A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada
Vrindavana Bhajana
Poemat napisany przez A.C. Bhaktivedantę Swamiego w 1958 roku,
opublikowany w Grudniu 1958 w  Gaudiya Patrika , czasopiśmie
Gaudiya Vedanta Samiti.
Tłumaczenie: Jagadisha das.
y
ródło: Bhaktivedanta VedaBase 2003.
Werset 1.
Siedzę sam we Vrindavan-dham. W tym nastroju doznaję wielu
realizacji. Mam żonę, synów, córki, wnuki, wszystko, ale nie mam
pieniędzy, więc bezowocną są oni chwałą. Kryszna ukazał mi nagą
formę materialnej natury. Dzięki Jego mocy wszystko to straciło dla
mnie smak. yasyaham anugrhnami harisye tad-dhanam sanaih
 Stopniowo odbieram całe bogactwo tym, dla których jestem
łaskawy. Jak miałem zrozumieć tę łaskę Wszechmiłosiernego?
Werset 2.
Opuścili mnie wszyscy, widząc, że jestem bez grosza. Żona, krewni,
przyjaciele, bracia, wszyscy. Jest to niedola, a jednak chce mi się
śmiać. Siedzę sam i się śmieję. Kogo ja tak naprawdę kocham w tej
samsarze mayi? Dokąd odeszli, mój kochający ojciec i matka? I
gdzie podziali się wszyscy starsi członkowie mojej rodziny? Kto
przyniesie mi wieści od nich, powiedz mi, kto? Wszystko co
pozostało mi z tego rodzinnego życia, to lista imion.
Werset 3.
Igranie samsary mayi, jest jak piana na morzu, która ponownie się w
nim rozpływa. Nikt nie jest matką, ojcem, czy czyimś krewnym. Jak
ta morska piana istniejąca przez chwilę, jak ta morska piana, co w
nim się rozpływa, tak złożone z pięciu elementów ciało swój koniec
spotyka. Ileż to ciał wcielona dusza przyjmuje w ten sposób... Jego
krewni mają związek z tym tymczasowym ciałem zaledwie.
Werset 4.
Ale czy każdy jest twym krewnym czy bratem? Na duchowej
platformie, tak. Ten związek nie ma w sobie posmaku mayi.
Najwyższy Pan jest duszą każdego. W stosunku do Niego każdy we
wszechświecie jest taki sam. Wszyscy są twymi krewnymi, braćmi!
Wszystkie miliardy jiv. Gdy postrzegane w relacji do Kryszny,
wszystkie są w harmonii. Zapominając o Krysznie, jiva pragnie
zadowalać swe zmysły, A w efekcie tego tylko w mocny uścisk mayi
wpada.
Werset 5.
Efektem wcześniejszych czynności jest przyjmowanie różnych
typów ciał. Zaabsorbowana swym okryciem jiva, pozostaje w stanie
zapomnienia o Śri Hari. Dlatego maya zsyła na nią tak wiele różnych
nieszczęść. I mimo, że w tym oceanie niedoli miotana jest w górę i
w dół, to ciągle uważa się za szczęśliwą. Leżąc w łóżku, wielce
cierpiąc, będąc chorą długi czas, uśmiecha się i mówi:  U mnie
wszystko w porządku. Śmiać mi się chce z tego  U mnie wszystko
w porządku. W taki właśnie sposób uwarunkowana przez mayę
dusza czuje się  dobrze .
Werset 6.
Ileż to planów oni mają by  czuć się w porządku , ale natura niweczy
je raz za razem. Daivi hy esa gunamayi, oto maya Najwyższego Pana.
Postaraj się dobrze zrozumieć to ich  wszystko w porządku . U
nikogo na całym świecie nie jest  wszystko w porządku , a jednak
ciągle to powtarzają. Tak maya oszukuje uwarunkowaną duszę.
Ignorując jednak fakt bycia zwodzonym, dusza pozostaje w stanie
zaabsorbowania mayą; i mimo, że kopniaki od niej zalicza, nie
porzuca swej błędnej koncepcji.
Werset 7.
Raz za razem dusza tworzy plany, i raz za razem są one niszczone.
Czasami pada na twardą glebę, a czasami w błoto. W ten sposób
wszechświat wypełniony jest wędrującymi jiva-duszami, które dzięki
łasce Guru i Kryszny w końcu otrzymują bhakti  wieczne bogactwo.
