DODATEK SPECJALNY IPN
DODATEK SPECJALNY
IPN
Krwawy Grudzień
39 lat temu, w grudniu 1970 r., Szczecin i Pomorze stały się miej-
scem, gdzie komunistyczna władza pokazała swoje prawdziwe, mor-
dercze oblicze. Tamte tragiczne dni były jednym z przełomowych
momentów w najnowszej historii Polski, gdy społeczeństwo budzi-
ło się do walki o wolność. Szkoda, że obecnie bohaterowie tamtych
dni rzadko pojawiają się w almanachach ludzi, którzy wyróżnili się
w zmaganiach z nieludzkim systemem. Należy pamiętać, że to rów-
nież ich krew i ofiary życia wytyczyły drogę ku wolnej Polsce.
Robert Kościelny, IPN Szczecin
Szczecin miasto śmiałe
esienią 1968 r., czyli przed wydarzeniami, które po do systemu i cechował ich brak wiary w którąkolwiek
raz pierwszy od przełomu pazdziernikowego tak z mutacji narzuconego Polsce ustroju. Swoje jedno-
J
potężnie wstrząsnęły posadami systemu w Polsce, znaczne poglądy wyrażali w mowie, podczas dyskusji
aparat represji wywnioskował z oceny zachowań i po- z kolegami na wydziałach, ale też i w piśmie; kredą lub
glądów pracowników poszczególnych zakładów pracy ołówkiem na budowanych jednostkach, w korytarzach
na terenie Szczecina, że najbardziej aktywna i jedno- i w urządzeniach sanitarnych . Wśród tych pospiesznie
cześnie wymagająca analizy jest załoga Stoczni im. wypisywanych postulatów dominowały żądania: Precz
A. Warskiego . Z wypowiedzi osób zatrudnionych z czerwoną burżuazją , czerwoną szarańczą , czerwo-
w tym przedsiębiorstwie można było wnosić, że ist- nym okupantem . Były też szersze, pisemne wypowie-
niała wśród nich spora grupa, której nie tylko nie po- dzi. 20-letni pracownik Stoczni wykonał wiele ulotek,
dobał się aktualny I sekretarz Komitetu Centralnego, których treść wzywała obywateli kraju do zmiany rzą-
ale system socjalistyczny w ogóle. Malkontentów znaj- du, walki o wolność, wycofania wojsk radzieckich z Pol-
dywało się zarówno wśród kadry inżynierskiej, jak ski. Inny pracownik Warskiego wysyłał odezwy do ko-
i wśród pracowników produkcyjnych. Z tym że o ile ci mitetów zakładowych kluczowych zakładów pracy
pierwsi skłonni byli pokładać nadzieję w Romanie Szczecina, w których oczerniał sekretarzy i członków eg-
Zambrowskim i prezentowanej w czasach odwilży , zekutywy KW PZPR w Szczecinie.
przez niego i innych Puławian , wersji liberalnego Na marginesie warto zauważyć, że brak silnego
socjalizmu , o tyle drudzy nie mieli złudzeń odnośnie ośrodka kulturalno-naukowego miał też swoją dobrą
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
I
DODATEK SPECJALNY IPN
Wielogodzinne oczekiwanie na towar, który, we-
dług natarczywie krążących wieści, w dodatku ma la-
da dzień podrożeć, rodził opinie dalekie od tych, któ-
rymi dzielił się ze słuchaczami partyjnymi mówca. Pe-
symiści z kolejek, z wiadomych przyczyn optymistów
raczej brakowało, zwracali uwagę na to, że ćwierć wie-
ku po wojnie panuje taki niedostatek, że aby kupić
podstawowe produkty, jak masło czy margaryna, trze-
ba ustawiać się w kolejce już we wczesnych godzinach
rannych. Podnoszono też, że prasa kłamie, gdyż
w prasie pisze się, że coraz więcej produkujemy arty-
kułów spożywczych, zwiększa się produkcja masła,
a w sklepach brak masła i margaryny . Meldunki z ko-
lejnych dni, miesięcy września, pazdziernika, listo-
pada mówiły o narastającym przekonaniu o nie-
uchronnych podwyżkach.
