Wytrzymałość Materiałów Budownictwo, Rok II, Semestr III
CIGNA
WYKAAD 17
Literatura
Rozdz. XIII, str. 211, BIELEWICZ E.: Wytrzymałość materiałów. PG, Gdańsk 1992 (lub inne wydania).
str. 29, CHRÓŚCIELEWSKI J.: Materiały pomocnicze do wykładu z Wytrzymałości Materiałów.
Wersja elektroniczna, http://www.okno.pg.gda.pl.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/1
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgno model fizyczny konstrukcji wiszących (wiotkich), np.: liny, łańcuchy, kable, wanty, itp.,
pomijana sztywność na zginanie,
przenoszą tylko rozciąganie,
w klasycznym podejściu zakład się, że są nierozciągliwe, tj. długość L = const ;
Cięgno pracuje tylko na rozciąganie, jedyna siła wewnętrzna to siła normalna styczna do osi cięgna.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/2
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgno model fizyczny konstrukcji wiszących (wiotkich), np.: liny, łańcuchy, kable, wanty, itp.,
pomijana sztywność na zginanie,
przenoszą tylko rozciąganie,
w klasycznym podejściu zakład się, że są nierozciągliwe, tj. długość L = const ;
Cięgno pracuje tylko na rozciąganie, jedyna siła wewnętrzna to siła normalna styczna do osi cięgna.
Charakterystyka zagadnienia:
zmienny schemat geometryczny zależy od obciążenia
! nie obowiązuje zasada zesztywnienia,
duże przemieszczenia, zagadnienie geometrycznie nieliniowe
! nie obowiązuje zasada superpozycji;
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/3
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgno model fizyczny konstrukcji wiszących (wiotkich), np.: liny, łańcuchy, kable, wanty, itp.,
pomijana sztywność na zginanie,
przenoszą tylko rozciąganie,
w klasycznym podejściu zakład się, że są nierozciągliwe, tj. długość L = const ;
Cięgno pracuje tylko na rozciąganie, jedyna siła wewnętrzna to siła normalna styczna do osi cięgna.
Charakterystyka zagadnienia:
zmienny schemat geometryczny zależy od obciążenia
! nie obowiązuje zasada zesztywnienia,
duże przemieszczenia, zagadnienie geometrycznie nieliniowe
! nie obowiązuje zasada superpozycji;
Nierozciągliwość cięgna, można założyć dla obciążeń podstawowych,
bowiem parametry geometryczne cięgna:
strzałka zwisu f i długość L, są regulowane w fazie montażu
układu wiszącego siłą poziomą H (naciągiem w zakotwieniu czynnym).
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/4
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgno model fizyczny konstrukcji wiszących (wiotkich), np.: liny, łańcuchy, kable, wanty, itp.,
pomijana sztywność na zginanie,
przenoszą tylko rozciąganie,
w klasycznym podejściu zakład się, że są nierozciągliwe, tj. długość L = const ;
Cięgno pracuje tylko na rozciąganie, jedyna siła wewnętrzna to siła normalna styczna do osi cięgna.
Charakterystyka zagadnienia:
zmienny schemat geometryczny zależy od obciążenia
! nie obowiązuje zasada zesztywnienia,
duże przemieszczenia, zagadnienie geometrycznie nieliniowe
! nie obowiązuje zasada superpozycji;
Nierozciągliwość cięgna, można założyć dla obciążeń podstawowych,
bowiem parametry geometryczne cięgna:
strzałka zwisu f i długość L, są regulowane w fazie montażu
układu wiszącego siłą poziomą H (naciągiem w zakotwieniu czynnym).
