438 14




B/438: J.DeMeo - Podręcznik akumulatora orgonu









Wstecz / Spis
treści / Dalej
Część III: Plany konstrukcyjne urządzeń akumulujących Orgon

15. Budowa 2-u warstwowego koca orgonowego

Orgonowy koc jest najprostszą konstrukcją ze wszystkich urządzeń akumulujących
orgon. Może być wykonany w dowolnym rozmiarze i bardzo łatwo przenoszony.
Można używać małych koców w czasie odpoczynku lub dużymi przykrywać osoby
leżące nieruchomo (czy też kłaść pod nie). Podobnie jak akumulator, orgonowe
koce nie są przeznaczone do używania przez dłuższy czas, tak, więc należy
go używać, jeżeli jest taka potrzeba. Z mojego doświadczenia wiem, że
ludzie, nawet w czasie snu, zrzucajÄ… niewygodny koc, podobnie jak to ma
miejsce ze zwykłymi kocami. Kolejne punkty pokażą, w jaki sposób zrobić
koc na energiÄ™ orgonowÄ…:
A) zdobyć wystarczającą ilość 100% naturalnej wełny (najlepiej w postaci
3 kawałków zintegrowanego materiału) na koc o wymiarach 1,5x2m, lub akrylowego
filcu, oraz zwoje stalowej bardzo drobnej (o jak najdrobniejszych “oczkach")
wełny,
B) położyć kawałek I,5x2m 100% naturalnej wełny na płaskiej powierzchni.
Przykryć te powierzchnię warstwą stalowej wełny. Rozszczepić włókna tak,
aby warstwa nie była zbyt gruba i cienka. Warstwa spodnia kawałka naturalnej
wełny powinna nieco prześwitywać przez położoną wełnę stalową,
C) na to znów położyć warstwę wełny naturalnej,
D) ponownie przykryć ją warstwą wełny stalowej,
E) zakończyć te warstwy następną warstwą 1,5 x 2m drugim kawałkiem wełny
naturalnej. Powinno to wyglądać jak kanapka złożona z trzech warstw wełny
naturalnej o wymiarach 1,5 x 2m oraz dwóch warstw wełny stalowej,
F) obciąć i zeszyć brzegi ewentualnie przeszyć koc na całej długości
i szerokości celem nie przemieszczania się wełny stalowej wewnątrz lub
według własnego uznania, gustu i umiejętności.



Sposób rozłożenia wełny metalowej na kawałku 1,5 x 2m wełny naturalnej.
Przycięcie wełny na brzegach tak jak pokazano.


Rozwijanie weÅ‚ny metalowej “drobnoziarnistej" z rolki, którÄ… można
nabyć w sklepie z materiałami budowlanymi lub malarskimi.


Praktycznie do układania wełny stalowej powinna być użyta maska, aby
uniknąć wdychania ewentualnych drobnych opiłków stalowych.


Pokazanie ostatecznej konstrukcji warstwowej koca organowego z widocznymi
trzema kawałkami materiału z wełny naturalnej 1,5x2m przełożonymi dwiema
warstwami rozłożonej proporcjonalnie wełny stalowej.


Wszystko zeszyte razem, tak, aby się nie rozlatywało w czasie użytkowania.
Można użyć kilu guzików tapicerskich na całej powierzchni, aby wewnętrzne
warstwy się nie przesuwały.

G) koc trzymać i używać w podobnych warunkach i zgodnie z zaleceniami
używania akumulatora orgonu, z dala od odbiorników telewizyjnych, kuchenek
mikrofalowych, świateł fluorescencyjnych i innych elektromagnetycznych
i radioaktywnych elementów. Nigdy nie należy używać koca elektrycznego
razem z organowym! Koc może być przechowywany na świeżym powietrzu, pod
przykryciem lub nawet w akumulatorze orgonowym w celu uzyskania większego
Å‚adunku.
H) koca nigdy nie należy prać, ani czyścić na sucho, ponieważ stalowa
wełna zardzewieje! Może być czyszczony przy pomocy lekko wilgotnej gąbki.
I) Reich zrobił kiedyś bardzo ciężki orgonowy koc z galwanizowanej stalowej
siatki drucianej, przekładanej warstwami wełny i wełny stalowej. Pomimo,
że funkcjonował bardzo dobrze, był bardzo niewygodny w użyciu. Nie wydaje
się, aby był bardziej skuteczny niż prosty koc, którego przykład konstrukcji
podano wyżej.
Uwaga: w Polsce do wytworzenia w/w “koca orgonowego" można użyć normalnego
koca najlepiej ze 100 % wełny w trzech kawałkach j/w lub utkać (zrobić)
gęsty pled z oryginalnej czystej wełny owczej, oraz zakupić np. od producenta
metalowych “myjek" do garnków (siateczek) zwoje bardzo drobnej siatki
metalowej, która jest mechanicznie bezpieczna i użyć jej jako warstwy
wełny metalowej, a najlepiej użyć oryginalnej bardzo drobnej wełny metalowej
produkcji niemieckiej o nazwie: “WeÅ‚na stalowa Rakso B*E*S*T".

