J Barcz, Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek SEDA eps 2010 09 011


ARTYKUAY I ROZPRAWY
Jan Barcz
Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek
w prawie UE w 艣wietle wyroku TS z 19.01.2010 r.
w sprawie C-555/07 Seda K點黭deveci
Bezpo艣rednim asumptem dla podj臋cia rozwa偶a艅 zawartych w niniejszym artykule sta艂 si臋
wyrok Trybuna艂u Sprawiedliwo艣ci (dalej jako TS) z 19.01.2010 r. w sprawie C-555/07, Seda
K點黭deveci v. Swedex GmbH&Co. KG1. Niemniej w wyroku tym TS pod膮偶y艂 艣ladem zamarko-
wanym ju偶 wcze艣niej2 w g艂o艣nym wyroku z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04, Werner Man-
gold v. R黡iger Helm3 oraz umocnionym w wyrokach: z 16.10.2007 r. w sprawie C-411/05, F閘ix
Palacios de la Villa v. Cortefiel Servicios SA4, z 23.09.2008 r. w sprawie C-427/06, Birgit Bartsch
v. Bosch und Siemens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH5 oraz z 5.03.2009 r. w sprawie
C-388/07, The Incorporated Trustees of the National Council on Ageing (Age Concern England)
v. Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform6.
okre艣lonych w art. 1 , natomiast dyskryminacja bezpo艣rednia
1. Postanowienia dyrektywy 2000/78/WE
(ust. 2 art. 2 dyrektywy)  wyst臋puje w przypadku gdy osob臋 trak-
We wszystkich tych sprawach zasadniczym punktem odnie- tuje si臋 mniej przychylnie ni偶 traktuje si臋, traktowano lub trakto-
sienia, je偶eli chodzi o prawo unijne, by艂a dyrektywa Rady
wano by inn膮 osob臋 w por贸wnywalnej sytuacji, z jakiejkolwiek
2000/78/WE z 27.11.2000 r., ustanawiaj膮ca og贸lne warunki
przyczyny wymienionej w art. 1 . Nast臋pnie w art. 3 ust. 1 lit. c
ramowe r贸wnego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy7.
stwierdza si臋, 偶e w zakresie  warunk贸w zatrudnienia i pracy
Dyrektywa ta zosta艂a uchwalona na podstawie 贸wczesnego
艂膮cznie z warunkami zwalniania i wynagradzania posta-
art. 13 Traktatu ustanawiaj膮cego Wsp贸lnot臋 Europejsk膮
nowienia dyrektywy (w granicach kompetencji Wsp贸lnoty)
(dalej jako TWE)8 (wprowadzonego do TWE na mocy Traktatu
z Amsterdamu), kt贸ry (w ust. 1) ustanowi艂 podstaw臋 prawn膮 dla 1 Wyrok TS z 19.01.2010 r. w sprawie C-555/07, Seda K點黭deveci v. Swe-
dex GmbH & Co. KG, niepubl., dalej jako wyrok w sprawie K點黭deveci.
przyj臋cia przez Rad臋 UE  艣rodk贸w niezb臋dnych w celu zwalcza-
Og贸lnie na temat tego wyroku np. M. Aubert, E. Broussy, F. Donnat,
nia wszelkiej dyskryminacji ze wzgl臋du na p艂e膰, ras臋 lub pocho-
Chronique de jurisprudence communautaire. Travail  discrimination en
dzenie etniczne, religi臋 lub 艣wiatopogl膮d, niepe艂nosprawno艣膰,
function de age, droit administratif, 15 fevrer 2010, s. 249; J.F. Lind-
wiek lub orientacj臋 seksualn膮 . ner, Rechtsprechung. Europ鋓sches Gerichtshof. Urteil vom 19.1.2010,
Rs. C-555/07,  Bayerische Verwaltungsbl鋞ter 2010/9, s. 268. Na temat
Motyw 25 dyrektywy 2000/78/WE odnosi si臋 do zakazu
opinii z 7.07.2009 r. rzecznika generalnego Yvesa Bota w tej sprawie
dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, podkre艣laj膮c, 偶e zakaz ten
C. Schubert, Altersdiskriminierung, K黱digungsfrist, Unanwendbarkeit natio-
 jest podstawowym elementem na drodze do osi膮gni臋cia cel贸w
nalen Rechts/K點黭deveci,  Entscheidungen zum Wirtschaftsrecht 2009/16,
okre艣lonych w wytycznych dotycz膮cych zatrudnienia i popiera- s. 519.
2 Por. J.-H. Bauer, A. von Medem, K點黭deveci  Mangold hoch zwei?
nia zr贸偶nicowania zatrudnienia. Jednak w niekt贸rych okolicz-
Europ鋓sche Grundrechte verdr鋘gen deutsches Arbeitsrecht,  Zeitschrift
no艣ciach r贸偶nice w traktowaniu ze wzgl臋du na wiek mog膮 by膰
f黵 Wirtschaftsrecht 2010/10, s. 456.
uzasadnione i wymagaj膮 wprowadzenia szczeg贸lnych przepis贸w,
3 Wyrok ETS z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04, Werner Mangold
kt贸re mog膮 si臋 r贸偶ni膰 w zale偶no艣ci od sytuacji pa艅stw cz艂onkow- v. R黡iger Helm, Zb. Orz. 2005, s. I-9981, dalej jako wyrok w sprawie
Mangold.
skich UE. Nale偶y wi臋c odr贸偶ni膰 odmienne traktowanie, kt贸re
4 Wyrok ETS z 16.10.2007 r. w sprawie C-411/05, F閘ix Palacios de la Villa v.
jest uzasadnione, w szczeg贸lno艣ci wynikaj膮cymi z prawa celami
Cortefiel Servicios SA, Zb. Orz. 2007, s. I-8531, dalej jako wyrok w sprawie
polityki zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego, od
Palacios de la Villa.
dyskryminacji, kt贸ra musi by膰 zakazana . 5 Wyrok ETS z 23.09.2008 r. w sprawie C-427/06, Birgit Bartsch
v. Bosch und Siemens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH, Zb. Orz. 2008,
Artyku艂 1 dyrektywy 2000/78/WE okre艣la jej cel, polega-
s. I-7245, dalej jako wyrok w sprawie Bartach.
j膮cy na wyznaczeniu  og贸lnych ram dla walki z dyskrymina-
6 Wyrok ETS z 5.03.2009 r. w sprawie C-388/07, The Incorporated Trustees
cj膮 ze wzgl臋du na religi臋 lub przekonania, niepe艂nosprawno艣膰,
of the National Council on Ageing (Age Concern England) v. Secretary
wiek lub orientacj臋 seksualn膮 w odniesieniu do zatrudnienia of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform, niepubl.,
dalej jako wyrok w sprawie Age Concern England.
i pracy, w celu realizacji w pa艅stwach cz艂onkowskich zasady
7 Dyrektywa Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiaj膮ca
r贸wnego traktowania . Artyku艂 2 definiuje w ust. 1  zasad臋
og贸lne warunki ramowe w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz. Urz.
r贸wnego traktowania jako oznaczaj膮c膮  brak jakichkolwiek
WE L 303 z 27.11.2000 r., s. 16).
form bezpo艣redniej lub po艣redniej dyskryminacji z przyczyn 8 Obecnie art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dalej jako TFUE.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
11
ARTYKUAY I ROZPRAWY
stosuje si臋  do wszystkich os贸b, zar贸wno sektora publicznego, oceni艂 jednak, 偶e niemieckie regulacje ustawowe nie s膮  w艂a艣ciwe
jak i prywatnego, w艂膮cznie z instytucjami publicznymi . Artyku艂 6 i konieczne , a tym samym nie spe艂niaj膮 kryteri贸w zasady pro-
ust. 1 dyrektywy nawi膮zuje do jej motywu 25 i wskazuje na porcjonalno艣ci  Takie przepisy, w zakresie, w jakim uznaj膮 wiek
mo偶liwo艣膰 uzasadnienia dzia艂a艅 r贸偶nicuj膮cych  Niezale偶nie od danego pracownika za jedyne kryterium dla stosowania um贸w
przepis贸w art. 2 ust. 2, pa艅stwa cz艂onkowskie mog膮 uzna膰, 偶e o prac臋 na czas okre艣lony, o ile nie zosta艂o wykazane, 偶e okre艣-
odmienne traktowanie ze wzgl臋du na wiek nie stanowi dyskry- lenie granicy wieku samo w sobie, niezale偶nie od wszystkich
minacji, je偶eli w ramach prawa krajowego zostanie to obiektyw- innych okoliczno艣ci zwi膮zanych ze struktur膮 danego rynku pracy
nie i racjonalnie uzasadnione zgodnym z przepisami i celem, i sytuacji osobistej zainteresowanego pracownika, jest obiektyw-
w szczeg贸lno艣ci celami polityki zatrudnienia, rynku pracy nie konieczne dla zrealizowania celu integracji zawodowej bez-
i kszta艂cenia zawodowego, i je偶eli 艣rodki maj膮ce s艂u偶y膰 realizacji robotnych starszych pracownik贸w, nale偶y uzna膰 za wykraczaj膮ce
tego celu s膮 w艂a艣ciwe i konieczne . poza to, co jest w艂a艣ciwe i konieczne dla osi膮gni臋cia tego celu.