Zasadnicze problemy w analizie statycznej cięgien to wyznaczenie:
kształtu cięgna,
reakcji utrzymujących,
siły normalnej w cięgnie;
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/5
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ciężar q = const (pionowy, na jednostkę długości s),
cięgno nierozciągliwe o długości L = const ,
punkty zawieszenia na tej samej wysokości
w rozstawie poziomym (rozpiętości) l < L,
strzałka zwisu dowolna f ;
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/6
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ciężar q = const (pionowy, na jednostkę długości s),
cięgno nierozciągliwe o długości L = const ,
punkty zawieszenia na tej samej wysokości
w rozstawie poziomym (rozpiętości) l < L,
strzałka zwisu dowolna f ;
równanie różniczkowe linii zwisu
zależności geometryczne wycinka różniczkowego:
dx dy dy
2
(ds)2= (dx)2+ (dy)2, ds == , tg = = y ;
cos sin dx
rozkład siły rozciągającej w cięgnie:
H V dy
2
N == ! V = H tg = H = H y ;
cos sin dx
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/7
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ciężar q = const (pionowy, na jednostkę długości s),
cięgno nierozciągliwe o długości L = const ,
punkty zawieszenia na tej samej wysokości
w rozstawie poziomym (rozpiętości) l < L,
strzałka zwisu dowolna f ;
równanie różniczkowe linii zwisu
zależności geometryczne wycinka różniczkowego:
dx dy dy
2
(ds)2= (dx)2+ (dy)2, ds == , tg = = y ;
cos sin dx
rozkład siły rozciągającej w cięgnie:
H V dy
2
N == ! V = H tg = H = H y ;
cos sin dx
warunki równowagi: " Px=0 ! -H + (H + dH ) = 0 ! dH = 0 ! H = const ,
dV
" Py=0 ! -V + qds + (V + dV ) = 0 ! = -q ,
ds
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/8
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ciężar q = const (pionowy, na jednostkę długości s),
cięgno nierozciągliwe o długości L = const ,
punkty zawieszenia na tej samej wysokości
w rozstawie poziomym (rozpiętości) l < L,
strzałka zwisu dowolna f ;
równanie różniczkowe linii zwisu
zależności geometryczne wycinka różniczkowego:
dx dy dy
2
(ds)2= (dx)2+ (dy)2, ds == , tg = = y ;
cos sin dx
rozkład siły rozciągającej w cięgnie:
H V dy
2
N == ! V = H tg = H = H y ;
cos sin dx
warunki równowagi: " Px=0 ! -H + (H + dH ) = 0 ! dH = 0 ! H = const ,
dV
" Py=0 ! -V + qds + (V + dV ) = 0 ! = -q ,
ds
2 2
uwzględniając V = H y i ds = (dx)2+ (dy)2 = dx 1+ (y )2 , otrzymuje się równanie różniczkowe linii zwisu:
2 2 2
dV d(H y ) d(y ) d(y ) dx dx
2 2 2 2 2
= = H = H = H y = -q ! H y =-q 1+ ( y )2 .
ds ds ds dx ds ds
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/9
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1
=- dx
1+ z2 ą
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/10
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1 1
=- dx ! arcsinhz = - (x + c1)
ą
1+ z2 ą
a) całkując je obustronnie
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/11
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1 1 x + c1
2
=- dx ! arcsinhz = - (x + c1) ! y a" z = -sinh
ą ą
1+ z2 ą
a) całkując je obustronnie, b) odwracając arcsinh
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/12
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1 1 x + c1 x + c1
2
=- dx ! arcsinhz = - (x + c1) ! y a" z = -sinh ! y = -ą cosh + c2 ;
ą ą ą
1+ z2 ą
a) całkując je obustronnie, b) odwracając arcsinh c) całkując ponownie mamy.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/13
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1 1 x + c1 x + c1
2
=- dx ! arcsinhz = - (x + c1) ! y a" z = -sinh ! y = -ą cosh + c2 ;
ą ą ą
1+ z2 ą
a) całkując je obustronnie, b) odwracając arcsinh c) całkując ponownie mamy.
1
x + c1 l + c1 l
2
2 2
1) warunek symetrii y |x = l = 0, y =-sin h ! 0 =-sin h ! c1 = - ,
1
2
ą ą 2
1
x + c1 - l
l
# ś#;
2
2) warunek brzegowy y |x = 0= 0, y = -ą cosh + c2 ! 0 = -ą cosh + c2 ! c2 = ą cosh
ś# ź#
ą ą
2ą
# #
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/14
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
całkowanie równania linii zwisu cięgna
H
2 2 2 2
oznaczając z = y , ą = , równanie H y =-q 1+ (y )2 przekształca się do postaci:
q
dz 1 1 x + c1 x + c1
2
=- dx ! arcsinhz = - (x + c1) ! y a" z = -sinh ! y = -ą cosh + c2 ;
ą ą ą
1+ z2 ą
a) całkując je obustronnie, b) odwracając arcsinh c) całkując ponownie mamy.
1
x + c1 l + c1 l
2
2 2
1) warunek symetrii y |x = l = 0, y =-sin h ! 0 =-sin h ! c1 = - ,
1
2
ą ą 2
1
x + c1 - l
l
# ś#;
2
2) warunek brzegowy y |x = 0= 0, y = -ą cosh + c2 ! 0 = -ą cosh + c2 ! c2 = ą cosh
ś# ź#
ą ą
2ą
# #
1
H
lx - l ql q(x - l)
#cosh - cosh 1 ś# #cosh - cosh
2
linia zwisu y = ą =2 ś# krzywa łańcuchowa,
ś#ź# ś#ź#
q
# 2H
# 2ąą # H #
linia zwisu y jest nieliniową funkcją składowej poziomej H niewiadome siły rozciągającej N w cięgnie.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/15
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
Siła rozciągająca N cięgno, a przez to składowa pozioma H , zależy:
od przyjętej długości cięgna L lub równoważnie od bardziej przydatnej w praktyce
założonej strzałce zwisu cięgna f a" y |x = l , stąd
1
2
Hql ql
f = [cosh -1] ! H = [cosh -1]-1q f
q 2H 2H
jest nieliniową funkcją H .