16. Budowa 5-cio warstwowego ogrodowego akumulatora orgonu do nasion
akumulator typu “pojemnik na kawÄ™"
Można skonstruować prosty akumulator do naświetlania nasion z czystej
puszki po produktach spożywczych [(np. pojemnik stalowy po kawie lub puszki
wykonywane z czystej stali (są do nabycia w hipermarketach do użytku kuchennego)
i stalowej wełny (lub najdrobniejszej siatki stalowej)].
A) opróżnić puszkę czy inny stalowy (nie aluminiowy!) pojemnik, oczyścić,
usunąć wszelkie nalepki i wysuszyć dokładnie. Zabezpieczyć ostre brzegi
pozostałe po obcięciu dna i góry puszki. Rozmiar puszki należy dostosować
do ilości nasion, które mają być naświetlane w akumulatorze.
B) zakupić kilka mb. 100% wełny lub akrylowego filcu lub koca wełnianego.
Będzie potrzeba tyle materiału, aby owinąć puszkę pięciokrotnie oraz po
5 części do górnej i dolnej przykrywy.
C) zakupić dobrej jakości wełnę stalową (np. RAKSO). Potrzebna będzie
taka ilość wełny, aby wystarczyło na pokrycie całej powierzchni materiału,
czyli koca wełnianego do pięciokrotnego owinięcia puszki. Rozwinąć według
potrzeby i rozszczepić włókna wełny proporcjonalnie jak opisano w poprzednim
rozdziale.
D) przyciąć materiał w postaci długiego pasma o szerokości puszki. Długość
pasma powinna być równa około 6-krotne-mu obwodowi puszki. Jeżeli nie
ma tak długiego materiału, skleić kilka kawałków razem.
E) rozłożyć pasek materiału na płaskiej powierzchni i rozciągnąć na nim
pasma stalowej wełny. Położyć puszkę na jednym brzegu i zawinąć ją w tak
przygotowany materiał.
Puszkę należy owinąć około 5 do 6 razy, lub więcej. Dołożyć jeszcze jeden
kawałek materiału (samego koca) na zewnątrz i zszyć lub skleić taśmą tak,
aby całość się nie rozwinęła.

F) zmierzyć średnicę owiniętej materiałem puszki i wyciąć z materiału
10 kół o tej średnicy uzyskanej po owinięciu; 5 kół na górę i 5 na spód
akumulatora.
G) przełożyć na zmianę koła z materiału metalową wełną tak, aby otrzymać
cztery warstwy wełny między czterema warstwami materiału. Wykonać dwa
niezależne plastry warstwowe; na górę i pod spód puszki.


H) aby usztywnić górną przykrywkę należy wygładzić ostre krawędzie z
metalowego krążka wyciętego z puszki i wybić gwoździem w środku otwory
w odległości ok. 2-3 cm od siebie. Przy pomocy twardej igły tapicerskiej
oraz wykorzystując grubą nić np. dratwę lub elastyczny drut przebić i
przeszyć jeden z wielowarstwowych krążków przez środek i przez otwory
w metalowym krążku z puszki. Przymocować mocno metalowy krążek do pozostałych.
Krążki z materiału powinny mieć o około 5cm większą średnicę niż metalowy
krążek usztywniający.


I) grubym szpagatem (dratwą), luźno zeszyć (aby nie zdeformować grubości
warstw) brzegi wielowarstwowego krążka (tego z metalowym dnem). Również
luźno zszyć brzegi krążków przeznaczonych do dolnej części, a następnie
przyszyć do wystającego materiału owiniętej puszki. Z wyjątkiem części
górnej przeznaczonej do otwierania całość powinna zostać zabezpieczona
jak niżej,
J) wyszukać duży, cylindryczny, niemetalowy pojemnik, w którym można
zmieścić cały wykonany przez nas akumulator. Można również taki pojemnik
skonstruować samemu. Ogólnie ważne jest, aby był szczelny, aby wszelkie
otwarte końce materiału, z których wychodzą kawałki wełny stalowej nie
były narażone na wywlekanie pasemek czy wilgoć, przez co może rdzewieć
i haczyć podczas użytkowania np. na werandzie lub ogrodzie,
K) przeglÄ…dnąć rozdziaÅ‚ “proste doÅ›wiadczenia" o naÅ›wietlaniu nasion
oraz inne koncepcje użycia akumulatora orgo-nu. Jako zamiennik tak skonstruowanego
akumulatora doświadczenia z nasionami można wykonywać w dowolnym pojemniku
metalowym (stalowym) np. pudełko po kawie lub ciastkach, które zostało
owinięte kocem orgonowym lub też trzymanym wewnątrz innego dużego orgonowego
akumulatora. Po prostu należy zdawać sobie sprawę z tego, że im większa
jest ilość kolejnych warstw oraz większa ilość materiału zużytego do budowy
warstw, tym większy będzie ładunek akumulatora. W laboratorium autora,
na przykład, mały 5-cio warstwowy akumulator z puszki jest trzymany wewnątrz
10-cio warstwowego akumulatora, który z kolei jest przechowywany wewnątrz
dużego akumulatora 3 warstwowego. Jest to w sumie 18 warstw, co daje łatwo
wyczuwalne naładowanie.



