ROZDZIAŁ TRZYNASTY
Okna hiperaktywne
Podstawowym celem okien omawianych do tej pory (standardowych) jest odczytywanie
informacji w szybki i prosty sposób. Okna hiperaktywne mają inne zadanie: umożliwiają
Window-Eyes kontrolę ekranu i wyszukiwanie jakiejkolwiek z dziewięciu możliwych zmian,
za którymi idzie wykonanie jednej z trzech rutynowych komend Window-Eyes. Okna
hiperaktywne są podobne do standardowych tylko kształtem.
13.1: Podstawy
W Rozdziale 4 informowaliśmy, że za pomocą ustawień w menu gadatliwości można
kontrolować ile wiadomości odczytuje Window -Eyes automatycznie. Czasem jednak chcemy
jeszcze bardziej "udoskonalić" mowę. Przykładowo, może się okazać, że odczytanie danego
pola dialogowego od początku do końca daje nam zbyt dużo bezużytecznych informacji, ale
odczytanie każdego obiektu po kolei nie jest wystarczające. Rozwiązaniem tego problemu jest
monitorowanie ekranu i odczytywanie danych obiektów tylko w konkretnych warunkach.
Innymi słowy, Window-Eyes może reagować na zmiany na ekranie bez niepotrzebnego
udźwiękowienia wszystkich pojawiających się danych: może np. szukać konkretnego tekstu,
dowolnej zmiany w linii statusu lub też zmiany w atrybutach koloru, a potem przeczytać
żądaną informację lub wykonać jakieś polecenie np. załadować automatycznie nowy plik
konfiguracyjny. Zatem okna hiperaktywne są oknami, które Window-Eyes czyta sam sobie, a
nie przez syntezator mowy, a po ich odczytaniu wykonuje komendy wydane wcześniej przez
użytkownika.
13.2: Jak to działa
To, co do tej pory mówiliśmy na temat ustawiania okien, ma swoje zastosowanie również w
przypadku okien hiperaktywnych. Wiele z omawianych klawiszy funkcyjnych ma te same
zastosowania w tym przypadku, dodatkowo wykorzystuje się jedynie klawisze CTRL oraz
SHIFT. Przykładowo, kombinacja CTRL-SHIFT-F3 umożliwia nam podanie litery
przypisanej dla danego bieżącego okna hiperaktywnego (od A do Z). Po ustawieniu okien,
wszystkie z nich (tzn. 26) mogą być otwarte jednocześnie. Należy jednak pamiętać, że
bieżące okno hiperaktywne nie funkcjonuje tak, jak bieżące okno użytkownika.
Kombinacja klawiszy CTRL-SHIFT-F4 daje możliwość wyświetlenia pola, w którym podana
jest nazwa bieżącego okna hiperaktywnego oraz jego status ("hiperaktywne" lub
"wyłączone"). Za pomocą CTRL-SHIFT-F5 ustawiamy górną lewą granicę okna
hiperaktywnego w stosunku do pozycji wskaźnika myszy. Za pomocą CTRL-SHIFT-F6
ustawiamy dolną prawą granicę, również w stosunku do pozycji wskaźnika myszy. Podobnie
jak standardowe okna użytkownika, okna hiperaktywne oferują możliwość przesunięcia
względem czterech pozycji. Można tego dokonać ręcznie, używając CTRL-SHIFT-F4, lub
automatycznie, wciskając CTRL-SHIFT-F5 oraz CTRL-SHIFT-F6 dwa razy pod rząd.
Window-Eyes spróbuje ustawić przesunięcia w oparciu o pozycję wskaźnika myszy. Okna
hiperaktywne i standardowe mogą się nakładać, zatem można ustawić nawet kilka okien
hiperaktywnych w tych samych miejscach.
13.3: Pole dialogowe definicji okna hiperaktywnego
Gdy wciśniemy CTRL-SHIFT-F7, pojawi się pole dialogowe definicji okna hiperaktywnego.