Jeśli otrzymując to bogactwo ktoś jest w stanie porzucić inne tak
zwane bogactwa, to wtedy z łatwością przekracza ocean samsary.
Tam, po drugiej stronie, niezrównaną znajduje różnorodność. Tam
odnajduje szczęście wieczne i spokój.
Werset 8.
Szaleńcy twierdzą, że tam wszystko jest bezforemne, bez
wyróżniających cech, jakby rodzaj niczego. Ale On tak naprawdę
jest skarbnicą duchowych smaków - raso vai sah. Inteligentni
znawcy smaków służą Mu jako Jego podwładni. Santa, dasya,
sakhya, vatsalya są tymi smakami, a madhurya jest najlepszym z
nich, jest esencją ich wszystkich. W duchowym świecie wszystkimi
smakami tymi można się rozkoszować prawdziwie, a smaki
materialne ich cieniem są jedynie, o podłej jakości.
Werset 9.
Mądry jest kto wielbi Krysznę, a kto mayę wielbi, ten zostaje
nędzarzem. Wybierając bycie żebrakiem i angażując się w
przemijające rozrywki, bez wiedzy o prawdziwych relacjach rzeczy,
jedyne co się osiąga, to mayi więzy. I Arjuna i Duryodhana, obaj w
tej samej bitwie walczyli, ale Arjuna najlepszym był wielbicielem, a
Duryodhana poległ. Na jednym polu bitwy, jeden był drogi, a drugi
wstrętny. Kto jest inteligentny, ten to zrozumie.
Werset 10.
Kto walkę życia toczy znając swój prawdziwy związek, przy życiu
zostanie, gdy inni wszyscy zginą. Kto związku swego nie zna i
podejmie cudzą ścieżkę, ten nie osiągnie do Boga miłości, więc i
życie jego bez wartości. Wpierw właściwie pojmij jaki z Kryszną
związek masz, a następnie kultywując związek ten idz
i z mayą
walcz. Za wyjątkiem tej metody, nikt inny nigdy wyzwolenia nie
osiągnął, żaden bohater jnany i karmy, a pozycja ich zawsze
niepewną była.
Werset 11.
Tylko z nazwy ludzie byli wielcy, spokojni i niewzruszeni, a tak
naprawdę wszyscy byli niespokojni. Pragnąc wyzwolenia,
zadowalania zmysłów lub sił mistycznych, nie kontrolowali swoich
zmysłów, a niekontrolowane zmysły nie reagują na potęgę yogi. Iluż
to yoginów było oraz munich, których zmysły zawsze pozostawały
niezależne. Nie ma kontroli zmysłów bez służby wykonywanej przez
pana zmysłów. Po krótkim okresie spokoju, oni wszyscy wracają do
materialistycznych czynności. Przez [mistyczną] yogę nigdy nie
osiąga się kontroli zmysłów. Obszernie to wyjaśniają Vedy i Purany.
Werset 12.
Viśvamitra usiadł na asanie yogina, ale padł ofiarą czystego piękna
[Menaki] i [został ojcem] Śakuntali. W ten sposób nawet yogini
upadają, cóż tu mówić o jnanich. Karmici natomiast wszyscy są
osłami po prostu, cierpiącymi w każdym względzie. Ten, dla kogo
Kryszna jest łaskawy i udziela mu instrukcji, staje się takim
szczęściarzem jak Arjuna. Lecz ten, kto o swe własne szczęście
walczy, tak jak Duryodhana umiera razem ze swoją rodziną.
Werset 13.
Ten, kto w imieniu Kryszny walczy, bogactwo, siłę i wiedzę w
zasięgu ręki swej ma. Pojmij właściwie przesłanie Gity, a służbę dla
Kryszny osiągniesz i wielbienie Śri Hari. Jego wielbiciele wszystkie
mają zalety, czymże jest dla nich  nie zadawanie gwałtu lub
 wolność od gniewu ?
Werset 14.
Śri Hari uczy żywe istoty przy pomocy Swych wielbicieli, a jednym z
takich Jego pomocników jest Partha. Arjuna zachowywał się niczym
dusza uwarunkowana, ten Pandava zdawał się być oszołomiony.