17. Budowa 10-warstwowego akumulatora energii orgonu
Bardzo silny akumulator dziesięcio-warstwowy o pojemności około 0,03m
sześciennego, może być wykonany według punktów jak poniżej:
A) wyciąć sześć płyt z galwanizowanej stalowej blachy (o maksymalnie
wyszlifowanych powierzchniach a zwłaszcza tej, która będzie wykorzystana
do wewnątrz!) o grubości zapewniającej dobrą sztywność blachy przy rozmiarach
0, 3m x 0, 3m a najlepiej o grubości 0,5mm. Przy pomocy silnej taśmy,
przyklejanej tylko na zewnątrz płyt, uformować metalowy sześcian. Górna
część sześcianu ma zostać otwarta i niezaklejana. Wnętrze tego metalowego
sześcianu powinno pozostać w doskonałej czystości bez jakichkolwiek nalotów,
śladów taśmy lub czegokolwiek innego.
B) do budowy należy używać bardzo dobrej jakości stalowej wełny lub jak
najdrobniejszej siatki metalowej i mocnego przeźroczystego materiału jakim
może być (w USA) akrylowa folia (pleksa) używana do ochrony dywanów przed
zużyciem (produkowana jako bieżnik), która po jednej stronie posiada wiele
rzędów wypustek działających antypoślizgowo przy zastosowaniu do dywanów,
a w naszym wypadku będą dobrze służyć do utrzymania proporcjonalnego rozłożenia
siatki metalowej na ścianach bocznych akumulatora, oraz płyt celotexowych
(płyty perforowane do sufitów podwieszanych oryginalnej produkcji), które
będą użyte jako ściany zewnętrzne oraz narożników (kątowników) drewnianych
do zespolenia całej konstrukcji. Zewnętrzne płyty mogą być dodatkowo pokryte
woskiem pszczelim celem zwiększenia mocy akumulatora orgonu. (W Polsce
zamiast folii sugerowanej przez autora można użyć 1-3mm folii z oryginalnego
pleksiglasu! (pleksa) sprzedawanej w zwiniętych arkuszach (najnowsze materiały
tego typu jak poliwęglany są nie elastyczne oraz są toksyczne z punktu
widzenia akumulacji orgonu) . Podtrzymanie wełny metalowej na ścianach
bocznych należy rozwiązać w inny sposób nie niszcząc powłok pleksy oraz
nie używając toksycznych klejów (patrz rozdział o charakterystyce materiałów),

C) dziesięć ułożonych na przemian warstw folii (pleksiglasowej) i stalowej
wełny powinno mieć w przybliżeniu około 4,5-5 cm grubości w zależności
od grubości pleksy oraz rozłożenia wełny stalowej. Zewnętrzną obudowę
z celotexu należy ukształtować w sześcian, który ma pomieścić wewnątrz
inny sześcian o rozmiarach 30cm x 30cm x 30cm (z metalowych arkuszy).
Aby zainstalować taki sześcian wewnątrz oraz zmieścić na wszystkich ścianach
w/w warstwy należy wyciąć z celotexu płyty o następujących wymiarach:


Górna pokrywa: 42cm x 42cm
Spód: 42cm x 42cm
2 boki: 42cm x 40cm
2 boki: 40cm x 40cm



D) przy pomocy małych gwoździków i kleju, z pięciu płyt celotexu należy
złożyć sześcian i podobnie jak w przypadku metalowego pojemnika nie przyklejać
górnej płyty. Dodać dodatkowe ilości kleju (stolarskiego kazeinowego lub
kostnego) na miejsca styku i odczekać aż do wyschnięcia przed następnym
krokiem,
E) przyciąć do odpowiednich rozmiarów kątowniki drewniane do zabezpieczenia
zewnętrznych złącz sześcianu (celotexu). Przybić i przylepić je na narożniki
celem dodatkowego wzmocnienia akumulatora,
F) wyciąć 20 kwadratów z pleksy (lub bieżnika akrylowego) o wymiarach
40cm x 40cm, dziesięć z nich odłożyć na razie na bok do wykorzystania
na późniejszym etapie budowy. Kolejno układać warstwy pojedynczo na dnie
przygotowanego wcześniej sześcianu i przekładać je pasmami stalowej wełny.
Po zakończeniu ostatnia wierzchnia pleksowa płyta powinna być również
pokryta stalową wełną,