Władza nie miała złudzeń
Władza wiedziała, że akademijne slogany, o wyż-
szości nad niższością , nie na długo zaczarują rzeczy-
17 grudnia 1970 r., Szczecin. Protestujący podążają ul. Dubois
wistość, która, pokazał to już marzec 1968 r., nabrzmie-
dla mieszkańców stolicy Pomorza Zachodniego stronę, bo, jak notowali wała do buntu społeczeństwa mającego dość kłam-
funkcjonariusze SB (oczywiście z troską), ten brak w centrum indoktry- stwa i pustych półek sklepowych. W trzeciej dekadzie
nacji sprawiał, że Szczecin narażony jest najbardziej ze wszystkich listopada 1970 r., czyli niecały miesiąc przed tragedią
miast na wpływy zewnętrzne (chodziło o wpływy kultury kapitali- grudniową, na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej
stycznej ), a młodzież, w większości dynamiczna i zdolna zdana jest na KZ PZPR przy KW MO w Szczecinie Julian Urantówka,
samodzielne poszukiwanie wzorów kulturowych . komendant wojewódzki KW MO, mówił, że sytuacja
gospodarcza w Polsce i te wysiłki, które podejmuje
Urzędowy optymizm a rzeczywistość małej stabilizacji
partia nasza, aby intensyfikować naszą ekonomikę ,
W tamtych czasach wróg czaił się wszędzie, w każdej chwili mógł też spowodują, że milicja będzie musiała zmobilizować
ukazać swoje podłe, imperialistyczne oblicze. Nawet tak radosne świę- wszystkie siły, aby poprawić porządek publiczny, aby
to jak Obchody Srebrnego Jubileuszu naszej Ojczyzny 25. rocznica wszystkie zajścia uliczne likwidować w zarodku po to,
Manifestu Lipcowego PKWN stały się terenem konfrontacji sił socja- aby nie dać pretekstu do tego, aby nastąpiła jakaś pro-
listycznych i antysocjalistycznych ubolewał partyjny mówca na ple- wokacja . Jeszcze wyrazniej o tym, że w gospodarce
narnym posiedzeniu Komitetu Zakładowego PZPR przy Komendzie dzieje się zle i że rzutuje to w sposób dramatyczny na
Wojewódzkiej MO w Szczecinie. Jednak społeczeństwo ziemi szczeciń- nastroje społeczne, coraz bardziej nieprzychylne wła-
skiej dało odpór knowaniom kapitalistów, biorąc aktywny, ponad dzy, mówił na tymże posiedzeniu instancji partyjnej
97-proc., udział w odbywających się właśnie w roku wspomnianego Antoni Walaszek, ówczesny I sekretarza KW PZPR
Srebrnego Jubileuszu wyborach do Sejmu i rad narodowych. Prawie w Szczecinie: Problem zaopatrzenia rynku staje się
wszyscy głosujący wskazali wrzuconą do urny kartką wyborczą na kan- podstawową sprawą naszej działalności partyjnej.
dydatów z listy FJN, jedynej zresztą: Powszechnym udziałem w głoso- Można wiele słów mówić na temat dobrodziejstwa so-
waniu miliony obywateli nie tylko zamanifestowały swoje poparcie dla cjalizmu, lecz ludzie socjalizm odczuwają na co dzień.
programu i kandydatów FJN, ale również tym aktem zadokumentowa- Ludzie oceniają nie tylko na podstawie tego, co mó-
ły, że są pełnoprawnymi współgospodarzami kraju, że każda sprawa do- wią I-si sekretarze, co mówi nauka marksizmu-lenini-
t[ycząca] kraju i społeczeństwa jest ich własną sprawą . Trudno wyroko- zmu, ale jaka jest konfrontacja teorii z praktyką, dlate-
wać, czy partyjny orator wierzył w to, co mówił, podobnie jak wtedy, go po 25 latach trudno jest mówić i wracać do stanu
gdy podkreślał z patosem, że pod kierownictwem partii Polska stała się zerowego z 1945 r., a nawet wracać do spraw sanacji .
krajem, w którym sprawiedliwość społeczna i postęp znajdują coraz Brzmiało to dość rozsądnie, zwłaszcza jak na aparatczy-
pełniejszy wyraz w patriotycznej postawie i aktywności na rzecz dalsze- ka, który niecały miesiąc pózniej nie stanął na wyso-
go rozwoju . kości zadania, arogancko odrzucając propozycję roz-
Cytowana tromtadracja pochodzi z kwietnia 1970 r., a co najmniej mowy przedłożoną mu przez, zbulwersowaną wyso-
od czerwca tegoż roku wśród mieszkańców Pomorza Zachodniego krą- kością podwyżek, załogę Warskiego .
żyły pogłoski o mających nastąpić w najbliższym czasie podwyżkach 12 grudnia 1970 r., w godzinach wieczornych, ofi-
cen na artykuły żywnościowe. Podrożeć miały smalec, słonina, mąka, cjalny komunikat PAP poinformował mieszkańców
wyroby piekarnicze, mleko i jego przetwory, słodycze, kakao. Dodawa- kraju o mających nastąpić od niedzieli 13 grudnia
no też, że zniesione mają być dodatki rodzinne dla osób posiadających podwyżkach cen na artykuły spożywcze. Jednak już
do dwójki dzieci. W jednym z PGR w Koszalinie ludzie komentowali te wcześniej, o godz. 17:00, odbyły się w zakładach pracy
informacje uwagą, że obecnie i tak jest wszystko drogie i jak jeszcze zebrania partyjne, na których odczytano list Biura Po-
podniosą ceny, to trudno będzie żyć . litycznego zawiadamiający członków partii o tym,
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
II
DODATEK SPECJALNY IPN
o czym obywatele mieli dowiedzieć się za kilka godzin
ze wspomnianego komunikatu PAP. Na zebraniu KZ
PZPR przy KW MO w Szczecinie, po odczytaniu listu
przez I sekretarza KZ, głos zabrał Marian Zakrzewski,
kierownik Wydziału Administracyjnego KW PZPR
w Szczecinie. Przyznał on, że podwyżka cen na artyku-
ły żywnościowe to sprawa niepopularna, ciężka i ude-
rza w ludzi, którzy najmniej zarabiają, w związku
z czym nie spodziewamy się zadowolenia, a wręcz
uważamy, że będzie wiele niezadowolenia i na tym
może się nie skończyć .