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/16
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
Siła rozciągająca N cięgno, a przez to składowa pozioma H , zależy:
od przyjętej długości cięgna L lub równoważnie od bardziej przydatnej w praktyce
założonej strzałce zwisu cięgna f a" y |x = l , stąd
1
2
Hql ql
f = [cosh -1] ! H = [cosh -1]-1q f
q 2H 2H
jest nieliniową funkcją H .
ql
(*)
Rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f można uzyskać stosując np. metodę iteracji prostej.
2H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/17
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/18
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
ql
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się charakterystyczną dla iteracji prostej postać
H = [cosh -1]-1q f ;
2H
H = F(H ), tj. z F jako nieliniową funkcją H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/19
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
ql
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się charakterystyczną dla iteracji prostej postać
H = [cosh -1]-1q f ;
2H
H = F(H ), tj. z F jako nieliniową funkcją H
ql
i+1
i+1 i
;
H = [cosh -1]-1q f
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
i
2H
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
zbieżność iteracji prostej ustala warunek Lipschitza, którego spełnienie ogólnie
0
mówiąc zależy od trafnie przyjętej wartości początkowej H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/20
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
ql
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się charakterystyczną dla iteracji prostej postać
H = [cosh -1]-1q f ;
2H
H = F(H ), tj. z F jako nieliniową funkcją H
ql
i+1
i+1 i
;
H = [cosh -1]-1q f
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
i
2H
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
zbieżność iteracji prostej ustala warunek Lipschitza, którego spełnienie ogólnie
0
mówiąc zależy od trafnie przyjętej wartości początkowej H
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/21
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
ql
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się charakterystyczną dla iteracji prostej postać
H = [cosh -1]-1q f ;
2H
H = F(H ), tj. z F jako nieliniową funkcją H
ql
i+1
i+1 i
;
H = [cosh -1]-1q f
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
i
2H
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
zbieżność iteracji prostej ustala warunek Lipschitza, którego spełnienie ogólnie
0
mówiąc zależy od trafnie przyjętej wartości początkowej H
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
4. dobiera się wartość startową gwarantującą
ql2
0
zbieżność procesu iteracyjnego,
H = .
dobrą wartość startową jest przybliżenie
8 f
dla małej strzałki zwisu f << l .
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/22
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Ciężar własny cięgna linia zwisu (kształt)
ql
(*)
rozwiązanie przybliżone H = [cosh -1]-1q f , metoda iteracji prostej:
2H
ql
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się charakterystyczną dla iteracji prostej postać
H = [cosh -1]-1q f ;
2H
H = F(H ), tj. z F jako nieliniową funkcją H
ql
i+1
i+1 i
;
H = [cosh -1]-1q f
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
i
2H
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
zbieżność iteracji prostej ustala warunek Lipschitza, którego spełnienie ogólnie
0
mówiąc zależy od trafnie przyjętej wartości początkowej H
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
4. dobiera się wartość startową gwarantującą
ql2
0
zbieżność procesu iteracyjnego,
H = .
dobrą wartość startową jest przybliżenie
8 f
dla małej strzałki zwisu f << l .