G) włożyć sześcian z galwanizowanej stali (pkt A) do wnętrza celo-texowego
pudełka czyli na warstwę ułożonych 10-ciu przekładek pleksy i wełny stalowej.
Jeżeli sześciany zostały zrobione poprawnie to sześcian ze stali galwanizowanej
powinien znajdować się około 4,5-5cm poniżej brzegu sześcianu celotexowego
i będą miały po 5 cm odstępu między ścianami.
H) wyciąć 20 sztuk prostokątów z pleksigalsu o wymiarach 30cm x 40cm
oraz 20 sztuk pleksy 30cm x 30cm, będą one służyć do wypełnienia wolnej
przestrzeni między dwoma sześcianami. Więc, przełożyć każdy plastikowy
prostokąt stalową wełną składając je w 10 warstwowe pęki. Należy układać
warstwy na płaskiej powierzchni, po czym wyłożyć je ostrożnie między ściany
sześcianu z celotexu i sześcianu metalowego.
I) dwie większe warstwy 40cm x 30cm włożyć po przeciwnych stronach. Zewnętrzna
warstwa plastiku powinna przylegać od zewnątrz do ściany metalowego sześcianu,
podczas gdy warstwa stalowej wełny
od wewnątrz do ściany celotexowego
sześcianu. Górne krawędzie warstw powinny być równo z krawędzią metalowego
sześcianu, czyli około 4,5-5 cm poniżej celotexowego sześcianu,
J) umieścić dwie ostatnie warstwy 30cm x 30cm w wolnych przestrzeniach
między sześcianami w sposób opisany powyżej,
K) pozostające 10 kwadratów 40cm x 40cm przełożyć stalową wełną ułożyć
w stos i odłożyć na bok. Inaczej niż w poprzednich 10-cio warstwowych
stosach nie pokrywać ostatniej plastikowej warstwy stalową wełną.
L) w ostatniej z metalowych kwadratowych płyt (pkt A) wywiercić otwory
w narożnikach około 1,5 cm od każdego rogu. Otwory powinny być wystarczająco
duże, aby mogły zmieścić długą lecz cienką śrubę,
M) należy przygotować stół montażowy, kawał drewnianej deski lub inną
powierzchnię do pracy. Ułożyć na ostatniej płycie celotexu pęk złożony
z przekładek pleksi i wełny stalowej (10 warstw) i ułożyć go pośrodku
płyty, która powinna wystawać około 1cm poza warstwy. Teraz ułożyć metalową
galwanizowaną płytę z otworami na samej górze na środku. Ostatnia plastikowa
warstwa powinna wystawać około 4,5-5 cm poza metalowy kwadrat. W celu
chwilowego przytrzymania całości zakleić brzegi grubą taśmą klejącą,


N) używając ostrego szpikulca przebić otwory w warstwach i celotexie,
przyjmując otwory wywiercone w metalowej płycie jako wyznaczone miejsca.
Nie stosować wiertarki, ponieważ stalowa wełna może owinąć się dookoła
wiertła,
O) przy pomocy cienkich śrub z dużymi podkładkami przymocować metalową
płytę wraz z warstwami do płyty celotexowej. Śruby nie powinny być dużo
dłuższe, niż to jest konieczne tak, aby końce nie wystawały znacznie.
Śrub nie należy dociągać mocno, aby konstrukcja mogła się łatwo dopasowywać
przy nakładaniu wieka. Wtedy powinno to dobrze leżeć na metalowym sześcianie.
Po nałożeniu wieka metalowa płaszczyzna powinna być zwrócona do wnętrza
akumulatora.
P) dla wygodnego transportu akumulatora należy dobrze przykleić dwie
długie drewniane deski (sklejki) do ścian zewnętrznych sześcianu, w pobliżu
górnej krawędzi. Po wyschnięciu przykręcić do nich metalowe lub drewniane
uchwyty. Uchwyt powinien też znajdować się na wieku akumulatora, przymocowany
w ten sam sposób. Sam celotex jest zbyt delikatny, aby mógł wytrzymać
nacisk śrub lub gwoździ. W ten sam sposób można zainstalować ewentualnie
zawiasy do wieczka. Lecz nie jest to konieczne.
Q) aby wzmocnić skuteczność ładowania akumulatora można zewnętrzną stronę
celotexowego sześcianu pokryć roztopionym woskiem pszczelim lub parafiną
(nie jest to konieczne), lecz w każdym przypadku powinien być on pokryty
kilkoma ochronnymi warstwami naturalnego szelaku (naturalnego lakieru
organicznego),
R) aby wzmocnić skuteczność ładowania, najlepiej jest trzymać go na podłodze
większego akumulatora, przeznaczonego np. do naświetlania ludzi (opisanego
w dalszej kolejności), pod umieszczoną tam ławką do siedzenia. W każdym
przypadku należy zapewnić akumulatorowi czyste i nieskażone środowisko,
zgodnie z uwagami zawartymi w poprzednich rozdziałach. Pozostawić wieko
otwarte (podparte), gdy akumulator nie jest używany, przechowywać go w
suchym, czystym miejscu wolnym od elektromagnetycznego “smogu" i zagrożenia
atomowym skażeniem.


