków, prawdziwych ifałszywych ewangelistów, Jana Chryzostoma, Savonaroli, kardynała Newmana.Myślicielowi, który krytykuje wiele, zawsze towarzyszy apokaliptyczny ton. Czasynajnowsze - samowolnie liczące się od 1750 r., od Monteskiusza poczynając,poprzez Rousseau, Hoerderlina, romantyków, Hegla, Kierkegaarda, Marksa,Nietzschego aż do Evoli - mówią tym samym tonem i niczego nowego nie wnoszą.Ten wieczny kryzys duchowy został potraktowany tylko w sposób nowoczesny:apokaliptyczna tradycja z powodu zalewu książek i prasy przetworzyła się w histerię.Kryzysów jest dzisiaj równie niewiele, co w czasach Lao-Tsy, albo nawet jeszczemniej: obecne czasy nie przypadkowo nazywane są kryzysowymi, ale nie bardziej,niż w jakimkolwiek innym momencie historycznym.
Kiedy więc jest mowa o kryzysie, kiedy podnosi się na ten temat rwetes, w gruncie rzeczy mamy do czynienia z nadzwyczaj prostym i naturalnym zjawiskiem, które ma miejsce zawsze. Ktoś nadwrażliwy reaguje po prostu zbyt emocjonalnie na sytuację, która nie jest po jego myśli. Gromadzą się wielkie słowa na określenie niezbyt znaczących zjawisk. Jeśli zbliża się kometa, od razu pojawia się strach przed końcem świata. Wszyscy wiedzą, że około roku tysięcznego Europę ogarnęło swoiste masowe szaleństwo! Może i dziś istnieje podobna przyczyna, ale nie warto jej nawet szukać. Do niczego to nie prowadzi. Nie umiera zachodnia kultura, nic się nie rozkłada. Świat zmienia się, ale to jego natura. Nie trzeba rezygnować z rozumu
1 bać się tego, co przychodzi - w istocie nie będzie to się odróżniać od tego, co jest ico było.
W literaturze kryzysu może być taki punkt widzenia, że kryzys istnieje. Krytyk literacki musi jednak w tym momencie powiedzieć, że pisarze być może się mylą i do końca podtrzymywać trzeba możliwość, że kryzysu właściwie nie ma.
NOWOCZESNA APOKALIPSA
(O literaturze światowego kryzysu)
l
Najnowsza książka Giuiio Evoli (Rivolta contro ii mondo moderno, Mediolan 1935) jest nie tylko okazją, lecz wręcz wezwaniem do tego, by człowiek przemyślał wszystko to, co zwykło się w ostatnich latach nazywać światowym kryzysem. Powaga Evoli nie budzi wątpliwości. Jego znaczenie można porównać z tym, jakie mają: we Francji Valery, w Hiszpanii Ortega, a w Niemczech Keyserling; jest typem nowego myśliciela, którego w dawnych czasach nazwano by trochę pogardliwie "życiowym mędrcem", lecz do którego określenie to niezbyt pasuje. W dawnym świecie dla takiego myśliciela nie było miejsca. W pewnym sensie jest on archaicznym filozofem, o tyleż uniwersalistycznym, co naiwnym. Evola nie jest tzw. specjalistą: ani psychologiem, ani socjologiem, ani historykiem, nie zajmuje się badaniem rzeczy niewidzialnych, nie ma u niego estetycznych, moralnych czy filologicznych punktów widzenia. Przedmiotem jego rozmyślań jest - "wszystko". Nie tylko kultura, ale i człowiek; nie tylko przyrodzone, ale i nadprzyrodzone; nie tylko dusza, ale i duch; nie tylko życie, ale i to, co poza życiem, l wszystko to nie oddzielnie, ale razem. To właśnie jest tym, co u tego typu nowoczesnych myślicieli, jest naiwnym. Na wszystko spogląda on całościowo. Nie uznaje wyspecjalizowania i
42
FRONDA JESIEŃ / ZIMA 1994
FRONDA JESIEŃ / ZIMA 1994
43
« Poprzednie [Spis treści] Następne »
_uacct = "UA-3447492-1";
urchinTracker();
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
400 4318 (43)43 odstepstwo43 chlopiposzukiwania oszczednosci w kadrach czyli 43 propozycje na trudniejsze czasy43 (19)43 (11)43 Great Cocktailswięcej podobnych podstron