122 123
4) na przestrzeni od XII kręgu grzbietowego do IV lędźwiowego odgłos opukowy jest stłumiony ze względu na przyleganie wątroby, śledziony i nerek;
5) od V kręgu lędźwiowego aż do kręgów guzicznych (ogonowych) włącznie odgłos opukowy jest bębenkowy, zależnie od przylegania jelit.
W chorobach płuc odgłos opukowy w zakresie kręgosłupa może ulegać zmianie. Np. już w początkowym okresie istotnej rozedmy pęcherzykowej płuc odgłos opukowy może stać się jawny w zakresie pierwszych pięciu kręgów grzbietowych. W przypadkach znacznego powiększenia węzłów oskrzelowych, np. na tle gruźlicy, zwłaszcza u dzieci, a także w zapaleniu płuc i opłucnej, jawny odgłos opukowy na przestrzeni od VI do X—XI kręgu grzbietowego staje się stłumiony. W torbieli jajnika odgłos opukowy przy badaniu w pozycji chorej na czworakach pozostaje na przestrzeni od XII kręgu grzbietowego do IV lędźwiowego stłumiony, natomiast w puchlinie brzusznej zmienia się na bębenkowy, co umożliwia różnicowanie tych chorób.
Obecnie badania kręgosłupa opukiwaniem prawie się nie stosuje wobec zastąpienia przez inne metody.
Obmacywanie mięśni grzbietu ma na celu wykrycie ich ewentualnej bolesności i wzmożonego, zwłaszcza jednostronnego, napięcia.
KLATKA PIERSIOWA
Klatkę piersiową powinno się zbadać zanim się przystąpi do badania narządu oddychania i krążenia, bez względu na to, który z tych narządów zamierzamy wprzód zbadać. Konieczność takiego postępowania przed badaniem serca wynika z tego, że zmiany w klatce piersiowej mogą wywierać wpływ na ocenę danych uzyskanych przy badaniu serca. Klatka piersiowa może być tak zniekształcona, że uderzenie koniuszkowe nie będzie się znajdować we właściwym miejscu, chociaż w sercu nie ma żadnych zmian. Nieraz także nie podobna prawidłowo ocenić wyniku badania granic stłumienia sercowego bez uprzedniego zbadania za pomocą orientacyjnego opukiwania stanu przylegających odcinków płuc. Co do badania płuc, konieczność poprzedzenia go badaniem klatki piersiowej jest sama przez się zrozumiała.
Okolice i linie orientacyjne. Na klatce piersiowej odróżnia się pewne okolice i linie, które umożliwiają odnotowywanie siedziby zmian w samej klatce piersiowej i w narządach w niej się znajdujących.
Od przodu odróżnia się (ryc. 74, str. 123);
1) okolicę nadobojczykową (regio supraclavicularis), czyli dołek nadobojczykowy; granice jego stanowią: od dołu obojczyk, przyśrodkowo — zewnętrzny brzeg mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, bocznie — przedni brzeg mięśnia czworobocznego (m. trapezius); okolica ta znajduje się właściwie już poza obrębem klatki piersiowej, bada się jednak ją przy badaniu klatki piersiowej głównie ze względu na to, że znajduje się w niej szczyt płuca;
2) okolicę podobojczykową (regio infraclauicularis), ograniczoną od góry obojczykiem, przyśrodkowo brzegiem mostka, bocznie mięśniem naramiennym (m. deltoideus), od dołu dolnym brzegiem większego mięśnia piersiowego, znajdującym się na poziomie przyczepu 111 żebra do mostka;
3) okolicę sutkową (regio mammillaris), która jest przedłużeniem okolicy podobojczykowej ku dołowi do VI żebra;
Ryc. 74. Okolice i linie orientacyjne na klatce piersiowej i na brzuchu od przodu: 1 — dołek nadobojczykowy; 2 — dołek podobojczykowy; 3 — okolica sutkowa; 4 — okolica podżebrowa; 5 — okolica pachowa; 6 — okolica nadbrzuszna; 7 — okolica pępkowa; 8 — okolica lędźwiowa; 9 — okolica łonowa; 10 — okolica pachwinowa; md — przednia linia pośrodkowa; st — linia mostkowa; ps — linia przymostkowa; mc — linia środkowa obojczykowa; ax — linia pachowa;
ca — linia żebrowo-stawowa.
4) okolicę podżebrową klatki piersiowej (regio hypochond-riaca thoracis) — ciągnącą się od VI żebra do brzegu żeber.
Na bocznej ścianie klatki piersiowej znajduje się po każdej stronie okolica pachowa (regio axillariś), ograniczona od góry przez szczyt pachy, od przodu przez przednią linię pachową, którą się przeprowadza od przedniego brzegu pachy wzdłuż zewnętrznego brzegu mięśnia piersiowego większego, od tyłu zaś przez tylną linię pachową, którą przeprowadza się"Od~tylnego brzegu pachy wzdłuż zewnętrznego brzegu mięśnia najszerszego grzbietu. Okolice pachową dzielimy na okolicę pachową górną i dÓInjpmąjHująćą się poniżej linii poziomej, przeprowadzonej przez brodawkę sutkową*,
Linia przeprowadzona od szczytu pachy pionowo ku dołowi dzieli okolicę pachową na przednią i tylną.
Na tylnej ścianie klatki piersiowej odróżnia się (ryc. 75, str. 124):
1) okolicę nadgrzebieniową łopatki (regio supraspinata), ograniczoną od dołu przez grzebień łopatki, od góry — przez zewnętrzny brzeg mięśnia czworobocznego, przyśrodkowo — przez kręgosłup;
2) okolicę podgrzebieniową łopatki (regio infraspinata). leżącą
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
244 245 (4) rdzenia od ósmego kręgu piersiowego do trzeciego lędźwiowego (Th8— —L3) układamy warstwę
str 122 123 na zapytanie Kołaczkowskiego o terminie wysadzenia mostu odpowiedział: — &nb
4/1993 URANIA 123 na otrzymanych od Pctrcjusa egzemplarzach porobili odpowiednie notatki. Najpierw
ostrowska13 Wymienione fakty trudno uznać za przypadkowe. Regularnie pojawiające się na przestrzeni
J- 145 ku płd. Świnica, ku płd.-wsch. Granaty, a na prawo od nich Kozi Wierch. Do Czarnego Stawu pod
IMGC85 Ciągfość rozwojowa ogrodu 1. układ przestrzenny - od form Myodrębmonych z otoczenia do powiąz
P231110 270003 ««• mrrnIr analizowanych anionów rzeka Odra na odcinku od Kurwią (pr 14) do Krotna O
Mezosfera - warstwa atmosfery ziemskiej znajdująca się na wysokości od 45-50 km do 80-85 km. w które
W wariancie 3B na odcinku od węzła Wita Stwosza do węzła Rakoczego infrastruktura kolejowa nie jest
n.p.m. Tereny znajdujące się na południe od Wzgórz Trzebnickich należą do Niziny Śląskiej, natomiast
Obraz9 Formy na -wszy od tematów samogłoskowych trwają do dnia dzisiejszego bez zmian. Imiesłowy na
Przewidywana należność na okres od 10/12/2013 do
więcej podobnych podstron