Nast臋pnie wskazuje si臋, 偶e takie odmienne traktowanie mo偶e Poszanowanie zasady proporcjonalno艣ci wymaga mianowicie,
polega膰 m.in. na:  (a) wprowadzeniu specjalnych warunk贸w by ka偶de ograniczenie prawa podmiotowego w mo偶liwie naj-
dost臋pu do zatrudnienia i kszta艂cenia zawodowego, zatrudnie- wy偶szym stopniu godzi艂o wymogi r贸wnego traktowania z rea-
nia i pracy, w艂膮cznie z warunkami zwalniania i wynagradzania, lizowanym celem 14.
dla ludzi m艂odych, pracownik贸w starszych i os贸b maj膮cych na
utrzymaniu inne osoby, w celu wspierania ich integracji zawo- " Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 r贸wnie偶 do sposobu
dowej lub zapewnienia im ochrony, (b) okre艣leniu warunk贸w transpozycji dyrektywy w interesuj膮cym aspekcie  okresu mi臋-
dolnej granicy wieku, do艣wiadczenia zawodowego lub sta偶u dzy wej艣ciem w 偶ycie dyrektywy a up艂ywem okresu transpozycji.
pracy, wymaganego do zatrudnienia lub niekt贸rych korzy艣ci TS nawi膮za艂 przy tym do swojego sta艂ego orzecznictwa, podkre-
zwi膮zanych z zatrudnieniem, (c) okre艣leniu g贸rnej granicy wieku 艣laj膮c, 偶e  w okresie przewidzianym na dokonanie transpozycji
przy rekrutacji, z uwzgl臋dnieniem wykszta艂cenia wymaganego dyrektywy pa艅stwa cz艂onkowskie s膮 zobowi膮zane do powstrzy-
na danym stanowisku lub potrzeby racjonalnego okresu zatrud- mania si臋 od przyjmowania przepis贸w, kt贸rych charakter powa偶-
nienia przed przej艣ciem na emerytur臋 . nie zagra偶a osi膮gni臋ciu celu tej dyrektywy 15. Stwierdzenie
Stosownie do art. 18 ak. 1 dyrektywy 2000/78/WE okres jej powy偶sze odnosi艂o si臋 r贸wnie偶 do niemieckiego 艣rodka prawa
transpozycji up艂yn膮艂 2.12.2003 r. Niemniej jednak ak. 2 tego krajowego, kt贸ry wszed艂 w 偶ycie w艂a艣nie w takim okresie. Oko-
artyku艂u upowa偶nia艂 pa艅stwa cz艂onkowskie do przesuni臋cia ter- liczno艣ci膮 wzmacniaj膮c膮 argumentacj臋 Trybuna艂u by艂o to, 偶e 艣ro-
minu transpozycji dyrektywy o dalsze trzy lata, tj. do 2.12.2006 r. dek ten obowi膮zywa艂 w dodatkowym okresie, jaki RFN uzyska艂a
w odniesieniu do przyj臋cia odpowiednich 艣rodk贸w krajowych na uchwalenie 艣rodk贸w krajowych, m.in. w odniesieniu do usta-
dotycz膮cych zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek i niepe艂- nowienia zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek16, a w okre-
nosprawno艣膰. Republika Federalna Niemiec, kt贸rej dotyczy艂y sie tym pa艅stwa cz艂onkowskie mia艂y  przedstawi膰 Komisji
trzy spo艣r贸d omawianych spraw, skorzysta艂a z tej mo偶liwo艣ci. corocznie raport na temat krok贸w, jakie podj臋艂o w celu uporania
si臋 z dyskryminacj膮 ze wzgl臋du na wiek (...) oraz post臋pu we
wprowadzeniu w 偶ycie dyrektywy 17. TS stwierdzi艂 w zwi膮zku
2. Punkty wyj艣cia  wyrok w sprawie Mangold
z tym:  Przepis ten wymaga wi臋c, by pa艅stwo cz艂onkowskie,
Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek wywo艂any zosta艂 kt贸re wyj膮tkowo korzysta w ten spos贸b z przed艂u偶onego terminu
 jak wspomniano w wyroku z 22.11.2005 r. w sprawie Mangold na dokonanie transpozycji, podj臋艂o stopniowo konkretne 艣rodki
(wszystkie wyr贸偶.  J.B.). Warto doda膰, 偶e wyrok zosta艂y wydany w celu zbli偶enia krajowego uregulowania do rezultatu zamierzo-
w trybie prejudycjalnym (na wniosek S膮du Pracy w Monachium nego w dyrektywie. Ot贸偶 zobowi膮zanie to utraci艂oby wszelki sens,
 Arbeitsgericht M黱chen)9, a stan faktyczny dotyczy艂 niemie- je偶eli pa艅stwom cz艂onkowskim umo偶liwione zosta艂oby przyjmo-
ckiego 艣rodka krajowego, dopuszczaj膮cego obni偶enie wieku wanie w okresie przewidzianym na wprowadzenie w 偶ycie tej
do 58, a nawet okresowo 52 lat, i w konsekwencji umo偶liwiaj膮- dyrektywy 艣rodk贸w niezgodnych z celem tej dyrektywy 18.
cego zawieranie bez ogranicze艅 um贸w o prac臋 na czas okre艣lony.
Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 co prawda, 偶e postanowienia " Nast臋pnie TS zwr贸ci艂 uwag臋 na to, 偶e dyrektywa 2000/78/WE
Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas okre艣lony zawar-  nie stanowi sama w sobie zr贸d艂a zasady r贸wnego traktowa-
tego 18.03.1999 r. i wprowadzonego w 偶ycie przez dyrektyw臋 nia w zakresie zatrudnienia i pracy 19, poniewa偶 jej celem jest
Rady 99/70/WE z 28.06.1999 r.10 nie stanowi膮 przeszkody jedynie  wyznaczenie og贸lnych ram dla walki z dyskryminacj膮
w przyj臋ciu takiego 艣rodka krajowego11, niemniej jednak wskaza艂
na sprzeczno艣膰 takiego niemieckiego 艣rodka krajowego z dyrek- 9 Por. motywy 21 do 25 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
10 Dyrektywa Rady 99/70/WE z 28.06.1999 r. dotycz膮ca Porozumienia
tyw膮 2000/78/WE oraz og贸ln膮 zasad膮 prawa wsp贸lnotowego
Ramowego w sprawie um贸w na czas okre艣lony, zawartego przez Europej-
zakazuj膮cego dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek12.
sk膮 Uni臋 Konfederacji Przemys艂owych i Pracodawc贸w (UNICE), Europej-
Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 przy tym do kilku fun-
skie Centrum Przedsi臋biorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejsk膮 Kon-
damentalnych kwestii: federacj臋 Zwi膮zk贸w Zawodowych (ETUC) (Dz. Urz. WE L 175 z 1999 r.,
s. 43).
" Odwo艂uj膮c si臋 do art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE,
11 Por. motywy 40 do 54 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
TS stwierdzi艂, 偶e odmienne traktowanie ze wzgl臋du na wiek
12 Motywy 55 do 76 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
w prawie krajowym pa艅stw cz艂onkowskich mo偶e by膰 uzasad-
13 Motyw 58 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
nione interesem powszechnym, wynikaj膮cym z  cel贸w polityki 14 Motyw 65 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
15 Motyw 67 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego 13. Uzna艂,
16 Motywy 68 do 70 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
偶e niemieckie regulacje ustawowe mog膮 by膰 uzasadnione takim
17 Motyw 71 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
interesem powszechnym, pod warunkiem jednak spe艂nienia
18 Motyw 72 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
wymog贸w zasady proporcjonalno艣ci. W dalszej analizie Trybuna艂 19 Motyw 74 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
12
ARTYKUAY I ROZPRAWY
ze wzgl臋du na religi臋 lub przekonania, niepe艂nosprawno艣膰, wiek tradycje konstytucyjne pa艅stw cz艂onkowskich, ani obowi膮zu-
lub orientacj臋 seksualn膮 . Zasadnicze znaczenie w omawianym j膮ce umowy mi臋dzynarodowe nie uzasadniaj膮 jej ustanowienia.
kontek艣cie mia艂o ugruntowanie przez Trybuna艂 zasady zakazu
dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek jako og贸lnej zasady prawa Po czwarte  zarzuty kierowa艂y si臋 w stosunku do podkre艣-
wsp贸lnotowego, maj膮cej swoje zr贸d艂o we wsp贸lnych tradycjach lonego przez TS wymogu niestosowania prawa krajowego
konstytucyjnych pa艅stw cz艂onkowskich i w wi膮偶膮cych je umo- w przypadku jego sprzeczno艣ci z zasad膮 og贸ln膮 prawa wsp贸lno-
wach mi臋dzynarodowych20. towego. W istocie oznacza艂oby to bowiem uniewa偶nienie prawa
krajowego. Podej艣cie takie stanowi艂oby w膮tpliwe przesuni臋cie
" Powy偶sza zasada mo偶e s艂u偶y膰 jako test badania legalno艣ci paradygmatu, do tej pory bowiem  stosownie do TWE  dyrek-
odpowiednich 艣rodk贸w prawa krajowego pa艅stwa cz艂onkow- tywa nie wywo艂ywa艂a skutku bezpo艣redniego w pa艅stwach
skiego UE, bowiem  z chwil膮 gdy uregulowania krajowe (...) cz艂onkowskich. Tym samym wi臋c to nie dyrektywa, lecz prawo
s艂u偶膮 wykonaniu dyrektywy , wchodz膮 one w zakres kompeten- krajowe transponuj膮ce dyrektyw臋 by艂o zr贸d艂em praw i obo-
cji UE, a tym samym  w zakres stosowania tej zasady 21. wi膮zk贸w obywateli.
" W ko艅cu TS podkre艣li艂  nawi膮zuj膮c ponownie do swojej Jak si臋 wydaje, w kolejnych wyrokach Trybuna艂 Sprawiedli-
utrwalonej linii orzeczniczej, 偶e  na s膮dzie krajowym, przed kt贸rym wo艣ci podj膮艂 pr贸b臋 sprecyzowania swojego stanowiska w dzie-
zawis艂 sp贸r dotycz膮cy zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, spo- dzinach, kt贸re sta艂y si臋 przedmiotem szczeg贸lnej krytyki, jedno-
czywa obowi膮zek zagwarantowania  w ramach jego kompetencji cze艣nie wskazuj膮c na znacz膮c膮 przestrze艅 dzia艂ania, zastrze偶on膮
 ochrony prawnej wynikaj膮cej z prawa wsp贸lnotowego oraz zapew- dla kompetencji pa艅stw cz艂onkowskich. I tak  potwierdzaj膮c
nienia jej pe艂nej skuteczno艣ci poprzez niestosowanie jakichkolwiek wykreowanie zasady og贸lnej prawa unijnego, zakazuj膮cej dyskry-
przepis贸w prawa krajowego, kt贸re mog膮 by膰 z nim sprzeczne 22. minacji ze wzgl臋du na wiek  TS wskaza艂 na stosunkowo du偶e
pole manewru po stronie pa艅stw cz艂onkowskich w odniesieniu
Wyrok TS w sprawie Mangold wywo艂a艂 powa偶ne kontrower- do uzasadnienia ogranicze艅 r贸wnego traktowania ze wzgl臋du
sje. Zw艂aszcza za艣 zarzucano TS  dzia艂alno艣膰 prawotw贸rcz膮 , na wiek. Z jednej strony skonkretyzowa艂 r贸wnie偶 (stosunkowo
nakierowan膮 na rozszerzenie kompetencji Unii Europejskiej, pro- restryktywnie) zasady okre艣lenia kompetencji unijnej w dziedzinie
wadzon膮 w spos贸b sprzeczny zar贸wno z prawem unijnym, jak warunk贸w zatrudnienia i pracy. Z drugiej jednak  TS potwierdzi艂
i w spos贸b naruszaj膮cy interesy pa艅stw cz艂onkowskich. Repre- obowi膮zki pa艅stw cz艂onkowskich zar贸wno w okresie transpozy-
zentatywna dla tego kierunku krytyki by艂a ocena by艂ego prezesa cji dyrektywy, jak i po up艂ywie tego okresu, w tym konieczno艣膰
niemieckiego Federalnego Trybuna艂u Konstytucyjnego oraz prze- stosowania prawa unijnego, w przypadku gdy prawo krajowe jest
wodnicz膮cego Konwentu UE 2002/2003, Romana Herzoga oraz sprzeczne z aktem unijnym (w tym z dyrektyw膮).