W Stoczni nadzieja
Przed północą 12 grudnia płk Romuald Głowacki,
I zastępca komendanta wojewódzkiego MO ds. SB,
powiadomił pełniącego dyżur zastępcę komendanta
wojewódzkiego MO, że na schodach mieszkania pro-
kuratora wojewódzkiego Zdzisława Rozuma pojawił
się napis: Śmierć . Znalazł się również na konsulacie
radzieckim, na drzwiach wejściowych narysowano
swastykę, a na samym budynku napis, którego autor
nie przebierał w słowach: wy k[...]y, ciemiężyciele
narodu . Poza tym na chodniku koło budynku kon-
sulatu: Jeszcze Polska nie zginęła . Już następnego
dnia, po ogłoszeniu komunikatu o podwyżkach,
w kilku zakładach: Fabryce Kabli Załom , w Przed-
siębiorstwie Produkcji Pomocniczej i Budownictwa
Rolniczego oraz Przedsiębiorstwie Uprzemysłowienia
Budownictwa Rolniczego w Szczecin-Dąbiu, niektó-
rzy pracownicy mówili, że sami nie mają możliwo-
17 grudnia 1970 r. Protesty uliczne pod Komitetem Wojewódzkim PZPR. Pod budynkiem widać
ści zorganizowania strajku, ale gdyby uczyniła to
ustawione transportery opancerzone SKOT
Stocznia Szczecińska, to przyłączą się do niej . 14 grud-
nia SB odnotowała próbę inspiracji sytuacji strajko-
wej w Warskim , gdzie jeden z pracowników poran- stwa uzyskała wiele informacji, które w różnej formie sugerują czynie-
nej zmiany zaraz po przyjściu do pracy zapytał kole- nie przygotowań do masówki i strajku . Również w regionie, w małych
gów: czy strajkujemy? . Również w Przedsiębiorstwie miejscowościach, takich jak Kamień Pomorski, co najmniej od 16 grud-
Nadodrzańskim w Policach z podobnym pytaniem nia, krążyły wieści, że stoczniowcy z Warskiego szykują się do strajku,
zwrócił się do współpracowników były przewodni- a nawet że doszło do manifestacji i walk ulicznych.
czący rady zakładowej tegoż przedsiębiorstwa. Na ra-
Dni krwawe
zie jednak próby te nie znalazły aprobaty u reszty
pracowników . We wtorek 15 grudnia na Wydziale Rano 17 grudnia pracę podjęły wszystkie zakłady w województwie,
W-3 Stoczni Warskiego pojawił się napis wzywający w tym pracownicy Warskiego . Ale w szatniach dwu wydziałów Stocz-
do zaprzestania komentarzy na temat dokonanych ni, W-4 i W-5, pojawiły się napisy nawołujące do rozpoczęcia strajku
podwyżek cen; gdyż w miejsce jałowych dyskusji na- o godz. 10.00 oraz deklarujące poparcie dla Gdańska. Aktywiści partyj-
leży podjąć strajk. 16 grudnia SB odnotowała, że ni usuwali napisy i starali się przeciwdziałać pojedynczym głosom wzy-
w Szczecińskiej Stoczni Warskiego na początku dru- wającym po godz. 6.00 do buntu. Około godz. 8.30 sekretarz ds. organi-
giej zmiany, około godz. 14.00 grupa pracowników zacyjnych KW PZPR w Szczecinie, Jerzy Ostrzyżek, przeprowadził roz-
jednego z wydziałów (TGM) chodząc po obiekcie, in- mowę z dwoma członkami zakładowej organizacji partyjnej, Witoldem
formowała robotników o mającej się odbyć jutro Adinem oraz Lucjanem Adamczukiem, którzy chcieli namawiać pra-
o godz. 10-tej masówce w Stoczni . Kilka godzin póz- cowników do protestu. Sekretarz próbował wyperswadować im ten za-
niej, między 16.00 a 17.00, dyżurny elektryk Stoczni miar straszakiem nowej Czechosłowacji , do której mogłoby dojść
również chodząc po wydziałach, zapowiadał, aby ro- zwłaszcza w sytuacji ataku na konsulat radziecki, mieszczący się
botnicy przygotowywali się na jutro na godz. 10-tą . w Szczecinie przy ul. Piotra Skargi.