po wyznaczeniu z żądaną dokładnością składowej H oblicza się kolejno:
H
2 2
y , y , a stąd poszukiwaną siłę normalną w cięgnie N == H 1+ (y )2 ;
cos
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/23
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l , ciężar własny (q = const )
f << l bardzo częsty przypadek występujący w praktyce
dy
2
z f << l ! y = <<1 ! ds E" dx ,
dx
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/24
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l , ciężar własny (q = const )
f << l bardzo częsty przypadek występujący w praktyce
dy
2
z f << l ! y = <<1 ! ds E" dx , stąd
dx
q 1
2 2 2 2 2 2 2
linia zwisu H y =-q 1+ (y )2 ! H y = -q ! y =- =-
H ą
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/25
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l , ciężar własny (q = const )
f << l bardzo częsty przypadek występujący w praktyce
dy
2
z f << l ! y = <<1 ! ds E" dx , stąd
dx
q 1
2 2 2 2 2 2 2
linia zwisu H y =-q 1+ (y )2 ! H y = -q ! y =- =-
H ą
1 x x2
2 2 2
całkowanie y =- daje: y = - + c1, y = - + c1x + c2,
ą ą 2ą
2
1) warunek brzegowy y |x = 0= 0 ! c2 = 0, 2) warunek symetrii y |x = l = 0 ! c1 = l / 2ą ,
1
2
qx ql2 4 f x
y = - (l - x), uwzględniając dane yx = l a" f ! H = ! y = (l - x);
1
2
2H 8 f l2
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/26
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l , ciężar własny (q = const )
f << l bardzo częsty przypadek występujący w praktyce
dy
2
z f << l ! y = <<1 ! ds E" dx , stąd
dx
q 1
2 2 2 2 2 2 2
linia zwisu H y =-q 1+ (y )2 ! H y = -q ! y =- =-
H ą
1 x x2
2 2 2
całkowanie y =- daje: y = - + c1, y = - + c1x + c2,
ą ą 2ą
2
1) warunek brzegowy y |x = 0 = 0 ! c2 = 0, 2) warunek symetrii y |x = l = 0 ! c1 = l / 2ą ,
1
2
qx ql2 4 f x
y = - (l - x), uwzględniając dane yx = l a" f ! H = ! y = (l - x);
1
2
2H 8 f l2
l
2
całkowitą długość L = ds = 1+ (y )2dx po rozwinięciu w szereg potęgowy, mając na uwadze f << l ,
+"+"
L 0
ograniczamy się do dwóch pierwszych wyrazów, stąd
ll
4 f
11
2 2 2
L E" 1+ (y )2 dx = l + (y )2dx, po podstawieniu y = (l - 2x) i całkowaniu
()
22
+"+"
00
l2
2
#ś#;
8 f
L = l
ś#1+ ź#
3l2
# #
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/27
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l dowolne obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
złożenia: 1) punkty przyłożenia obciążenia pionowego doznają jedynie przemieszczeń pionowych,
tj. ich przestrzenna linia działania obciążenia nie ulega zmianie,
2) brak obciążeń poziomych ! H (x) = const ;
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/28
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l dowolne obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
złożenia: 1) punkty przyłożenia obciążenia pionowego doznają jedynie przemieszczeń pionowych,
tj. ich przestrzenna linia działania obciążenia nie ulega zmianie,
2) brak obciążeń poziomych ! H (x) = const ;
porównanie równana tak samo obciążonych układów:
d2M
a) momentów belki swobodnie podpartej = -q
dx2
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/29
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l dowolne obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
złożenia: 1) punkty przyłożenia obciążenia pionowego doznają jedynie przemieszczeń pionowych,
tj. ich przestrzenna linia działania obciążenia nie ulega zmianie,
2) brak obciążeń poziomych ! H (x) = const ;
porównanie równana tak samo obciążonych układów:
d2M
a) momentów belki swobodnie podpartej = -q
dx2
d2 y
b) postać przybliżonej linii zwisu cięgna H =-q
dx2
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/30
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l dowolne obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
złożenia: 1) punkty przyłożenia obciążenia pionowego doznają jedynie przemieszczeń pionowych,
tj. ich przestrzenna linia działania obciążenia nie ulega zmianie,
2) brak obciążeń poziomych ! H (x) = const ;
porównanie równana tak samo obciążonych układów:
d2M
a) momentów belki swobodnie podpartej = -q
dx2
d2 y
b) postać przybliżonej linii zwisu cięgna H =-q
dx2
pozwala wydedukować związek Hy = [M ], tj.
warunek zerowania się momentów
[M ] 1 d[M ] [T ]
2
i obliczyć linię zwisu jako y = , y == ;
H H dx H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/31
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o małej strzałce zwisu f << l dowolne obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
złożenia: 1) punkty przyłożenia obciążenia pionowego doznają jedynie przemieszczeń pionowych,
tj. ich przestrzenna linia działania obciążenia nie ulega zmianie,
2) brak obciążeń poziomych ! H (x) = const ;
porównanie równana tak samo obciążonych układów:
d2M
a) momentów belki swobodnie podpartej = -q
dx2
d2 y
b) postać przybliżonej linii zwisu cięgna H =-q
dx2
pozwala wydedukować związek Hy = [M ], tj.
warunek zerowania się momentów
[M ] 1 d[M ] [T ]
2
i obliczyć linię zwisu jako y = , y == ;
H H dx H
ll l
1 1
2
1
2
stąd: L = l + ( y )2dx = l + [T ]2dx ! H = [T ]2dx !