L黡era Gerkena, dyrektora Centre for European Policy23. Zarzuty Po przeprowadzeniu takiego sprecyzowania w om贸wionych
koncentrowa艂y si臋 wok贸艂 nast臋puj膮cych kwestii24 . ni偶ej trzech wyrokach TS  w wyroku z 19.01.2010 r. w sprawie
K點黭deveci  utwierdzi艂 przyj臋ty w wyroku w sprawie Man-
Po pierwsze  zarzucano, 偶e Trybuna艂 ingeruje w dziedzin臋 gold kierunek interpretacji odnosz膮c si臋 dodatkowo do wa偶nych
polityki zatrudnienia i polityk spo艂ecznych, kt贸re nale偶膮 do kwestii proceduralnych.
zasadniczych kompetencji pa艅stw cz艂onkowskich. Ewentualne
przyjmowanie 艣rodk贸w unijnych w tych dziedzinach musia- 20 TS odwo艂a艂 si臋 przy tym do motyw贸w 1 i 4 preambu艂y dyrektywy 2000/78/WE.
Motyw 1 dyrektywy nawi膮zuje do 贸wczesnego art. 6 ust. 1 Traktatu
艂oby wi臋c  z jednej strony  uwzgl臋dnia膰 zasad臋 pomocniczo-
o Unii Europejskiej (dalej jako TUE), natomiast w motywie 4 stwierdzono
艣ci, z drugiej za艣  regulacje unijne mog艂yby si臋 odnosi膰 jedy-
 Prawo wszystkich os贸b do r贸wno艣ci wobec prawa i ochrony przed dys-
nie do spraw o charakterze transgranicznym: dyskryminacja
kryminacj膮 jest powszechnym prawem uznanym przez Powszechn膮 Dekla-
ze wzgl臋du na wiek, w przeciwie艅stwie do dyskryminacji ze racj臋 Praw Cz艂owieka, Konwencj臋 Narod贸w Zjednoczonych w sprawie
Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet, Pakty Narod贸w Zjed-
wzgl臋du na obywatelstwo, z natury rzeczy takiego transgranicz-
noczonych dotycz膮ce praw obywatelskich i politycznych oraz praw gos-
nego charakteru nie mo偶e wykazywa膰. Problemy z tym zwi膮-
podarczych, spo艂ecznych i kulturalnych oraz przez Europejsk膮 Konwencj臋
zane powinny wi臋c samodzielnie regulowa膰 pa艅stwa cz艂on-
o Ochronie Praw Cz艂owieka i Podstawowych Wolno艣ci, kt贸rych sygnata-
kowskie. riuszami s膮 wszystkie pa艅stwa cz艂onkowskie. Konwencja nr 111 Mi臋dzy-
narodowej Organizacji Pracy (MOP) zakazuje dyskryminacji w zakresie
zatrudnienia i pracy .
Po drugie  zarzucano, 偶e TS dokona艂 nadinterpretacji cha-
21 Motyw 75 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
rakteru prawnego dyrektyw, kt贸re nie s膮 stosowane w pa艅-
22 Motyw 77 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold.
stwach cz艂onkowskich bezpo艣rednio, lecz musz膮 by膰 transpo- 23 R. Herzog, L. Gerken, Stop the European Court of Justice,
 EU Observer 2008 .
nowane do prawa krajowego, przy czym pa艅stwa zachowuj膮
24 R. Herzog, L. Gerken, Stop the European Court of Justice, EU Obser-
swobod臋 wyboru metod i 艣rodk贸w transpozycji. Do czasu
ver 10.09.2008. Zob. r贸wnie偶 F. Temming, Freie Rechtssch鰌fung
up艂ywu okresu transpozycji pa艅stwo nie ma obowi膮zku stoso-
oder nicht: Der Streit um die EuGH-Entscheidung Mangold spitzt
wania si臋 do rezultatu okre艣lonego w dyrektywie, co TS zigno- sich zu,  Neue Juristische Wochenschrift 2008, s. 3404 3406;
T. Gas, Mangold und die Folgen,  Europ鋓sche Zeitschrift f黵 Wirt-
rowa艂, podobnie jak okoliczno艣膰, 偶e 艣rodek krajowy, obni偶aj膮cy
schaftsrecht 2007, s. 713; R. Streinz, Ch. Herrmann, Der Fall Man-
wiek, przesta艂 obowi膮zywa膰 przed okresem up艂ywu transpozy-
gold  eine  kopernikanische Wende im Europarecht ?,  Recht der
cji dyrektywy.
Arbeit 2007, s. 165 169; E. Muir, La jurisprudence de la Cour de
justice et du Tribunal de premi艁re instance. Chronique des arr臋ts. Arr臋t
Werner Mangold c. R黡iger Helm,  Mangold ,  Revue du droit de
Po trzecie  jako zabieg  awanturniczy okre艣lono skonstru-
l Union europ閑nne 2006/2, s. 466 472; Z. Hajn, Niemiecka CPE dla
owanie przez Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci zasady og贸lnej prawa
ludzi starszych w ocenie ETS  glosa do wyroku ETS z 22.11.2005 r.
unijnego, zakazuj膮cej dyskryminacj臋 ze wzgl臋du na wiek. Zasada
w sprawie C-144/04 Werner Mangold v. R黡iger Helm,  Europejski
ta mia艂aby by膰  wyssana z palca przez TS, bowiem ani  wsp贸lne Przegl膮d S膮dowy 2006/6, s. 36 40.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
13
ARTYKUAY I ROZPRAWY
rodzinnej. Przyczyn膮 odmowy by艂y regulacje odnosz膮ce si臋 do
3. Sprecyzowanie stanowiska
pracowniczego programu emerytalnego, stosownie do kt贸rych
 wyroki w sprawie Palacios de la Villa,
wdowa, wzgl臋dnie wdowiec, nie otrzymuje 艣wiadczenia, je艣li jest
Bartsch i Age Concern England
co najmniej 15 lat m艂odsza (czy m艂odszy) od zmar艂ego pracow-
nika (co wyst臋powa艂o w omawianym przypadku)27. W post臋-
W wyroku z 16.10.2007 r. w sprawie Palacios de la Villa Try-
powaniu kasacyjnym Federalny S膮d Pracy skierowa艂 do TS
buna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂 g艂贸wnie stosunkowo szeroki
pytania dotycz膮ce zakresu mo偶liwego powo艂ania si臋 na prawo
zakres swobody pa艅stw cz艂onkowskich w uzasadnieniu ograni-
unijne w tym przypadku28, w szczeg贸lno艣ci d膮偶y艂 do ustalenia,
cze艅 zakazu nier贸wnego traktowania ze wzgl臋du na wiek. Wyrok
czy prawo wsp贸lnotowe (obecnie prawo unijne) zawiera zasad臋
ten zosta艂 wydany przez TS w trybie prejudycjalnym, przy czym
niedyskryminacji za wzgl臋du na wiek, kt贸rej przestrzeganie s膮dy
s膮d hiszpa艅ski przed艂o偶y艂 TS wniosek w ramach sporu pomi臋-
krajowe musz膮 zagwarantowa膰 tak偶e wtedy, gdy ewentualnie
dzy F. Palaciosem de la Villa a jego pracodawc膮 Cortefiel Servi-
dyskryminuj膮ce traktowanie nie ma zwi膮zku z prawem wsp贸lno-
cios SA, dotycz膮cego rozwi膮zania z mocy prawa stosunku pracy
towym29. Wyrok TS dotyczy艂 r贸wnie偶 interpretacji 贸wczesnego
z powodu osi膮gni臋cia przez F. Palacios de la Villa limitu wieku,
art. 13 TWE, dyrektywy 2000/78/WE i zasad og贸lnych prawa
okre艣lonego na 65 lat przez ustawodawstwo krajowe, powoduj膮-
wsp贸lnotowego30.
cego obowi膮zkowe przej艣cie pracownika na emerytur臋25.
Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 w szczeg贸lno艣ci, 偶e
W wyroku TS stwierdzi艂, 偶e  Wyk艂adni zakazu wszelkiej
wsp贸lnotowa zasada zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek
dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, o kt贸rym stanowi dyrek-
mo偶e by膰 podstaw膮 interpretacji przez TS w trybie prejudy-
tywa Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiaj膮ca og贸lne
cjalnym w kontek艣cie stosownych 艣rodk贸w prawa krajowego
warunki ramowe r贸wnego traktowania w zakresie zatrudnienia
jedynie w贸wczas, gdy  przepis krajowy wchodzi w zakres sto-
i pracy, nale偶y dokona膰 w ten spos贸b, 偶e nie sprzeciwia si臋 on
sowania prawa wsp贸lnotowego 31. Tymczasem  podkre艣li艂
uregulowaniu krajowemu takiemu jak to, b臋d膮ce przedmio-
TS  ani dyrektywa 2000/78/WE, ani art. 13 TWE  nie pozwalaj膮
tem sporu w post臋powaniu przed s膮dem krajowym, na pod-
na obj臋cie zakresem stosowania prawa wsp贸lnotowego w sytuacji,
stawie kt贸rego za wa偶ne uznaje si臋 klauzule o obowi膮zkowym
kt贸ra zaistnia艂a w post臋powaniu przed s膮dem krajowym 32. Je偶eli
przej艣ciu na emerytur臋, zawarte w uk艂adach zbiorowych pracy
chodzi o dyrektyw臋 2000/78/WE33, to wchodz膮ce w gr臋 regulacje
i stawiaj膮ce jako jedyne wymogi uko艅czenie przez pracownika
krajowe nie stanowi膮 艣rodka s艂u偶膮cego transpozycji dyrektywy.
okre艣lonego wieku umo偶liwiaj膮cego nabycie uprawnie艅 eme-
Niezale偶nie od tego ma艂偶onek B. Bartsch zmar艂 przed up艂ywem
rytalnych, ustalonego przez uregulowanie krajowe na 65 lat,
okresu transpozycji dyrektywy. W odniesieniu do 贸wczesnego
i spe艂nienie pozosta艂ych kryteri贸w z zakresu zabezpieczenia
art. 13 TWE Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂34, 偶e postano-
spo艂ecznego umo偶liwiaj膮cych nabycie uprawnie艅 do emerytury
wienia tego artyku艂u maj膮 charakter kompetencyjny, zawieraj膮c pod-
z systemu sk艂adkowego . TS podkre艣li艂 przy tym, 偶e  po pierwsze
staw臋 prawn膮 dla dzia艂ania prawotw贸rczego Rady UE, maj膮cego
 powy偶sze przepisy krajowe s膮 co prawda  oparte na wieku ,
na celu przyj臋cie 艣rodk贸w unijnych niezb臋dnych w celu zwalczania
jednak s膮  obiektywnie i racjonalnie uzasadnione, w ramach
dyskryminacji m.in. ze wzgl臋du na wiek. Same jednak postanowie-
prawa krajowego, s艂usznym celem zwi膮zanym z polityk膮 zatrud-
nia dawnego art. 13 TWE nie mog艂y s艂u偶y膰 obj臋ciu kompetencj膮
nienia i rynkiem pracy oraz  po drugie  zosta艂y one podj臋te
Wsp贸lnoty 艣rodk贸w krajowych, je艣li nie zosta艂y one wydane w celu
 dla realizacji tego celu interesu og贸lnego i nie wydaj膮 si臋 by膰
wykonania dyrektywy uchwalonej na jego podstawie.
niew艂a艣ciwe i niekonieczne dla tego celu .
