1 (174) 2

46. Ilustracja 1.1. Grandville’a do Czerwonego Kapturka Ch. Per-raulta

A Wilk na to słodziuchno, jak tylko może:

— Pociągnij kozią nóżkę, a puści rygielek.

Mały Czerwony Kapturek pociągnęła kozią nóżkę. Drzwi się otworzyły. Na widok dziewczynki Wilk nurknąl pod pierzynę i powiada z łóżka:

— Schowaj do skrzyni placuszek i garnuszek z masłem. I chodź tu, moja miła. Połóż się przy mnie.

Mały Czerwony Kapturek zdjęła kapotkę i wyciągnęła się obok babki, dziwując się jej posturze:

— O moja babko, jakie to masz wielkie ręce!

— Żeby cię mocniej uścisnąć, moja ty dziecino!

O moja babko, jakie to masz długie nogi!

— Aby cię prędko schwytać, moja ty dziecino!

— O moja babko, jakie to masz wielkie uszyska!

— Aby cię dobrze słyszeć, moja ty dziecino!

— O moja babko, jakie to masz wielkie oczy!

— Aby cię lepiej widzieć, moja ty dziecino!

— O moja babko, jakie to masz wielkie zęby!

— Aby cię smacznie zjeść!

Zły Wilk warknął, dał susa z łóżka i Małego Czerwonego Kapturka pożarł.

MAGAZYN

DZIECINNY

czyli

Rozmowy

między

Mądrą Ochmiftrzynią i Damami

zacnego urodzenia wychowaniu jey powierzonemu przez

po Francusku oapifanc, teraz na O y czy Iły Język

przełożone, Avec PriviUge.

w WARSZAWIE

Znaydnie się w greł o w by Księgarni Nadworney MDCCŁXVUl

47. Stronica tytułowa polskiego wydania Magazynu dziecinnego M. Bcaumont