2
2
+"+" +"
00 0
2H 2(L - l)
H [T ]2
2
2
N == H 1+ (y )2 = H 1+ = H +[T ]2 , warto zauważyć, że ymax jest dla [T ] = 0,
2
cos H
gdzie [T ] jest funkcją (wykresem) sił tnących belki swobodnie podartej obciążonej jak cięgno.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/32
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
3 układy współrzędnych przez punkt A:
1) podstawowy ( x, y),
2) obrócony ( x1, y1) o kąt a" (x, x1) ,
dx
3) ukośny ( x1 y ), tu dx1 = ,
cos
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/33
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
3 układy współrzędnych przez punkt A:
1) podstawowy ( x, y),
2) obrócony ( x1, y1) o kąt a" (x, x1) ,
dx
3) ukośny ( x1 y ), tu dx1 = , stad:
cos
y(x) = y(x) - x tg geometria dowolnego punktu
w ( x, y ) (mierzona od prostej A, B)
y1 = y(x)cos odpowiednia współrzędna punktu
cięgna w układzie ( x1, y1),
S składowa reakcji z układu ( x1, y ) (kierunek AB || x1),
ponieważ tylko obciążenia pionowe ! SA = SB = S ,
H
ponadto S = ,
cos
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/34
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
3 układy współrzędnych przez punkt A:
1) podstawowy ( x, y),
2) obrócony ( x1, y1) o kąt a" (x, x1) ,
dx
3) ukośny ( x1 y ), tu dx1 = , stad:
cos
y(x) = y(x) - x tg geometria dowolnego punktu
w ( x, y ) (mierzona od prostej A, B)
y1 = y(x)cos odpowiednia współrzędna punktu
cięgna w układzie ( x1, y1),
S składowa reakcji z układu ( x1, y ) (kierunek AB || x1),
ponieważ tylko obciążenia pionowe ! SA = SB = S ,
H
ponadto S = ,
cos
[RA] i [RB ] składowe pionowe z ukośnego rozkładu reakcji ( x1, y )
są równe reakcjom [RA] i [RB ] swobodnie podpartej belki (ponieważ tylko obciążenia pionowe),
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/35
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
warunek zerowania się momentów:
[M (x)] - Sy1 = 0,
H
po uwzględnieniu y1 = y cos , S = daje
cos
linię zwisu w układzie ( x, y )
[M (x)]
y =
H
która jest identyczny jak dla cięgien o punktach zawieszenia
na tych samych wysokościach,
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/36
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
relację pomiędzy siłą H (S ),
a długością L cięgna,
długością cięgna L oblicza się
wykorzystując z zależności wyprowadzonej wcześniej,
jednak zapisanej w układzie obróconym ( x1, y1)
l
l 1
cos
L =+ dy1 / dx1 2 dx1
()
+"
0
cos 2
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/37
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
relację pomiędzy siłą H (S ),
a długością L cięgna,
długością cięgna L oblicza się
wykorzystując z zależności wyprowadzonej wcześniej,
jednak zapisanej w układzie obróconym ( x1, y1)
l
l 1
cos
L =+ dy1 / dx1 2 dx1
()
+"
0
cos 2
[M (x)] dy1 [T (x)] dx dy1 dy1 dx [T ] [T ]
ponieważ y1 = , = i dx1 = to == cos = cos2 , stąd
S dxS cos dx1 dx dx1 S H
l
l 1 cos3
całkowita długość cięgna L =+2 0[T ]2dx,
+"
cos 2 H
dla danej długości L (odpowiednio strzałki zwisu ymax a" f ) oblicza się siłę H (S ).
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/38
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
obliczona siła H (S ), pozwala z warunku równowagi
" Px = 0 ! -S cos + N cos(ą + ) = 0 !
wyznaczyć
(dx1)2+ (dy1)2
cos dx/dx1 ds
N = S = S = S = S
cos(ą +) dx/ds dx1 dx1
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/39
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
mała strzałka zwisu f << l , obciążenie pionowe ( P a" Py ,q a" qy )
obliczona siła H (S ), pozwala z warunku równowagi
" Px = 0 ! -S cos + N cos(ą + ) = 0 !
wyznaczyć
(dx1)2+ (dy1)2
cos dx/dx1 ds
N = S = S = S = S
cos(ą +) dx/ds dx1 dx1
stąd
rozciągająca siła normalna w cięgnie
2
dy1
# ś# [T ]2 cos2
N = S 1+ = S 1+ = S2 +[T ]2 cos2 , N = S2 +[T ]2 cos2 .
