Adam Mickiewicz , XVIII. AJUDAH
Lubię poglądać wsparty na Judahu skale,
Jak spienione bałwany to w czarne szeregi
Ścisnąwszy się buchają, to jak srebrne śniegi
W milijonowych tęczach kołują wspaniale.
Trącą się o mieliznę, rozbiją na fale,
Jak wojsko wielorybów zalegając brzegi,
Zdobędą ląd w tryumfie i, na powrót zbiegi,
Miecą za sobą muszle, perły i korale.
Podobnie na twe serce, o poeto młody!
Namiętność często grozne wzburza niepogody;
Lecz gdy podniesiesz bardon, ona bez twej szkody
Ucieka w zapomnienia pogrążyć się toni
I nieśmiertelne pieśni za sobą uroni,
Z których wieki uplotą ozdobę twych skroni.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
LP VII IX Mickiewicz Adam GrażynaMickiewicz Adam PierwiosnekMickiewicz Adam Świteź, Ballada Do Michała WereszczakiMickiewicz Adam Pieśń filaretówMickiewicz Adam Sonety KrymskieMickiewicz Adam Liryki lozanskie 9789185805624Mickiewicz Adam Sonety 9789185805617Mickiewicz Adam Grażyna Powieść litewska (2)Mickiewicz AdamMickiewicz Adam Pani Twardowskawięcej podobnych podstron