Uwaga: czym większa moc akumulatorów orgonu tym bardziej obowiązują bezwzględne
ostrzeżenia dotyczące rodzaju użytych materiałów, ich miejsc budowy i
pracy a szczególnie w przypadku oddziaływania na człowieka, środowisko
musi być bezwzględnie czyste.

18. Budowa stożkowego emitera orgonu
Emiter stożkowy jest podobny do innych akumulujących urządzeń, lecz ma
otwarty jeden koniec, co umożliwia ukierunkowane zewnętrzne napromieniowywanie
przedmiotów. Zwykle jest podłączany do większego akumulatora, co nie jest
jednak konieczne.
A) W sklepie z artykułami zaopatrzenia rolnego lub z częściami samochodowymi
należy kupić galwanizowany stalowy lejek z zakończeniem na końcu stożka
o długości około 15cm. Sklepy samochodowe posiadają także łatwo zginane
metalowe węże zazwyczaj dołączone do tychże lejków, które mogą być przydatne
do późniejszego przyłączania do akumulatora.
B) Pokryć zewnętrzną metalową warstwę lejka roztopionym woskiem pszczelim
i okręcić to czarną taśmą do izolacji elektrycznych pozostawiając wewnętrzną
część lejka całkowicie odkrytą i czystą.
C) Jeżeli jest taka potrzeba mniejszy koniec lejka może być przyłączony
do pustego metalowego giętkiego przewodu (typu spiroflex) lub innego metalowego
(typu peszel do prowadzenia instalacji elektrycznej w ścianach), najistotniejsze
jest to aby były to przewody z galwanizowanej stali (nigdy aluminium!),
i w miarę średnicami pasowały do końcówki lejka. Drugi koniec tego metalowego
przewodu należy wówczas włożyć do akumulatora skrzynkowego (np. opisanego
powyżej) przez otwór w bocznej ściance lub wieku. Zewnętrzną część giętkiej
rurki metalowej należy pokryć plastikową taśmą izolacyjną na całej długości
(patrz duże zdj. z poprzedniego rozdziału). Tak wykonany emiter poza emisją
orgonu ze skrzyni bÄ™dzie również “wciÄ…gaÅ‚" orgon wzdÅ‚uż węża do jego wnÄ™trza
zwiększając promieniującą moc z końcówki lejka. Można również, w celu
utrzymywania stałego naładowania, gdy nie używamy emitera stożkowego,
przechowywać lejek wraz z metalowym wężem wewnątrz skrzynkowego akumulatora
orgonu.

19. Budowa rurkowego emitera orgonu
Jest to bardzo proste urządzenie służące najlepiej do demonstracji subiektywnego
odbioru wrażeń emitowanego orgonu oraz do napromieniowywania energią orgonową
ograniczonych rejonów ciała lub wgłębień ciała. Wystarczy po prostu przechowywać
orgonową rurkę w akumulatorze skrzynkowym, aby była stale naładowana i
wyciągać ją tylko do naświetlań. Większość ludzi, gdy są zrelaksowani,
po przyłożeniu rurki do dłoni, splotu słonecznego, górnej wargi odczuwa
delikatny strumień promieniowania energii orgonowej.
A) Zakupić pyrexową (szkło borowo-krzemowe) typową probówkę laboratoryjną
o średnicy około 2
3cm i długości 15 -20 cm lub podobną do użytku medycznego.
B) Wypełnić ją całkowicie stalową wełną bardzo dobrej jakości (jak najdrobniejszą).
Ubić ją do umiarkowanej twardości (tak, aby wykazywała pewną sprężystość).
C) Zatkać otwarty koniec probówki gumowym korkiem i zakleić wokoło to
miejsce taśmą do izolacji elektrycznych.
D) Umieścić szklany emiter wewnątrz małego akumulatora skrzynkowego na
kilka dni lub tygodni przed użyciem. Przechowywać w akumulatorze, również
między kolejnymi sesjami naświetlań.
E) Jeżeli emitera-rurki używamy do naświetlania gardła lub innych jam
w ciele i jeśli w jakiś sposób zostanie ona zabrudzona należy wytrzeć
szkło rurki alkoholem izopropylowym. Zawsze przed ponownym włożeniem do
akumulatora emiter rurkowy powinien być wyczyszczony alkoholem i osuszony.