Generalna konstatacja TS w wyroku brzmia艂a  Prawo wsp贸l-
Wyrok ten jest na tyle interesuj膮cy dla analizowanych dalej
notowe nie zawiera zakazu wszelkiej dyskryminacji ze wzgl臋du
zagadnie艅, 偶e potwierdza, i偶 omawiana sprawa obj臋ta jest zakre-
na wiek, kt贸rej przestrzeganie s膮dy krajowe musz膮 zagwaranto-
sem regulacyjnym dyrektywy 2000/78/WE26 oraz wskazuje na
wa膰 wtedy, gdy ewentualnie dyskryminuj膮ce traktowanie nie ma
znacz膮c膮 swobod臋 decyzyjn膮 pa艅stw cz艂onkowskich w przyj-
zwi膮zku z prawem wsp贸lnotowym. Ponadto, taki zwi膮zek z pra-
mowaniu 艣rodk贸w prawa krajowego, r贸偶nicuj膮cych warunki
wem wsp贸lnotowym nie powstaje na mocy art. 13 WE ani tak偶e
zatrudnienia i pracy ze wzgl臋du na wiek, kt贸re  w odwo艂aniu
 w sytuacji, kt贸ra nast膮pi艂a w sprawie przed s膮dem krajowym
do art. 6 dyrektywy  mog膮 by膰 uzasadnione ze wzgl臋du na inte-
 na mocy dyrektywy Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustana-
res powszechny przy elastycznym interpretowaniu wymog贸w
wiaj膮cej og贸lne warunki ramowe r贸wnego traktowania w zakre-
zasady proporcjonalno艣ci.
sie zatrudnienia i pracy przed up艂ywem terminu transpozycji tej
W wyroku z 23.09.2008 r. w sprawie Bartsch Trybuna艂 Spra-
dyrektywy wyznaczonego danemu pa艅stwu cz艂onkowskiemu .
wiedliwo艣ci sprecyzowa艂 natomiast, 偶e wsp贸lnotowa zasada
Warto doda膰, 偶e r贸wnie偶 w wyroku z 5.03.2009 r. w sprawie
og贸lna zakazu dyskryminacji dzia艂a na prawo krajowe pa艅stw
Age Concern England TS wskaza艂 na szerok膮 mo偶liwo艣膰 uzasad-
cz艂onkowskich jedynie w贸wczas, gdy jest ono obj臋te kompeten-
nienia  zgodnego z prawem unijnym  nier贸wnego traktowania
cj膮 Wsp贸lnoty. W szczeg贸lno艣ci nie s膮 obj臋te tak膮 kompetencj膮
ze wzgl臋du na wiek.
艣rodki krajowe, kt贸re nie zosta艂y wydane w celu transpozycji
dyrektywy; r贸wnie偶 dawny art. 13 Traktatu ustanawiaj膮cego
Wsp贸lnot臋 Europejsk膮, dalej jako TWE (obecnie art. 19 TFUE)
25 Por. motyw 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Palacios de la Villa. Odno艣-
nie do hiszpa艅skiego prawa krajowego om贸wione jest w motywach 11 do 14.
samodzielnie  jako norma kompetencyjna  nie jest w stanie
26 Motywy 42 do 47 uzasadnienia wyroku w sprawie Palacios de la Villa.
rozci膮gn膮膰 takiej kompetencji na 艣rodki krajowe.
27 Motywy 8 do 12 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
Wyrok zosta艂 wydany przez TS w trybie prejudycjalnym na wnio-
28 Motyw 13 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
sek niemieckiego Federalnego S膮du Pracy (Bundesarbeitsgericht),
29 Motyw 14 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
30 Motyw 1 i 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
z艂o偶ony w ramach sporu pomi臋dzy B. Bartsch i Bosch und Sie-
31 Motyw 15 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
mens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH, kt贸ry jest fun-
32 Motyw 16 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
duszem ubezpiecze艅 spo艂ecznych tego przedsi臋biorstwa, i doty-
33 Motyw 18 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
czy艂 odmowy przez fundusz wyp艂aty na rzecz B. Bartsch renty
34 Motyw 18 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
14
ARTYKUAY I ROZPRAWY
Wyrok ten zapad艂 w trybie prejudycjalnym, na wniosek High prawa wsp贸lnotowego, zawieraj膮cej zakaz dyskryminacji ze
Court of Justice (England and Wales), Queen s Bench Division wzgl臋du na wiek, wskazywa艂a jednak r贸wnie偶 na mo偶liwe,
(Administrative Court) (Zjednoczone Kr贸lestwo). Pytanie pre- uzasadnione odst臋pstwa od tej zasady39.
judycjalne zosta艂o przed艂o偶one w ramach post臋powania35,
wszcz臋tego na podstawie skargi kwestionuj膮cej zgodno艣膰 z pra-
4. Konsekwencja w stanowisku TS
wem transpozycji dyrektywy 2000/78/WE w Zjednoczonym
 wyrok w sprawie K點黭deveci
Kr贸lestwie, kt贸rego stronami s膮 The Incorporated Trustees of
the National Council on Ageing (Age Concern England) oraz
Wyrok z 19.01.2010 r. w sprawie K點黭deveci wydany zosta艂
Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform
przez TS w trybie prejudycjalnym na wniosek niemieckiego Kra-
(minister gospodarki, przedsi臋biorczo艣ci i reformy legislacyjnej).
jowego S膮du Pracy (Landesarbeitsgericht D黶seldorf), rozpatru-
Przedmiotem skargi ze strony organizacji charytatywnej Age
j膮cego w ostatniej instancji sp贸r mi臋dzy pani膮 Sed膮 K點黭deveci
Concern England (maj膮cej na celu dzia艂anie dla dobra os贸b star-
a jej pracodawc膮  firm膮 Swedex GmbH & Co. KG w sprawie
szych) sta艂o si臋 postanowienie Employment Equality (Age) Regu-
okresu wypowiedzenia maj膮cego zastosowanie przy rozwi膮zaniu
lations 2006 (rozporz膮dzenie o r贸wnouprawnieniu w zakresie
z ni膮 umowy o prac臋. Stan faktyczny sprawy by艂 nast臋puj膮cy40.
zatrudnienia i pracy  wiek), wydanego w celu transpozycji
S. K點黭deveci by艂a zatrudniona przez Swedex po uko艅cze-
dyrektywy, stosownie do kt贸rego dozwolone jest nier贸wne trak-
niu 18. roku 偶ycia. Po przepracowaniu 10 lat w 2007 r. wypo-
towanie ze wzgl臋du na wiek, polegaj膮ce m.in. na tym, 偶e nie jest
wiedziano jej umow臋 o prac臋 i ustalono ustawowy okres wypo-
niezgodne z prawem  rozwi膮zanie stosunku pracy z osob膮, do
wiedzenia, przy czym sta偶 pracy obliczono na trzy lata. Okres
kt贸rej stosuje si臋 niniejsze rozporz膮dzenie, je艣li osi膮gn臋艂a ona
wypowiedzenia wynosi艂 wi臋c jeden miesi膮c, zamiast czterech
lub przekroczy艂a wiek 65 lat, a przyczyn膮 rozwi膮zania stosunku
miesi臋cy (nale偶nych w przypadku 10-letniego okresu pracy).
pracy jest przej艣cie na emerytur臋 36. Stowarzyszenie zarzuca艂o
Rzecz bowiem w tym41, 偶e stosownie do  og贸lnej ustawy o r贸w-
nieprawid艂ow膮 transpozycj臋 dyrektywy, polegaj膮c膮 na sprzeczno-
no艣ci traktowania (Allgemeines Gleichbehandlungsgesetz)
艣ci powo艂anego wy偶ej postanowienia z dyrektyw膮 2000/78/WE
z 14.08.2006 r.42, kt贸ra transponowa艂a dyrektyw臋 2000/78/WE,
i z zasad膮 proporcjonalno艣ci.
 pewna r贸偶nica w traktowaniu zwi膮zana z wiekiem jest dopusz-
Ustosunkowuj膮c si臋 do pyta艅 prejudycjalnych, TS nie mia艂
czalna, je偶eli jest obiektywnie i racjonalnie uzasadniona celem
w膮tpliwo艣ci, 偶e kwestionowane rozporz膮dzenie obj臋te jest
zgodnym z przepisami 艢rodki maj膮ce s艂u偶y膰 realizacji tego celu
kompetencj膮 wsp贸lnotow膮, zosta艂o bowiem m.in. wydane
powinny by膰 w艂a艣ciwe i konieczne paragraf 10 ustawy). Nato-
w celu transpozycji dyrektywy 2000/78/WE37. TS nie mia艂 te偶
miast punkt 1 tego paragrafu stwierdza, 偶e takie odmienne
w膮tpliwo艣ci, 偶e kwestionowane rozporz膮dzenie krajowe skut-
traktowanie mo偶e polega膰 m.in. na  wprowadzeniu specjal-
kuje nier贸wnym traktowaniem ze wzgl臋du na wiek. Niemniej
nych warunk贸w dost臋pu do zatrudnienia i kszta艂cenia zawodo-
jednak  odwo艂uj膮c si臋 do art. 6 dyrektywy  wskaza艂, 偶e nie-
wego, zatrudnienia i pracy, w艂膮cznie z warunkami zwalniania
kiedy takie nier贸wne traktowanie mo偶e nie stanowi膰 zakazanej
i wynagradzania, dla ludzi m艂odych, pracownik贸w starszych
dyskryminacji, je艣li 艣rodki krajowe s膮 uzasadnione  zgodnymi
i os贸b maj膮cych na utrzymaniu inne osoby, w celu wspierania
z prawem celami dotycz膮cymi polityki spo艂ecznej, takimi jak te,
ich integracji zawodowej . Postanowienia te generalnie odpo-
kt贸re wi膮偶膮 si臋 z polityk膮 zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂ce-
wiadaj膮 przewidzianej w dyrektywie 2000/78/WE mo偶liwo艣ci
nia zawodowego 38. W konsekwencji, stwierdzi艂, 偶e  Wyk艂adni
uzasadnienia zr贸偶nicowanego traktowania ze wzgl臋du na
art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE nale偶y dokonywa膰 w ten
wiek. Zr贸偶nicowanie takie wyst臋puje w odniesieniu do okre-
spos贸b, 偶e nie stoi on na przeszkodzie ustanowieniu przepis贸w
s贸w wypowiedzenia stosunku pracy, ustalonych w niemieckim
krajowych, kt贸re tak jak art. 3 rozporz膮dzenia, kt贸rego dotyczy
kodeksie cywilnym (B黵gerliches Gesetzbuch): r贸偶nicuje on
post臋powanie przed s膮dem krajowym, nie wymieniaj膮 w spo-
okresy wypowiedzenia w zale偶no艣ci od sta偶u pracy (par. 622)
