img285

img285



82 Dorota Hoja-Łukowicz

Chromatografię powinowactwa stosuje się do:

-    oczyszczania substancji ze złożonych biologicznych mieszanin,

-oddzielania fonny natywnej od zdenaturowanej danej substancji,

-    oddzielania małych ilości materiału biologicznego od dużych ilości substancji balastowych.

Ligand po związaniu z podłożem nie traci swojego specyficznego powinowactwa wiązaf niowego do danego substratu lub grupy substratów. Przykładami „ligandów grupowych” mogą być NAD* i AMP, które wiążą więcej niż jeden enzym, lub konkanawalina A wykazująca powinowactwo do niektórych reszt cukrowych.

Najczęściej stosowane układy biologiczne w chromatografii powinowactwa:


enzym:

przeciwciała:

lektyna:

kwasy nukleinowe:

hormon, witamina: komórka:


analog substratowy, inhibitor, kofaktor antygen, wirus, komórka

polisacharyd, glikoproteina, receptor powierzchni komórkowej, komórka

komplementarna zasada, histon, polimeraza kwasu nukleinowego, białko wiążące receptor, białko nośnikowe

specyficzne białko powierzchni komórkowej, lektyna

Ligand powinien spełniać następujące warunki:

-    wykazywać specyficzne i odwracalne powinowactwo wiązaniowe dla danej substancji, która ma być oczyszczona;

-    posiadać grupy modyfikowalne chemicznie, co pozwoli na przyłączenie go do podłoża bez niszczenia jego aktywności wiązaniowej;

-    posiadać powinowactwo do substancji wiążącej w przedziale 10 4 - 10 a M w stanie wolnym w roztworze. Jeśli stała dysocjacji jest niższa niż około 10 * M, to elucja tak związanej substancji bez jej inaktywacji jest bardzo trudna;

-jeśli ligand posiada różne grupy funkcyjne, którymi może być przyłączony do nośnika, to powinien on być sprzęgnięty z nośnikiem poprzez grupę wykazującą najmniej specyficzne oddziaływanie z izolowaną molekułą;

-    grupy funkcyjne Uganda biorące udział w specyficznym oddziaływaniu muszą się znajdować w wystarczającej odległości od nośnika, aby nie wystąpiły przeszkody steryczne interakcji ligand - izolowana molekuła.

Ze względu na ostatni warunek, zachodzi czasem konieczność przyt\vierdzęniąjjgąndą.dq nośnika poprzez tzw. „odstępnik”. Najczęściej odstępnikami są łańcuchy węglowodorowe zawierające od dwu do dziesięciu atomów węgla. Mają one szczególne znaczenie w przypadku ligandów o bardzo malej cząsteczce, wiążących wielkocząsteczkowe substancje, lub też wtedy, gdy dana substancja wykazuje niewielkie powinowactwo do zastosowanego liganda. Długość odstępnika jest niezwykle ważna, gdyż przy zbyt krótkich odstępnikach oddziaływanie ligand - izolowana molekuła jest mało efektywne. Natomiast bardzo długie odstępniki mogą wiązać różnorodne substancje z próbki na zasadzie oddziaływań hydrofobowych. Pojawienie się niespecyficznych oddziaływań obniża selektywność rozdziału.

Podłoże powinno spełniać następujące'warunki!

-    zapewniać stabilność pod względem fizycznym i chemicznym w warunkach eksperymentu (wysokie i niskie pH, detergenty, rozpuszczalniki organiczne);

-    napełnione nim kolumny muszą posiadać odpowiednią przepuszczalność;

-    musi być wolne od efektów adsorpcji niespecyficznej.

Zastosowanie chromatografii powinowactwa immunologicznego...