Około godz. 18.00 na Wydziale W-0 w trzech róż- Około godz. 10.00 na Wydziale Kadłubowni Stoczni Szczecińskiej
nych miejscach zauważono napisy wykonane kredą: podczas przerwy śniadaniowej zaczęły gromadzić się grupy robotni-
strajk 17-go , strajk 18-go . O tym, że stoczniowcy ków, około 1,5 tys. osób. Również na innych wydziałach zaczęli zbierać
z Warskiego chcieli w akcie solidarności z kolegami się pracownicy. Tłum liczący, według różnych relacji, od 1,5 tys. do 3 tys.,
z Gdańska zorganizować 17 grudnia wiec, mówiono a nawet 4 tys. stoczniowców wziął udział w wiecu pod brama główną za-
tego dnia w mieście. W tym czasie Służba Bezpieczeń- kładu, gdzie znajdował się budynek dyrekcji Stoczni. Wieść o masówce
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
III
DODATEK SPECJALNY IPN
wydarzeń przesunęło się w stronę oddalonego o oko-
ło 200 metrów gmachu KW MO. Najbardziej zdetermi-
nowani podjęli atak na zabudowania milicyjne, skło-
niła ich do tego nieprawdziwa wieść o aresztowaniu
niektórych uczestników wydarzeń, którzy mieli być
przetrzymywani w KW MO. Wówczas, około godz. 16,
z okien komendy broniące budynku wojsko zaczęło
strzelać do ludzi, strzelali również znajdujący się
w gmachu milicjanci od ognia z broni ręcznej i ma-
szynowej padli pierwsi zabici i ranni. Godzinę pózniej
do osób próbujących szturmować, znajdujący się w in-
nej części miasta, areszt śledczy, gdzie, jak mylnie są-
dzono, znajdowali się aresztowani uczestnicy zajść, też
oddano strzały byli kolejni ranni i zabici. 17 grudnia
1970 r. zajścia w Szczecinie, z ekonomiczno-społecz-
nych przekształciły się w antykomunistyczne, antyrzą-
dowe oraz antyradzieckie.
Dzień pózniej wzorem Gdańska i Gdyni założono
zewnętrzną blokadę dwu sąsiadującym stoczniom:
17 grudnia 1970 r. Fragment budynku, w którym mieścił się Komitet Wojewódzki PZPR
Warskiego i Gryfii . Pracownicy zablokowanych
przez czołgi zakładów zinterpretowali to jako przejaw
została trzykrotnie, tuż przed godz. 10.00, przekazana drogą telefonicz- arogancji władzy, która przysłała nadzorców w czoł-
ną również do KW MO. W ostatnim z telefonów rozmówca powiedział: gach, mających zadanie pilnowania pracujących nie-
jak możecie pachołki strzelać do bezbronnych. O godzinie 10:00 urzą- wolników. Tak jak dzień wcześniej przed budynkiem
dzamy wiec . dyrekcji zaczął gromadzić się tłum, który wznosił pod
Do zgromadzonych przemówił dyrektor Stoczni Tadeusz Cenkier adresem wojska wrogie okrzyki i rzucał w ich kierun-
oraz I sekretarz KZ PZPR Eugeniusz Muszyński. Apel o powrót do pra- ku kamieniami i ciężkimi przedmiotami. Około godz.
cy, skierowany przez zakładowych dygnitarzy z okna pierwszego pię- 8 padły strzały (znów strzelało wojsko), w wyniku któ-
tra gmachu, w którym mieściła się dyrekcja i zakładowy komitet par- rych kilka osób zostało rannych, a dwóch młodych
tii, zgromadzeni przyjęli gwizdami. Dyrektor użył jeszcze straszaka in- stoczniowców (jeden był uczniem Zasadniczej Szkoły
terwencji radzieckiej, przypominając tragiczne wydarzenia na Wę- Budowy Okrętów) poniosło śmierć.
grzech i w Czechosłowacji. W końcu usiłował posłużyć się W sumie w ciągu dwóch dni grudnia 1970 r. w Szcze-
przekupstwem, mówiąc, że przepadnie stoczniowcom 11 mln zł pre- cinie zginęło 16 osób, a 17. ofiarą była dziewczynka, któ-
mii eksportowej, którą obiecał telefonicznie premier Józef Cyrankie- ra w wyniku obrażeń, jakich doznała matka, zmarła
wicz. Mimo że stoczniowcy domagali się rozmowy o podwyżkach w jej łonie. Rannych zostało co najmniej 110 osób,
z I sekretarzem KW Antonim Walaszkiem, ten nie przybył do zakładu, w tym 68 miało rany postrzałowe. Po stronie przeciwnej
stwierdzając w gronie towarzyszy w KW, że z motłochem rozmawiać było ponad 100 rannych milicjantów i żołnierzy.