ś# ź#
dx1
S2
# #
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/40
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
przykład, dane: l, , f , q obciążenie równomierne (mała strzałka zwisu f << l ), obliczyć H i L;
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/41
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
przykład, dane: l, , f , q obciążenie równomierne (mała strzałka zwisu f << l ), obliczyć H i L;
obliczamy kolejno:
[M (x)] ql2 ql2
y = ! yx = = a" f ! H = ,
l
2
H 8H 8 f
! cięgno ma kształt paraboli 2o,
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/42
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
przykład, dane: l, , f , q obciążenie równomierne (mała strzałka zwisu f << l ), obliczyć H i L;
obliczamy kolejno:
[M (x)] ql2 ql2
y = ! yx = = a" f ! H = ,
l
2
H 8H 8 f
! cięgno ma kształt paraboli 2o,
1
[RA] = [RA] = ql ,
2
ll
11
[T (x)]2dx = [T (x)]i[T (x)]dx = 2 ( RA] i2 [ )
[
22
+"+"
00
l 3 RA]
h"
A"
11 1
= [RA]2l = [1 ql]2l = q2l3
33 2 12
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/43
Wytrzymałość Materiałów cięgna nierozciągliwe
Cięgna o punktach zawieszenia na różnych wysokościach A i B
przykład, dane: l, , f , q obciążenie równomierne (mała strzałka zwisu f << l ), obliczyć H i L;
obliczamy kolejno:
[M (x)] ql2 ql2
y = ! yx = = a" f ! H = ,
l
2
H 8H 8 f
! cięgno ma kształt paraboli 2o,
1
[RA] = [RA] = ql ,
2
ll
11
[T (x)]2dx = [T (x)]i[T (x)]dx = 2 ( RA] i2 [ )
[
22
+"+"
00
l 3 RA]
h"
A"
11 1
= [RA]2l = [1 ql]2l = q2l3
33 2 12
l
l 1 cos3
L =+2 0[T ]2dx
+"
cos 2 H
2
l 1 cos3 l 8 f
1
=+ (12 q2l3) =+ cos3 .
2
cos 2 cos 3 l
# ś#
ql2
ś# ź#
8 f
# #
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17A/44
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Stan i obciążenie pierwotne Q0
Założenia:
1. zawieszenie cięgna na tej samej wysokości,
dy
2
2. mała strzałka zwisu f << l , y = <<1, ds E" dx ,
dx
3. obciążenie tylko pionowe,
4. obciążenie pierwotne Q0 ustalone, wywołuje [M0], [T0],
5. pierwotne: strzałka zwisu f0 i długości cięgna L0 ,
są wyregulowane siłą poziomą H0 w fazie montażu,
l
1
6. poszukiwany przyrost długości jest mały "L<< L0 .
H0 ! L0 = l + [T0]2dx
+"
2(H0)2 0
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/1
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Założenia:
Stan i obciążenie pierwotne Q0
1. zawieszenie cięgna na tej samej wysokości,
dy
2
2. mała strzałka zwisu f << l , y = <<1, ds E" dx ,
dx
3. obciążenie tylko pionowe,
4. obciążenie pierwotne Q0 ustalone, wywołuje [M0], [T0],
5. pierwotne: strzałka zwisu f0 i długości cięgna L0 ,
są wyregulowane siłą poziomą H0 w fazie montażu,
l
1
6. poszukiwany przyrost długości jest mały "L<< L0 .
H0 ! L0 = l + [T0]2dx
+"
2(H0)2 0
Stan i obciążenia dodatkowe
Problem wyznaczenie nowego kształtu cięgna
w czasie eksploatacji Q, "t ,
(zmian długości "L) wywołane
w czasie eksploatacji przez:
1. obciążenie dodatkowe Q,
2. przyrost temperatury "t ,
3. przesunięcie poziome podpory << l .
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/2
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Założenia:
Stan i obciążenie pierwotne Q0
1. zawieszenie cięgna na tej samej wysokości,
dy
2
2. mała strzałka zwisu f << l , y = <<1, ds E" dx ,
dx
3. obciążenie tylko pionowe,
4. obciążenie pierwotne Q0 ustalone, wywołuje [M0], [T0],
5. pierwotne: strzałka zwisu f0 i długości cięgna L0 ,
są wyregulowane siłą poziomą H0 w fazie montażu,
l
1
6. poszukiwany przyrost długości jest mały "L<< L0 .
H0 ! L0 = l + [T0]2dx
+"
2(H0)2 0
Problem wyznaczenie nowego kształtu cięgna Stan i obciążenia dodatkowe
(zmian długości "L) wywołane w czasie eksploatacji Q, "t ,
w czasie eksploatacji przez:
1. obciążenie dodatkowe Q,
2. przyrost temperatury "t ,
3. przesunięcie poziome podpory << l .
