:: Periodyk Poetycki ::









:: Boska komedia: Piekło, pieśń XIX



1
Szymonie Magu, nędzni świętokupcy,

Co rzeczy boskie, które winny z cnotą

Żenić się, jako chciwcy i porubcy
4
Gwałcicie podle za srebro i złoto!

Teraz wam, w ten dół trzeci potępionem,

Pieśń ma zahuczy wieczystą sromotą.
7
Jużeśmy doszli po progu sklepionem

Drugiego rowu, tam kędy okropnie

Nad środkiem jamy ostrym sterczy pionem.
10
Mądrości Boża, jakże Ty roztropnie

Niebo i ziemiÄ™, i to miejsce kary

Wyznaczasz, w słuszne rozkładając stopnie!
13
Ujrzałem stoki i żłób skały szarej,

Usiane gęsto w wyżłobione jamy,

Wszystkie okrągłe, wszystkie jednej miary.
16
Krój ich i wygląd był właśnie ten samy,

Jak u lubego mi Świętego Jana

DotÄ…d studzienki chrzcielne oglÄ…damy.
19
JednÄ™ ja niegdyÅ›, za co mi przygana

Niesłuszna, stłukłem, ratując dziecinę;

Niechże niewinność ma będzie uznana.
22
Z każdego dołu wyzierały sine,

Dziwnej postury piszczele grzesznika,

Utkwione w jamie po samą pęcinę.
25
Od płomiennego lizane języka

Wyprężały się te ciała kawalce

Tak, że zerwałyby najtrwalsze łyka.
28
Jako to pełza puszczony na smalce

Ogień, że tylko po powierzchni liże,

Tak chodził płomień od pięty po palce.
31
"Kto on zacz, Mistrzu, co gwałtowniej strzyże

Nogami niż z nim cierpiący pospołu

I piętę mu ssą krwawsze błyski ryże?"
34
"Chceszli, bym stokiem spadzistym ku dołu

Zniósł cię, opowie sam duch, co się kaje,

Kim jest, i wyzna przyczynę mozołu".
37
Więc ja: "Na wszystko, jako chcesz, przystaję,

Panie mój, ty wiesz, jak mam słuch otwarty

Na twe rozkazy; wiesz nawet, co tajÄ™".
40
Tedy wszedł ze mną na ów pomost czwarty,

Skręcił na lewo i schodził po wale

W żłób zdziurawiony i ścianami zwarty.
43
Nie wprzód mię z bioder zdjął i wrócił skale,

Aż był nad duchem, który modłą nową

Nogami dziwne te zawodził żale.
46
"Ktokolwiek jesteś, wbrew naturze głową

W ziemiÄ™ wetkwiona, jak pal, duszo licha,

Jeżeli-ć wolno proszę przemów słowo!"
49
Stałem tam, na kształt spowiednika mnicha

Nad zbrodniem, który, po szyję wkopany,

Woła o spowiedź, bo póty oddycha.
52
A duch zawołał: "Już to tam u ściany

Sterczysz? Spieszno ci, Bonifacy, pono!

Patrz, o lat kilka jestem oszukany.
55
Jużeś tak rychło syt ową mamoną,

Co cię skusiła zostać pięknej Pani

Mężem, by pastwić się nad uwiedzioną?"
58
Jam stał jak ludzie nieprzygotowani,

Gdy nie zrozumią, co się do nich mówi,

Jakby stropieni i jakby zmieszani.
61
"Żwawo! Wergili rzecze. Niech się dowie

Duch, że się w twojej pomylił osobie".

Jam go też ostrzegł posłuszny Mistrzowi.
64
A mara nogi wtem wykręci obie,

Westchnie i pyta żałosnym językiem:

"Więc czego żądasz ode mnie w tej dobie?
67
Wiedz, skoroÅ› po to przebrnÄ…Å‚ jarem dzikiem,

By poznać, co tu za dusza się biedzi:

Jam był wielkiego płaszcza dostojnikiem.
70
Z miana i z dzieła syn byłem niedźwiedzi,

Nazbyt o dobro swych niedźwiadków dbały;

