LAK - ćwiczenia nr 4
1. Całkowanie numeryczne
1.1. Uwagi wstępne
Ogólnie mówiąc metoda kwadratur obliczania całek oznaczonych
Ć
b
f(x)dx (1)
a
polega na zastąpieniu w przedziale całkowania [a, b] funkcji podcałkowej f(x)
funkcją aproksymującą lub interpolującą F (x) i przyjęciu równości
Ć Ć
b b
f(x)dx = F (x)dx + RF (x)
a a
gdzie RF (x) oznacza błąd metody całkowania.
1.2. Zmiana granic całkowania na przedział [0, 1]
Całkę (1) można doprowadzić do postaci, w której granice całkowania są znor-
x-a
malizowane. Prosta zamiana zmiennych x t = prowadzi do zmiany
b-a
granic całkowania z przedziału [a, b] na [0, 1]:
Ć Ć
b 1
f(x)dx = (b - a) f (a + (b - a) t) dt . (2)
a 0
1.3. Zmiana granic całkowania na przedział [-1, 1]
x-a
Zamiana zmiennych x t = -1+2· prowadzi do zmiany granic caÅ‚kowania
b-a
z przedziału [a, b] na [-1, 1]:
Ć Ć
b 1
b - a b + a b - a
f(x)dx = f + t dt . (3)
2 2 2
a -1
Wzór (3) jest przydatny szczególnie przy obliczaniu wartości całki metodą opartą
na wykorzystaniu ortogonalnych wielomianów Legendre a, z uwagi na fakt, iż
wszystkie pierwiastki tych wielomianów znajdują się właśnie w przedziale (-1, 1).
1
1.4. Metoda prostokÄ…tow
Dla przedziału całkowania [a, b] = [0, 1] definiujemy równomierny podział od-
cinka przy pomocy punktów tworzących wektor x = [0, 1/n, 2/n, ..., 1] czyli taki,
że xi = i/n, i = 0, 1, ...n Następnie przybliżamy całkę sumą:
Ć
n
1
1
f(x) dx H" f(xi) (4)
n
0
i=1
Odpowiada to sumie pól prostokątów o wysokościach równych wartości funkcji
w prawym końcu przedziału [xi-1, xi] i podstawie 1/n. Zauważ, że nie wyko-
rzystaliśmy wszystkich punktów xi, których jest n + 1.
1.5. Metoda trapezów
Wykorzystujemy ponownie ten sam podział odcinka. Tym razem całkę przy-
bliżamy sumą
Ć
n
1
1 f(xi-1) + f(xi)
f(x) dx H" (5)
n 2
0
i=1
Wyrażenia pod znakiem sumy interpretuje się jako pola trapezów o podstawach
f(xi-1), f(xi) i wysokosci 1/n.
1.6. Metoda Monte-Carlo
W tej alternatywnej względem poprzednich metodzie obliczania wartości całki
losujemy n liczb xi z przedziału [0, 1] o rozkładzie równomiernym, a następ-
nie liczymy wartości f(xi) funkcji dla tych argumentów. Kolejnym krokiem
jest obliczenie wartości średniej z tak policzonych wartości funkcji. Ta średnia
stanowi oszacowanie całki.
1.7. Kwadratury Gaussa Legendre a (materiał nieobowiązkowy)
Kwadraturą Gaussa-Legendre a nazywamy kwadraturę o maksymalnym rzędzie
przy ustalonej liczbie węzłów. Węzły nie są równoodległe (generalnie jest to za-
leta, gdyż można np. całkować numerycznie w przedziałach nieograniczonych).
Do kwadratur Gaussa-Legendre a używa się wielomianów ortogonalnych
Legendre a (więcej informacji na temat wielomianów Legendre a znajdziesz
w dodatkowym pliku).
Ogólny wzór na numeryczne obliczanie całek metodą kwadratur jest postaci
sumy:
Ć
n
1
f(x)dx H" wi f(xi) . (6)
-1
i=1
Można pokazać, że szczególnie dobre wyniki otrzymuje się dla klasy metod, dla
której xi to zbiór pierwiastków n-tego wielomianu Legendre a Pn(x), a wagi wi
dane sÄ… wzorem:
2
wi = . (7)
(1 - x2) [Pn(xi)]2
i
2
Zadania
Zadanie 1
Napisz funkcje do obliczania wartości całek metodami:
prostokątów
trapezów
Monte-Carlo
Gaussa-Legendre a (tylko dla chętnych)
Oblicz wartości następujących całek:
´
1
C1 = x3 + x6 dx
0
11
(dokładny wynik: C1 = 0.392857)
28
´
1
1
C2 = dx
-1 1+(x-0.5)2
3 1
(dokładny wynik: C2 = arctan + arctan 1.44644)
2 2
Wskazówka: W ogólnym przypadku, dla przedziału całkowania x " [a, b], zgod-
nie ze wzorem (3), otrzymujemy wzór na oszacowanie wartości całki:
Ć
n
b
b - a b + a b - a
f(x)dx H" · f + ti . (8)
2 2 2
a
i=1
Zadanie 2
Zbadaj, jak zmienia się błąd R każdej z metod wraz ze wzrostem liczby węzłów
n.
3
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
LAK cwicz4 dodatekcwicz4 ZAD1kLAK instrukcjeLAK cwicz2Grafika cwicz4cwicz4LAK cwicz5 (1)LAK materiałyLAK instrukcje cwicz6LAK cwicz7Konspekt LAK 13 2014Instrukcja BHP przy obsłudze oklejarki typ LAKĆwicz4MEwięcej podobnych podstron