nie będzie. Warto podkreślić, że w tym czasie zdecydowana większość Do tłumienia demonstracji 17 grudnia użyto,
pracowników Warskiego nie przerywała pracy, nie uczestniczyła też oprócz sił wojskowych, w tym m.in. 12. Dywizji Zme-
w pózniejszych walkach ulicznych. chanizowanej oraz 12. Brygady WOP, również ponad
Po godz. 10 kolumny pracowników Stoczni, do których dołączyli pra- 900 funkcjonariuszy MO i około 300 ORMO. Dzień
cownicy zatrudnieni w pobliskich zakładach pracy oraz przechodnie, pózniej do pacyfikacji użyto podobną liczbę milicjan-
podążały w kierunku gmachu Prezydium Miejskiej Rady Narodowej na tów i ormowców, wspomaganych przez żołnierzy
ówczesnej ul. Dzierżyńskiego (dziś: Armii Krajowej), zostały jednak roz- w czołgach i transporterach opancerzonych.
proszone przez oddziały ZOMO. Inne, uformowane pózniej, starały się
Republika Szczecińska
dotrzeć do budynku Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej na Wa-
łach Chrobrego. Również nieskutecznie. Dopiero około godz. 13, a we- W grudniu 1970 r. pracownicy szczecińskich zakła-
dług niektórych informacji nawet pózniej, zaczął gromadzić się tłum dów pracy, z Warskim na czele, zaczęli protest póz-
pod gmachem KW PZPR w Szczecinie, który bardzo szybko, jeżeli wie- niej od załóg z Trójmiasta, ale też pózniej niż one
rzyć zródłu MSW, urósł 30-krotnie: z grupy 500-osobowej o godz. 13.50, skończyli. Gdy 18 grudnia zaczął się strajk w stocz-
do 15-tysięcznej masy ludzi około godz. 14.10! niach szczecińskich, załogi drugiej zmiany stoczni
Na widok gęstniejącego tłumu sekretarze, z Antonim Walaszkiem gdańskich podjęły produkcję. Gdy fala strajków
na czele, pierzchli z budynku KW. Jeden z sekretarzy, Józef Aachowicz, w Szczecinie zaczęła rozszerzać się na kolejne zakła-
musiał salwować się skokiem z okna, łamiąc nogę. Ludzie napierający dy, od 18 do 22 grudnia strajki podjęło 117 przedsię-
już w tym czasie na wejście budynku pozwolili zabrać sekretarza do biorstw, pod miasto zaczęły nadciągać siły porządko-
szpitala, podobnie zresztą jak dwu innych lżej kontuzjowanych pracow- we, niepotrzebne już pod Trójmiastem, przystępują-
ników KW. Gdy w budynku nie było już przedstawicieli awangardy cym właśnie do pracy.
klasy robotniczej , zaczęto wrzucać przez okna butelki z benzyną oraz Czy stoczniowcy ze Szczecina wypominali kolegom
podjęto szturm na opustoszałą siedzibę PZPR. Około godz. 15 centrum z Gdańska, że w czasie, gdy Warski stawał się
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
IV
DODATEK SPECJALNY IPN
centrum walki o prawa pracownicze, w Stoczni Leni-
na odrabiano straty produkcyjne związane z zaistnia-
łymi, kilkudniowymi przerwami w pracy tak jak
10 lat pózniej wypominać się będzie strajkującym
w Szczecinie, że o dzień za szybko podpisali porozu-
mienia z przedstawicielami rządu, nie wspierając
przeto do końca kolegów z Gdańska?
Szczecin w tym czasie był miastem oblężonym,
w którym stopniowo władzę przejął Ogólnomiejski
Komitet Strajkowy, sprawując ją w sposób bardzo od-
powiedzialny. Republika Szczecińska , choć trwała
tylko cztery dni, stała się przecież dowodem na to, że
społeczność poddana od ćwierćwiecza procesowi
ubezwłasnowolnienia potrafiła stargać krępujące ją
powrozy indoktrynacji komunistycznej i zaczęła mó-
wić własnym głosem.
I to w warunkach szczególnie niekorzystnych. Przy-
pomnijmy, że pomijając terror policyjny władzy nie-
cierpiącej jakichkolwiek przejawów inicjatyw oddol-
nych, a zwłaszcza takich, które przez sam fakt zaistnie-
nia zadawały kłam marksistowskim dogmatom o par-
tii, jako awangardzie klasy robotniczej działo się to
wszystko na terenie Ziem Zachodnich, a więc obszarze
zamieszkanym przez ludzi wykorzenionych ze swych
małych ojczyzn, pozbawionych lokalnej tradycji, nie-
mających środowiskowych autorytetów, historycz-
nych, lokalnych, punktów odniesienia dla walki z ko-
munistyczną uzurpacją. Inteligencja szczecińska, sła-
ba, marksistowska, nie mogła stanowić intelektualne-
go zaplecza dla postaw niezależnych.