Zadać przemoc swym bliskim i cieszyć się królestwem? Czy można
to nazwać szczęściem? Arjuna lamentował, jednak była to tylko
dehatma-buddhih, identyfikacja cielesna. Kto jest ksatriyą, porzuca
takie uczucia rodzinne na polu walki.
Werset 15.
Widząc jego iluzję, Krsna go zganił. Dlatego Arjuna przyjął pozycję
ucznia. Jako uczeń wysłuchał Bhagavad-gitę. Cała jego ignorancja
została rozwiana, jak również i materialne uwiązanie. Zostało ono
pocięte mimo, że nie nosił on stroju sannyasina. Wiodący życie
rodzinne rozumieją Gitę w ten sposób. Oto doskonałość mantr,
karisye vacanam tava. Dlatego bitwa ta przyniosła mu sławę.
Werset 16.
Vaisznavowie są wolni od pragnień i wszyscy intonują japa na
swoich koralach. Więc jakim rodzajem Vaisznavy jest Arjuna, będący
w samsary kręgu? Wolny od dualizmów Vaisznava po prostu intonuje
japa na swoich koralach, tak mówią ci, którzy jedzą banany przez
umysł stworzone. Vaisznava jest wolny od pragnień i ugodowy z
natury, lecz nie jest bezsilnym słabeuszem, jak myślą głupcy. W
dwóch wielkich wojnach Indii było dwóch wielkich Vaisznavów-
przywódców i obaj byli zwycięzcami.
Werset 17.
By zadowolić własne zmysły, Arjuna nie chciał walczyć, ale jest tym,
którego zna każdy Vaisznava. Ci, którzy prawdziwych Vaisznavów
nie widzą, mówią, że Vaisznava jest bierny. Ale Vaisznava jest
zawsze aktywny w służbie dla Pana. Anemiczni kanistha-adhikari nie
pełnią żadnej służby. Dla zysku, adoracji i prestiżu siedzą w
ustronnym miejscu, gdy wielbiony przez Vaisznavów Nityananda
Prabhu, otrzymując nawet ciosy, rozdawał miłość do Boga od osoby
do osoby.
Werset 18.
Przyszedł Gaura Hari z cakrą w ręku i wymierzył karę, po której
wrogowie Vaisnavów zostali pokonani. Sam Pan daje jivom przykład,
tak więc ten, kto wykonuje nirjana bhajana po prostu się oszukuje.
Świat jest teraz pełen Jagayów i Madhayów. Nityananda Vamsa
zwiększyła liczbę uczniów, ale jedzenie, spanie, noszenie szat i
bycie obojętnym - to nie jest to właściwe, by Vaisnavowie byli tak
bez współczucia.
Werset 19.
Śrila Cakravarti Thakura mówi w swojej Madhurya Kadambini.
Zobacz tylko jaka jego jest konkluzja i osąd. Służba oddania nie ma
przyczyny i pojawia się sama, ale Wiecznie Doskonała Substancja
pozostaje zawsze okryta. Dlatego współczujący madhyama-adhikari
okazuje łaskę duszom niewinnym budząc w nich oddanie. Najwyższy
Pan działa zgodnie z pragnieniami Vaisnavów, dlatego dzięki łasce
Vaisznavów oszołomieni mogą zostać przebudzeni.
Werset 20.
Vaisznavowie są w stanie przebudzić śpiący świat. Dzięki ich łasce
grzesznicy mogą stać się wielbicielami. Dlatego nie angażuj się w
nirjana bhajana, gdyż jest to oszukiwanie świata przez kanistha-
adhikari. Raz wszyscy  wielcy Vaisznavowie się zgromadzili i Padri
Saheb przyszedł ich spotkać. Zadał kilka pytań o Krsna-lila we
Vrindavan, ale zgromadzenie czcigodnych Vaisznavów nie było w
stanie oświecić go co do rzeczywistej prawdy.
Werset 21.
Kanistha-adhikari nie rozumieją tych pism. W fałszywej dumie
przebywania w odosobnieniu jedynie polują na chapati i dahl. Nasz
mistrz duchowy orzekł, że oni wszyscy są kanistha. Teraz rozumiem
prawdę tego co rzekł. Ten, kto w pismach jest biegły i silną wiarę
posiada, jest uttama-adhikari i cały świat wyzwolić może. On jest
najbardziej upadłych wybawcą, a jego sława po świecie się
rozchodzi. Uratuj teraz tego jednego i stań się prawdziwie sławny
przez to.