W tym polu włączamy lub wyłączamy bieżące okno hiperaktywne, decydujemy, czy mowa
będzie przerywana, instruujemy Window-Eyes, czego ma szukać w obrębie okna
hiperaktywnego ("Wyzwalanie") oraz ustawiamy od jednej do trzech komend, które mają
być wykonane. Przed użyciem wyżej wspomnianego klawisza należy ustawić granice okna
hiperaktywnego. Dobrze jest też wyłączyć Status Hiperaktywny w Menu Globalnym, żeby
okno nie zaczęło działać zanim zachowamy ustawienia. Kilka obiektów w polu dialogowym
definicji okna hiperaktywnego to pola wyboru, po których można poruszać się strzałkami w
górę lub w dół. Aby przejść do kolejnego obiektu w polu, używamy tabulatora.
Oto następujące obiekty omawianego pola dialogowego:
Status pole wyboru
Przerwanie pole wyboru
Wyzwalanie pole wyboru
Parametry Wyzwalania przycisk (może być nieaktywny)
Pierwsza Komenda pole wyboru
Parametry Komendy 1 przycisk (może być nieaktywny)
Druga Komenda pole wyboru
Parametry Komendy 2 przycisk (może być nieaktywny)
Trzecia Komenda pole wyboru
Parametry Komendy 3 przycisk (może być nieaktywny)
OK przycisk
Anuluj przycisk
Status: Tu pojawiają się dwie opcje
"wyłączony" i "hiperaktywny". Przy wybranej opcji
"wyłączony", ustawienia zachowane są w pamięci, ale okno hiperaktywne nie pracuje, to
znaczy nie monitoruje zmian na ekranie.
Przerwij: tu decydujemy, czy funkcja okna hiperaktywnego powinna być wykonana po
zakończeniu odczytu, czy też odczyt będzie przerwany (opcje "tak" lub "nie"). Jeśli
wybierzemy opcję "tak", Window-Eyes przerwie odczyt i uruchomi okno. Ta opcja pozwala
nam uniknąć przypadkowego użycia klawiatury podczas odsłuchiwania wiadomości z okna
hiperaktywnego. Jeśli chcemy przerwać pracę okna, wystarczy wcisnąć w dowolnym
momencie klawisz CTRL (tę funkcję można wyłączyć w menu klawiatury).
Czego powinny szukać okna hiperaktywne i dlaczego?
: instruujemy Window-Eyes, czego ma szukać w oknie hiperaktywnym. Możemy tu poruszać
się strzałkami w górę lub w dół po następujących opcjach:
"każda zmiana" - Window-Eyes szuka dowolnej zmiany znaku, przypadku (wyższego lub
niższego), atrybutu koloru. Przykładowo, w programie użytkowym górny lub dolny wiersz
punktu uwagi okna jest linią statusu, gdzie pojawiają się takie informacje, jak nazwa pliku czy
pozycja kursora. Wybierając opcję "każda zmiana", mamy możliwość odsłuchania zawartości
tego wiersza kiedy tylko dane się zmienią.
"zawiera atrybut"
Window-Eyes szuka ustalonych właściwości koloru w momencie
zdefiniowania okna hiperaktywnego; kiedy wybierzemy tę opcję, musimy również wcisnąć
ENTER na przycisku "Parametry wyzwalania...", aby wpisać wartości atrybutów (wartości
koloru czerwonego, zielonego oraz niebieskiego na pierwszym planie oraz dla kolorów tła).
Możemy użyć tej opcji, gdy zaznaczamy część tekstu, który następnie zmienia kolor, a my
chcemy ten tekst odczytać.
"nie zawiera atrybutu"
instruujemy Window-Eyes, żeby poinformował nas, kiedy dane
atrybuty koloru znikną z ekranu (procedura ustawiania atrybutów jak powyżej).
