PSALM 120
Ad Dominum, cum tribularer, clamavi
W każdym ucisku swoim wołałem do Pana,
A moja prośba zawżdy była wysłuchana;
I dziś Cię tymże sercem proszę, Pana swego:
Obroń mię od potwarzy języka zdradnego!
Co swym kłamstwem pozyszczesz, języku wszeteczny?
Jeno ludzką nienawiść a gniew boży wieczny.
Twoje słowa są strzały jadem napojone
Śmiertelnym, Twoje słowa węgle rozpalone.
Między zbójcy - niestetyż - jest mieszkanie moje,
Między ludem nieludzkim trawię lata swoje;
Mnie mił pokój, a oni w zwadzie się kochają,
A gdy zgodę wspomionę, mieczów pomykają.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
psalm1111111111111psalm104psalm11111111111111psalm143psalm101psalm145psalm135psalm136psalm114psalm117psalm100psalm139psalm140psalm118psalm13psalm130psalm121psalm137psalm11111111111111111więcej podobnych podstron