SOGALIZAGA A NORMY

►socjalizacja prawidłowa = asocjacja ►socjalizacja zaburzona -dysocjacja/niedostosowanie społeczne

►PEDAGOGIKA RESOCJALIZACYJNA

NIEPRZYSTOSOWANIE SPOŁECZNE DZIECI I MŁODZIEŻY

Główne problemy związane ze zdefiniowaniem niedostosowania społecznego:

4. dynamiczny charakter rzeczywistości;

± niejednoznaczność i zmienność norm;

± przejściowy, „adaptacyjny" charakter niedostosowania społecznego (por. L. Pytka, 2000, s.88-89);

4- procesualny charakter zjawiska;

4- „interdyscyplinarność" zjawiska, wyrażająca się m.in. występowaniem terminów bliskoznacznych, np. zaburzenia zachowania, demoralizacja, trudności wychowawcze, itd.

WYKŁAD 2.

NIEPRZYSTOSOWANIE SPOŁECZNE DZIECI I MŁODZIEŻY

Spotykane w literaturze przedmiotu określenia

nieprzystosowania społecznego można ująć w cztery podstawowe grupy:

►    objawowe (eksponujące symptomy zjawiska, np.: alkoholizowanie się, uzależnienia, samobójstwa, ucieczki z domu, wagary);

►    teoretyczne (odwołująsię do pojęć teoretycznych np.: postawa, rola, poza objawami wskazują na mechanizmy regulacji psychicznej lub zachowania niezgodne z normami - antagonizm destruktywny);

►    operacyjne (wskazują na rodzaj narzędzia, za pomocą którego można zmierzyć częstotliwość występowania i natężania cech uznanych z nieprawidłowe);

►    utylitarne (L Pytka, 2000, s, 89).