I w odmianach czasu smak jest 105

JAN Z KjjAN

Patrzę ja też, jeśli co Bóg dla mnie zostawił,

Cobym sic był bałamut)' tymi nie bawił.

Jaki taki idzie sobie na swoje pole ²⁰ Abo sobie terminuje kredką na stole:

Wiele mu się urodziło, wiele namłócił.

Wiele przedał i po czemu, i gdzie obrócił.

Drugi rcjestra rachuje, liczy dziesiątki

Abo tkaczom rozdaje, co naprzędły prządki.

A drugi po pastemikach źrzebięta licz)-.

Drugi też rad, kiedy mu co w oborze ryczy. Patrzy, jeśli co przybyło w którym folwarku.

Drugi towary prowadzi gdzie do jarmarku.

Drudzy się myślistwem bawią, a drudzy rolą,

3° A drudzy też dobrowolnie próżnować wolą.

A drugiego tęskno, gdy czego nie buduje,

Drugi się md ustawicznie z ludźmi prawuje.

Drugi ustawnie w^rędruje, sam nie wic po co,

Drugi się gada o wiarę, a nie wic o co.

Owa co głowa, to rozum, każdy za swoję,

Jedno-ć to ja na rym święcie za Ważna stoję.

Bo nie mam nic. niżlim przyszedł, wszytko rozdano. Mniej będę miał oddawać, gdy mi mniej zlecono. Nieraz widzę stada, idą barany, woły,

⁴⁰ Widzę gumna nawiezione, pełne stodoły.

Widzę sady obrodzono, w nich pszczół)- roje.

Namnicj się ja tym nic cieszę, gdy to nie moje. Nie mam uciechy na święcie, nie mam zabawy, Przeto i rozumu nie masz, błazen-cm prawy.

Bym to miał, co król Salomon, te majętności. Miałbym też był taki rozum i te mądrości.

Pauper inops stultus repiitatur, Sed diuiti sensus datur.

Si Salomon esset pauper.

Yocatur ul et alter.

MOST KRAKOWSKI

Dhigoż nas będziesz woził, stateczny Charonie?

Kto wiotszym dobrodziejem tej i owej stronie Nad cię? Wiem, że go nie masz. bo przodkowie naszy Dawno ten port miewali, niepamiętne czasy. Prawda, żeś nic ucierpiał ciężaru wiotszego Jak teraz: lcdw-ic że ziemia zniesie drugiego.

240