Werset 22.
W Kali-yudze wszystkie jivy są upadłe i najniższe z rodzaju
ludzkiego. Patrząc, nie widzą różnych czynności. Najwyższy Pan
Gaurasundara jest wspaniałomyślny bez granic, a wszystkie Jego
instrukcje pełne są nektaru. Kto na ziemi Bharaty się narodził
powinien się zaangażować stosownie do Jego instrukcji. Rozrywką
Najwyższego Pana było smakowanie nastrojów w nirjana, ale nie
jest rolą Vaisznavów by to imitować.
Werset 23.
Tej transcendentalnej służby nie mogą skosztować ci, którzy
Vaisznavami nie są. Tego transcendentalnego nektaru nie da rady
smakować w materialnym ciele. Kto posiada materialną koncepcję
siebie, nie będzie w stanie doznać duchowych nastrojów. Ale ci,
których koncepcja Vaisznavów jest w kategoriach narodzin są
bardzo odważni w tematach lila Pana. Jak ten urzędnik pocztowy 
kastowy goswami, któremu kłaniają się wszyscy babaji.
Werset 24.
Fałszywą dumę z narodzin swych ma Gosai Thakura, którą
Nityananda Prabhu na kawałki tnie. Dostrzegam, jak wszystkie te
rzeczy mają miejsce we Vrndavan. Dlatego widzę, że jest tu wiele do
zrobienia. Cudzołożą wszyscy prakrta-sahajiya angażując cudze żony
w  transcendentalne lila. To nie jest Vrindavan o jakim ciągle
myślę, mój umyśle drogi. Pamiętaj o lotosowych stopach sześciu
gosvamich.
Werset 25.
Sześciu pojawiło się gosvamich i głosiło religijne życie. Na polecenie
Pana Caitanyi uratowali proces służby oddania. Oni wszyscy są
doskonałymi towarzyszami Pana i zawsze w pamięci mają Radhę i
Krysznę. Przez pamiętanie tych gosvamich wszystkie grzechy
uwarunkowanych dusz zostają oczyszczone, ale jeśli ktoś próbuje
ich imitować przyjmując ich strój i cechy, to staje się zabawką w
rękach mayi i nie przekracza materialnego oceanu. Zawsze nauczaj!
Od drzwi do drzwi wszystkich jiv, a w rezultacie tego życie twoje
stanie się sukcesem.
Werset 26.
Śri Dayita Dasa Prabhu dał instrukcję: Intonuj Hare Krsna głośno, to
jest moja inicjacja. Kirtan to nie po prostu bębny i karatale. Dz
więk
kirtanu to nie ten nowoczesny system. Wszystko, co korzystne jest
dla służby oddania jest Madhavą, a jedynym odbiorcą przyjemności
w trzech światach jest Yadava. Potężnym kirtanem zniszcz dz
więk
radia, które jest dumą i radością mayi.
Werset 27.
Wszystkie te gazety to jest maya. Głoś to po świecie całym.
Samotnie siedząc w swym pokoju i krzycząc, co najwyżej
zwiększysz wydzielanie żółci, ale nie zadowolisz Śri Hari nawet w
ciągu dziesięciu milionów narodzin. Śri Hari nie jest niczyją
prywatną własnością. Wyjdz
ze swej klatki, przestań oponować.
Wszystko należy do Śri Hari, a Śri Hari należy do wszystkich. Intonuj
mantrę Hare Krsna głośno. Przez wykonywanie takiego sankirtanu,
pamiętanie pojawi się automatycznie. Wtedy nirjana bhajana
zamanifestuje się w sercu spontanicznie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
02 Żydzi którzy napisali Protokoły Syjonu
Wycena spolki przez fundusze PE [tryb zgodnosci]
u przez f
Meredith Pierce historia napisana przeze mnie Rozdział III
Jak napisać dobrą ofertę
czuly;dotyk;przez;cale;zycie,artykul,10012
Przedstaw biografię wybranego przez siebie pisarza i zas~065
ANALIZA ZARZĄDZANIA PRZEZ JAKOŚĆ
Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę ebook demo

więcej podobnych podstron