030 (4)

LICENCJA PKN DLA PIN - 2010.12.20

EN 15743:2010

5.3 Dodatki

Dodatki, w rozumieniu niniejszej normy, są to składniki nie wymienione w 5.1 do 5.2. dodawane w celu poprawy wytwarzania bądź właściwości cementu.

Całkowita ilość dodatków nie powinna przekraczać 1.0 % masy cementu (z wyjątkiem pigmentów). Ilość dodatków organicznych w przeliczeniu na stan suchy nie powinna przekraczać 0,2 % masy cementu; w przypadku większych ilości, zawartość powinna być deklarowana przez producenta.

Dodatki takie nie powinny powodować korozji zbrojenia ani pogarszać właściwości cementu lub betonu czy zaprawy wykonanej z cementu.

Gdy w cemencie stosowane są domieszki do betonu, zaprawy lub zaczynów, zgodne z serią norm EN 934, na workach lub w dokumentach dostawy należy podać znormalizowaną nazwę domieszki.

6 Skład I nazwa

Nazwa cementu supersiarczanowego to:

- SSC cement supersiarczanowy.

Skład cementu supersiarczanowego powinien być zgodny z podanym w Tablicy 1.

UWAGA Wymagania dotyczące składu odnoszą się do sumy wszystkich składników głównych i drugorzędnych. Gotowy cement to składniki główne i składniki drugorzędne oraz niezbędne dodatki.

Tablica 1 - Cement supersiarczanowy

Rodzaj	Nazwa	Skład (udział w procentach masy ^a)
		Składniki główne		Składniki drugorzędne
		granulowany żużel wielkopiecowy	siarczan wapnia	klinkier cementu portlandzkiego	inne
		S	Cs	K	A
SSC	Cement _s$csupersiarczanowy	i 75	5 £ Cs £ 20	0 < K £ 5	0 £ A £ 5

• Wartości w tablicy odnoszą się do sumy składników głównych I drugorzędnych.

7 Wymagania mechaniczne, fizyczne, chemiczne i dotyczące trwałości

7.1 Wymagania mechaniczne

7.1.1 Wytrzymałość normowa

Wytrzymałość normowa cementu supersiarczanowego jest to wytrzymałość na ściskanie oznaczana zgodnie z EN 196-1 po 28 dniach; powinna odpowiadać wymaganiom według Tablicy 2.

Rozróżnia się trzy klasy wytrzymałości normowej: klasę 32,5, klasę 42.5 i klasę 52.5 (patrz Tablica 2).

7.1.2 Wytrzymałość wczesna

Wytrzymałość wczesna cementu supersiarczanowego jest to wytrzymałość na ściskanie oznaczana zgodnie z EN 196-1 po dwóch albo po siedmiu dniach; powinna spełniać wymagania podane w Tablicy 2.