Jak tam me złoto, tu duch w saku siedzi.
73
W głąb niższą dusze tych pozapadały,

Którzy przede mną skarb kupczyli święty,

Głową w dół wbite przez otwór tej skały.
76
I ja zarówno skryję kiedyś pięty,

Skoro tu spadnie i w głąb mię przeważy

Ten, za którego właśnie byłeś wzięty.
79
Ale ja dłużej w dół nachylam twarzy

I dłużej w ogniu pięta mi się smali,

Niż temu będzie, co ją po mnie sparzy.
82
Wnet bowiem przyjdzie od zachodniej dali

Pasterz niegodny, mistrz podlejszej sprawy;

Ten mnie i jego zarazem przywali.
85
Jak Machabejski Jazon niecnej sławy

Był od monarchy swego ulubiony,

Tak temu będzie Francji król łaskawy".
88
W mej porywczości może zbyt szalony,

Na to mu taką przymówką dokuczę:

"Hej, powiedz no mi, jakiej to mamony
91
Żądał od Piotra Pan, zdając mu klucze,

I jakimi to skarby się zbogacał?...

Chodź za mnÄ… prosto rzekÅ‚. Tobie je zruczÄ™«.
94
Nie żądał równie Piotr, by się opłacał

Złotem Mateusz, kiedy mu przydzielił

Urząd, co zdradą Judasza doń wracał.
97
Siedźże tu, wpadłeś bowiem, gdzieś wycelił,

I niech ci mile kruszec w uszu dzwoni,

Który cię przeciw Karłowi ośmielił.
100
A gdyby nie to, że szacunek broni

I wzglÄ…d na owe klucze przedostojne,

Coś tam na jasnym świecie dzierżył w dłoni,
103
Słowa by moje ostrzej były zbrojne,

Bo chciwość wasza mir świata uboży,

Lichych wynosząc, dobrym głosząc wojnę.
106
Was w objawieniu wytknął Pisarz boży,

Gdy o niewieście przepowiadał owej,

Która z królami ziemi cudzołoży;
109
Co się zrodziła, dziw siedmiorogłowy,

I moc swą z rogów ciągnęła dziesięci,

Dopóki grzech jej nie zgubił mężowy.
112
Czymże bo od was różnią się wyklęci

Poganie, w kruszcu swe majÄ…cy bogi,

Jak, że im jeden, a wam się stu święci?
115
O Konstantynie, jakżeś się stał wrogi

Åšwiatu, nie przez chrzest, lecz przez darowiznÄ™,

Którą się pasterz zbogacił ubogi!"
118
Podczas kiedy nań takim szydem bryznę,

Snadź gniew lub żarły go w sumieniu grzechy,

Duch obu łydek wytrząsał goliznę.
121
A Wódz mój widno był pełen uciechy,

Że się obrażam na bezecną winę,

Bo usta swoje przystroił w uśmiechy.
124
Za czym na ręce wziął mię jak dziecinę,

A kiedy dobrze ogarnÄ…Å‚ w ramiona,

Jak zszedł, tak znowu piął się na wyżynę.
127
Ani nie przestał tulić mię do łona,

Aż tam wysadził, gdzie przełęcz porogi

Mościła, na wał piąty przerzucona.
130
Ostrożnie złożył ciężar sobie drogi

Na wirchu grani stromym i Wysokiem,

Gdzie by kozica nie odkryła drogi...
133
Tu jar zaczerniał nowy przed mym wzrokiem.

- Dante Alighieri
(tłumaczenie: Edward Porębowicz)







Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
w y pieklo pl121 u3kpqweg6y5oj4bkw3noidtrruhaejw5zvpihdi
w y pieklo pl118 bgnj7w36v2k2gccsgxlx4f6u7wzjuk4dojgf3xq
wassilij grossman pieklo treblinki pierwszy reportaz z roku44
twoj wyrok to pieklo
w y pieklo pl217 rnrqcqq2px74gb2qyhn5nhqrlbmqpolor2gtedq
Snajper Przetrwac pieklo
Czy piekło jest puste O wieczności piekła (Miłujcie się)
w y pieklo pl120 vdmzz52n4qunbewnsstcpupwaffyedbwcvhkhvi
w y pieklo pl122 fayg5s3lqs77w6hmm3xpulidxzgnwtfglptlaba
Karta geostanowiska Skałki Piekło koło Niekłania
Tam lęgło się zaprzaństwo przeszli przez piekło
corbul hollywood piekło marzen

więcej podobnych podstron