hydro lab2
Łącząc na przekroju pionowym wysokości slupów wody w punktach obserwacyjnych linią, otrzymamy piezometryczną limę ciśnień. Natomiast powierzchnia wyznaczona wysokością ciśnienia piezometrycznegp w szeregu punktów obserwacyjnych jest zwierciadłem statycznym, lub zwierciadłem piczometrycznym.
Zwierciadło statyczne - zwierciadło ustabilizowane w wyniku naturalnego ciśnienia hydrostatycznego. Tworzy go poziom wyznaczony przez zwierciadło ustabilizowane.
Wody podziemne pod ciśnieniem mogą charakteryzować się zwierciadłem statycznym stabilizującym się ponad powierzchnią terenu. Mówimy wtedy o ciśnieniu artezyjskim.
Zwierciadło dynamiczne - zwierciadło wody podziemnej obniżone wskutek pompowania wody albo podniesione wskutek jej wprowadzenia do warstwy wodonośnej (ukształtowane w wyniku eksploatacji wody podziemnej).
W zależności od głębokości występowania wód podziemnych oraz warunków geologicznych wyróżniamy następujące typy wód w strefie saturacji:
• wody przypowierzchniowe (zaskóme) - występują bardzo płytko pod powierzchnią ziemi i praktycznie pozbawione są srreły aeracji, jest to szczególny typ wody gruntowej, jak gdyby przejściowy do wód powierzchniowych;
• wody gruntowe - oddzielone od powierzchni ziemi mnie) lub bardziej grubą przepuszczalną strefą aeracji, zasilane bezpośrednio z powierzchni ziemi przez infiltrujące opady atmosferyczne, a więc obszar ich zasilania jest równy co do zasięgu z obszarem ich rozprzestrzenienia;
■ wody wgłębne - również zasilane przez opady atmosferyczne, lecz znajdujące się w warstwach wodonośnych pokrytych utworami nieprzepuszczalnymi;
• wody głębinowe - znajdują się głęboko pod powierzchnią ziemi, izolowane całkowicie wieloma kompleksami utworów nieprzepuszczalnych.
Warstwa wodonośna zbudowana jest ze skal wodonośnych czyli takich, które mogą pochłaniać (gromadzić), przewodzić i oddawać wodę wolną w wyniku działania siły ciężkości.
Aby możliwe było akumulowanie i przewodzenie wody wolnej, skała musi wykazywać:
• porowatość (lub szczelinowatość, krasowatość) - która polega na występowaniu w skale drobnych próżni i kanalików między poszczególnymi ziarnami mineralnymi, porowatość zależy od jednorodności uziamiema, ułożenia i kształtu ziaren (nie zależy od wielkości ziaren skalnych!);
współczynnik porowatości - n = objętość porów / objętości skały (n=Vp/V); n=e/(1+e) gdzie: wskaźnik porowatości - e = objętość porów / objętości ziaren (e=Vp/V2)
wskaźnik porowatości efektywnej - objętość porów efektywnych czynnych podczas przepływu wody przez skałę
n*=Vp./V
• przepuszczalność hydrauliczną (wodoprzepuszczalność) - zdolność do przewodzenia wody wolnej w przypadku różnicy ciśnień hydrostatycznych; możliwe jest to, gdy próżnie i pustki w skale są ze sobą połączone, oraz gdy mają one odpowiednio duże wymiary (gdy wymiary próżni są bardzo małe, woda zostaje związana siłami międzyczas tcczkowymi i staje się niezdolna do ruchu, np. w iłach). Wodoprzepuszczalność zależy więc od wielkości i ilości porów, kształtu ziaren skalnych, lepkości i temperatury wody. Miarą przepuszczalności hydraulicznej skał i gruntów jest współczynnik filtracji.
Pod względem wodoprzepuszczalności skały dzielimy na: przepuszczalne - żwiry, piaski, pospółki, skały lite silne szczelinowate; półprzepuszczalne - piaski gliniaste, ilaste, gliny piaszczyste, torfy, namuły; nieprzepuszczalne -gliny, iły, mułki, skały lite nieszczelinowate;
METODY ODWZOROWANIA WARUNKÓW HYDROGEOLOGICZNYCH
Zwierciadło wody gruntowej prawie nigdy nie jest zupełnie poziome, najlepszym sposobem odwzorowania kształtu zwierciadła jest zastosowanie izohips, podobnie jak w przedstawianiu rzeźby terenu. Izohipsy zwierciadła wód gruntowej nazywamy hydroizohipsami.
Hydroizohipsy - linie krzywe łączące punkty o jednakowej wysokości hydraulicznej w warstwie wodonośnej. Przy wodach zwykłych chodzi tu o rzędne zwierciadła wody.
Mapa hydroizohips jest więc mapą morfologii zwierciadła wody podziemnej (zwierciadła swobodnego, a dla wód naporowych zwierciadła statycznego).
Hydroizobaty - linie łączące punkty na mapie o jednakowej głębokości do zwierciadła wody gruntowej. Powstaje w ten sposób mapa warstwy suchej.
i
2
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Łącząc na przekroju pionowym wysokości słupów wody w punktach obserwacyjnych linią, otrzymamy
DSCN0854 cienką (krawędzie muru pod oknami na przekroju poziomym i otwory drzwiowe na przekroju pion
img244 244 obraz niecek, ich Kształty i rozmiary najlepiej Jest przedstawić w przekroju pionowym na
przekrój domku fińskiego Przekrój pionowy przez klatkę schodową. 1 punkt na rysunku = 2.5 cm
Wykonanie pomiarów wysokościowych metodą niwelacja techniczną. - polega na pomiarze pionowych
HPIM0993 Przekrój pionowy powierzchni Izobarycznych I rzut Ich wzdłuż odcinka 0*0 na mapę dolną
Bieg warstwy Jest to linia łącząca punkty stropu lub spągu danej warstwy leżące na tej samej wysokoś
Niwelacja trygonometryczna (trygonometryczny pomiar wysokości) Pomiar wysokości polega na pomiarze p
zad3 (3) r 9 / 3. Sprawdzić nośność w przekroju w środku wysokości (przekrój m-m) zaznaczonego na sz
Zadanie 7 Ciężarek o masie m ze stanu spoczynku spada pionowo z wysokości h na nieważką sprężynę śru
30 (604) 64 osi modularnej w wewnę zrzne j dolanie z cegły nienodularce j, w przekroju pionowym pok
57974 Untitled(21) Zadanie 6.14. Wyznaczyć rzuty przekroju graniastosłupa pochyłego AB( D KLMN stoją
więcej podobnych podstron