190 191

90 10. Wykonanie Instalacji

3. Do połączeń lutowanych używa się złączek kapilarnych. Najczęściej połączenia w instalacjach wodociągowych wykonywane są przy zastosowaniu lutowania miękkiego. W przypadku występowania krótszych kielichów niż podane w wymaganiach lub w przypadku możliwości wystąpienia w czasie eksploatacji temperatury wyższej niż 100°C stosuje się lutowanie twarde. Podczas lutowania miękkiego stosowane są luty, których temperatury topnienia są niższe od 450°C. Jeśli temperatura topnienia lutu jest wyższa niż 450~C. to luty takie są określane jako twarde. W montażu przeważnie stosuje się luty miękkie, których temperatura topnienia wynosi od 230°C do 250'C, a lutów twardych od 650°C do 880°C.

4. Przed lutowaniem końce rur i otwory kształtek należy skalibrować w celu zachowania właściwej szczeliny oraz oczyścić do połysku metalicznego.

5. Połączenia rozłączne wykonuje się przy zastosowaniu łączników przejściowych gwintowanych, wykorzystywanych do montażu armatury (rys. 6.5), oraz łączników zaciskowych lub kołnierzowych. Złącza rozłączne powinny być stale dostępne i nie mogą być zatynkowane.

6. W instalacjach wodociągowych z miedzi wszystkie elementy instalacji jak zawory, zbiorniki, wymienniki powinny być wykonane z miedzi bądź jej stopów. Dopuszcza się stosowanie stali kwasoodpornych, np. w wymiennikach ciepła, zasobnikach, armaturze, pompach i kolektorach lub z tworzyw sztucznych, jak np. ruty, złączki, filtry.

7. Rury miedziane miękkie mogą być gięte bez użycia narzędzi przy promieniu gięcia większym od 6 średnic zewnętrznych. Łuki o mniejszych promieniach gięcia ( minimalnie do 3 średnic zewnętrznych) należy wykonywać przy pomocy giętarek. Rury miedziane twarde i półtwardc do średnicy 22 mm należy giąć na gorąco z wypełnieniem (np. piaskiem).

8. Maksymalne odległości pomiędzy punktami mocowania przewodów poziomych miedzianych powinny być nie większe niż wartości podane w tabl. 10.2.

Tablica 10.2. Maksymalne odległości pomiędzy punktami mocowania przewodów poziomych wykonanych z miedzi [1201.

średnica zewnętrzna rury DZ ImniJ	Odległość pomiędzy podporami ImJ
12	1,2
15	1,2
18	1,5
22	2,0
28	2.2
35	2,7
42	3,0
54	3.5
64	4,0
76.1	4,2
88.9	4,7
108	5,0

9. Przy montażu przewodów należy uwzględnić dużą wydłużalność rur miedzianych, stosując kompensatory zgodnie z dokumentacją projektową.

10. Przewody miedziane w instalacjach wody zimnej należy izolować ze względu na ochronę przed roszeniem powierzchni przewodów’ oraz ochronę wody zimnej przed podgrzaniem.

11. W instalacjach wody ciepłej wykonanej z rur miedzianych należy izolować następujące elementy instalacji:

- przewody o średnicy powyżej 28 mm,

- wszystkie przewody obiegu cyrkulacyjnego,

- wszystkie przewody prowadzone w pomieszczeniach niemieszkalnych (np. w piwnicach, korytarzach),

- wszystkie przewody w* obiektach niemieszkalnych (np. hotele, szkoły, biura, itp.). 10.3.5. Montaż instalacji z tworzyw sztucznych

Połączenia rur z tworzyw sztucznych należy wykonywać w zależności od materiału:

- rury z nieplas ty Skowanego polichlorku winylu PVC.' oraz z chlorowanego polichlorku winylu CPVC należy łączyć przez, klejenie,

- rur>^- z polietylenu PE, polipropylenu PP należy łączyć przez zgrzewanie,

- rury z sieciowanego polietylenu PE-X należy łączyć przy pomoc)- zaciskowych łączników mosiężnych,

- rury z polibutylenu PB można łączyć przez zgrzewanie lub przy pomocy zaciskowych łączników mosiężnych,

- ruty wielowarstwowe, np. PE-A1-PE, PF.-X-A1-PE-X lub PP-A1-PP łączy się przy pomocy złączy zaciskowych lub zaprasowywanych,

- przy wykonywaniu połączeń z armaturą należy stosować gwintowane łączniki przejściowe.

W zależności od rodzaju tworzywa, z którego wykonane są rury, zmiany kierunków prowadzenia przewodów należy wykonywać przy użyciu łączników- lub gięcia

- na zimno lub na gorąco.

Przewody z tworzywa sztucznego prowadzone w bruzdach pow inny być montowane na wspornikach i uchwytach w sposób zabezpieczający je przed zetknięciem ze ściankami bruzd. Niedopuszczalny jest kontakt rury z zaprawą wypełniającą bruzdę. Przewody można układać w bruzdach w- rurach osłonowych z tworzywa sztucznego (tzw. peszlach). Przew ód w rurze osłonow-ej powinien być ułożony swobodnie. Dopuszcza się układanie w bruzdach przew-odów owiniętych folią lub w- otulinie termoizolacyjnej przystosowanej do zamurowania przy zapewnieniu wokół owinięcia przestrzeni powietrznej. Zakrycie bruzdy może nastąpić po dokonaniu odbioru częściowego przewodu prowadzonego w bruździe.

Maksymalne orientacyjne odległości pomiędzy punktami mocowania przewodów poziomych wykonanych z tworzyw sztucznych dla najczęściej używanych średnic w instalacjach wew nętrznych przedstawiono w tabl. 10.3 i 10.4.

Instalacje wodociągowe wykonywane z tworzyw sztucznych powinny być prowadzone w odległości min. 10 cm od rurociągów cieplnych - mierząc od powierzchni rur. W przypadku gdy odległość ta jest mniejsza, należy zastosować izolację cieplną.