Komitet Strajkowy wysunął pod adresem władz żą- 17 grudnia 1970 r. Protesty przed Komitetem Wojewódzkim PZPR
dania wyartykułowane w 21 postulatach, z których
dopiero trzeci był socjalno-bytowy odwołać pod- ków partyjno-rządowych , obecnych w świetlicy Stoczni Warskiego ,
wyżki cen na artykuły żywnościowe. Dwa pierwsze, aby do czasu przeprowadzenia demokratycznych wyborów do związ-
jak najbardziej polityczne, żądały ustąpienia CRZZ, ków zawodowych Komisja Robotnicza wyłoniona ze składu Komitetu
która nigdy nie występowała w obronie mas pracują- Strajkowego mogła działać przy radzie zakładowej i robotniczej.
cych oraz powołania niezależnych związków zawodo- Komisja Robotnicza, czyli, przynajmniej w intencji, bo oczywiście
wych. Domagano się też rozliczeń winnych kryzysu nie w sensie instytucji, niezależny związek zawodowy, jak pisał szcze-
oraz ukarania tych, którzy kazali strzelać do protestują- ciński historyk, Michał Paziewski. Warto od razu dodać, że działalność
cych na ulicach miasta. Warto przy okazji zwrócić uwa- Komisji daleko wykraczała poza kompetencje przewidziane, zwłaszcza
gę, że jednym z żądań załogi Przedsiębiorstwa Gryf , w warunkach Peerelu, dla związku zawodowego.
które jednak nie znalazło się wśród 21 postulatów Aktywiści tego gremium czuli się siłą nadrzędną w stosunku do
OKS, było domaganie się demokratyzacji życia w Pol- wszystkich organizacji polityczno-społecznych w Stoczni, niemającą
sce: zniesienia systemu milicyjnego, szybkiej i jawnej w dodatku zamiaru zaprzestać swej działalności z chwilą przeprowa-
informacji . Pracownicy Gryfa żądali też niezależ- dzenia wyborów do tychże organizacji zakładowych. Meldunek płk.
nych związków zawodowych . Mimo negocjacji z wła- Zdzisława Jaworskiego, II zastępcy komendanta wojewódzkiego MO
dzami lokalnymi, obfitujących w wiele dramatycz- ds. SB, złożony centrali w Warszawie, stwierdzał, że nowo wybrane wła-
nych zwrotów, strajkującym nie udało się skłonić rzą- dze wydziałowe rady zakładowej i rady robotniczej w konkretnej sytu-
dzących do spełnienia żądań. Był to główny powód acji, gdy trzeba rozpocząć pracę, nie mają nic do powiedzenia . Nato-
strajku styczniowego. miast Komisja Robotnicza, będąc niekwestionowana przez nikogo ,
dąży do ugruntowania wpływów i zalegalizowania swej działalności:
Zapowiedz Solidarności : Komisja Robotnicza
w obecnej formie organ ten uważa się za nadrzędny, w stosunku do
Kolejny okres strajków w Szczecinie przypadał na organizacji partyjnej, związkowej i rady robotniczej w zakładzie .
styczeń 1971 r. i zakończył się słynną nocną wizytą Komisja Robotnicza istniała formalnie do połowy lutego 1971 r., ale
Edwarda Gierka i Piotra Jaroszewicza w Warskim . jej działacze, z których znaczna część weszła do nowo wybranych władz
Wśród postulatów stoczniowców z 24 stycznia 1971 r. struktur związkowych na terenie Stoczni, m.in. przywódca tej grupy i li-
nie natrafimy na żądanie niezależnych związków za- der strajku styczniowego, Edmund Bałuka, już jako grupa nieformalna
wodowych, znajdziemy natomiast dezyderat, w któ- byli nadal aktywni w Warskim , bądz to namawiając współpracowni-
rym strajkujący domagali się od najwyższych czynni- ków do uczczenia poległych w grudniu 1970 r., bądz starając się,
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
V
DODATEK SPECJALNY IPN
formacje MO nie zostaną użyte przeciwko ludziom
pracy bez zgody Sejmu PRL i uprzednio ogłoszonej
ustawy o stanie wyjątkowym (Edmund Bałuka na
V Okręgowej Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej
ZO ZZM w Szczecinie).
Nic też dziwnego, że przy spisie wszystkich dele-
gacji z kraju na Zjazd Krajowy ZZ Metalowców, poja-
wiły się adnotacje sytuacja dobra. Nie będzie nie-
przewidzianych wystąpień . Wszystkich, z wyjąt-
kiem Szczecina.
Prześladowania uczestników wydarzeń
SB oceniła, że w Stoczni działała grupa wściekłych ; byli
to ludzie szczególnie aktywni podczas strajków grudnio-
wo-styczniowych, których należało zneutralizować ,
czyli sprawić, by swoją działalnością nie zagrażali syste-
mowi: Nastały teraz trudne dni , podsumował okres po-
strajkowych represji Eugeniusz Szerkus, jeden z przy-
wódców grudniowo-styczniowego zrywu szczecinian
przeciw władzy totalitarnej. Najwyższą cenę za zaangażo-
17 grudnia 1970 r. Z lewej fragment transportera opancerzonego SKOT , na którym znajduje się
wanie się w bunt przeciwko systemowi zapłacił 22-letni
transparent: Solidarność ze Stocznią Gdańską . Z prawej płonący budynek Komitetu Wojewódzkie-
Bogdan Gołaszewski, znaleziony martwy w swym miesz-
go PZPR
kaniu latem 1971 r. Inny uczestnik, Adam Ulfik, podda-
ny wielorakim szykanom, zmarł w niewyjaśnionych oko-
w coraz mniej stosownych ku temu warunkach, postępującej gierkow-
licznościach w lutym 1976 r. Ewa Zielińska, również za-
skiej małej stabilizacji , wcielać w życie postulaty grudniowo-stycznio-
angażowana w wydarzenia tamtych lat, mówiła o czę-
wych strajków. A wśród nich ten, mówiący o niezależnych związkach
stych przesłuchaniach, podczas których grożono jej
zawodowych, który chciano przeforsować na Zjezdzie Krajowym Związ-
śmiercią. Także inni bohaterowie strajków z lat 1970
ku Zawodowego Metalowców w 1972 r., przez szczecińskiego delegata
i 1971 doświadczali odwetu władz, wśród nich ci, którzy
na Zjazd, Edmunda Bałukę.
