Kodeks Etyki Reklamy to podstawowy dokument Rady Reklamy i Komisji Etyki Reklamy.
Jest zbiorem zasad, którymi powinny kierować się wszystkie osoby związane z działalnością reklamową, przedsiębiorcy, reklamowdawcy.
Kodeks nie zawiera norm bezwzględnie obowiązujących, które zastępowałyby przepisy prawa.
Jest jednak zbiorem zasad nakładających na podmioty nim objęte dodatkowe ograniczenia, które są niezależne od powszechnie obowiązujących przepisów prawa.
Karą za niestosowanie się do norm w nim zawartych jest wykluczenie ze stowarzyszenia. Definicja reklamy
Reklamą jest przekaz zawierający w szczególności informację lub wypowiedz, zwłaszcza odpłatny lub za wynagrodzeniem w innej formie, towarzyszący czyjejkolwiek działalności, mający na celu zwiększenie zbytu produktów, inną formę korzystania z nich lub osiągnięcie innego efektu, które są pożądane przez reklamodawcę.
Do reklamy zalicza się również promocję sprzedaży, oferty kierowane do odbiorców za pomocą marketingu bezpośredniego lub sponsoring. Reklamą w rozumieniu Kodeksu nie jest:
przekaz mający na celu propagowanie pożądanych społecznie zachowań, jeżeli nie jest jednocześnie związany z promocją reklamodawcy, przedmiotu jego działalności, jego produktu lub produktów pozostających w jego dyspozycji;
przekaz będący elementem kampanii wyborczej lub referendalnej, w tym również przekaz o treści propagującej określone zachowanie odbiorców w wyborach lub referendum;
przekaz, także publiczny, pochodzący od podmiotu (np. spółki kapitałowej, fundacji), wymagany obowiązującymi przepisami prawa lub skierowany do jego organów, udziałowców lub potencjalnych udziałowców, w szczególności w zakresie obejmującym stan faktyczny, prawny, finansowy, a także w zakresie informacji dotyczących akcji i innych papierów wartościowych, kwitów depozytowych, znaków legitymacyjnych lub innych jednostek udziałowych (uczestnictwa) w odniesieniu do: (i) tego podmiotu, (ii) podmiotów z nim powiązanych bezpośrednio lub pośrednio. Podstawowe zasady reklamy
Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na:
rasę,
przekonania religijne,
płeć,
lub narodowość. Podstawowe zasady reklamy
Reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.
Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu. Podstawowe zasady reklamy
Reklama nie może być realizowana w sposób, który naraziłby na uszczerbek obiekty o znaczeniu historycznym lub artystycznym.
Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy. Podstawowe zasady reklamy
Reklamodawca, promujący, pośrednik i środki przekazu, każdy wyłącznie w zakresie swojej działalności dotyczącej reklamy, będzie przestrzegał zasady, oby odbiorca reklamy powstałej lub rozpowszechnianej z jego udziałem mógł zawsze zidentyfikować, że dany przekaz jest reklamą. Podstawowe zasady reklamy
Reklamy nie mogą wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności w odniesieniu do:
istotnych cech (skład, właściwości, data produkcji, pochodzenie, przydatność, ilość) reklamowanego produktu;
wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności (sprzedaż ratalna, na kredyt, okazyjna, leasing);
warunków dostawy, wymiany, zwrotu, napraw i konserwacji;
praw własności intelektualnej i przemysłowej (patenty, nazwy, znaki towarowe, wzory przemysłowe, modele);
urzędowych zezwoleń lub atestów, nagród, medali i dyplomów;
zakresu świadczeń przedsiębiorcy na cele dobroczynne. Podstawowe zasady reklamy
Reklama porównawcza lub reklama o charakterze porównawczym to reklama, która umożliwia rozpoznanie konkurenta lub jego produktów, lub produktów pozostających w jego dyspozycji w celu promowania innego podmiotu, lub jego produktów lub produktów pozostających w jego dyspozycji.
Reklamy porównawcze są dopuszczalne, jeżeli służą interesom ożywionej konkurencji oraz informacji publicznej. Nie moją jednak wprowadzać w błąd odbiorców.
Wszelkie odniesienia w reklamie o charakterze porównawczym muszą być przedstawione w sposób poprawny metodologicznie, w tym w szczególności informacje o produktach, oferty handlowe oraz dane. Podstawowe zasady reklamy
W reklamie porównawczej można porównywać jedynie produkty zaspokajające te same potrzeby lub wytworzone w tym samym celu.
Reklamy porównawcze muszą porównywać jedną lub więcej cech, o ile są one weryfikowalne (np. cena).
Reklam porównawcze nie mogą prowadzić do pomyłki wśród odbiorców, co do oferowanych produktów, znaków towarowych, nazw handlowych lub innych oznaczeń.