20. Budowa dużego 3-warstwowego akumulatora orgonu wielkości człowieka
Ten akumulator jest wystarczająco duży, aby w nim usiąść. Zbudowany jest
z 6 dużych prostokątnych ścian. Każda ściana zrobiona jest z drewnianej
ramy, galwanizowanej stalowej blachy o grubości 0,5 mm, wełny stalowej,
włókna szklanego (waty szklanej), oraz celotexu (oryginalnych płyt stosowanych
do sufitów podwieszanych). Wszystkie te elementy muszą być bez aluminium
bądź jego dodatków. Z jednej strony drewnianej ramy znajduje się płyta
metalowa a z drugiej celotex. Wewnątrz znajdują się trzy warstwy włókna
szklanego, stalowej wełny układanych na zmianę.
A) Przede wszystkim trzeba wyliczyć sobie rozmiary ścian akumulatora
tak, aby pasowały do osobistych potrzeb użytkownika. Dodać ilość materiału
niezbÄ™dnÄ… do “zaÅ‚ożenia" Å›cian na siebie. Åšciany boczne i Å›ciana przeznaczona
na tyÅ‚ powinny pasować “na stojÄ…co" rozmiarami “do wewnÄ…trz" Å›ciany górnej
i dolnej. Ściana tylnia powinna wsuwać się między ściany boczne. Ściana
przednia (drzwi) powinna również wsuwać się między ściany boczne tak,
aby zamknięcie było skuteczne. Wydaje się, że taki układ jest najbardziej
skuteczny i prosty ze wszystkich możliwych. Rozmiary podane dla akumulatora
poniżej są dostosowane dla osób o różnych wysokościach, lecz przeciętnej
wadze. W miarę jak zwiększa się odległość ciała od metalowych ścian, skuteczność
działania akumulatora maleje. Wymiary powinny, więc być bardzo starannie
dobrane, aby wychodziły naprzeciw osobistym potrzebom użytkownika. W dodatku
jest przewidziane 1cm więcej na szerokości akumulatora (t/j 0,5cm z każdej
strony), żeby drzwi zamykały się i otwierały łatwo.
Rozmiary proponowanych akumulatorów:


Akumulator:
duży
średni
mały


Rodzaj ściany:

rozmiary:
rozmiary:
rozmiary:


Górna
76cm x 90cm
68cm x 83cm
60cm x 72cm


Dolna
76cm x 90cm
68cm x 83cm
60cm x 72cm


Lewa
90cm x 150cm
83cm x 140cm
72cm x 130cm


Prawa
90cm x 150cm
83cm x 140cm
72cm x 130cm


Tylnia
65cm x 150cm
57cm x 140cm
49cm x 130cm


Drzwi
65cm x 135cm
57cm x 125cm
49cmx 115cm


Wymiary wewnętrzne akumulatorów:



Wysokość:
150 cm
140 cm
130 cm


Szerokość:
65 cm
57 cm
49 cm


Głębokość:
79 cm
72 cm
61 cm


Najkorzystnielsze wymiary dla użytkownika:
Wysokość = wysokość wyprostowanej postaci siedzącej na krześle + około
8cm
Szerokość = szerokość ramion + około 10cm (po 5 cm z każdej strony maksymalnie)
Głębokość = odległość od kolan do pleców siedzącej postaci + około 8cm
(po 4-ry z przodu i z tyłu).
B) podobnie jak się wykonuje ramy do obrazów tak, aby zewnętrzne rozmiary
pokrywały się z wyliczonymi [tzn. szerokość całkowita ściany zawiera;
1,5 cm szerokość płyty do sufitu podwieszanego H- 4 cm rama (w środku
ramy mają być po trzy czyli razem sześć warstw na przemian wełny szklanej
i wełny metalowej czyli 4cm: 6 = około 6,5 mm na każdą warstwę)]. Zbić
i skleić wszystkie miejsca łączeń ram sosnowych.
C) Złożyć wszystkie ramy tak jak mają być w gotowym akumulatorze, należy
sprawdzić czy wszystkie elementy zostały prawidłowo wymierzone i przycięte.
Jeżeli powstały jakiekolwiek nieprawidłowości, to teraz jest czas na korekty,
zanim podjęte zostaną dalsze, znacznie bardziej kosztowne prace nad wypełnieniem
ram warstwami oraz obudowaniem ich celotexem i blachÄ….


Sposób zestawienia drewnianych ram akumulatora.

