2012 12 18 19 41

125

^ działania; w zależności od niej następuje większy lub mniejszy na-,jjjj zabudowy w określonym kierunku. Uchwycenie bodźców, jak też określonych kierunków rozwojowych wymaga przeprowadzenia badań studyjnych i koncepcyjnych dla oceny dojrzałości kształtujących się ze-społów form w krajobrazie.

Aktualnie wyróżnić można 6 głównych form stref urbanizowanych podlą!* jW^ różnym stopniom przekształceń. Będą to obszary związane z:

a)    gospodarką uprawowo-hodowlaną (w defensywie); tu zaliczyć wypadnie wsie i przysiółki, uprawy połowę i lasy; podlegają one z jednej strony progresywnej intensyfikacji, z drugiej zaś stanowią obszary, których kosztem rozwijają się inne niżej podane strefy;

b)    chłopo-robotnikami (silny rozwój); stanowią one jedne z głównych, najbardziej dynamicznych i żywiołowych obszarów urbanizowanych;

c)    powstawaniem nowych osiedli miejskich i wiejskich zarówno planowanych, jak i rozwijających się spontanicznie;

d)    powstawaniem przemysłu z różnymi jego przejawami zarówno w postaci zakładów, kopalń, jak i składowisk, hałd, węzłów komunikacji;

e)    istnieniem urządzeń pomocniczych, które niesie z sobą urbanizacja (budowle inżynierskie, energetyczne, komunalne itp.);

f)    rekreacją, pociągającą za sobą cały asortyment urządzeń urbanizacyjnych, nierzadko sprzecznych z interesami wypoczywających.

Strefy te i ich architektura, to jeden z największych problemów współczesnego krajobrazu kulturowego. Obszary stref zurbanizowanych jednoczą bowiem w sobie zarówno tereny objęte gospodarką „naturalną", uprawową, opartą o cykl przyrodniczy pór roku, jak też tereny gospodarki niezależnej w zasadzie od tego cyklu, „sztucznej”, miejsko-prze-jnyslowej. Przemieszanie form produkcyjnych i wypoczynkowych, stwarza z reguły wiele konfliktów. Zatruwający wodę zakład produkcyjny obok terenów rekreacyjnych, uprawy obok bloków mieszkalnych, gospodarstwa wiejskie zmieszane z wysoką zabudową i tym podobne zestawienia, to tylko niektóre przykładowe formy chaotycznego przemieszania funkcji. Przemieszanie funkcji powoduje nieproporcjonalną rozbudowę szlaków i środków komunikacyjnych, wzrost liczby węzłów kolizyjnych. Wszystkie te zjawiska znajdują negatywne odzwierciedlenie w architekturze krajobrazu strefy podmiejskiej w postaci konglomeratu chaotycznie splątanych i przemieszanych form powstających żywiołowo oraz planowo. Przekształcenia stref urbanizowanych dokonują się według swoistej logiki i sprecyzowanych trendów rozwojowych. Upraszczając, stwierdzić można, iż:

I — treścią, a zatem siłą motoryczną rozwoju organizmu stref urbanizowanych jest kierunek przemian gospodarczych danego obszaru.

— struktura przestrzenna opiera się na liniach istniejących sieci komunikacji, przy czym następuje pokrywanie się na tej sieci różnych

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2012 12 18 19 25 122rgio palb B3« CSd EEH SSf 0« Ryg. 109. Fazy rozwojowe zabudowy w sieci osiedleń
2012 12 18 13 41 Typowe c*wwcia błwffl* występują w mpohdi wnętrz mietzkalaych, Mn wą
2012 12 18 19 53 Rozwojowi i wzrostowi znaczenia osad targowych towarzyszyło zmniejszane się roli s
2012 12 18 19 01 118 1 118 1 ludność zatrudniona poza rolnictwem buduje zwykle domy a niewielką zap
2012 12 18 19 12 Rn. IM. Różne formy kształtowania się nowej zabudowy we wsi. Oznaczeni* 1 — kierun
2012 12 18 19 16 Ryi. 108. Rozwój miasta na przykładzie Krakowa: a — rok 1450: zwarty, zamknięty or
2012 12 18 19 30 121 ZtrsBŚa związane z nowymi inwestycjami, które wpływają tmp*> ttśm m formę k
2012 12 18 19 37 I I f 124 miejskiej zakłady przemysłowe i utylizacyjne: wysypiska, spalany f śmiec
2012 12 18 19 46 126 funkcji w zakresie i natężeniu wprost proporcjonalnym do przemian g^ spodarciy
2012 12 18 35 16 W lalach późniejszych została opracowana wspólnie przez D. Martyn i W Okołow jc73.
2012 12 18 13 28 5—33. Vme» (Frania). Otwarcia azenUaowt podkreślone ponadto kolorystycznie, pozwol
DSC04150 W zależności od symetrii nukleokapsydu większość wirusów podzielono na dwie grupy: wirusy o
2012 12 18 41 53 Tereny ziel Klasy fikać )«. program i lokalizacja terenów zieleni Rys. 4-1. Plan P
2012 12 18 12 41 >ć fcmftltt N °g*rrt*ć uSe&rrie od tkoóaonmj K>wł prze-crtćJof
2012 12 18 41 36 4. Klasyfikprogram terenów zieleni4.1. Ogólne zasady klasyfikacjii programowania t
2012 12 18 21 18 133 >tąd można mówić o formie krajobrazu pasterskiego. W zależności od formy kr
2012 12 18 23 27 1.    Krajobraz kulturowy stanowi wyra* gospodareaaj działają 

więcej podobnych podstron