Reklama porównawcze, poprzez użyte w niej środki wyrazu, nie może dyskredytować lub ośmieszać konkurenta oraz dotyczących go okoliczności, stawiając w złym świetle jego osobę lub produkt. Podstawowe zasady reklamy
Reklama nie może przedstawiać lub odnosić się do jakiejkolwiek osoby fizycznej, w tym także do powszechnie znanej w związku z np. pełnieniem przez nią funkcji publicznych, bez uzyskania jej wcześniejszej zgody, ani też bez uprzedniej zgody opisywać lub odnosić się do rzeczy będącej własnością konkretnej osoby, w sposób mogący wywołać wrażenie jej osobistej rekomendacji. Podstawowe zasady reklamy
Jeżeli w reklamie zawarto informację o gwarancji w zakresie i znaczeniu prawnie wiążących warunków sprzedaży muszą one być dostępne w punkcie sprzedaży lub dołączone do produktu i zostaną przekazane beneficjentowi.
Przedstawienie w reklamie warunków sprzedaży ratalnej, sprzedaży na kredyt lub innych form kredytu konsumenckiego musi być dokonane w taki sposób, by nie rodziła wątpliwości rzeczywista końcowa cena reklamowanego produktu, a także kwota płacona gotówką, wysokość zaliczki, wysokość oprocentowania, terminy spłat rat kredytu oraz inne warunki związane z tą formą sprzedaży. Podstawowe zasady reklamy
Reklamy informujące o ofertach pożyczki nie mogą zawierać stwierdzeń mogących wprowadzić odbiorców w błąd w szczególności co do ich rodzaju, niezbędnych zabezpieczeń, terminów spłat, rzeczywistych kosztów odsetek oraz możliwych innych opłat.
Reklamy informujące o sposobach oszczędzania lub inwestowania nie mogą zawierać stwierdzeń wprowadzających w błąd w szczególności co do szacowanego przyszłego dochodu, czynników wpływających na jego wysokość oraz możliwych korzyści. Podstawowe zasady reklamy
Nie można stosować reklamy mogącej stworzyć u odbiorcy wrażenie, że nie istnieje obowiązek zapłaty za produkt, o ile nie jest on istotnie bezpłatny.
W reklamie produktów, które w przypadku normalnego użytkowania stwarzają realne niebezpieczeństwo, należy w czytelny sposób informować o potencjalnym niebezpieczeństwie związanym z ich używaniem. Podstawowe zasady reklamy
Użyte w reklamie dane, rekomendacje, oferty handlowe, informacje lub objaśnienia dotyczące produktu muszą być odpowiednio udokumentowane. Dokumenty powinny być udostępnione na żądanie beneficjenta.
Reklamy nie mogą propagować postaw kwestionujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące wizerunek zwierząt powinna cechować powściągliwość, tak aby zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego traktowania. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Dzieci osoby, które nie ukończyły 13 lat a tym samym nie mają zdolności do czynności prawnych.
Młodzież osoby, które ukończyły 13 lat, ale nie ukończyły lat 18. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Wartość produktów oferowanych w reklamie skierowanej do dzieci lub młodzieży nie może być wskazywana w sposób, który prowadzi dzieci lub młodzież do nietrafnego postrzegania rzeczywistej ich wartości, np. przez użycie w niewłaściwym kontekście zwrotów i słów w rodzaju tylko , niewiele .
Reklama nie może także sugerować, iż produkt jest dostępny dla każdego budżetu domowego. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Nie może zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa.
Nie może wprowadzać w błąd poprzez wykorzystywanie ich naturalnej ufności i braku doświadczenia.
Musi uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie może zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.
Nie może zawierać przekazu, że posiadanie lub używanie produktu zapewni im przewagę społeczną lub psychologiczną nad innymi albo nieposiadanie tego produktu odniesie skutek przeciwny. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Nie może podważać autorytetu rodziców lub innych osób sprawujących opiekę prawną, kwestionować ich odpowiedzialności, opinii, gustów lub upodobań.
Ograniczenie te nie dotyczy przypadków zwalczania patologii społecznych. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Należy dołożyć wszelkich starań, by nie wprowadzała w błąd co do prawdziwych rozmiarów, wartości, natury, trwałości, wyglądu i technicznych możliwości reklamowanego produktu, np.:
jeśli do posługiwania się produktem konieczne są dodatkowe akcesoria (np. baterie) albo do osiągnięcia opisywanego lub pokazywanego efektu niezbędny jest dodatkowy materiał (np. farba), musi to być wyraznie stwierdzone;
gdy reklama dotyczy produktów sprzedawanych oddzielnie, ten fakt musi być jednoznacznie określony;
reklama nie może pomniejszać stopnia sprawności potrzebnej do posługiwania się produktem; jeśli przedstawia się skutki i sposób używania reklamowanego produktu bez wyraznego zastrzeżenia, to osiągnięcie prezentowanego efektu powinno być osiągalne dla przeciętnego dziecka w przedziale wieku, dla którego produkt jest przeznaczony. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży
Reklamy nie mogą zawierać skierowanych do dzieci i młodzieży:
poleceń nakłaniania osób dorosłych do zakupu reklamowanych produktów;
instrukcji sposobu nakłaniania osób dorosłych do zakupu reklamowanych produktów.
Zarówno reklamy, jak i produkty dla dzieci i młodzieży muszą, jeśli względy bezpieczeństwa tego wymagają, posiadać wyrazne informacje, dla jakiej grupy wiekowej produkt jest przeznaczony.