Inaczej mówiąc, płaszczyzna polaryzacji ulega skręceniu pod wpływem Dyski magnetooptyczne. Taśmy magnetyczne. namagnesowania nośnika. Je\eli namagnesowany materiał magnetyczny rozgrzejemy powy\ej pewnej Dyski magnetooptyczne są mobilnymi nośnikami informacji o względnie du\ych temperatury zwanej punktem Curie, to zostanie on samoistnie rozmagnesowany. pojemnościach, rzędu kilkuset MB. Wada ich jest wysoka cena zarówno ich samych, jak i ich napędów. Opis sposobu wykorzystania dysku magnetooptycznego rozpoczniemy od sposobu Do zapisu informacji na dyskach magnetooptycznych wykorzystuje się zmiany jego odczytu. Załó\my, ze informacja na nim została naniesiona w postaci pól, własności polaryzacji światła pewnych materiałów, zachodzące pod wpływem które sa na przemian namagnesowane i nienamagnesowane. Układ odczytujący pola magnetycznego. Dlatego tez przed dokładniejszym wyjaśnieniem zasady przedstawiony jest na rysunku zapisu magnetooptycznego musimy krótko wyjaśnić zagadnienie polaryzacji światła. Światło jest falą elektromagnetyczna z określonego zakresu długości. Drgania elektromagnetyczne mogą zachodzić w ró\nych płaszczyznach, (co ma miejsce choćby w przypadku bezpośredniego światła słonecznego) lub w jednej płaszczyznie (przykładem mo\e tu być światło odbite od lustra pod określonym katem). W pierwszym przypadku mamy do czynienia ze światłem niespolaryzowanym, w drugim zaś ze spolaryzowanym. Schematycznie przedstawia to rysunek 4.7. Filtry polaryzacyjne powodują, ze światło niespolaryzowane po przejściu przez nie staje sie swiatlem spolaryzowanym. Jednym z ich parametrów jest płaszczyzna polaryzacji, czyli płaszczyzna, w której drga fala elektromagnetyczna światła po przejściu przez filtr. Je\eli światło przepuścimy przez dwa filtry polaryzujące, których płaszczyzny polaryzacji sa ustawione do siebie pod kątem prostym, uzyskamy całkowite Zasada zapisu informacji na dysku magnetooptycznym wytłumienie fali świetlnej, (co jest oczywiste drgania nie mogą zachodzić w \adnej Dysk przesuwa sie (obracając) w polu magnetycznym powodującym jego płaszczyznie). magnesowanie. Miejsca, które maja zostać rozmagnesowane, oświetlane sa wiązka światła laserowego o du\ej energii, powodująca punktowe nagrzewanie nośnika magnetycznego powy\ej temperatury punktu Curie. Powoduje to, jak powiedzieliśmy, rozmagnesowanie tego obszaru. Oddziaływanie filtrów polaryzacyjnych Dla materiału u\ywanego jako nośnik informacji w dyskach magnetooptycznych poło\enie płaszczyzny polaryzacji odbitego od nich światła zale\y od stopnia ich namagnesowania. Taśmy magnetyczne Są nośnikami u\ywanymi do archiwizacji danych. Obecnie u\ywane taśmy mogą pomieścić nawet do 100 GB danych. Zaletą napędów taśmowych jest ich wysoka niezawodność i trwałość zapisu na nośniku (zwykle około 10 lat). Nie do pogardzenia są tak\e du\e pojemności, zwykle rzędu kilkunastu - kilkudziesięciu GB, niedostępne podczas korzystania z innych mediów. Napędy taśmowe ró\nią się między sobą głównie sposobem zapisu informacji na taśmie. Taśmy z formatem zapisu DAT o szerokości 8 mm, znane dzisiaj głównie w wersji Mammoth posiadają znacznie większą pojemność (od 20 GB bez kompresji) i są stosowane m.in. do przechowywania bardzo du\ych zbiorów danych w bibliotekach taśmowych (pojemności rzędu kilku terabajtów). Konkurencyjnym wobec DAT/DDS formatem zapisu danych na taśmach jest DLT, czyli zapis liniowy oraz zapis wielokanałowy MLR. W zapisie DLT dane umieszczane są równolegle do krawędzi taśmy na kilku ście\kach. Zapis ten umo\liwia szybki odczyt danych, zwłaszcza przy zastosowaniu mechanizmów odczytujących jednocześnie dane z kilku ście\ek Zalety napędów magnetooptycznych to: o bardzo szybki transfer, o trwałość nośnika, o wygodna obsługa - z napędu magnetooptycznego korzystamy tak jak napędu zwykłych dyskietek (tyle \e dostępnej przestrzeni jest znacznie więcej). Coraz częściej słychać głosy, \e nadchodzi schyłek technologii optycznych, tymczasem Plasmon zapowiada kolejną wersję profesjonalnych płyt do archiwizacji - UDO2. Płyty zgodne z technologią UDO2 pozwolą na zapis 60 GB danych. Zapis za pomocą błękitnego lasera pozwolił na podwojenie pojemności względem UDO1 i zrost wydajności o 50%. Tym samem oferowane przez Plasmona biblioteki optyczne UDO Archive Appliance osiągną pojemności od 1 do 76 TB.