zapisali się pózniej w dziejach szczecińskiej Solidarno-
Mało tego, na poprzedzającej Zjazd Krajowy Okręgowej Konferencji
ści : Marian Jurczyk, Stanisław Wądołowski, Eugeniusz
Sprawozdawczo-Wyborczej ZO ZZM w Szczecinie proponowało się też
Szerkus. Należy zauważyć, że prześladowani byli całko-
zmiany ordynacji wyborczej do Sejmu i rad narodowych, by zapewnia-
wicie osamotnieni, nie mieli możliwości nagłośnienia
ły one klasie robotniczej wyeliminowanie z przedstawicielstwa w Sej-
wypadków represji w polskojęzycznych stacjach radio-
mie i radach narodowych [...] wąskich grup osób niereprezentujących
wych na Zachodzie oraz w polskiej prasie emigracyjnej.
interesów ludzi pracy (Edmund Bałuka na V Okręgowej Konferencji
Mająca niemal wyłącznie rodowód marksistowski
Sprawozdawczo-Wyborczej ZO ZZM w Szczecinie). Na wspomnianej
szczecińska inteligencja miała do nich stosunek najwy-
Konferencji domagano się też prawa do strajku oraz zmian w konstytu-
żej chłodny (T. Węgielnik). Przywódca robotniczego pro-
cji, które gwarantowałyby, że siły zbrojne PRL i uzbrojone w broń palną
testu, Edmund Bałuka, w wyniku działań operacyjnych
SB, został zmuszony w 1973 r. opuścić Polskę.
Pokłosie Grudnia
W czerwcu 1976 r. Szczecin nie wyróżniał się
w proteście, do jakiego doszło w Polsce z powodu za-
powiedzianych podwyżek cen; ale leżąca pod Szczeci-
nem Elektrownia Dolna Odra była bodaj jedynym
w kraju zakładem pracy, w którym protest ten przyjął
formę zorganizowaną. 25 czerwca wybuchł tam
strajk, a wybrany na przywódcę Komitetu Strajkowe-
go Jerzy Nowak zmienił jego nazwę na Komitet Ro-
botniczy: asocjacja z Komisją Robotniczą jest uderza-
jąca. Wprawdzie brak dowodów na bezpośrednią in-
spirację poczynań Nowaka który utworzył też, zna-
ną z wydarzeń grudniowych, Milicję Robotniczą ze
strony, niestrajkujących wówczas pracowników War-
skiego , ale faktem jest, że dopatrująca się stocznio-
wych wpływów SB podkreśliła w raportach, że bli-
23 grudnia 1971 r. Zdjęcie zrobione na ul. Nocznickiego o godz. 8.30 przez funkcjonariusza SB. Z lewej
skim znajomym Jerzego Nowaka był stoczniowiec,
transparent o treści: Żądamy publikowania prawdy w środkach masowego przekazu 22 I 71 . Z prawej
biorący sześć lat wcześniej udział w strajku grudnio-
transparent: Oszukano nas strajk trwa!
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
VI
DODATEK SPECJALNY IPN
wym i styczniowym. W Dolnej Odrze po wycofa-
niu się władz z zapowiedzianych podwyżek padły
iście prorocze słowa: zwyciężyliśmy, bo zwyciężyła
solidarność . Czy wydarzenia w Dolnej Odrze nie
mogły być pokłosiem trwającego kilka lat fermentu
w Stoczni? Trwającej przez kilka lat aktywności ludzi,
którzy postawili sobie za cel emancypację spod wła-
dzy totalitarnej?
