Psychologiczne problemy inwalidztwa. 2
Jaki jest cel ludzi, którzy ulegli nieszczęśliwym wypadkom:
Są takie trzy cele:
1. Usprawnienie fizyczne (tutaj psycholog nie ma wiele do zrobienia, dużą rolę
odgrywają tu
rehabilitanci).
Człowiek zaczyna doceniać zdrowie (zaczyna doceniać, że ma ręce, nogi, wzrok i
słuch), wtedy kiedy odczuwa niemoc.
2. Usprawnienie psychiczne (szczególna rolę odgrywają tu psychologowie).
Kiedy człowiek traci sens życia odczuwa ogólną niemoc, w4edy potrzebna mu jest
pomoc drugiej osoby,
która potrafiłaby zniwelować to uczucie bezsensowności. Taka osoba musi ukazać
człowiekowi, że nawet
w takim stanie w jakim jest, może cieszyć się życiem. Jest to najtrudniejsze
zadanie dla psychologa.
Jeżeli uda nam się pomóc takiemu człowiekowi to możemy mówić, że osiągnęliśmy
sukces. Psycholog
powinien działać na podświadomość tego człowieka. Psycholog powinien wykazać
się wielką sztuką
zrozumienia drugiego człowieka poprzez tzw. empatię.
Empatia - wczuwanie się w sytuację drugiego człowieka. Rola psychologa jest tu
ogromna bo psycholog
zna dobrze strukturę i funkcjonowanie człowieka, dostrzega jak jedna sytuacja
wywołuje dnigą sytuację.
Zainteresowania i potrzeby człowieka po wypadku nie zostały zniwelowane, nie
zniknęły. Przypuśćmy,
że ktoś chciałby być sportowcem a nie może uprawiać sportu ze względu na swój
stan zdrowia ale wcale
to nie przeszkadza żeby on się tym interesował. Niekoniecznie musi być
sportowcem i brać czynny udział
w meczach piłki nożnej - może być np. sędzią na tych meczach.
Trzeba ukazać człowiekowi, że jego potrzeby nie zostały zniwelowane, że one
nadal istnieją.
Jeżeli człowiek niepełnosprawny pozostaje w domu to jest on ogromnym
obciążeniem dla rodziny, bo
wymaga opieki. Wymaga poświęcenia, nie ma nic gorszego jak to, że człowiek
czuje się niepotrzebny,
jeszcze gorzej, kiedy czuje się ciężarem. Człowiek z taką świadomością popada w
depresję, traci
poczucie sensu życia, traci poczucie własnej wartości. Dlatego trzeba aby taki
człowiek zajął się czymś
co go interesuje, poświęciła się czemuś. W ten sposób postawa tego człowieka,
jego życie ulegnie
przeobrażeniu.
3. Spotyka się, utrzymuje kontakt z ludźmi takimi jak on- niepełnosprawnymi
gdzie znajduje
zrozumienie, przyjaciół, swoje miejsce na ziemi.
Człow. niepełnosprawny spotykając się z takim jak on odnajduje siebie. Zadaniem
psychologa jeśli chodzi o rehabilitację psychiczną jest ukazanie jego godności
i poczucia wartości. I taki człow. został przywrócony społeczeństwu, został
usprawniony społecznie. Taki człow, musi mieć świadomość, że żyje dla
społeczeństwa i korzysta ze społeczeństwa.
Psycholog powinien słuchać i obserwować, okazać zainteresowanie, powinien dać
się wypowiedzieć bo jak się człow. wypowiada to od razu człow. jest lepiej.
Problem może być wtedy kiedy człow. nie chce mówić, jest taki zamknięty, że nie
można do niego dotrzeć. Psycholog musi okazać zainteresowanie, nawiązać kontakt
i wysłuchać człow. Człow. nigdy nie wolno odebrać nadziei. Człow. nie może
poddać się psychicznie. 3 Usprawnienie społeczne.
4. Przystosowanie otoczenia do osoby niepełnosprawnej.
5. Kształtowanie postaw otoczenia najbliższego - rodzina; terapia rodzin.
Otoczenie, które nie miało
nigdy do czynienia z osoba niepełnosprawną musi się przygotować wtedy mamy
szansę, że proces
rehabilitacji, społ., fizyczny, psych. będzie przebiegał łagodnie. Przedmiotem
rehabilitacji są wszystkie zamiany sprawności fizycznej, zmiany w psychice,
zmiany w życiu społ. i zmiany w korzystaniu z otoczenia dalszego i bliższego. W
rehabilitacji bierzemy pod uwagę następujące czynniki:
1) rodzaj inwalidztwa i jego stopień
2) wiek osoby niepełnosprawnej (inaczej rehabilitujemy młodego człow., inaczej
starszego)
3 status społeczny
4) cechy osobowości (jeden reaguje tak, drugi inaczej)
5) zdolność organizmu do kompensacji
6) potrzeby pacjenta (psych., fiz.)
Najważniejszą potrzebączłow. oprócz potrzeb fizjologicznych jest potrzeba
bezpieczeństwa. Najw. Jest
prawo miłości bo ono daje poczucia bezpieczeństwa. Dziecko kochane czuje się
bezpieczne, dziecko nie
kochane będzie czuło się zagrożone.
Prawdziwa miłość daje poczucie bezpieczeństwa.
M=B
Bez poczucia, bezpieczeństwa człowiek nie może normalnie funkcjonować Jeżeli
nie czuje się bezpiecznie to czuje się zagrożony. Im większe zagrożenie tym
gorsze funkcjonowanie. Jeżeli nie czuję się bezpiecznie tzn. nie czuję się
kochany. Nasze potrzeby nigdy nie będą zaspokojone w takim stopniu jakim
człowiek by chciał. Im potrzeby są lepiej zaspokojone tym człowiek lepiej
funkcjonuje.
7. zwdązek psychiki z inwalidztwem - takie samo inwalidztwo u różnych ludzi
będzie inaczej przebiegać.
8. reakcje na inwalidztwo na skutek urazu nagłego bądź postępującego (np.
człow., który powoli traci swoją sprawność, powoli przygotowuje się do tego)
9. i czy to jest inwalidztwo od urodzenia, czy pojawia się stopniowo Te
czynniki wyżej wymienione są b. ważne w terapii rehabilitacji osób
niepełnosprawnych. Inaczej rozpatrujemy inwalidztwo od urodzenia, inwalidztwo
postępujące przez jakiś czas a inaczej inwalidztwo na skutek urazu. Wszystkie
te przypadki trzeba rozpatrywać osobno.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
PSYCHOLOGICZNE PROBLEMY INWALIDZTWA 3Psychologiczne problemy dzieci wychowujących się w rodzinach z problemem alkoholowym aktualny stanMATERIALY WSPOLCZESNE PROBLEMY PSYCHOLOGIIProblemy psychologiczne w niepłodnościwięcej podobnych podstron