s贸b precyzyjny cel贸w uzasadniaj膮cych mo偶liwo艣膰 odst臋pstwa od
 co odpowiada przyj臋tej praktyce, niemniej jednak nakazuje
zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek , a do s膮du krajowego
35 Motyw 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England.
 nale偶y ustalenie, czy uregulowania, kt贸rych dotyczy sprawa
36 Motywy 11 do 13 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England.
przed nim zawis艂a, maj膮 taki zgodny z prawem cel i czy krajowe
37 Szczeg贸艂owo motywy 21 do 30 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Con-
organy ustawodawcze lub wykonawcze mog艂y w spos贸b uzasad- cern England.
38 Szczeg贸lnie motyw 35 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern Eng-
niony stwierdzi膰, 偶e przy wzi臋ciu pod uwag臋 zakresu uznania, kt贸-
land.
rym dysponuj膮 pa艅stwa cz艂onkowskie w zakresie polityki spo艂ecznej,
39 W motywie 40 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England
wybrane 艣rodki s膮 w艂a艣ciwe i konieczne dla osi膮gni臋cia tego celu .
stwierdzono  Komisja Wsp贸lnot Europejskich, powo艂uj膮c si臋 na wyrok
Precyzuj膮c spos贸b wyk艂adni art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04 Mangold, Zb. Orz. s. I-9981, pkt 75,
i na art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, proklamo-
TS podkre艣li艂, 偶e  stwarza on mo偶liwo艣膰 wprowadzenia przez
wanej w Nicei 7.12.2000 r. (Dz. Urz. WE C 364 z 2000 r., s. 1), podnosi,
pa艅stwa cz艂onkowskie, w ramach ich przepis贸w krajowych,
偶e zasada niedyskryminacji ze wzgl臋du na wiek jest podstawow膮 zasad膮
okre艣lonych rodzaj贸w r贸偶nic w traktowaniu ze wzgl臋du na wiek,
prawa wsp贸lnotowego i 偶e ka偶dy wyj膮tek od tej zasady powinien by膰 uza-
je艣li b臋d膮 one 玱biektywnie i racjonalnie uzasadnione zgodnym sadniony celem publicznym z zakresu polityki spo艂ecznej. Zgodnie z pro-
ponowan膮 przez ni膮 wyk艂adni膮, dokonywan膮 w 艣wietle jej motywu 25,
z prawem celem, takim jak cel z zakresu polityki zatrudnienia,
art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE ustanawia rodzaj ograniczonego
rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego, a 艣rodki s艂u偶膮ce osi膮g-
odst臋pstwa od wspomnianej podstawowej zasady, uzasadnionego szcze-
ni臋ciu tych cel贸w b臋d膮 w艂a艣ciwe i konieczne. Przepis ten nak艂ada
g贸lnymi wzgl臋dami polityki spo艂ecznej danego pa艅stwa cz艂onkowskiego.
na pa艅stwa cz艂onkowskie obowi膮zek udowodnienia zgodno艣ci Zdaniem Komisji w drodze przepisu art. 6 ust. 1 zak艂ada si臋 wi臋c przyj臋cie
konkretnego 艣rodka krajowego, odzwierciedlaj膮cego ca艂o艣膰 szczeg贸lnych
z prawem celu przywo艂anego tytu艂em uzasadnienia, w po艂膮cze-
okoliczno艣ci i cel贸w .
niu z wysokimi wymaganiami dowodowymi .
40 Motywy 12 do 16 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
Z takim kierunkiem interpretacji korespondowa艂a ocena
41 Motywy 10 do 12 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
Komisji, kt贸ra odwo艂ywa艂a si臋 co prawda do zasady og贸lnej 42 BGBl. 2006 I., s. 1897.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
15
ARTYKUAY I ROZPRAWY
obliczanie okresu zatrudnienia pracownika od uko艅czenia natomiast charakter zasady og贸lnej prawa unijnego i wywodzi
przez niego 25. roku 偶ycia (pkt 4). Niemiecki rz膮d federalny si臋 z tradycji konstytucyjnych pa艅stw cz艂onkowskich oraz wi膮-
oraz odsy艂aj膮cy s膮d niemiecki uzasadnia艂43 takie rozwi膮zanie 偶膮cych je um贸w mi臋dzynarodowych w tej dziedzinie52. Nowym
 celami polityki zatrudnienia i pracy (do kt贸rych nawi膮zuje elementem uzasadnienia ustanowienia takiej zasady w stosunku
art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE), polegaj膮cymi na tym, do wywod贸w w wyroku w sprawie Mangold jest nawi膮zanie
偶e m艂odsi pracownicy 艂atwiej i szybciej reaguj膮 na utrat臋 pracy przez Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci do Karty Praw Podstawowych53.
i mo偶na wymaga膰 od nich wi臋kszej elastyczno艣ci, kr贸tszy natomiast TS wskaza艂, 偶e Karta ma  stosownie do art. 6 ust. 1 TUE   tak膮
dla takich pracownik贸w okres wypowiedzenia sprzyja ich zatrud- sam膮 moc prawn膮 jak Traktaty , czyli nale偶y do unijnego prawa
nianiu dzi臋ki zwi臋kszeniu elastyczno艣ci w zarz膮dzaniu personelem. pierwotnego. Natomiast art. 21 Karty stanowi, 偶e  zakazana jest
S. K點黭deveci zaskar偶y艂a rozwi膮zanie z ni膮 umowy o prac臋 wszelka dyskryminacja w szczeg贸lno艣ci ze wzgl臋du na (...) wiek .
do niemieckiego S膮du Pracy (Arbeitsgericht M鰊chengladbach), Niemniej unijna zasada og贸lna zakazu dyskryminacji mo偶e
podkre艣laj膮c zw艂aszcza, 偶e stosowne postanowienia kodeksu by膰 testem badania legalno艣ci prawa krajowego jedynie w zakresie
cywilnego stanowi膮 dyskryminacj臋 ze wzgl臋du na wiek sprzeczn膮 kompetencji UE. Dlatego te偶 niezmiernie istotna jest konstatacja TS
z prawem UE44. Rozpoznaj膮cy spraw臋 w post臋powaniu odwo-  podtrzymuj膮ca stwierdzenie zawarte w wyroku w sprawie Man-
艂awczym Krajowy S膮d Pracy (Landesarbeitsgericht D黶seldorf) gold  偶e przyj臋cie dyrektywy unijnej i up艂yw terminu jej transpo-
potwierdzi艂, 偶e w czasie rozwi膮zania stosunku pracy S. K點黭de- zycji sprawiaj膮, i偶  w zakres zastosowania prawa Unii wesz艂o ure-
veci okres transpozycji dyrektywy 2000/78/WE min膮艂. Potwier- gulowanie b臋d膮ce przedmiotem sporu przed s膮dem krajowym,
dzi艂 r贸wnie偶, 偶e wskazane wy偶ej niemieckie przepisy przewiduj膮 obejmuj膮ce materi臋 uregulowan膮 w dyrektywie, tj. w niniejszej
odmienne traktowanie bezpo艣rednio zwi膮zane z wiekiem. Nie- sprawie, warunki rozwi膮zania stosunku pracy przez pracodawc臋 54.
mniej jednak mia艂 wiele istotnych w膮tpliwo艣ci, kt贸re znalaz艂y Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂, 偶e niemieckie rozwi膮-
wyraz w pytaniach prejudycjalnych skierowanych do TS oraz zania ustawowe zawieraj膮 zr贸偶nicowanie ze wzgl臋du na wiek
podczas rozprawy: w zakresie obliczania okres贸w wypowiedzenia, kt贸re mo偶e by膰
" Przede wszystkim Krajowy S膮d Pracy mia艂 w膮tpliwo艣ci co badane w 艣wietle og贸lnej zasady prawa unijnego, zakazuj膮cej
do zakresu prawa unijnego, kt贸re mia艂oby zastosowanie do oma- dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek. Dokona艂 r贸wnie偶 badania,
wianej sprawy i do charakteru zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du czy zr贸偶nicowanie takie mo偶e by膰 uzasadnione celami polityki
na wiek45, oraz nawi膮zywa艂 do mo偶liwo艣ci uzasadnienia nier贸w- zatrudnienia i rynku pracy55, stwierdzaj膮c naruszenie zasady pro-
nego traktowania ze wzgl臋du na wiek interesem powszechnym46. porcjonalno艣ci. W konsekwencji, TS stwierdzi艂:  (& ) wyk艂adni
" Nast臋pnie Krajowy S膮d Pracy odni贸s艂 si臋 do zasady pierw- prawa Unii, a dok艂adniej zasady niedyskryminacji ze wzgl臋du
sze艅stwa prawa unijnego (nawi膮zuj膮c do wyroku w sprawie na wiek skonkretyzowanej w dyrektywie 2000/78/WE, nale偶y
Mangold) i zastanawia艂 si臋47, czy w sporze mi臋dzy podmiotami dokonywa膰 w ten spos贸b, 偶e stoi na przeszkodzie istnieniu prze-
prywatnymi s膮d krajowy pa艅stwa cz艂onkowskiego jest zobowi膮- pisu krajowego takiego jak w sporze przed s膮dem krajowym,
zany do niestosowania prawa krajowego, jednoznacznie sprzecz- kt贸ry przewiduje, 偶e okresy zatrudnienia uko艅czone przez pra-
nego w prawem unijnym. S膮d podkre艣li艂 przy tym, 偶e sporny cownika, zanim osi膮gn膮艂 on wiek 25 lat, nie s膮 uwzgl臋dniane
niemiecki przepis krajowy jest jasny i rozbie偶no艣ci z prawem przy obliczaniu okresu wypowiedzenia stosunku pracy 56.
