img373

Aiiunta • II

Z motylem sennym lub zieloną muchą.

- Tak jej milczenie ceniłem dziewicze,

Iż mówiąc... sam się gromiłem, że krzyczę?!...

Co w rękę wziąłem, co zbliżyłem oku,

Cokolwiek czytać tknąłem (z tej bibuły Powieścio-dajnej), nie miało uroku!...

- Byłem jak w karczmie człek smętny i czuły... i6o p_r6cz heliotropów szarego obłoku

Zdawali mi się wszyscy jak gaduły!...

Nie, żebym swym się wysamotnił szałem,

Lecz że dostojniej Ludzkość ukochałem.

Rzecz, którą ona przebaczyłaż??... Komu?...

Nie wiem!... umilknąć wolę lapidarnie -Rozsądna, twardym rozsądkiem poziomu,

Jak zieleniące z wiosną rok w rok darnie;

Gotowa mniemać, że i łoskot gromu Rozbija chmury nie dość regularnie — i#° Wielka i płaska jak Sfinksów zagadka,

Najszanowniejsza z Matron, Ludzkość-Matka!...

PIEŚŃ III 1

Ponieważ stalą skreślony angielską Bilet zastałem od szlachetnej pani,

Która być dla mnie z dawna przyjacielską Raczyła była - i ponieważ dla nićj Toż czułem: przeto, lubo z myślą sielską,

Na czas przybyłem do niej najstaranniej,

A długi palec jej dotknąwszy usty

Siadłem - głęboki wewnątrz - zewnątrz pusty!

Jak przyzwoity człowiek na tym świecie,

¹⁰ Złożonym z wapna, z mgły i kwasorodu,

Pół-skrzepłym w zimie, pół-ogrzanym w lecie, Na którym ludzkość z wschodu do zachodu Coś burmistrzuje w planety powiecie...

Słuszną cześć mając dla swego zachodu;

Poziera nawet w firmament, jak dzieci,

Gdy z Hipodromu w górę balon leci...

„Niech lekceważą rozmowę o czasie,

Tudzież o zdrowiu!... mnie jest zawsze błogo

281