■ CO

2 III zasadą dynamiki są jednakowe

każdego 7 ciał okładu mają posiać

d(m_g to) - „ ^d (^mA **i f* ‘ jf • '* dt

Dodając H/onami te równania i uwzględniając, że/,- f* " 0, otrzymany

nie rowune.

Ruwiuma rudiu dla

przypadki. v/ krórycł

chowania j.kcIu mimJ l) Jeżeli czas At tl> czas zderzeń, wybucn leniem przy jąć, że ir drugiej zasady dyr,; układu), u więc z F. /mienia się.

siad

da ^pą) _ o Jub —7- (Pt ¹ Pz) ~ ® dt    <"

f • ł /i - cons! _t gdzie jj_: » wj_s r_t, /»₂ - r,

Wynik, który otrzymaliśmy. oz-nacza, że siły wewnętrzne/, i f_B wprawdzie ar.icnują pędy p_[ i p₂ poszczególnych części układu, ale suma łych zmią,-jesi równa teru, co oznacza, że siły wewnętrzne nie mają wpływu na pęd całego układu

Powyższe stwierdzenia są Uckią zasady zachowania pędu; jeżeli na ukb ciał nie działaj.) siły zewnętrzne, to pęd całkowity układu pozostaje stał) co dc wartości, kierunku i zwrotu (w szczególnym przypadku może c być równy zeru).

Pęd całkowity układu p jest sumą wektorową pędów ciał układu, co zapisujemy

Pi poszczególnych

iv

Im i

(10.6)

V ict.wr

nr.

Siły wewnętrzne działające między ciałami tworzącymi układ mogą zm* nać pędy poszczególnych części układu, lecz suma tych /.mian jest rown-zeiu. Siły wewnętrzne nic mogą zmienić pędu kredka masy układu.

L p:.wyżwyeh iwkrd/tń wynika, że pęd układu ciał nic zmienia ** IV co.ac, gdy nu układ i_Cn mc d/iabją siły /cwnętt/nc. Istnieją jednak* W

2) Jeżeli można wi» siły zewnętrzn układu dla tego k przedstawiono zd 7. prędkościami » Na kule działają' i oczywiście zini składowej w kici kuli w kierunku pędu kul w kici >n g i nut). 7.asu< wych pędu w kit w kierunku osi ( pędu obu ki pędów kul prze