unijnym nie da si臋 rozwi膮za膰 w drodze interpretacji tego prze- Nale偶y jeszcze powr贸ci膰 do odwo艂ania si臋 przez TS do
pisu w spos贸b zgodny (przyjazny) prawu unijnemu. Karty Praw Podstawowych. Ot贸偶 art. 51 ust. 1 Karty wyraznie
" W ko艅cu, zauwa偶aj膮c tak膮 sprzeczno艣膰 mi臋dzy niemieckim wskazuje, 偶e jej postanowienia maj膮 zastosowanie do pa艅stw
przepisem prawa krajowego a prawem unijnym, Krajowy S膮d cz艂onkowskich wy艂膮cznie w zakresie,  w jakim stosuj膮 one
Pracy zastanawia艂 si臋, czy  maj膮c na uwadze  zaufanie, jakie prawo Unii (naturalnie przy poszanowaniu granic kompe-
adresaci norm pok艂adaj膮 w zastosowaniu obowi膮zuj膮cych ustaw tencji UE). W doktrynie niemieckiej wskazano57, 偶e rozwa偶y膰
krajowych  skutek niestosowania prawa krajowego, sprzecz-
43 Zw艂aszcza motywy 35 i 36 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
nego z prawem unijnym, nie powinien nast膮pi膰 dopiero po
44 Zw艂aszcza motyw 15 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
wydaniu przez TS stosownego wyroku prejudycjalnego48.
45 Por. pytanie 1 a) przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w spra-
" W tym kontek艣cie pojawi艂 si臋 r贸wnie偶 problem  poniewa偶
wie K點黭deveci.
Krajowy S膮d Pracy nie by艂 przekonany co do sprzeczno艣ci oma- 46 Por. pytanie 1 b) przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w spra-
wie K點黭deveci.
wianych rozwi膮za艅 ustawowych z konstytucj膮 (Ustaw膮 Zasadni-
47 Por. pytanie 2 przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w sprawie
cz膮 RFN)49  czy uprzednio w takiej sprawie nie powinien wypo-
K點黭deveci.
wiedzie膰 si臋 niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny50.
48 Por. pytanie 2 przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w sprawie
Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 do powy偶szych prob- K點黭deveci.
49 Motyw 16 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
lem贸w, wypowiadaj膮c si臋 r贸wnie偶 w istotnych kwestiach doty-
50 Motyw 52 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
cz膮cych zasad transpozycji dyrektyw unijnych oraz obowi膮zku
51 Motyw 20 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
zapewnienia efektywno艣ci prawa UE.
52 Motyw 21 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
53 Motyw 22 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
54 Motyw 25 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
4.1. Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek
55 Motywy 28 do 42 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
w prawie unijnym
56 Motyw 43 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Na temat kon-
sekwencji wyroku dla niemieckiego prawa pracy por. S. Kolbe, K點黭-
Rozwa偶aj膮c t臋 kwesti臋, TS nawi膮za艂 do wyroku w sprawie
deveci und tarifliche Altersgrenzen,  Betriebs-Berater 2010/9, s. 501;
G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts bei Versto gegen das
Mangold i przypomnia艂, 偶e sama dyrektywa 2000/78/WE ustana-
Verbot der Altersdiskriminierung (K點黭deveci) Anmerkung.  Zeitschrift
wia jedynie og贸lne ramy dla zwalczania dyskryminacji w zakresie
f黵 Wirtschaftsrecht 2010/4, s. 199 i 200.
zatrudnienia i pracy m.in. ze wzgl臋du na wiek, nie ustanawia wi臋c
57 Reprezentatywnie J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci  Mangold hoch
zasady zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek51. Zasada ta ma
zwei?..., s. 451.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
16
ARTYKUAY I ROZPRAWY
nale偶y, czy takie graniczenie odpowiada kryterium  zakresu " W konsekwencji, s膮d krajowy powinien przede wszyst-
stosowania prawa Unii , do kt贸rego nawi膮zuje TS (w motywie kim stosowa膰 wyk艂adni臋 prawa krajowego w spos贸b  przyja-
25 uzasadnienia), tym bardziej 偶e w niemieckim tek艣cie Karty zny prawu unijnemu (wyk艂adnia zgodna z prawem unijnym),
stosowany jest termin,  w jakim wykonuj膮 one prawo Unii tj. w przypadku dyrektywy  powinien w najszerszym mo偶liwym
(niem.  bei der Durchf黨rung des Rechts der Union , a nie  sto- zakresie dokonywa膰 (interpretacji prawa krajowego  przyp. J.B.)
sowanie  niem. Anwendung).  Zakres wykonywania prawa w 艣wietle tre艣ci i cel贸w dyrektywy w celu osi膮gni臋cia zamie-
Unii jest bowiem interpretowany w臋ziej ni偶 zakres jego  stoso- rzonego przez ni膮 skutku, post臋puj膮c tym samym zgodnie
wania i wchodzi艂by w gr臋 w贸wczas, gdy pa艅stwo cz艂onkowskie z art. 288 akapit trzeci TFUE 67, wyk艂adnia zgodna prawa krajo-
dzia艂a jako  przed艂u偶one rami臋 Unii 58. Za takim w臋偶szym zakre- wego jest bowiem  nieroz艂膮cznie zwi膮zana z systemem traktatu,
sem zwi膮zania pa艅stw cz艂onkowskich postanowieniami Karty gdy偶 zezwala s膮dowi krajowemu na zapewnienie, w ramach jego
przemawia艂yby r贸wnie偶 wywody zawarte w  Wyja艣nieniach w艂a艣ciwo艣ci, pe艂nej skuteczno艣ci prawa Unii przy rozpoznawaniu
do art. 51 ust. 1, kt贸re stanowi膮 autentyczn膮 interpretacj臋 Karty59. zawis艂ego przed nim sporu 68.
Czyli  je偶eli pa艅stwa dzia艂aj膮 w ramach  stosowania prawa " Je偶eli ze wzgl臋du na jednoznaczn膮 sprzeczno艣膰 prze-
unijnego, a nie jego  wykonania , nie by艂yby zwi膮zane postano- pisu prawa krajowego z prawem unijnym nie ma mo偶liwo艣ci
wieniami Karty Praw Podstawowych; zasady og贸lne dzia艂a艂yby zastosowania wyk艂adni zgodnej (jak w omawianej sprawie),
natomiast r贸wnie偶 w  zakresie stosowania prawa UE. Kryty- to s膮d krajowy powinien kierowa膰 si臋 prawem unijnym, przy
kuje si臋 co prawda takie podej艣cie, ale jednocze艣nie wskazuje na czym dyrektywa 2000/78/WE konkretyzuje jedynie zasad臋 og贸ln膮
to, 偶e postanowienia art. 6 TUE je potwierdzaj膮: art. 6 ust. 1 TUE prawa unijnego, zakazuj膮c膮 dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek69.
odnosi si臋 bowiem do charakteru prawnego Karty, kt贸ra wi膮- W konsekwencji, Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci stwierdzi艂
za艂aby pa艅stwa cz艂onkowskie w zakresie  wykonywania prawa (nawi膮zuj膮c do wyroku w sprawie Mangold)  W tych okoliczno艣-
UE, natomiast art. 6 ust. 3 odnosi si臋 do zasad og贸lnych prawa ciach na s膮dzie krajowym, przed kt贸rym zawis艂 sp贸r dotycz膮cy
unijnego, kt贸re wi膮偶膮 pa艅stwa cz艂onkowskie w szerszym zakre- zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek skonkretyzowanej
sie  stosowania prawa Unii60. W omawianej sprawie ma to co w dyrektywie 2000/78/WE, spoczywa obowi膮zek zagwarantowania
prawda znaczenie drugorz臋dne, bowiem w przypadku dyrek-  w ramach jego kompetencji  ochrony prawnej wynikaj膮cej
tyw w gr臋 wchodzi  wykonywanie prawa unijnego (nawet dla podmiot贸w prawa z prawa Unii oraz zapewnienia jego pe艂-
przy wskazanej wy偶ej zaw臋偶aj膮cej interpretacji  wykonania ), nej skuteczno艣ci poprzez niestosowanie jakichkolwiek przepis贸w
niemniej  mocniejsze oddzia艂ywanie zasad og贸lnych prawa prawa krajowego sprzecznych z t膮 zasad膮 70.
unijnego (w stosunku do postanowie艅 Karty) mo偶e mie膰 istotne Nie budzi w膮tpliwo艣ci, 偶e zasada og贸lna prawa unijnego mo偶e
znaczenie w innych dziedzinach wychodz膮cych poza cz臋sto nie- by膰 testem badania legalno艣ci 艣rodk贸w krajowych, je艣li 艣rodki
jednoznaczne postanowienia Karty61. Z kolei sam tenor dyskusji takie obj臋te s膮 zakresem stosowania prawa wsp贸lnotowego
potwierdza wniosek przewa偶aj膮cej cz臋艣ci polskiej doktryny, 偶e (unijnego). Dotychczas przyjmowano, 偶e wyst臋puje to w trzech
tzw. protok贸艂 polsko-brytyjski (i czeski) nie b臋dzie mia艂 wi臋k- przypadkach:
szego znaczenia dla stosowania praw podstawowych jako testu " gdy w gr臋 wchodzi wykonanie normy prawa wsp贸lnoto-
badania legalno艣ci r贸wnie偶 艣rodk贸w krajowych, gdy偶 prawa wego (unijnego);
podstawowe b臋d膮 w dalszym ci膮gu kreowane przez TS jako
zasady og贸lne prawa unijnego62 i b臋d膮 dzia艂a艂y w  zakresie sto-
58 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci  Mangold hoch zwei?..., s. 451.
sowania prawa unijnego. 59 Na  Wyja艣nienia wskazuje wyraznie ak. 3 art. 6 ust. 1 TUE. Na margi-
nesie autor pozostawia problem prawid艂owo艣ci t艂umaczenia postanowie艅
art. 51 ust. 1 Karty Praw Podstawowych UE na j臋zyk polski, cho膰 nale偶y
4.2. Zasada pierwsze艅stwa prawa unijnego:
zauwa偶y膰, 偶e w  Wyja艣nieniach do art. 51 ust. 1 Karty wpierw nast臋puje
nakaz niestosowania prawa krajowego
odwo艂anie do  zakresu stosowania (art. 51 ust. 1 Karty), a nast臋pnie
w przypadku sprzeczno艣ci z prawem unijnym
mowa jest o  wykonywaniu prawa UE. Wersje j臋zykowe inne ni偶 niemie-
cka r贸wnie偶 wskazuj膮 na to, 偶e nale偶a艂oby odpowiednie postanowienia
art. 51 ust. 1 Karty sformu艂owa膰 w j臋zyku polskim jako  Postanowienia
Nawi膮zuj膮c do swojego trwa艂ego orzecznictwa, TS przypo-
niniejszej Karty maj膮 zastosowanie do (...) Pa艅stw Cz艂onkowskich wy艂膮cz-
mnia艂 przede wszystkim nast臋puj膮ce zasady w dziedzinie obo-
nie w zakresie, w jakim wykonuj膮 one prawo Unii ; brzmienie w j臋zyku
wi膮zku pa艅stw cz艂onkowskich do zapewnienia efektywno艣ci
angielskim   (...) to the Member States only when they are implementing
prawu UE63: Union law ; brzmienie w j臋zyku francuskim   aux Etats membres uni-
quement lorsqu ils met ten en oeuvre le droit de l Union .
