image 062

62 Określenie pola. w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych

Przykład 3.2

Korzystając z zasady komplementarności obliczyć impedancję wejściową szczeliny półfalowej, jeśli wiadomo, że impedancja wejściowa dipola półfalowego wynosi w 73 + j42,5 [fi].

Rozważmy na wstępie antenę dipolową wykonaną z idealnego przewodnika, pobudzoną w szczelinie (ab) poprzez doprowadzony prąd Iq (rys. 3.2a). Prąd ten wytworzy w pobliżu zacisków wejściowych anteny pola: elektrycz-

Rys. 3.2. Antena dipolowa: a) struktura anteny, b) struktura po zastosowaniu metody odbić zwierciadlanych

ne E oraz magnetyczne H. Impedancja wejściowa anteny, zdefiniowana jako stosunek napięcia na zaciskach wejściowych do prądu może być zapisana, po zastosowaniu metody odbić zwierciadlanych (rys. 3.2b), w postaci:

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
image 054 54 Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych wektorowe
image 056 56 Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych Hf = -jwF
image 060 60 Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych W celu ok
image 056 56 Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych Hf = -jwF
image 058 58 Określenie pola w streńe dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów wektorowych Ev « -jwAy
image 006 Spis treści 3    Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu pote
image 053 Rozdział 3Określenie pola w strefie dalekiej przy wykorzystaniu potencjałów
image 057 Potencjały wektorowe i pola w strefie dalekiej 57 z P(r’,e(p-) X y Rys. 3.1. Układ współrz
image 059 Potencjały wektorowe i pola w strefie dalekiej 59 Jeśli rozważymy problem, dla którego ist
P1013983 1.8 Umowny sposób określania pola geomagnetycznego na powierzchni ■ Ziemi; B jest wektorem
062 3 62 OBRÓBKA PLASTYCZNA Laboratorium Rys.2.2. Sposób określania liczby przegięć przy próbie prze

więcej podobnych podstron