Widzimy to również w sierpniu 1980 r., kiedy
Szczecin, samoistnie, bez inspiracji KSS-KOR mó-
wił o tym m.in. Jacek Kuroń podczas wizyty w Szcze-
cinie w styczniu 1981 r. zorganizował Wielki Strajk
i przedstawił postulaty, w tym kilka bardziej śmia-
łych niż te z Gdańska. Na przykład strajkujący doma-
gali się powołania nowych ugrupowań społeczno-po-
litycznych (notabene: jedynym historykiem, który
przypomniał światu, że w Szczecinie domagano się
w Sierpniu prawa do działalności partii politycznych,
23 grudnia 1971 r., ul. Nocznickiego, Szczecin
był... amerykański historyk Warren H. Carroll). Szcze-
cin podpisał Porozumienie, w którym nie było, tak
Milczenie wymowne
jak w Gdańsku, bulwersującego stoczniowców Trój-
miasta, zapisu o uznawaniu przez nowe związki kie- Jest wiele przyczyn, dla których szczeciński udział w walce z komu-
rowniczej roli PZPR. ną nie jest nagłośniony stosownie do wkładu załóg miasta i woje-
Strajkujące zakłady pracy nie odcinały się od War- wództwa w zmianę ustroju. Bez wątpienia miał na to wpływ brak
skiego jako głosiciela zbyt radykalnych politycznie w Szczecinie historyków o innej niż marksistowska proweniencji: wzra-
haseł. Inaczej było w Gdańsku, gdzie Stocznie Re- stającym w opłotkach Komitetu Wojewódzkiego badaczom szczeciń-
montowa i Północna, podkreślały ekonomiczny cha- skich zrywów poręczniej było doszukiwać się w wystąpieniach pracow-
rakter swego protestu, odcinając się od Stoczni niczych elementów socjalnych niż politycznych. Lepiej było podkre-
im. Lenina, również w ten sposób, iż zaspawano bra- ślać (nawet wbrew faktom), że głoszone przez strajkujących hasła nie
mę łączącą tę Stocznię ze Stocznią Remontową, aby miały na celu naruszania pryncypiów ustrojowych, raczej miały charak-
nie mieć kontaktu ze strajkującymi pod przywódz- ter ekonomiczny. Wtedy było to zgodne z duchem dialektyki marksi-
twem MKS, na czele którego stał Wałęsa (Sławomir stowskiej, dziś mieści się w nurcie swoistej poprawności politycznej,
Cenckiewicz). w nadwiślańskiej wersji zdającej się lansować tezę, że z własnej inicja-
Jadwiga Staniszkis zwróciła uwagę na to, że zapis tywy, oddolnie, bez wsparcia z góry, pracownicy zakładów zdolni wów-
szczeciński, Porozumień Sierpniowych, był bardziej czas byli co najwyżej do udziału w zbiorowych paroksyzmach ulicznych.
korzystny dla społeczeństwa niż gdański. 10 listopa- Zarówno jednym, jak i drugim badaczom przeszłości, z podobnych
da 1980 r., godzinę po zatwierdzeniu przez Sąd Naj- w gruncie rzeczy powodów, nie na rękę było podnoszenie zasług, takie-
wyższy w Warszawie statutu Solidarności Tadeusz go samorodka, jak przywódcy i aktywiści Grudnia i Sierpnia w Szczeci-
Grabski na telekonferencji wyraził zadowolenie nie; bo ich działalność nader mocno świadczyła o tym, że społeczeń-
z kompromisu, do jakiego wówczas doszło, mówiąc, stwo samo potrafi się zorganizować i wystąpić przeciwko władzy bez-
że kierownictwo Solidarności oświadczyło przed prawnej. Że sprzeciw wobec systemu wyniosło z domu, a nie z klubów
sądem, że chce modelować organizację w takim cha- dyskusyjnych tworzonych przez rozczarowanych realnym socjalizmem
rakterze, w jakim to już zostało zapisane w gdańskich dawnych jego apologetów, nierzadko będących zarazem rozgoryczony-
porozumieniach, a więc organizację o socjalistycz- mi ofiarami kolejnej partyjnej dintojry .
nym obliczu .
Fotografie ze zbioru IPN. Autor przy opisie zajść z 17 i 18 grudnia skorzystał z ustaleń dr. Michała Paziewskiego.
DODATEK SPECJALNY IPN REDAGUJ:
Wojciech Muszyński, Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej w Warszawie
ul. Chłodna 51, 00-867 Warszawa, tel. 022 526 19 66
Rafał Sierchuła, Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej w Poznaniu
ul. Rolna 45a, 61-487 Poznań, tel. 061 835 69 59
Sprzedaż wydawnictw własnych IPN Gospodarstwo Pomocnicze IPN, tel. 022 581 88 20
Więcej o działalności Instytutu Pamięci Narodowej: www.ipn.gov.pl
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
VII
DODATEK SPECJALNY IPN
l
NIEZALEŻNA GAZETA POLSKA NOWE PACSTWO 12/2009
VIII
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
IPN Dodatek historyczny Specjalny Ludność polska w państwie sowieckimIPN Dodatek historyczny Specjalny Dziennikarze czy propagandziści na etacieIPN Dodatek historyczny Specjalny Dziennikarze czy propagandziści na etacieIPN Dodatek historyczny Specjalny Wielkopolska w cieniu UBKontekst historyczny Innego świata GrudzińskiegoDodatek IPN do Naszego Dziennika 08 10(Grudziądz HISTORIA GOSPODARCZA I KILKA FAKTÓW Z DZIEJÓW MIASTA)Dodatek IPN do Naszego Dziennika 08 9Fałszerze historii z IPN B Łagowskiwięcej podobnych podstron