" S膮dy krajowe pa艅stw cz艂onkowskich maj膮 obowi膮zek
60 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci  Mangold hoch zwei?..., s. 451.
zapewnienia  ochrony prawnej gwarantowanej podmiotom
61 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci  Mangold hoch zwei?..., s. 451.
prawa poprzez przepisy prawa unijnego oraz zapewnienie pe艂nej
62 Zob. A. Wyrozumska, Inkorporacja Karty Praw Podstawowych do prawa
skuteczno艣ci tych przepis贸w r贸wnie偶 w sporach mi臋dzy jed-
UE: status Karty w prawie UE, zakres obowi膮zywania i stosowania,
nostkami, w sytuacji gdy prawo krajowe jest sprzeczne z prawem g艂贸wne problemy interpretacyjne z uwzgl臋dnieniem stanowiska polskiego,
w: Ochrona praw podstawowych w Unii Europejskiej, J. Barcz (red.),
unijnym64.
Warszawa 2008, s. 99.
" Dyrektywa nie mo偶e co prawda  sama z siebie tworzy膰 obo-
63 Por. J. Barcz (przy wsp贸艂pracy A. Grzelak, M. Kapko, A. Siwek), Wytyczne
wi膮zk贸w po stronie jednostki i nie mo偶na zatem powo艂ywa膰 si臋
polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej. Zapewnienie skuteczno艣ci
na dyrektyw臋 jako tak膮 przeciwko jednostce ,65 niemniej  wyni-
prawa Unii Europejskiej w polskim prawie krajowym, Warszawa 2009, s. 13.
64 Motyw 45 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
kaj膮ce z dyrektywy zobowi膮zanie pa艅stw cz艂onkowskich do
65 Motyw 46 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
osi膮gni臋cia rezultatu w niej wskazanego, jak r贸wnie偶 powinno艣膰
66 Motyw 47 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
podj臋cia wszelkich w艂a艣ciwych 艣rodk贸w og贸lnych lub szczeg贸l-
67 Chodzi o dawny art. 249 TWE.
nych w celu zapewnienia wykonania tego zobowi膮zania, ci膮偶y na
68 Motyw 48 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
wszystkich organach tych pa艅stw, w tym, w granicach ich kom- 69 Motywy 49 i 50 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
70 Motyw 51 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
petencji, na organach s膮dowych 66.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
17
ARTYKUAY I ROZPRAWY
" gdy 艣rodek krajowy odwo艂uje si臋 do wyj膮tku dopuszczal- pok艂adaj膮 w zastosowaniu obowi膮zuj膮cych ustaw krajowych
nego wed艂ug prawa wsp贸lnotowego (unijnego), oraz  skutek niestosowania prawa krajowego sprzecznego z prawem
" gdy w inny spos贸b obj臋ty by艂 zakresem stosowania prawa unijnym nie powinien nast膮pi膰 dopiero po wydaniu przez TS
wsp贸lnotowego (unijnego), poniewa偶 specyficzna norma wsp贸l- stosownego wyroku prejudycjalnego. TS potwierdzi艂 w zwi膮zku
notowego (unijnego) prawa materialnego ma w danym przy- z tym jednoznacznie, 偶e w przypadku gdy  dokonanie wyk艂adni
padku zastosowanie71. (...) przepisu zgodnej z prawem Unii okazuje si臋 niemo偶liwe,
Nie budzi艂o te偶 w膮tpliwo艣ci  co potwierdzi艂 TS  偶e na (s膮d krajowy  przyp. J.B.) powinien odst膮pi膰 od stosowania
dyrektywy, co do zasady, nie mo偶na powo艂ywa膰 si臋 w stosunku tego przepisu i ani nie jest przy tym zobowi膮zany do uprzed-
do jednostki i w stosunkach mi臋dzy jednostkami72. Niemniej niego wyst膮pienia do Trybuna艂u z pytaniem prejudycjalnym, ani
TS  kieruj膮c si臋 d膮偶eniem do umocnienia skuteczno艣ci prawa nie mo偶na mu w tym przeszkodzi膰 74.
unijnego  si臋gn膮艂 w omawianych orzeczeniach do nast臋puj膮cej Zgodnie z postanowieniami art. 267 TFUE decyzja o skiero-
argumentacji: je偶eli 艣rodki krajowe obj臋te s膮 zakresem rezultatu waniu pytania prejudycjalnego pozostaje w autonomicznej kom-
okre艣lonego w dyrektywie, to tym samym podpadaj膮 pod zakres petencji s膮du krajowego75, nie mo偶e natomiast  przekszta艂ci膰 si臋
stosowania prawa UE; sama dyrektywa nie mo偶e by膰 co prawda w obowi膮zek wynikaj膮cy z tego, 偶e prawo krajowe nie pozwala
powo艂ywana przed s膮d, aby uzasadni膰 niestosowanie 艣rodka temu s膮dowi na niestosowanie przepisu krajowego, kt贸ry uwa偶a
krajowego, ale je偶eli w danej dziedzinie istnieje zasada og贸lna sprzeczny z konstytucj膮, je偶eli wcze艣niej trybuna艂 konstytucyjny
prawa unijnego, to s膮d krajowy musi si臋 do niej odwo艂a膰 i  je偶eli nie stwierdzi艂 jego niekonstytucyjno艣ci. Na podstawie bowiem
wyk艂adnia przyjazna prawu unijnemu nie mo偶e mie膰 zastosowa- zasady pierwsze艅stwa prawa Unii, z kt贸rej korzysta tak偶e zasada
nia ze wzgl臋du na sprzeczno艣膰 艣rodka krajowego z zasad膮 og贸ln膮 niedyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, uregulowanie krajowe,
prawa unijnego, odst膮pi膰 od jego stosowania. kt贸re wchodzi w zakres zastosowania prawa Unii, a jest z nim
Ten kierunek rozumowania spotka艂 si臋 z krytyk膮 nie tylko sprzeczne, nie powinno by膰 stosowane 76.
ze tego wzgl臋du, 偶e w ten spos贸b  obchodzona jest szcze- W konsekwencji, stwierdzenie TS jest jednoznaczne: pod-
g贸lna natura prawna dyrektywy, ale przede wszystkim tak偶e staw膮 skierowania pytania prejudycjalnego przez s膮d krajowy
z tego powodu, i偶 konsekwencj膮 b臋dzie  eksplozja przypad- do Trybuna艂u nie mog膮 by膰 wy艂膮cznie stwierdzona sprzeczno艣膰
k贸w, w kt贸rych s膮dy b臋d膮 musia艂y odmawia膰 stosowania 艣rodka prawa krajowego z prawem UE oraz problemy wyst臋puj膮ce
krajowego: wystarczy bowiem, 偶e dany obszar obj臋ty zostanie w procedurze krajowej (o czym ni偶ej)77. S膮d krajowy mo偶e lub
jedynie zakresem regulacji dyrektywy, aby s膮d krajowy zmuszony musi kierowa膰 pytanie prejudycjalne, je偶eli spe艂nione s膮 prze-
by艂 do odmowy stosowania 艣rodka krajowego nie ze wzgl臋du na s艂anki okre艣lone w art. 267 TFUE, tj. dla wydania wyroku nie-
naruszenie dyrektywy, lecz prawa pierwotnego  zasady og贸lnej zb臋dna jest decyzja w kwestii interpretacji traktat贸w lub w kwes-
prawa unijnego, wyinterpretowanej przez TS73. tii wa偶no艣ci i wyk艂adni akt贸w unijnego prawa pochodnego.
Niemniej jednak argumenty przytoczone przez TS mo偶na uzna膰
za przekonuj膮ce, szczeg贸lnie w 艣wietle jego sta艂ego orzecznictwa 4.4. Rola s膮du konstytucyjnego
nakierowanego na umacnianie skuteczno艣ci prawa UE. Je偶eli przyj-
mowana jest dyrektywa (a nale偶y zauwa偶y膰, 偶e w omawianym obsza- Krajowy S膮d Pracy podnosi艂 r贸wnie偶, 偶e s膮d krajowy nie
rze procedura jest trudna  wymaga jednomy艣lno艣ci w Radzie UE mo偶e  stosownie do regulacji krajowych  odst膮pi膰 od sto-
 art. 19 ust. 1 TFUE), to  niezale偶nie od szczeg贸lnych technik sowania przepis贸w prawa krajowego bez uprzedniego stwier-
transpozycji dyrektywy  pa艅stwa cz艂onkowskie zobowi膮zane s膮 dzenia przez niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny nie-
stosownie do zasady lojalno艣ci (art. 4 ust. 3 TUE) do zapewnienia jej konstytucyjno艣ci takich przepis贸w (co mia艂oby by膰 ewentualne
skuteczno艣ci (podobnie jak ca艂ego prawa unijnego). Je偶eli w danym kompensowane pytaniem prejudycjalnym do TS)78. Trybuna艂
obszarze prawa unijnego TS jest w stanie stwierdzi膰 istnienie zasady Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 do tego problemu jedynie po艣red-
og贸lnej prawa unijnego, to pa艅stwa cz艂onkowskie (w tym ich s膮dy) nio (nie chc膮c zapewne ingerowa膰 w regulacje na szczeblu
musz膮 wyci膮ga膰 z tego konsekwencje w sferze prawa krajowego, prawa krajowego), lecz jednoznacznie. Wy偶ej ju偶 wskazano
stosownie do zasady pierwsze艅stwa prawa unijnego. Stanowisko na wywody TS, w kt贸rych podkre艣lono, 偶e ewentualne regu-
TS jest wi臋c bez w膮tpienia nakierowane na umocnienie skutecz- lacje krajowe, zabraniaj膮ce s膮dowi krajowemu niestosowa-
no艣ci prawa UE, szczeg贸lne za艣 na ochron臋 jednostek, kt贸re cz臋- nia przepis贸w prawa krajowego sprzecznego z prawem unij-
sto do tej pory skazane by艂y  na 艂ask臋 pa艅stwa cz艂onkowskiego, nym przed rozstrzygni臋ciem krajowego s膮du konstytucyjnego
odwo艂uj膮cego si臋 do zasad transpozycji dyrektywy. Czy w艂a艣nie w sprawie ich niekonstytucyjno艣ci, nie mog膮 w 偶adnym razie
to nie prowadzi艂o do  rozchwiania zasady pewno艣ci prawa? rodzi膰 obowi膮zku po stronie s膮du krajowego do wyst膮pienia
To nie orzeczenia w sprawie Mangold i K點黭deveci doprowadzaj膮
 jak tego chc膮 krytycy  do takiego  rozchwiania , lecz przeciw-
71 Zob. wywody rzecznik generalnej Eleanory Sharpston zawarte w jej opi-
nie  umacniaj膮c skuteczno艣膰 prawa unijnego  przyczyniaj膮 si臋 nii w om贸wionej wy偶ej sprawie C-427/06, Birgit Bartsch. Szerzej na ten
temat G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 200.
