skanuj0006 5
11
Gęstość cieczy oblicza się addytywnie odpowiednio na podstawie wartości gęstości i mas cząsteczkowych czystych składników. Odpowiednia zależność zapisana przykładowo przy użyciu symboli przyjmuje dla destylatu postać;
1 _ x3 Mc | (lMa (169)
Pd Pe Pb
gdzie: Pe, Pb - gęstość ciekłego etanolu i butanolu w temperaturze cieczy w mierniku destylatu (pE = 770 kjffm3, pB = 790 kg/m3).
Podstawiając w równaniu (T6.9) odpowiednie symbole wielkości dla cieczy spływającej z wypełnienia uzyskuje się analogiczną postać zależności do obliczeń gęstości pr. tej cieczy. Niezbędne do obliczeń wartości gęstości czystych składników pozostają bez zmian.
Natężenie przepływu pary G w kolumnie rektyfikacyjnej należy obliczać z równania (16.2), a wartość liczby powrotu R z równania (16,4). Wyniki pomiarów i obliczeń zestawić w tabeli wyników.
W celu sprawdzenia poprawności wyników
doświadczeń oraz określenia wielkości ewentualnych błędów pomiarów należy odłożyć wszystkie wartości stężeń operacyjnych żi, y, na tysunku analogicznym jak rys. 16.4 (przygotowanym w kwadracie jednostkowym). Na rysunku tym należy narysować przekątną, krzywą równowagi oraz górne linie operacyjne dla pomiarów w różnych warunkach prowadzenia procesu rektyfikacji w badanej kolumnie wypełnionej. Przy zgodności wyników doświadczeń z wymaganiami teoretycznymi, punkty o współrzędnych X|, yi powinny ułożyć się na naiysowanych wcześniej odpowiednich liniach operacyjnych. Należy również sprawdzić zgodność wyników doświadczeń z punktu widzenia bilansu masy składnika bardziej lotnego w kolumnie. Poprawne wyniki doświadczeń powinny spełniać równanie, bilansowe (163). Dla wykonanych badań doświadczalnych procesu rektyfikacji w różnych warunkach należy obliczyć wartości względnych błędów występujących w bilansie masy składnika bardziej lotnego odpływającego i dopływającego do badanej kolumny wypełnionej. Obliczenia przeprowadza się w oparciu o równanie:
(D
A =
,iqo% (16.10)
Dxc + Lx,
Błąd A przekraczający wartość ± 10% wskazuje na poważne zakłócenia w pracy kolumny i niedokładności w wykonaniu badań doświadczalnych. Obliczone wartości błędów względnych i wpisać do tabeli wyników.
Rys. 16.4. Graficzna ilustracja w kwadracie jednostkowym przebiegu procesu rektyfikacji w kolumnie wypełnionej
7. Literatura
L M. Serwiński: Zasady inżynierii chemicznej i procesowej, WNT, Warszawa 1983, s. 381-383, s. 389-408
2, Z, Ziółkowski: Destylacja i rektyfikacja w przemyśle chemicznym, WNT, Warszawa 1978, s, 21-26, 89-93, s, 106-108
3, R. Koch, A. Kozioł; Dyfuzyjno-cieplny rozdział substancji, WNT, Warszawa 1994, s. 121-136
4, A. Doniec: Zbiór danych do obliczeń z inżynierii chemicznej, WNPŁ, Łódź 1981
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Poszczególne składowe niepewności oblicza się w następując sposób: u(N) - na podstawie świadectwa
skanuj0174 (8) Grubość ścianki rury oblicza się z wzoru(8.2) w którym: z — współczynnik osłabienia;
skanuj0051 (63) Elementy nitowane (blachy, kształtowniki) oblicza się z warunku wytrzymałościowego n
skanuj0155 (11) 290 B. CieślarRozwiązanie Obliczamy naprężenie:0X= 0,01 0.01 = 0,0001 =_70MPa Odkszt
skanuj0174 (8) Grubość ścianki rury oblicza się z wzoru(8.2) w którym: z — współczynnik osłabienia;
skanuj0330 Przekładnie cierne oblicza się wytrzymałościowo z warunku na nacisk powierzchniowe. Warto
skanuj0384 Sprzęgło cierne wielopłytkowe oblicza się tak samo, jak sprzęgło tarczowe; należy tylko u
78414 skanuj0135 (11) 278 my różniące się, a jednocześnie stanowiące całość, wizualno-obrazową sutrę
skanuj0002 (11) Wyznaczenie wytrzymałości obliczeniowej na wyboczenie dla ściskania obwodowego. Napr
68737 skanuj0077 (11) W modelach teoretycznych przyjmuje się najczęściej kształt krzywych podaży o n
83839 skanuj0298 Wymiary przekładni zębatkowych oblicza się wg zasad podanych dla przekładni z uzębi
więcej podobnych podstron