Objaw

Cel terapii

Gry muzyczne, ćwiczenia

Spodziewany efekt terapeutyczny

1. Ciągle poszukiwanie nowych bodźców, a zarazem podniecenie nadmiarem wrażeń

Obniżenie poziomu procesu pobudzenia w układzie nerwowym

•Gry wprowadzające na rozpoczęcie zajęć powinny być nowe i zaciekawiające: gesty powitania z głośnym wyśpiewaniem imion, tekstu piosenki, •ćwiczenia rozładowująco - wyładowujące:

rytmiczne klaskanie, marsz, podskoki, przysiady, tupanie, wyma-chy ramionami, okrzyki do tła muzycznego. Dynamiczne malowanie do muzyki ze zróżnicowaniem tempa ruchów.

Akompaniament na instrumentach do muzyki z nagrań płytowych.

Wyładowanie nadmiaru energii

2. W toku działania uwaga mimowolna rozproszona, krótkotrwała, brak wytrwałości, niecierpliwość, męczli-wość.

Wydłużenie aktów uwagi, koncentracja na jednym obiekcie przez selekcjonowanie dostępności do bodźców fizycznych

Ćwiczenia koncentrujące słuchowo — ruchowe, jak: wędrujące klaśnięcie czy pojedynczy dźwięk uderzany po kolei w grupie. Echo muzyczne. Ćwiczenia podzielności uwagi.

Tworzenie własnych motywów rytmicznych - np. zabawa w zegary, automatyczne zabawki, maszyny.

Trening czekania.

Zmniejszenie stanu nadmiernej mobilizacji organizmu. Radość z własnej twórczej aktywności.

3. Nadmierna aktywność samorzutna, utrwalona hałaśliwość

Poprawa reaktywności wzroku, słuchu, dotyku. Rozwijanie poczucia własnego dała, poczucia równowagi.

Głębokie wyciszenie: kądk ciszy w domu dla rozładowania stresu, trening uwagi i pamięci słuchowej np. przysłuchiwanie się ciszy, a potem jej wygrywanie, słuchanie muzyki uspokajającej, kołysanie z trzymaniem się za ręce, pozytyw-kowe kołysanki dla dzieci.

Obniżenie pobudliwości ruchowej, umiejętność sterowania własną aktywnością, koncentracja uwagi.

4. Niepokój ruchowy, nadmiar ruchów chaotycznych, mimowolnych, współruchy.

Rozluźnienie,

uspokojenie

Ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, zabawy z obserwacją własnego oddechu.

■ Trening bezruchu.

• Ilustracje ruchowe różnych zdarzeń.

Ustąpienie napięcia psychicznego i fizycznego, uporządkowane sekwencje ruchów, ruchy precyzyjne, kontrolowane.

5. Skłonność do wybuchów złości, agresji, krzykli-wość, chwiejność nastroju.

Wzmocnienie

samokontroli

Techniki prowokacji sytuacyjnej:

•    gry z mówieniem szeptem,

•    gry muzyczne: *z czekaniem na swoją kolejkę,

•z opóźnieniem oraz •powstrzymywaniem się od ruchu

Poprawa koordynacji słuchowo-ruchowej, zachowanie opanowane