83


Powyższe warunki spełniają podłoża agarozowe lub mikroskopijne perełki szklane pokreślonej porowatości. Stosuje się również celulozą, poliakrylamid oraz usieciowane dekstrany. Podłożem o najszerszym zastosowaniu jest Śefaroza 4B - jest to usieciowana agaroza (-D-galaktozo-3,6-anhydro-L-galaktoza-). Struktura otwartych porów (limit filtracji żelowej 'wynosi MW 20* 106) czyni wnętrze tego podłoża dostępnym do przyłączenia liganda i zapewnia dużą pojemność wiązaniową nawet dla dużych molekuł. Formasi ec i o w a żeluzapewnia do-skonały przepły w z minimalnym wchodzeniem wJkanafy a to z kolei ułatwia szybki rozdział, Nośniki jako substancje niereaktywne muszą zostać zaktywowane chemicznie, aby można było przyłączyć do nich odpowiednie ligandy, np. grupy hydroksylowe nośników cukrowych (agaroza, dekstran, celuloza) aktywowąnę sąb rpm oc yjan em ((IŚBl^z utworzeniem grup kar-boimidowych:

OH

OH


+ CNBr


t-o


^>C=NH


Z kolei grupy karboimidowe tak zaktywowanego nośnika reagują z grupami aminowymi liganda (np. białkowego), tworząc pochodne izomocznika:

i

— 0 —C—NH —

i

NH

podłoże    ligand

Etapy chromatografii powinowactwa

W celu osiągnięcia jak najlepszego rozdziału stosuje się adsorbenty o wysokiej pojemności, krótkie kolumny oraz wolny przepływ linearny eluentu.

-    Szybkość przepływu

jiOwyiJcm 2/h


Aby uzyskać ostry profil krzywej elucji, a jednocześnie maksymalny odzysk z minimalnym rozcieńczeniem rozdzielanych substancji, należy stosować.dogi^zczalmej gajwojniejsza szybkość.przępływu. Cząsteczki substancji związanej z ligandem są w równowadze z cząsteczkami tej substancji w stanie wolnym. Eluent współzawodniczy o wolne molekuły z unieruchomionym ligandem. Przy silnym powinowactwie szybkość elucji jest ograniczona, dlatego powinno się stosować powolną elucję. Natomiast przy słabym powinowactwie zastosowanie wolnego przepływu szczególnie ważne jest przy nakładaniu próbki, aby umożliwić zajście oddziaływania między ligandem a oczyszczaną molekułą. W chromatografii powinowactwa stałe dysocjacji ligand - substancja oczyszczana mieszczą się w szerokim przedziale wartości, dlatego nie jest możliwe określenie optymalnej szybkości przepływu. Chociaż w publikacjach spotyka się linearną szybkość przepływu 100 ml/cmJ/h, to jednak nie zaleca się przekraczania wartości 10ml/cm2/h.

-    Nakładanie próbki

Próbka powinna być rozpuszczona w buforze wyjściowym. Jeśli oddziaływanie ligand -oczyszczana substancja jest silne, to objętość nakładanej próbki nie ma znaczenia. Natomiast słabo wiążące się substancje należy nakładać na kolumnę w małej objętości (około 5% objętości żelu) w celu uniknięcia współelucji z materiałem niezaadsorbowanym. Siedzenie roz-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
img286 84 Dorota Hoja-Łukowicz działu chromatograficznego rozpoczyna się zaraz po nałożeniu próbki.
img282 76 Dorota Hoja-Łukowicz Redukcja kwasu fosfomolibdenowego zachodzi szybko w środowisku o pH 1
img283 78 Dorota Hoja-Łukowicz .Współcżyhinikik j est wielkością charakterystyczną dla danej substan
img284 80 Dorota Hoja-Łukowicz Literatura Bradford M.M.: A rapid and sensitive method for the quanti
img283 78 Dorota Hoja-Łukowicz -Współczynnrkikjest wielkościącharakterystycznądla danej substancji
Detekcja W wysokosprawnej chromatografii cieczowej stosuje się detektory o działaniu ciągłym
PA120159 [1600x1200] CHROMATOGRAFIA WYSOKOSPRAWNA stosuje się ziarna o średnicy 3-10 Jim - chromatog
IMAG1198 Walcowanie specjalne Walcowanie wzdłużne wyrobów uzębionych Stosuje się do produkcjf kdł zę
Slajd13 (21) Mocowanie na tarczach tokarskich. Uchwyty, zwane tarczami tokarskimi, stosuje się do&nb
śk8 Blok kontrolny koronnych, w pierwszym okresie ochrony osoby chronione dość ściśle stosują się do
img025 (85) fIESTAW IV !3. Które aparaty stosuje się do leczenia rozstępów? A.    Apa
img084 2 oksyetylenowania (2:5 cząsteczek tlenku etylenu ) stosuje się do wytwarzania emulsji typu W

więcej podobnych podstron