12

172 9. Układy konstrukcyjne

punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi.

Jeśli liczba punktów podparcia bocznego jest większa niż jeden, a A_c = const., to można redukować siły boczne wg wzoru (66)

i V + l"'

Ę, = 0,01 Aj. y —-— ,

gdzie /, 1'. I" - jak na rys. 10 normy.

9.3. Układy ramowe

Norma wprowadza podział ram na:

-    ramy sztywno stężone w swojej płaszczyźnie, które można traktować jak układy o węzłach nieprzesuwnych (sztywność postaciowa układu R -r S powinna być w tym przypadku co najmniej 5 razy większa od sztywności postaciowej ramy R - wzór (67)) oraz

-ramy samostateczne (tj. ramy o węzłach sztywnych, bez stężeń) i ramy podatnie stężone (gdy nie jest spełniony warunek (67)), które należy uważać za układy o węzłach przesuwnych.

Wprowadza się też nowe pojęcia, a mianowicie:

- parametr niedoskonałości ramy w postaci kąta wstępnego przechyłu kondygnacji tR₀, będącego wynikiem odchyleń wykonawczych i montażowych - wzór (68) oraz

- wskaźnik wrażliwości na efekty II rzędu a_H, który należy ustalać dla każdej kondygnacji układu.

W zasadzie postanowienia normy umożliwiają "uwzględnienie tylko jednego efektu II rzędu - tzw. efektu P-A, będącego wynikiem działania obciążenia pionowego P na układ ramowy, którego rozpory doznały wzajemnych przesunięć poziomych A. Przesunięciom tym towarzyszą przechyły poszczególnych kondygnacji i(j i efekt P-A można interpretować jako wynik działania dodatkowego obciążenia poziomego powstałego wskutek tych przechyłów - patrz rys. 12 normy.

Wskaźnik wrażliwości na efekty II rzędu a_H określa wzór (69) normy

AijrlN

^aH ~ ^₀2JV+ TH'

gdzie TN - sumaryczne obciążenie pionowe przenoszone przez słupy rozpatrywanej kondygnacji, TH - sumaryczne zewnętrzne obciążenie poziome powyżej rozpatrywanej kondygnacji (siła poprzeczna w przekroju poziomym kondygnacji od obciążenia zewnętrznego), Atj/ - przyrost przechyłu spowodowany działaniem zewnętrznych i dodatkowych sił poziomych (H + H_a).

Wskaźnik wrażliwości a_H - jak wynika ze wzoru (69) - wyraża się stosunkiem

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
12 172 9. Układy konstrukcyjne punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi. Jeś
12 172 9. Układy konstrukcyjne punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi. Jeś
12 182 9, Układy konstrukcyjne Przykład 9.4 Ocenić wrażliwość na efekty II rzędu ramy przedstawione
14 174 9, Układy konstrukcyjne układów można wyznaczać jak w układach o węzłach nieprzesuwnych (u ^
14 174 9, Układy konstrukcyjne układów można wyznaczać jak w układach o węzłach nieprzesuwnych (u ^
16 176 9. Układy konstrukcyjne Natomiast w polu stężonym najbardziej obciążona będzie płatew skrajn
16 176 9. Układy konstrukcyjne Natomiast w polu stężonym najbardziej obciążona będzie płatew skrajn
18 178 9. Układy konstrukcyjne (Sk =    = 1) = —9,37 = 1,562), -    p
18 178 9. Układy konstrukcyjne (Sk =    = 1) = —9,37 = 1,562), -    p
10 ISO 9. Układy konstrukcyjne Rozpoczynając obliczenia od kondygnacji 2 otrzymuje się -
14 184 9. Układy konstrukcyjne 184 9. Układy konstrukcyjne 1348 20,85 1,44-10“3TN T I 0,093 <0,1
16 186 9. Układy konstrukcyjne Przykład 9.51 Wyznaczyć, z uwzględnieniem efektów II rzędu, momenty
18 188 9. Układy konstrukcyjne Urm = — r,r2 = -1,0-0,854 = 4,268-KT3; 01 200 1 2 200 - dla kondyg

więcej podobnych podstron