Uwaga układ nieliniowy ! nie obowiązuje zasada superpozycji ! obciążenie musi być sumarycznie,
2
zakładany że (Q0 + Q) wywołuje stan: [M ], [T ], stąd odpowiednio H oraz N = H 1+ (y )2 .
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/3
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/4
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
b) przyrost temperatury "t ! wydłużenie cięgna "L"t = ąt "t L0,
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/5
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
b) przyrost temperatury "t ! wydłużenie cięgna "L"t = ąt "t L0,
c) nowa długość cięgna L(Q0+Q,"t) = L0(Q0) + "LN + "L"t ,
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/6
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
b) przyrost temperatury "t ! wydłużenie cięgna "L"t = ąt "t L0,
c) nowa długość cięgna L(Q0+Q,"t) = L0(Q0) + "LN + "L"t ,
d) długość cięgna L związana jest z nową rozpiętością (l - ) i obciążeniem (Q0 + Q) przez H i [T ] wzorem:
<
l- l
11
L(Q0+Q, ) = (l - ) + [T ]2dx E" (l - ) + [T ]2dx ,
22
+"+"
00
2H 2H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/7
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
b) przyrost temperatury "t ! wydłużenie cięgna "L"t = ąt "t L0,
c) nowa długość cięgna L(Q0+Q,"t) = L0(Q0) + "LN + "L"t ,
d) długość cięgna L związana jest z nową rozpiętością (l - ) i obciążeniem (Q0 + Q) przez H i [T ] wzorem:
<l- l
11
L(Q0+Q, ) = (l - ) + [T ]2dx E" (l - ) + [T ]2dx ,
22
+"+"
00
2H 2H
e) porównanie stronami c) i d) daje
2
l l
H - H0
11 #ś#
H EA
l + [T0]2dx + L0 + ąt "t L0 a" (l - ) + [T ]2dx, ! ,
ś# L0 ź#
2
+"+"
0
2(H0)2 0 EA 2H
# #
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/8
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Analiza równanie problemu:
N - N0 y2 <<1 H - H0
a) obciążenie Q ! wzrost siły normalnej N ! wydłużenie cięgna "LN = ds E" L0,
+"
s
EA EA
b) przyrost temperatury "t ! wydłużenie cięgna "L"t = ąt "t L0,
c) nowa długość cięgna L(Q0+Q,"t) = L0(Q0) + "LN + "L"t ,
d) długość cięgna L związana jest z nową rozpiętością (l - ) i obciążeniem (Q0 + Q) przez H i [T ] wzorem:
<l- l
11
L(Q0+Q, ) = (l - ) + [T ]2dx E" (l - ) + [T ]2dx ,
22
+"+"
00
2H 2H
e) porównanie stronami c) i d) daje
2
l l
H - H0
11 #ś#
H EA
l + [T0]2dx + L0 + ąt "t L0 a" (l - ) + [T ]2dx, ! ,
ś# L0 ź#
2
+"+"
0
2(H0)2 0 EA 2H
# #
po przekształceniach otrzymuje się równanie algebraiczne 3o na siłę poziomą
l
EA EA
c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + ,
2 +"
3 2
2L0H0 0 L0
H + H c d = 0
l
EA
d = [T ]2dx .
+"
równanie to ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni,
2L0 0
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/9
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/10
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/11
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
3
d - H
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się typową dla iteracji prostej postać H = F(H ),
H = ;
tj. z F jako nieliniową funkcją H
c
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/12
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
3
d - H
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się typową dla iteracji prostej postać H = F(H ),
H = ;
tj. z F jako nieliniową funkcją H
c
i
i+1 i
d - (H )3
i+1
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
H = ;
c
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/13
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
3
d - H
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się typową dla iteracji prostej postać H = F(H ),
H = ;
tj. z F jako nieliniową funkcją H
c
i
i+1 i
d - (H )3
i+1
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
H = ;
c
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/14
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
3
d - H
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się typową dla iteracji prostej postać H = F(H ),
H = ;
tj. z F jako nieliniową funkcją H
c
i
i+1 i
d - (H )3
i+1
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
H = ;
c
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
4. dobiera się wartość startową gwarantującą zbieżność procesu iteracyjnego,
0
H .
dobrą wartość startową jest H odpowiadające cięgnu niepodatnemu ( EA = ")
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/15
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Rozwiązanie równania problemu
l l
EA EA EA
3 2
(*)
H + H c - d = 0 gdzie c = [T0]2dx - H0+ EAąt "t + , d = [T ]2dx ,
2
+" +"
2L0H0 0 L0 2L0 0
jest równanie algebraiczne 3o ma jeden rzeczywisty pierwiastek dodatni.