D) Wyciąć z celotexu o grubości 1,5cm panele o takich wymiarach, aby
drewniane ramy zostały dokładnie przez nie przykryte. Na dolną ścianę
należy wyciąć płyty ze sklejki (tylko na dolną ścianę razem dwie sztuki)
o grubości 5-6mm.
E) Wyciąć z gęstego włókna szklanego maty grubości około 6,5mm i rozmiarach
umożliwiających ułożenie wewnątrz każdej z ram t/j około 4 cm węższe niż
szerokość każdej ramy. Należy używać rękawiczek i masek dla własnej ochrony.
Unikać zgrubień i dziur. Można również wykorzystać zamiennie wełnę naturalną
100%, bawełnę lub filc akrylowy, lecz przy dużym akumulatorze, takim jak
ten, koszty takich materiałów znacznie rosną, a ładunek uzyskiwanego orgonu
nie bÄ™dzie istotnie wiÄ™kszy. Te materiaÅ‚y mogÄ… dać inne “wrażenie czucia"
orgonu wewnątrz akumulatora i jeżeli jest to ważne dla użytkownika, można
koszty dostosować do tych potrzeb.
F) Rozwinąć rolki bardzo drobnej wełny stalowej o grubości około 5-6,5mm
i położyć ją na przemian z watą szklaną po trzy warstwy wewnątrz każdej
ramy. Położyć ją w postaci puszystej, nie ubijać. Czasami można dostać
wełnę stalową w postaci dużych rolek i jeżeli uda się taką nabyć, znacznie
przyspiesza to budowę akumulatora orgonu. W Polsce jest już do nabycia
drobna wełna metalowa.
G) Powtórzyć punkty E) i F) nakładając kolejne warstwy włókna szklanego
na wełnę stalową.
H) Ponownie powtórzyć E) i F) kładąc warstwę włókna szklanego na stalową
wełnę i znów warstwę stalowej wełny na samą górę.
I) W tym momencie w każdej z otwartych ram powinny znajdować się trzy
warstwy naprzemiennie ułożonych stalowej wełny i włókna szklanego. Ostatnia
warstwa powinna być ze stalowej wełny. Ściany powinny być całkowicie wypełnione.
Mogą wymagać ewentualnie lekkiego ubicia przed położeniem ostatniej płaszczyzny
z galwanizowanej stali. Jeżeli do wypełniania rani zostały użyte inne
materiały nie-zawierające metali, inne niż włókno szklane i jeżeli zostały
one położone luźno wewnątrz ram, może okazać się, że będą trudności ze
zwijaniem się materiałów (opadaniem w dół) po ostatecznym złożeniu ram
i postawieniu ich w pozycji pionowej. Gdyby tak miało się stać, to właśnie
teraz jest właściwy moment, aby zapobiec tym kłopotom.


Przekrój poprzeczny zestawionych ścian; Bocznych, Górnej i Drzwi
Przekrój poprzeczny ściany użytej do budowy akumulatora
Przekrój warstw w perspektywie


Wygląd zewnętrzny trzy-warstwowego akumulatora orgonu
W ciepłych, tropikalnych klimatach: Sugeruje się aby wykonać drzwi
z przerwami po 7,5 cm od góry i od dotu (o 15 cm krótsze) zgodnie z
wymiarami podanymi na stronie 127, oraz fotografią ze strony 23. Można
zastosować drobną siatkę metalową w tych przerwach celem ochrony przed
insektami.
W chłodniejszym lub zimnym klimacie: Najlepiej zbudować pełnowymiarowe
drzwi z małym okienkiem. (Fotografia na tylniej okładce książki) . Przed
przycięciem materiałów do wykonania drzwi, należy przyjąć ich wymiary
takie jak ze strony 127; szerokość tylnej ściany a wysokość bocznej
ściany. Należy przyciąć po kilka milimetrów mniej na szerokości i wysokości
celem łatwego dopasowania drzwi. Należy wyciąć też małe okienko w drzwiach
(w celoteksie oraz metalowej powłoce) około 15 x 15 cm na wysokości
twarzy osoby siedzącej. Następnie obudować to okienko kątownikami drewnianymi
2,5 x 5 cm. Wykończyć konstrukcję zgodnie z ogólnymi zaleceniami w tym
rozdziale.
Zaleca się, aby użyć zawiasy z wyciąganymi szpilkami celem łatwego zakładania
i zdejmowania drzwi według potrzeb. Wyposażyć drzwi w haczyk i oczko
lub prosty zamek do ich zamykania.

J) Ze stalowej blachy wyciąć płyty, które pokryją dokładnie otwarte ściany
wraz z drewnianymi ramami. Płyty należy wyciąć z blachy najlepiej o grubości
0,5mm, którą można ciąć ręczną piłką, a równocześnie taka grubość blachy
stanowi strukturalne wzmocnienie dla całej konstrukcji akumulatora. Na
dolną powierzchnię (podłogę) należy dodatkowo pod metalową płytę położyć
sklejkÄ™, w celu dodatkowego wzmocnienia tego elementu. Przed przybiciem
wywiercić można dziurki w blasze celem łatwiejszego montażu, można też
zastosować metalowe wkręty. Po przybiciu należy wszystkie ostre części
blachy wygładzić pilnikiem lub papierem ściernym lub poobcinać naroża
blachy nożycami do metalu. Niektórzy do zewnętrznej obudowy akumulatora
używali drobnej siatki metalowej używanej do ramowych osłon okiennych
przed insektami. Obniża to koszty budowy i może być przymocowane szybko
do ram drewnianych za pomocą zszywek tapicerskich. Wtedy stalową wełnę
widać pod powÅ‚okÄ… tej siatki poprzez “oczka".
K) Połączyć ściany ze sobą. Należy to najlepiej rozpocząć od przymocowania
jednej z bocznych Å›cian do “podÅ‚ogi" przy pomocy metalowego kÄ…townika
w ksztaÅ‚cie litery “E', należy takiego elementu użyć na wszystkich Å‚Ä…czeniach
z przodu i z tyłu ściany. Do łączenia używać wkrętów metalowych tak, aby
akumulator w całości mógł być przenoszony. Umocować drugą boczną ścianę
w podobny sposób, a następnie tylnią. Ściana tylnia musi być umocowana
niezależnie przy pomocy małych metalowych płaskowników umieszczonych między
drewnianymi ramami podstawy i ściany bocznej. Dodać ścianę górna i przymocować
ją do ścian bocznych i tylniej ściany w podobny sposób. Teraz akumulator
powinien być całkiem mocny. Zarówno metalowy płaskownik do łączenia tylniej
Å›ciany oraz jego usytuowanie jak również kÄ…townik “L" ze sposobem jego
montażu są pokazane na rysunku.


