005T


















OBLUBIENIEC:

1 Wchodzę do mego ogrodu, siostro ma, oblubienico;

    zbieram mirrę mą z moim balsamem;

    spożywam plaster z miodem moim;

    piję wino moje wraz z mlekiem moim.

    Jedzcież, przyjaciele, pijcie,

    upajajcie się, najdrożsi!

PIEŚŃ  CZWARTA*

OBLUBIENICA:

2 * Ja śpię, lecz serce me czuwa:

    Cicho! Oto miły mój puka!

    «Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja,

    gołąbko moja, ty moja nieskalana,

    bo pełna rosy ma głowa

    i kędziory me - kropli nocy».

3 «Suknię z siebie zdjęłam,

    mam więc znów ją wkładać?

    Stopy umyłam,

    mam więc znów je brudzić?»*

    4 Ukochany mój przez otwór włożył rękę swą,

    a serce me zadrżało z jego powodu.

5 Wstałam, aby otworzyć miłemu memu,

    a z rąk mych kapała mirra,

    z palców mych mirra drogocenna*

    - na uchwyt zasuwy*.

6 Otworzyłam ukochanemu memu,

    lecz ukochany mój już odszedł i znikł;

    życie mię odeszło, iż się oddalił*.

    Szukałam go, lecz nie znalazłam,

    wołałam go, lecz nie odpowiedział.

7 Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto,

    zbili i poranili mnie,

    płaszcz mój zdarli ze mnie

    strażnicy murów*.

8 Zaklinam was, córki jerozolimskie:

    jeśli umiłowanego mego znajdziecie,

    cóż mu oznajmicie?

    Że chora jestem z miłości.

CHÓR:

9 Jakiż to jest ten twój miły z najmilszych,

    o najpiękniejsza z niewiast?

    Jakiż to jest ten twój miły z najmilszych,

    że nas tak zaklinasz?

OBLUBIENICA:

10 * Miły mój śnieżnobiały i rumiany*,

    znakomity spośród tysięcy.

11 Głowa jego - najczystsze złoto,

    kędziory jego włosów jak gałązki palm,

    czarne jak kruk.

12 Oczy jego jak gołębice

    nad strumieniami wód.

    Zęby jego* wymyte w mleku

    spoczywają w swej oprawie.

13 Jego policzki jak balsamiczne grzędy,

    dające wzrost wonnym ziołom.

    Jak lilie wargi jego,

    kapiące mirrą najprzedniejszą*.

14 Ręce jego jak walce* ze złota,

    wysadzane drogimi kamieniami.

    Tors jego - rzeźba z kości słoniowej,

    pokryta szafirami.

15 Jego nogi - kolumny z białego marmuru,

    wsparte na szczerozłotych podstawach.

    Postać jego [wyniosła] jak Liban,

    wysmukła jak cedry.

16 Usta* jego przesłodkie

    i cały jest pełen powabu.

    Taki jest miły mój, taki jest przyjaciel mój,

    córki jerozolimskie!







Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T
005T

więcej podobnych podstron