Pierwiastek ten można wyznaczyć np. metodę kolejnych przybliżeń stosują iterację prostą:
3
d - H
1. równaniu wyjściowemu(*) nadaje się typową dla iteracji prostej postać H = F(H ),
H = ;
tj. z F jako nieliniową funkcją H
c
i
i+1 i
d - (H )3
i+1
2. wprowadza się do 1. formułę iteracyjną H = F(H ),
H = ;
c
gdzie i oznacza numer iteracji (i = 0,1,2,...)
i+1 i
H - H
3. określa się kryterium zbieżności procesu iteracyjnego np. w postaci,
d" ;
i
jest parametrem kontrolnym żądanej dokładności rozwiązania (np. = 0.0001)
H
4. dobiera się wartość startową gwarantującą zbieżność procesu iteracyjnego,
0
H .
dobrą wartość startową jest H odpowiadające cięgnu niepodatnemu ( EA = ")
L0
Cięgno niepodatne ( EA = ") otrzymuje się mnożąc równanie wyjściowe(*) przez i kładąc EA = " stąd
EA
l l
d Lc 1 L0 d 1
2
0
H c - d = 0 ! H = , gdzie c = = [T0]2dx + ąt "t L0 + , d == [T ]2dx.
2 +" +"
0
c EA 2H0 0 EA 2
EA= " EA= "
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/16
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Założenia:
1. różne poziomy zawieszenia cięgna,
2. 6. jak dla zawieszenie na tej samej wysokości,
l
l cos3
regulacja: H0 ! L0 =+ [T0]2dx
+"
cos 2(H0)2 0
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/17
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Założenia:
1. różne poziomy zawieszenia cięgna,
2. 6. jak dla zawieszenie na tej samej wysokości,
l
l cos3
regulacja: H0 ! L0 =+ [T0]2dx
+"
cos 2(H0)2 0
Analiza równanie problemu:
<l
l - cos3
długość L(Q0+Q, ) E" + [T ]2dx
2
+"
0
cos 2H
N - N0 y2 <<1 S - S0 H - H0 L0
od obciążenia "LN = ds E" L0 =
+"
s
EA EA EA cos
od temperatury "L"t = ąt "t L0
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/18
Wytrzymałość Materiałów cięgna zmian długości, eksploatacja
Założenia:
1. różne poziomy zawieszenia cięgna,
2. 6. jak dla zawieszenie na tej samej wysokości,
l
l cos3
regulacja: H0 ! L0 =+ [T0]2dx
+"
cos 2(H0)2 0
Analiza równanie problemu:
<l
l - cos3
długość L(Q0+Q, ) E" + [T ]2dx
2
+"
0
cos 2H
N - N0 y2 <<1 S - S0 H - H0 L0
od obciążenia "LN = ds E" L0 =
+"
s
EA EA EA cos
od temperatury "L"t = ąt "t L0
bilans długości L(Q0+Q, ) a" L0(Q0) + "LN (Q0+Q) + "L"t ("t)
tak, jak przy zawieszeniu cięgna na tej samej wysokości,
l
EAcos4 EA
c = [T0]2dx - H0+ cos EAąt "t + ,
otrzymuje się analogiczne równanie na siłę poziomą
2 +"
2L0H0 0 L0
3 2
H + H c d = 0
l
EAcos4
d = [T ]2dx.
+"
2L0 0
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów W17B/19
Wytrzymałość Materiałów Budownictwo, Rok II, Semestr III
Dziękuję za uwagę
cdn.
WILiŚ Politechnika Gdańska
Jacek Chróścielewski, Katedra Mechaniki Budowli i Mostów
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Wytrzymalosc Materialow wyklad Laczniki 08 9
Wytrzymalosc Materialow wykladA Ciegna nierozciagliwe 07 8
Wytrzymalosc Materialow wyklad Zakrzywione prety silnie 08 9
Wytrzymalosc Materialow wyklad?lki wielokrotne i zlozone 08 9
Wytrzymalosc Materialow wyklad Skrecanie swobodne 08 9
Wytrzymalosc Materialow wyklad Charakterystyki przekrojowe 08 9
Wytrzymałość materiałów wykład 6
wytrzymałość materiałów wykład 2
Wytrzymalosc Materialow wyklad B Graficzne obliczanie?lek z iloczynu 2 funkcji 07 8
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 21
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 23
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 24
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 26
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 26
Wytrzymało¶ć materiałów Wykład 19 aneks
Wytrzymalosc Materialow wyklad Prety zespolone 07 8
Wytrzymałość materiałów wykład 2
więcej podobnych podstron