L) Uważnie zaznaczyć i wywiercić otwory na zawiasy w drzwiach i ścianie
bocznej. Umocować drzwi do boku ściany. Zapewnić centralne położenie drzwi
tak, aby zostawić na górze i dole odpowiedniej wielkości przestrzeń, jako
otwory wentylacyjne (w przypadku drzwi opisanych do gorÄ…cego klimatu)
lub dla ich swobodnego zamykania i otwierania (w przypadku drzwi pełnych
z okienkiem) . Należy przymocować i zastosować zawiasy z wyjmowanymi szpilkami,
przez co będzie można z łatwością wyjąć drzwi w przypadku przenoszenia
akumulatora na inne miejsce. Po przymocowaniu drzwi do boku, powinny one
otwierać się z łatwością, zamykać dobrze i bez przeszkód.
M) Od wewnątrz, po przeciwnej stronie niż zawiasy, należy umocować haczyk
z oczkiem lub prosty zamek, za pomocą, którego osoba siedząca w środku
będzie się mogła zamknąć. Ostatecznie pokryć zewnętrzną powierzchnię celotex'u
kilkoma warstwami żywicy naturalnej lub lakieru zwanego szelakiem, w celu
zabezpieczenia płyt zewnętrznych z celotexu przed wilgocią i wzmocnienia
skuteczności akumulacyjnej urządzenia.
N) Akumulator jest gotowy, brakuje tylko miejsca do siedzenia. Powinno
być ono takie, aby pod spodem można było umieścić inny akumulator (opisany
wcześniej). W tym celu można zbudować specjalną drewnianą ławę. Drewno
jest dobrym materiałem, ponieważ nie pochłania w znaczącym stopniu orgonu
i przy dotknięciu nie jest zimne. Nie należy jednak używać drewna nasączonego
lub malowanego formaldehydowymi środkami impregnującymi (jest to szkodliwe).
Również mogą być używane krzesła metalowe, niemniej są zimne w dotyku
i dobrze jest pokryć je warstwą tkaniny.
O) Można również zrobić dodatkowy panel na pierś lub organową poduszkę
do używania wewnątrz akumulatora. Odległość od piersi siedzącego człowieka
do metalowej płyty z przodu akumulatora jest duża, co ogranicza jego działanie.
Można, więc zrobić dodatkowy mały panel akumulatorowy, konstrukcyjnie
podobny do tego, z czego zrobione są ściany i używać go wewnątrz dużego
akumulatora, aby promieniowanie orgonu zbliżyć do organów klatki piersiowej.
NajÅ‚atwiej jest wykonać “poduszkÄ™" ze zwiniÄ™tej weÅ‚ny, baweÅ‚ny czy akrylowego
filcu, zwiniętych w rolkę razem z taką samą ilością stalowej wełny. Po
prostu należy położyć dwie warstwy; wełnę metalową a na to o tym samym
wymiarze warstwę (wełny 100%, bawełny lub filcu akrylowego) i zwinąć to
w rolkę, tak, aby zewnętrzna warstwa była z wełny stalowej. Całość włożyć
do delikatnej bawełnianej poszewki (w kształcie poduszki). Poszewka bawełniana
powinna być wystarczająco duża, aby swobodnie można było włożyć rolkę
zwiniętych warstw materiałów. Trzymając, w czasie pobytu wewnątrz akumulatora
taką poduszkę przy klatce piersiowej, naświetla się te części ciała z
przodu, które nie są dobrze napromieniowane przez ściany akumulatora.
Należy pozostawić poduszkę wewnątrz akumulatora, aby była stale naładowana.
Można jej również używać poza akumulatorem w sposób podobny do orgonowego
koca i z takimi samymi rezultatami.
P) Nie należy przyłączać żadnych elektrycznych urządzeń do akumulatora.
Należy postępować zgodnie z uwagami zawartymi w poprzednich rozdziałach.
Można czytać jakąś literaturę w czasie pobytu w środku, lecz oświetlać
należy silnym światłem z zewnątrz (strumień światła z tradycyjnej żarówki)
lub, wewnątrz akumulatora, lampką zasilaną z baterii. Ponownie stosować
się do następujących uwag; aby nie używać w pobliżu lub w tym samym pomieszczeniu,
co akumulator: żadnych świateł fluorescencyjnych, telewizorów, koców czy
też poduszek elektrycznych, czy jakichkolwiek innych urządzeń emitujących
fale elektromagnetyczne w tym telefonów komórkowych. Wewnątrz akumulatora
użycie w/w urządzeń jest zabronione!





Wyszukiwarka