do umocnienia tej zasady przede wszystkim w stosunku do jed-
72 Zob. szerzej na temat orzecznictwa TS w tej sprawie: J.-H. Bauer,
nostek, ale tak偶e w stosunku do pa艅stw cz艂onkowskich, kt贸rych
A. v. Medem, K點黭deveci  Mangold hoch zwei?..., s. 450.
zobowi膮zanie do transpozycji dyrektywy zostaje wzmocnione:
73 Reprezentatywne dla kierunku krytycznego s膮 zarzuty zebrane przez
niemniej jednak jedynie w najistotniejszych dziedzinach, kt贸re
G. Th黶inga, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts...
mog膮 by膰 obj臋te formu艂膮 zasady og贸lnej prawa unijnego. 74 Motyw 53 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
75 Na ten temat  po rz膮dami TFUE por. I. Skomerska-Muchowska, Pytania
prejudycjalne s膮d贸w krajowych, w: System ochrony prawnej w Unii Euro-
4.3. Rola post臋powania prejudycjalnego
pejskiej, A. Wyrozumska (red.), Warszawa 2010.
76 Motyw 54 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
Jak wskazano wy偶ej, niemiecki Krajowy S膮d Pracy zastana-
77 Por. J.F. Lindner, Rechtsprechung. Europ鋓scher Gerichtshof..., s. 272.
wia艂 si臋, czy  maj膮c na uwadze  zaufanie jakie adresaci norm 78 Motyw 52 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
18
ARTYKUAY I ROZPRAWY
z pytaniem prejudycjalnym do TS. Nast臋pnie TS podkre艣li艂79 szczeg贸lnych, uzasadnionych interesem powszechnym i prze-
 Z powy偶szych rozwa偶a艅 wynika, 偶e s膮d krajowy, rozpoznaj膮c strzegaj膮cych zasad臋 proporcjonalno艣ci. Ponadto, TS jedno-
sp贸r mi臋dzy jednostkami, nie jest zobowi膮zany do wyst膮pienia znacznie kontynuuje lini臋 orzecznicz膮 nakierowan膮 na umoc-
do Trybuna艂u w trybie prejudycjalnym o wyk艂adni臋 zasady nie- nienie skuteczno艣ci prawa unijnego. W omawianym przy-
dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek skonkretyzowanej w dyrek- padku dotyczy to zw艂aszcza umocnienia praw jednostek,
tywie 2000/78/WE przed odst膮pieniem od stosowania przepisu kt贸re dotychczas w zakresie regulacyjnym dyrektyw by艂y
prawa krajowego, kt贸ry uwa偶a za sprzeczny z t膮 zasad膮, lecz skazane w znacznej mierze  na 艂ask臋 pa艅stw cz艂onkowskich.
ma takie uprawnienie. Fakultatywno艣膰 takiego zwr贸cenia si臋 Obecnie  je艣li w zakresie regulacyjnym dyrektywy mo偶na si臋
do Trybuna艂u jest niezale偶na od szczeg贸艂owego trybu, kt贸rego b臋dzie odwo艂a膰 do zasady og贸lnej prawa unijnego, s膮d kra-
s膮d krajowy powinien przestrzega膰 na podstawie prawa krajo- jowy b臋dzie odmawia艂 stosowanie 艣rodka krajowego sprzecz-
wego przy odst臋powaniu od stosowania przepisu krajowego, nego z prawem Unii.
kt贸ry uwa偶a za sprzeczny z Konstytucj膮 . A zatem TS wskaza艂
jednoznacznie, 偶e to  czy s膮d krajowy ma zwr贸ci膰 si臋 do w艂as-
Summary
nego s膮du konstytucyjnego, czy nie, nie mo偶e mie膰 wp艂ywu
Prohibition of discrimination on grounds of age in EU law
na zapewnienie efektywno艣ci prawa UE, czyli (w omawianym
in the light of CoJ judgment of 19 January 2010
przypadku)  obowi膮zku niestosowania prawa krajowego
in case C-555/07 Seda K點黭deveci
z nim sprzecznego.
CoJ judgment of 19 January 2010 in K點黭deveci case
W przypadku RFN problem dodatkowy wynika z tego, 偶e
confirms and develops the line of case law initiated by the
niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny ma kompeten-
judgment in Mangold case of 2005. This line was criticised:
cje do stwierdzenia niewa偶no艣ci ustawy w przypadku stwier-
the main objection is that the CoJ broadens the powers
dzenia jej sprzeczno艣ci z Ustaw膮 Zasadnicz膮 (dalej jako UZ),
of the EU (and its own powers) at the expense of Member
nie ma natomiast takiej kompetencji w przypadku stwierdze-
States powers.
nia sprzeczno艣ci ustawy z prawem UE (art. 100 ust. 1 UZ),
Nevertheless the arguments quoted by the CoJ may be consi-
a nale偶y doda膰, 偶e do tej pory nie m贸g艂 nie zastosowa膰
dered as convincing, especially in the light of its regular case
ustawy bez odwo艂ania si臋 do Federalnego Trybuna艂u Kon-
law oriented on strengthening the effectiveness of EU law.
stytucyjnego80. TS podkre艣li艂 natomiast w tym kontek艣-
If a directive is adopted, then  regardless of the particular
cie, 偶e post臋powanie prejudycjalne nie mo偶e by膰 rodzajem
techniques of directive transposition  Member States are
 kompensaty tego rodzaju regulacji krajowej81. S膮d kra-
obliged to apply the principle of loyalty (Art. 4.3 TEU)
jowy zobowi膮zany jest do niestosowania prawa krajowego
in order to ensure it will be effective (just like the whole EU
sprzecznego z prawem unijnym, przy czym decyzja s膮du
law). If, in a given area of EU law, the CoJ is able to ascertain
krajowego w tej sprawie nie wywiera skutku erga omnes:
the existence of a general principle of EU law, then Mem-
inny s膮d krajowy w podobnej sprawie m贸g艂by orzec w inny
ber States (including their courts) must draw conclusions
spos贸b. Nowy wymiar nadaje problemowi wyrok w sprawie
from this fact, in line with the principle of precedence of EU
K點黭deveci, poniewa偶 obecnie s臋dzia b臋dzie m贸g艂 odm贸-
law. So, the standpoint of the CoJ is undoubtedly focused
wi膰 stosowania 艣rodka krajowego, kt贸ry uzna za sprzeczny
on strengthening the effectiveness of EU law, in particular
z prawem UE, przy czym wystarczy, je艣li 艣rodek krajowy
on protecting individuals, who until now were often  at the
obj臋ty jest zakresem oddzia艂ywania dyrektywy. Stan taki
mercy of Member States which referred to the principles
oceniany jest w doktrynie niemieckiej krytycznie, g艂贸wnie
of transposition of the directive. One can justifiably ask
ze wskazaniem na rozchwianie bezpiecze艅stwa prawnego82.
whether this situation was not the reason why the principle
Wskazuje si臋 m.in., 偶e wymagana by艂aby dyskusja na temat
of legal certainty started to falter. But this is rather not Man-
interwencji ustawodawcy83, nakierowanej na przyznanie
gold or K點黭deveci judgments that lead  as critics want
kompetencji jednemu z s膮d贸w federalnych do uniewa偶niania
it  to this faltering. Quite the contrary  while strengthe-
ustaw sprzecznych z prawem UE.
ning the effectiveness of EU law  they also contribute
to strengthening the principle of legal certainty, mainly
5. Refleksja ko艅cowa
in respect of individuals, but also in respect of the very Member
States, whose obligation to transpose a directive is strengthe-
W doktrynie niemieckiej wyrok w sprawie K點黭-
ned in the most important areas that may be covered by the
deveci oceniany jest emocjonalnie84  jako  cios pa艂k膮
formula of general principles of EU law.
(Paukenschlag) w por贸wnaniu z wyrokiem w sprawie Mangold,
zapowiadaj膮cym jedynie  delikatnymi dzwi臋kami nadcho-
prof. dr hab. Jan Barcz
dz膮ce problemy odnosz膮ce si臋 przede wszystkim do zakresu
Autor jest kierownikiem Katedry Prawa Mi臋dzynarodowego
jurysdykcji TS. Oddzia艂ywanie praktyczne wyroku w sprawie
K點黭deveci, w kt贸rym TS potwierdzi艂 lini臋 orzecznicz膮 zapo- i Prawa UE w Kolegium Prawa Akademii Leona Kozmi艅skiego
w Warszawie.
cz膮tkowan膮 w wyroku Mangold, jest oceniane znacznie mniej
emocjonalnie85. Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 bowiem,
偶e stanowczy zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek maj膮cy
79 Motyw 55 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci.
charakter zasady og贸lnej prawa unijnego, odnosi si臋 do wszel- 80 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201.
81 J.F. Lindner, Rechtsprechung. Europ鋓scher Gerichtshof..., s. 272.
kich og贸lnych klauzul zawartych w prawie krajowym pa艅stw
82 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201.
cz艂onkowskich, wprowadzaj膮cych zr贸偶nicowanie ze wzgl臋du na
83 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201.
wiek. Co jednak nie wyklucza dopuszczenia  z punktu widze-
84 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 199.
nia prawa UE  zr贸偶nicowania w krajowych rozwi膮zaniach 85 Np. S. Kolbe, K點黭deveci und tarifliche Altersgrenzen..., s. 503.
Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010
19


Wyszukiwarka