"zawiera linię"
Window-Eyes szuka danej części tekstu; zmiany w kolorze czy też inne
zmiany są ignorowane. Tym razem znów musimy wpisać część testu (do 32 znaków), która
ma być szukana
do tego celu wykorzystujemy przycisk " Parametry wyzwalania ".
Przykładowo, spodziewamy się informacji, nadesłanej przez nasz program komunikacyjny,
gdzie będzie trzeba wpisać jakąś wartość. Kiedy taka wiadomość się pojawi, Window-Eyes
powie "Wprowadź wartość". Opcja ta nie zależy od wielkości liter, to znaczy, że Window-
Eyes będzie szukał tekstu napisanego zarówno dużymi jak i małymi literami. Jeśli chcemy
poszukać znaku graficznego, po prostu nadajemy mu etykietę i używamy jako ciągu znaków.
"nie zawiera linii"
Window-Eyes czeka na zniknięcie z ekranu wybranego tekstu.
"zawiera kursor"
Window-Eyes czeka na pojawienie się kursora w obrębie okna
hiperaktywnego.
"nie zawiera kursora"
Window-Eyes powie "Nie ma kursora", w momencie, gdy kursor
zniknie z ekranu.
"zawiera punkt uwagi"
Window-Eyes szuka punktu uwagi okna w granicach danego okna
hiperaktywnego np. aby, po znalezieniu takiego punktu, załadować nowy plik konfiguracyjny.
"nie zawiera punktu uwagi"
Window-Eyes szuka okna, które nie jest w punkcie uwagi.
Co Window-Eyes powinien zrobić, gdy uruchomi się ono hiperaktywne?
Pierwsza, druga i trzecia komenda, to polecenia, które wydajemy Window-Eyes po
uruchomieniu okna hiperaktywnego. Strzałkami w górę i w dół możemy poruszać się po
następujących opcjach:
"nie zdefiniowane"
kiedy uruchamia się okno hiperaktywne, Window-Eyes wykonuje
kolejno pierwszą, drugą oraz trzecią komendę
jeśli wszystkie trzy są ustawione jako "nie
zdefiniowane", Window-Eyes nie wykona żadnego działania po uruchomieniu okna.
"czytaj okno"
tu musimy wcisnąć ENTER, będąc na przycisku "Parametry Komendy",
gdzie wybieramy okno użytkownika, które ma być odczytane (wpisujemy numer okna
użytkownika lub literę okna hiperaktywnego).
"czytaj ciąg znaków"
wciskamy ENTER na przycisku "Parametry Komendy", by wpisać
tekst, który ma być odczytany.
"czytaj pasek podświetlenia"
Window-Eyes odczyta pasek podświetlenia, jeśli pojawi się w
obrębie okna aktywnego.
"uaktywnij okno"
uruchamiając "Parametry Komendy", wpisujemy numer standardowego
okna użytkownika, które ma być włączone po uruchomieniu okna hiperaktywnego.
"załaduj plik konfiguracyjny"
otwierając "Parametry Komendy", wpisujemy nazwę pliku
konfiguracyjnego, który ma być załadowany po uruchomieniu okna hiperaktywnego
(wpisujemy plik konfiguracyjny tylko z katalogu \WINEYES; nie podajemy dysku ani
ścieżki).
"gorący klawisz"
po uruchomieniu "Parametry Komendy", wybieramy dany gorący klawisz
(nie musi być zdefiniowany w pliku konfiguracyjnym, żeby jego funkcja została wykonana).
"bip"
Windows wyda krótki dźwięk ostrzegawczy, gdy uruchomi się okno hiperaktywne.
"sprowadź mysz do okna"
po uruchomieniu "Parametry Komendy", wpisujemy numer
standardowego okna użytkownika, do którego ma być sprowadzony wskaźnik myszy (po
uruchomieniu okna hiperaktywnego wskaźnik myszy znajdzie się w lewym górnym rogu
wybranego okna użytkownika). Należy pamiętać, że przy ustawianiu więcej niż jednej
komendy, z której jedna ładuje plik konfiguracyjny, nie należy ustawiać kolejnej komendy
jako "czytaj linię" lub "załaduj plik konfiguracyjny".
13.4: Nadrzędność okien i komend
Tak, jak w przypadku okien standardowych, okna hiperaktywne działają zgodnie z zasadą
nadrzędności, co oznacza, że jeśli na ekranie zaistnieją warunki do włączenia dwóch lub
większej liczby okien hiperaktywnych, pierwszeństwo będzie miało okno z pierwszą
(wcześniejszą) literą alfabetu (np. najpierw okno A, potem okno B).
Należy o tym pamiętać w przypadkach, gdzie kolejność wykonania polecenia jest ważna.
Zasadniczo można powiedzieć, że okna, którym przypisujemy komendę ładowania pliku
powinny mieć literę z początku alfabetu, a te do odczytywania informacji - z końca alfabetu.
13.5: Włączanie i wyłączanie okien hiperaktywnych
Można włączyć lub wyłączyć wszystkie 26 okien hiperaktywnych za pomocą gorącego
klawisza "Przełącznik Hiperaktywnego Okna" (CTRL-SHIFT-F8). Tym klawiszem
możemy zmieniać opcje na:
"wyłączone"
żadne okno hiperaktywne nie może być uruchomione, chociaż wszystkie
ustawienia są przechowywane w pamięci.
"komentarze wyłączone"
okna, które są ustawione na "hiperaktywne", uruchamiają się jak
zwykle.
"komentarze włączone"
wszystkie okna hiperaktywne uruchamiają się jak zwykle, lecz
jednocześnie przesyłają informację o swoim uruchomieniu do syntezatora mowy. Jest to
funkcja użyteczna przy testowaniu i usuwaniu błędów z okien hiperaktywnych.
Zamiast używania wyżej wymienionego gorącego klawisza, można przejść do Menu
Globalne, do opcji "Status Hiperaktywnego Okna", która spełnia identyczne funkcje.
13.6: Problemy z oknami hiperaktywnymi i ich rozwiązywanie
Może się zdarzyć, że w pewnych warunkach napotkamy na trudności w używaniu okien
hiperaktywnych, np. ustawimy okno tak, aby wyszukać zmiany danych atrybutów, a potem
załadujemy nowy plik konfiguracyjny. W tym nowym pliku możemy przez przypadek
ustawić okno, z tymi samymi poszukiwanymi atrybutami, po którym załadować miałby się
poprzedni plik konfiguracyjny. W takim przypadku te dwa pliki będą się nieustannie
załadowywać. Należy wówczas przejść do pola dialogowego definicji okna hiperaktywnego
(CTRL-SHIFT-F7) i zmienić ustawienia, lub też użyć gorącego klawisza rotora okien
hiperaktywnych i sprostować dane.
Inny problem pojawia się, gdy część linii statusu odzwierciedla nową pozycję kursora za
każdym jego przesunięciem. Jeśli ustawimy okno hiperaktywne tak, by monitorowało całą
linię l odczytywało ją przy każdej zmianie, Window-Eyes odczytywałby linię statusu przy
każdym nowo wpisanym znaku. W tym przypadku wymiary okna powinny odpowiadać
części linii statusu, która nie zawiera informacji na temat pozycji kursora. Ustawiamy
standardowe okno użytkownika tak, by zawierało całą linię statusu, a następnie ustawiamy
okno hiperaktywne, by odczytać to okno standardowe. Korzyścią tego rozwiązania jest
również możliwość odczytania zawartości linii statusu w dowolnym momencie, wciskając
jedynie odpowiedni gorący klawisz "Czytaj okno".
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
rozdz11 3Rozdz12fotogrametria rozdz1ROZDZ12rozdz19 (2)Anteny terminalowe rozdz1 i 2rozdz12 (2)rozdz1ROZDZ1ROZDZ1Rozdz11Rozdz1ROZDZ10A (2)więcej podobnych podstron